Գրք. 1Kings, Գլ. 18   [(1895)] Գրք. 1Kings., Գլ. 18   [KJV]


18:1
Եւ եղեւ իբրեւ վախճանեաց զխօսելն ընդ Սաւուղայ, եւ ոգի Յովնաթանու կապեցաւ ընդ ոգւոյն Դաւթի, եւ սիրեաց զնա Յովնաթան ըստ անձին իւրում:

18:1
And it came to pass, when he had made an end of speaking unto Saul, that the soul of Jonathan was knit with the soul of David, and Jonathan loved him as his own soul:

18:2
Եւ առ զնա Սաւուղ առ իւր յաւուր յայնմիկ, եւ ոչ ետ նմա դառնալ ի տուն հօր իւրոյ:

18:2
And Saul took him that day, and would let him go no more home to his father' s house:

18:3
Եւ ուխտեաց ընդ նմա Յովնաթան ուխտ առ ի սիրել զնա ըստ անձին իւրում:

18:3
Then Jonathan and David made a covenant, because he loved him as his own soul:

18:4
Եւ մերկացաւ Յովնաթան զլօդիկն որ զիւրեւ եւ ետ զայն Դաւթի, եւ զվարապանակս իւր` մինչեւ ցսուսեր իւր եւ ցաղեղն իւր եւ ցկամար իւր:

18:4
And Jonathan stripped himself of the robe that [was] upon him, and gave it to David, and his garments, even to his sword, and to his bow, and to his girdle:

18:5
Եւ երթայր Դաւիթ ամենայն ուրեք ուր եւ առաքէր զնա Սաւուղ, եւ իմաստնանայր. եւ կացոյց զնա Սաւուղ ի վերայ արանց պատերազմի. եւ հաճոյ եղեւ առաջի աչաց ամենայն ժողովրդեանն, նա եւ առաջի աչաց ծառայիցն Սաւուղայ:

18:5
And David went out whithersoever Saul sent him, [and] behaved himself wisely: and Saul set him over the men of war, and he was accepted in the sight of all the people, and also in the sight of Saul' s servants:

18:6
Եւ եղեւ ի մտանելն նոցա իբրեւ դարձաւ Դաւիթ ի սպանանելոյ զայլազգին, ելին [354]պարաւորք ընդ առաջ Դաւթի`` յամենայն քաղաքացն Իսրայելի երգել, պար առնուլ ընդ առաջ Սաւուղայ արքայի թմբկօք եւ ուրախութեամբ եւ ծնծղայիւք:

18:6
And it came to pass as they came, when David was returned from the slaughter of the Philistine, that the women came out of all cities of Israel, singing and dancing, to meet king Saul, with tabrets, with joy, and with instruments of musick:

18:7
Եւ նուագէին կանայք խաղալիկք եւ ասէին. Եհար Սաւուղ զհազարս, եւ Դաւիթ զբեւրս:

18:7
And the women answered [one another] as they played, and said, Saul hath slain his thousands, and David his ten thousands:

18:8
Եւ զչարեցաւ Սաւուղ վասն բանին այնորիկ, եւ ասէ. Դաւթի ետուն զբեւրս, եւ ինձ ետուն զհազարս. եւ արդ զի՞նչ պակասէ նմա, բայց եթէ թագաւորութիւնս:

18:8
And Saul was very wroth, and the saying displeased him; and he said, They have ascribed unto David ten thousands, and to me they have ascribed [but] thousands: and [what] can he have more but the kingdom:

18:9
Եւ ընդ ակամբ հայէր Սաւուղ[355] յօրէ յայնմանէ եւ առ յապա:

18:9
And Saul eyed David from that day and forward:

18:10
Եւ եղեւ ի վաղիւ անդր եւ հարաւ այս չար յԱստուծոյ ի վերայ Սաւուղայ, եւ մարգարէանայր ի մէջ տան իւրոյ, եւ Դաւիթ երգէր ձեռամբ իւրով որպէս եւ հանապազն. եւ գեղարդն ի ձեռին Սաւուղայ:

18:10
And it came to pass on the morrow, that the evil spirit from God came upon Saul, and he prophesied in the midst of the house: and David played with his hand, as at other times: and [there was] a javelin in Saul' s hand:

18:11
[356]Եւ ասէ. Հարից կարեցից զԴաւիթ [357]գեղարդեամբս ընդ որմն: Եւ ձգեաց Սաւուղ``, եւ խոյս ետ յերեսաց նորա Դաւիթ երկիցս:

18:11
And Saul cast the javelin; for he said, I will smite David even to the wall [with it]. And David avoided out of his presence twice:

18:12
Եւ երկեաւ Սաւուղ յերեսաց Դաւթի, զի Տէր էր ընդ նմա, եւ ի Սաւուղայ վերացեալ էր:

18:12
And Saul was afraid of David, because the LORD was with him, and was departed from Saul:

18:13
Եւ ի բաց արար զնա Սաւուղ յիւրմէ, եւ կացոյց զնա իւր հազարապետ, եւ ելանէր եւ մտանէր առաջի ժողովրդեանն:

18:13
Therefore Saul removed him from him, and made him his captain over a thousand; and he went out and came in before the people:

18:14
Եւ էր Դաւիթ խելամուտ յամենայն ճանապարհս իւր, եւ Տէր ընդ նմա:

18:14
And David behaved himself wisely in all his ways; and the LORD [was] with him:

18:15
Եւ ետես Սաւուղ թէ այնչափ իմաստուն է յոյժ, ակնածէր յերեսաց նորա:

18:15
Wherefore when Saul saw that he behaved himself very wisely, he was afraid of him:

18:16
Եւ ամենայն Իսրայէլ եւ Յուդայ սիրէր զԴաւիթ, զի նա ելանէր եւ մտանէր առաջի երեսաց ժողովրդեանն:

18:16
But all Israel and Judah loved David, because he went out and came in before them:

18:17
Եւ ասէ Սաւուղ ցԴաւիթ. Ահա դուստր իմ երէց Մերոբ, տաց զնա քեզ կնութեան. բայց լեր դու ինձ յորդի զօրութեան, եւ պատերազմեա զպատերազմունս Տեառն: Քանզի ասաց Սաւուղ. Մի՛ եղիցի ձեռն իմ ի նա, այլ եղիցի ի նա ձեռն այլազգեացն:

18:17
And Saul said to David, Behold my elder daughter Merab, her will I give thee to wife: only be thou valiant for me, and fight the LORD' S battles. For Saul said, Let not mine hand be upon him, but let the hand of the Philistines be upon him:

18:18
Եւ ասէ Դաւիթ ցՍաւուղ. Ո՞վ եմ ես եւ կամ կեանք ազգատոհմի հօր իմոյ ի մէջ Իսրայելի, զի լինիցիմ փեսայ արքայի:

18:18
And David said unto Saul, Who [am] I? and what [is] my life, [or] my father' s family in Israel, that I should be son in law to the king:

18:19
Եւ եղեւ ի ժամանակի տալոյ զՄերոբ դուստր Սաւուղայ` Դաւթի, տուաւ նա Եդրիելի Մովլաթացւոյ կնութեան:

18:19
But it came to pass at the time when Merab Saul' s daughter should have been given to David, that she was given unto Adriel the Meholathite to wife:

18:20
Եւ սիրեաց Մեղքող` դուստր Սաւուղայ` զԴաւիթ. եւ ազդ եղեւ Սաւուղայ, եւ հաճոյ թուեցաւ բանն յաչս նորա:

18:20
And Michal Saul' s daughter loved David: and they told Saul, and the thing pleased him:

18:21
Եւ ասէ Սաւուղ. Տաց զնա նմա կնութեան, եւ եղիցի նմա ի գայթագղութիւն: Եւ [358]էր ի վերայ Սաւուղայ`` ձեռն այլազգեացն: Եւ ասէ Սաւուղ ցԴաւիթ. Երկոքումբք փեսայասցիս դու ինձ այսօր:

18:21
And Saul said, I will give him her, that she may be a snare to him, and that the hand of the Philistines may be against him. Wherefore Saul said to David, Thou shalt this day be my son in law in [the one of] the twain:

18:22
Եւ պատուիրեաց Սաւուղ ծառայից իւրոց եւ ասէ. Խօսեցարուք դուք լռելեայն ընդ Դաւթի եւ ասացէք. Ահա արքայ հաճեալ է ընդ քեզ, եւ ամենայն արք նորա սիրեն զքեզ. եւ արդ փեսայացիր դու արքայի:

18:22
And Saul commanded his servants, [saying], Commune with David secretly, and say, Behold, the king hath delight in thee, and all his servants love thee: now therefore be the king' s son in law:

18:23
Եւ խօսեցան ծառայքն Սաւուղայ յականջս Դաւթի ըստ ամենայն բանիցս այսոցիկ. եւ ասէ Դաւիթ. Թեթե՞ւ իցէ յաչս ձեր փեսայանալ արքայի. եւ ես այր մի տառապեալ եմ, եւ ոչ փառաւոր:

18:23
And Saul' s servants spake those words in the ears of David. And David said, Seemeth it to you [a] light [thing] to be a king' s son in law, seeing that I [am] a poor man, and lightly esteemed:

18:24
Եւ պատմեցին Սաւուղի ծառայքն իւր ըստ բանիցս այսոցիկ զոր խօսեցաւ Դաւիթ:

18:24
And the servants of Saul told him, saying, On this manner spake David:

18:25
Եւ ասէ Սաւուղ. Այսպէս ասասջիք ցԴաւիթ, եթէ` Ոչ կամի արքայ վարձանս, այլ հարեւր անթլփատութիւն այլազգեաց, առնուլ վրէժ ի թշնամեաց արքայի: Եւ Սաւուղ խորհէր արկանել զնա ի ձեռս այլազգեացն:

18:25
And Saul said, Thus shall ye say to David, The king desireth not any dowry, but an hundred foreskins of the Philistines, to be avenged of the king' s enemies. But Saul thought to make David fall by the hand of the Philistines:

18:26
Եւ պատմեցին Դաւթի ծառայքն Սաւուղայ զբանս զայսոսիկ. եւ հաճոյ թուեցաւ բանն յաչս Դաւթի փեսայանալ արքայի. եւ չէին լցեալ աւուրք:

18:26
And when his servants told David these words, it pleased David well to be the king' s son in law: and the days were not expired:

18:27
եւ յարեաւ Դաւիթ եւ գնաց ինքն եւ արք իւր, եւ եհար յայլազգեացն արս [359]հարեւր, եւ եբեր զանթլփատութիւնս նոցա եւ ելից զնոսա առաջի արքայի, [360]եւ փեսայացաւ`` արքայի. եւ ետ Սաւուղ զՄեղքող դուստր իւր նմա կնութեան:

18:27
Wherefore David arose and went, he and his men, and slew of the Philistines two hundred men; and David brought their foreskins, and they gave them in full tale to the king, that he might be the king' s son in law. And Saul gave him Michal his daughter to wife:

18:28
Եւ ետես Սաւուղ եւ ծանեաւ եթէ Տէր է ընդ նմա, եւ [361]ամենայն Իսրայէլ`` սիրէր զնա:

18:28
And Saul saw and knew that the LORD [was] with David, and [that] Michal Saul' s daughter loved him:

18:29
եւ յաւել եւս[362] ակնածել ի Դաւթէ. եւ եղեւ Սաւուղ թշնամութեամբ ընդ Դաւթի զամենայն աւուրս:

18:29
And Saul was yet the more afraid of David; and Saul became David' s enemy continually:

18:30
Եւ ելին իշխանք այլազգեացն, եւ [363]եղեն ի բազում ժամանակաց ելք`` նոցա, խելամուտ էր Դաւիթ քան զամենայն ծառայսն Սաւուղայ, եւ պատուեցաւ անուն նորա յոյժ:

18:30
Then the princes of the Philistines went forth: and it came to pass, after they went forth, [that] David behaved himself more wisely than all the servants of Saul; so that his name was much set by: