Գրք. 1Kings, Գլ. 1   [(1895)] Գրք. 1Kings., Գլ. 1   [KJV]


1:1
Եւ այր մի էր յԱրիմաթեմայ, ի Սիբայ` ի լեռնէ Եփրեմի, եւ անուն նորա Եղկանա, որդի Յերեմիելի, որդւոյ Հեղեայ, որդւոյ Թովկեայ, [1]ի Նասիբ Եփրեմի:

1:1
Now there was a certain man of Ramathaim- zophim, of mount Ephraim, and his name [was] Elkanah, the son of Jeroham, the son of Elihu, the son of Tohu, the son of Zuph, an Ephrathite:

1:2
Եւ էին նորա երկու կանայք. անուն միումն Աննա, եւ անուն երկրորդին` Փեննանա. եւ էին Փեննանայի որդիք եւ Աննայի ոչ գոյր որդի:

1:2
And he had two wives; the name of the one [was] Hannah, and the name of the other Peninnah: and Peninnah had children, but Hannah had no children:

1:3
Եւ ելանէր այրն աւուրց յաւուրս ի քաղաքէ իւրմէ [2]յԱրիմաթեմայ` երկիր պագանել, եւ զոհել Տեառն [3]Աստուծոյ զօրութեանց ի Սելով. եւ անդ [4]Հեղի եւ`` երկու որդիք [5]նորա Ոփնի եւ Փենեէս` քահանայք Տեառն:

1:3
And this man went up out of his city yearly to worship and to sacrifice unto the LORD of hosts in Shiloh. And the two sons of Eli, Hophni and Phinehas, the priests of the LORD, [were] there:

1:4
Եւ եղեւ օր մի եւ զոհեաց Եղկանա, եւ ետ Փեննանայի կնոջ իւրում եւ ուստերաց նորա եւ դստերաց նորա մասունս:

1:4
And when the time was that Elkanah offered, he gave to Peninnah his wife, and to all her sons and her daughters, portions:

1:5
եւ Աննայի ետ մասն [6]մի զի ոչ գոյր նորա որդի. բայց զԱննա սիրէր Եղկանա առաւել քան զՓեննանա, եւ`` Տէր փակեաց զարգանդ նորա:

1:5
But unto Hannah he gave a worthy portion; for he loved Hannah: but the LORD had shut up her womb:

1:6
[7]զի ոչ ետ նմա որդի` ըստ նեղութեան իւրում եւ ըստ տրտմութեան անձին իւրոյ. եւ տրտմեալ էր վասն այնորիկ``. զի փակեաց Տէր զարգանդ նորա [8]առ ի չտալոյ նմա որդի:

1:6
And her adversary also provoked her sore, for to make her fret, because the LORD had shut up her womb:

1:7
Եւ այնպէս առնէր ամի ամի յելանել նորա ի տուն Տեառն. եւ տրտմէր եւ լայր եւ ոչ ուտէր:

1:7
And [as] he did so year by year, when she went up to the house of the LORD, so she provoked her; therefore she wept, and did not eat:

1:8
Եւ ասէ ցնա Եղկանա այր իւր. [9]Աննա: Եւ ասէ ցնա. Աւասիկ եմ, տէր: Եւ ասէ ցնա. Զի՞ է քեզ զի`` լաս, եւ ընդէ՞ր ոչ ուտես, եւ ընդէ՞ր հարկանէ զքեզ սիրտ քո. ո՞չ լաւ եմ ես քեզ քան զտասն որդի:

1:8
Then said Elkanah her husband to her, Hannah, why weepest thou? and why eatest thou not? and why is thy heart grieved? [am] not I better to thee than ten sons:

1:9
Եւ յարեաւ Աննա յետ ուտելոյ նորա[10] ի Սելով, եւ եկաց առաջի Տեառն.`` եւ Հեղի քահանայ նստէր աթոռով առ սեամս տաճարին Տեառն:

1:9
So Hannah rose up after they had eaten in Shiloh, and after they had drunk. Now Eli the priest sat upon a seat by a post of the temple of the LORD:

1:10
Եւ նա ցաւագին անձամբ եկաց յաղօթս առ Տէր, եւ ելաց լալով [11]եւ ասէ:

1:10
And she [was] in bitterness of soul, and prayed unto the LORD, and wept sore:

1:11
Ադոնայ Տէր``, Ելովէ Սաբաւովթ, եթէ հայելով հայեսցիս ի տառապանս աղախնոյ քո, եւ յիշեսցես զիս[12], եւ տացես աղախնոյ քում զաւակ առն, տաց զնա [13]նուէր առաջի քո մինչեւ ցօր մահուան իւրոյ. եւ գինի եւ արբեցութիւն մի՛ արբցէ, եւ`` երկաթ մի՛ ելցէ ի գլուխ նորա:

1:11
And she vowed a vow, and said, O LORD of hosts, if thou wilt indeed look on the affliction of thine handmaid, and remember me, and not forget thine handmaid, but wilt give unto thine handmaid a man child, then I will give him unto the LORD all the days of his life, and there shall no razor come upon his head:

1:12
Եւ եղեւ իբրեւ յաճախեաց կալ յաղօթս առաջի Տեառն, եւ Հեղի քահանայ միտ դնէր բերանոյ նորա:

1:12
And it came to pass, as she continued praying before the LORD, that Eli marked her mouth:

1:13
Եւ նա խօսէր ի սրտի իւրում, եւ շրթունք իւր շարժէին, եւ բարբառ իւր ոչ լինէր լսելի. [14]եւ լուաւ նմա Տէր.`` եւ համարեցաւ զնա Հեղի արբեալ:

1:13
Now Hannah, she spake in her heart; only her lips moved, but her voice was not heard: therefore Eli thought she had been drunken:

1:14
եւ ասէ ցնա [15]պատանեակն Հեղեայ``. Մինչեւ յե՞րբ կայցես յարբեցութեան, թափեա ի քէն զգինիդ քո, [16]եւ գնա յերեսաց Տեառն:

1:14
And Eli said unto her, How long wilt thou be drunken? put away thy wine from thee:

1:15
Եւ պատասխանի ետ Աննա եւ ասէ. Ոչ այդպէս, տէր. այլ կին վշտագնեալ եմ ես ոգւով, եւ գինի եւ արբեցութիւն ոչ է իմ արբեալ. եւ հեղում զանձն իմ առաջի Տեառն:

1:15
And Hannah answered and said, No, my lord, I [am] a woman of a sorrowful spirit: I have drunk neither wine nor strong drink, but have poured out my soul before the LORD:

1:16
Մի՛ համարիր զաղախին քո դուստր ժանտ, զի ի բազում տրտմութենէ եւ ի տխրութենէ իմմէ վարանեալ կամ մինչեւ ցայժմ:

1:16
Count not thine handmaid for a daughter of Belial: for out of the abundance of my complaint and grief have I spoken hitherto:

1:17
Ետ նմա պատասխանի Հեղի եւ ասէ. Երթ ի խաղաղութիւն, եւ Աստուած Իսրայելի տացէ քեզ զամենայն խնդրուածս քո զոր խնդրեցեր ի նմանէ:

1:17
Then Eli answered and said, Go in peace: and the God of Israel grant [thee] thy petition that thou hast asked of him:

1:18
Եւ ասէ Աննա. [17]Եգիտ աղախին քո շնորհս առաջի քո: Եւ գնաց կինն զճանապարհս իւր, [18]եւ եմուտ ի վանս իւր, եւ կերաւ ընդ առն իւրում եւ խօսեցաւ``, եւ երեսք իւր այլ ոչ եւս տխրեցան:

1:18
And she said, Let thine handmaid find grace in thy sight. So the woman went her way, and did eat, and her countenance was no more:

1:19
Եւ կանխեցին ընդ առաւօտն, երկիր պագին Տեառն, եւ [19]գնացին զճանապարհս իւրեանց. եւ եմուտ Եղկանա ի տուն իւր յԱրիմաթեմ, եւ մերձեցաւ առ Աննա կին իւր``, եւ յիշեաց զնա Տէր:

1:19
And they rose up in the morning early, and worshipped before the LORD, and returned, and came to their house to Ramah: and Elkanah knew Hannah his wife; and the LORD remembered her:

1:20
Եւ յղացաւ, եւ եղեւ ի ժամանակի աւուրցն եւ ծնաւ որդի, եւ կոչեաց զանուն նորա Սամուէլ, ասէ. Զի ի Տեառնէ [20]Աստուծոյ զօրութեանց`` խնդրեցի զսա:

1:20
Wherefore it came to pass, when the time was come about after Hannah had conceived, that she bare a son, and called his name Samuel, [saying], Because I have asked him of the LORD:

1:21
Եւ ել այրն Եղկանա եւ ամենայն տուն նորա զոհել [21]ի Սելով զզոհ աւուրցն. եւ զուխտս իւր [22]եւ զամենայն տասանորդս իւր տարաւ:

1:21
And the man Elkanah, and all his house, went up to offer unto the LORD the yearly sacrifice, and his vow:

1:22
Եւ Աննա ոչ ել ընդ նմա. զի ասաց ցայր իւր, թէ` Մինչեւ [23]ելցէ անդր մանուկս յորժամ հատուցից զսա ի ստենէ``, եւ յանդիման լիցի առաջի Տեառն, եւ նստցի անդ մինչեւ ցյաւիտեան:

1:22
But Hannah went not up; for she said unto her husband, [I will not go up] until the child be weaned, and [then] I will bring him, that he may appear before the LORD, and there abide for ever:

1:23
Եւ ասէ ցնա Եղկանա այր իւր. Արա որ ինչ բարի թուի առաջի աչաց քոց. նիստ աստէն մինչեւ հատուսցես զդա ի ստենէ. եւ Տէր հաստատեսցէ [24]որ ինչ ել ի բերանոյ քումմէ``: Եւ նստաւ կինն եւ սնոյց զորդին իւր` մինչեւ հատոյց զնա ի ստենէ:

1:23
And Elkanah her husband said unto her, Do what seemeth thee good; tarry until thou have weaned him; only the LORD establish his word. So the woman abode, and gave her son suck until she weaned him:

1:24
Եւ [25]ել ընդ նմա ի Սելով երեմենեաւ զուարակաւ, եւ պանիւք`` եւ արդուաւ նաշհոյ եւ սափորով գինւոյ. եւ [26]մտին ի տուն Տեառն ի Սելով, եւ մանուկն ընդ նոսա, եւ մատուցին առաջի Տեառն:

1:24
And when she had weaned him, she took him up with her, with three bullocks, and one ephah of flour, and a bottle of wine, and brought him unto the house of the LORD in Shiloh: and the child [was] young:

1:25
եւ սպան հայրն նորա զզոհն` զոր առնէր աւուրց յաւուրս Տեառն: Եւ մատոյց զմանուկն, եւ սպան զզուարակն վասն փրկութեան մանկանն: Եւ մատոյց Աննա մայր մանկանն`` զմանուկն առ Հեղի:

1:25
And they slew a bullock, and brought the child to Eli:

1:26
Եւ ասէ. Յիս տէր իմ, կենդանի է անձն քո, ես այն կին եմ` որ կացի առաջի քո ընդ քեզ` կալ յաղօթս առ Տէր:

1:26
And she said, Oh my lord, [as] thy soul liveth, my lord, I [am] the woman that stood by thee here, praying unto the LORD:

1:27
վասն մանկանս [27]այսորիկ. եւ`` ետ Տէր զխնդրուածս իմ, զոր խնդրեցի ի նմանէ:

1:27
For this child I prayed; and the LORD hath given me my petition which I asked of him:

1:28
Եւ տամ զդա փոխ Տեառն զամենայն աւուրս որչափ եւ կեցցէ. եւ եղիցի դա փոխ Տեառն: Եւ [28]պագին երկիր`` անդ Տեառն:

1:28
Therefore also I have lent him to the LORD; as long as he liveth he shall be lent to the LORD. And he worshipped the LORD there: