Գրք. 1Cor, Գլ. 2   [(1895)] Գրք. 1Cor., Գլ. 2   [KJV]


2:1
Եւ ես [6]թէպէտ եւ եկի առ ձեզ, եղբարք, ոչ`` ըստ առաւելութեան ինչ բանից [7]իմաստութեան պատմել ձեզ զվկայութիւնն Աստուծոյ:

2:1
And I, brethren, when I came to you, came not with excellency of speech or of wisdom, declaring unto you the testimony of God:

2:2
Զի ոչ եթէ ի մտի եդի գիտել ինչ ի ձեզ, բայց միայն զՅիսուս Քրիստոս, եւ զնոյն ի խաչ ելեալ:

2:2
For I determined not to know any thing among you, save Jesus Christ, and him crucified:

2:3
Եւ ես տկարութեամբ եւ երկիւղիւ եւ դողութեամբ բազմաւ եղէ առ ձեզ:

2:3
And I was with you in weakness, and in fear, and in much trembling:

2:4
եւ բանն իմ եւ քարոզութիւն ոչ պատիր բանիւք [8]իմաստութեան, այլ` արդեամբք Հոգւոյն եւ զօրութեամբ:

2:4
And my speech and my preaching [was] not with enticing words of man' s wisdom, but in demonstration of the Spirit and of power:

2:5
զի հաւատք ձեր մի՛ իցեն իմաստութեամբ մարդկան, այլ` զօրութեամբ Աստուծոյ:

2:5
That your faith should not stand in the wisdom of men, but in the power of God:

2:6
Զիմաստութիւն խօսիմք ընդ կատարեալս, զիմաստութիւն, ոչ զաշխարհիս այսորիկ եւ ոչ զիշխանաց աշխարհիս այսորիկ զխափանելեացս:

2:6
Howbeit we speak wisdom among them that are perfect: yet not the wisdom of this world, nor of the princes of this world, that come to nought:

2:7
այլ խօսիմք զԱստուծոյ իմաստութիւնն ծածուկ խորհրդով, զոր յառաջ քան զյաւիտեանս սահմանեաց Աստուած ի փառս մեր:

2:7
But we speak the wisdom of God in a mystery, [even] the hidden [wisdom], which God ordained before the world unto our glory:

2:8
զոր ոչ ոք յիշխանաց աշխարհիս այսորիկ ծանեաւ. զի եթէ էր ծանուցեալ, ոչ արդեւք զՏէրն փառաց ի խաչ հանէին:

2:8
Which none of the princes of this world knew: for had they known [it], they would not have crucified the Lord of glory:

2:9
Այլ որպէս եւ գրեալ է. Զոր ակն ոչ ետես եւ ունկն ոչ լուաւ եւ ի սիրտ մարդոյ ոչ անկաւ, պատրաստեաց Աստուած սիրելեաց իւրոց:

2:9
But as it is written, Eye hath not seen, nor ear heard, neither have entered into the heart of man, the things which God hath prepared for them that love him:

2:10
Այլ մեզ յայտնեաց Աստուած Հոգւովն իւրով. զի Հոգին զամենայն քննէ եւ զխորս Աստուծոյ:

2:10
But God hath revealed [them] unto us by his Spirit: for the Spirit searcheth all things, yea, the deep things of God:

2:11
Զի ո՞ ոք ի մարդկանէ գիտէ ինչ զմարդոյն, եթէ ոչ հոգի մարդոյն որ ի նմա. նոյնպէս եւ ոչ զԱստուծոյսն ոք գիտէ, եթէ ոչ Հոգին Աստուծոյ:

2:11
For what man knoweth the things of a man, save the spirit of man which is in him? even so the things of God knoweth no man, but the Spirit of God:

2:12
Այլ մեք ոչ եթէ զհոգի աշխարհիս այսորիկ առաք, այլ զՀոգին որ յԱստուծոյ. զի ծանիցուք զայն որ յԱստուծոյն շնորհեցաւ մեզ:

2:12
Now we have received, not the spirit of the world, but the spirit which is of God; that we might know the things that are freely given to us of God:

2:13
Եւ զոր խօսիմքս` ոչ եթէ մարդկեղէն ուսմամբ ճարտարութեան բանից, այլ վարդապետութեամբ [9]Հոգւոյն, ընդ հոգեւորս զհոգեւորսն համեմատեմք:

2:13
Which things also we speak, not in the words which man' s wisdom teacheth, but which the Holy Ghost teacheth; comparing spiritual things with spiritual:

2:14
Քանզի շնչաւոր մարդ ոչ ընդունի զՀոգւոյն Աստուծոյ, զի յիմարութիւն է նմա. եւ ոչ կարէ գիտել, [10]եթէ հոգեպէս քննիցի:

2:14
But the natural man receiveth not the things of the Spirit of God: for they are foolishness unto him: neither can he know [them], because they are spiritually discerned:

2:15
Իսկ հոգեւորն քննէ զամենայն, եւ ինքն յումեքէ ոչ քննի:

2:15
But he that is spiritual judgeth all things, yet he himself is judged of no man:

2:16
Իսկ արդ` ո՞վ գիտաց զմիտս Տեառն, որ եւ խրատտու լինիցի նմա. այլ մեք զմիտս Քրիստոսի ունիմք:

2:16
For who hath known the mind of the Lord, that he may instruct him? But we have the mind of Christ: