20:1 Եւ փախեաւ Դաւիթ ի Նաւաթայ Հռամայ. եւ եկն խօսեցաւ առաջի Յովնաթանայ եւ ասէ. Զի՞նչ արարի, եւ զի՞նչ վնաս է իմ, եւ զի՞նչ մեղայ առաջի հօր քո զի խնդրէ զանձն իմ:
|
20:1 And David fled from Naioth in Ramah, and came and said before Jonathan, What have I done? what [is] mine iniquity? and what [is] my sin before thy father, that he seeketh my life:
|
20:2 Եւ ասէ ցնա Յովնաթան. Քաւ քեզ, ոչ մեռանիցիս. զի ահա ոչ առնէ հայր իմ բան մի մեծ կամ փոքր զոր ոչ յայտնէ յունկն իմ. եւ զիա՞րդ իցէ զի թաքուցանիցէ հայր իմ յինէն զբանդ զայդ. չէ այդպէս:
|
20:2 And he said unto him, God forbid; thou shalt not die: behold, my father will do nothing either great or small, but that he will shew it me: and why should my father hide this thing from me? it [is] not:
|
20:3 [374]Պատասխանի ետ Դաւիթ եւ ասէ ցՅովնաթան``. Գիտելով գիտէ հայր քո զի գտի շնորհս առաջի աչաց քոց, եւ ասէ թէ` Մի՛ գիտասցէ Յովնաթան, գուցէ [375]ոչ կամիցի``. այլ կենդանի է Տէր եւ կենդանի է անձն քո, զի [376]որպէս ասացի` վճարեալ է ընդ իս եւ ընդ հայր քո մինչեւ ցմահ:
|
20:3 And David sware moreover, and said, Thy father certainly knoweth that I have found grace in thine eyes; and he saith, Let not Jonathan know this, lest he be grieved: but truly [as] the LORD liveth, and [as] thy soul liveth, [there is] but a step between me and death:
|
20:4 Եւ ասէ Յովնաթան ցԴաւիթ. Զի՞նչ ցանկայ անձն քո` եւ արարից քեզ:
|
20:4 Then said Jonathan unto David, Whatsoever thy soul desireth, I will even do [it] for thee:
|
20:5 Ասէ Դաւիթ ցՅովնաթան. Ահա վաղիւ ամսամուտ է. եւ ես նստելով ո՛չ նստայց ուտել հաց ընդ արքայի. եւ առաքեսցես զիս եւ թաքեայց ի դաշտի աստ մինչեւ ցընդերեկս աւուրն երրորդի:
|
20:5 And David said unto Jonathan, Behold, to morrow [is] the new moon, and I should not fail to sit with the king at meat: but let me go, that I may hide myself in the field unto the third [day] at even:
|
20:6 եթէ առնելով առնիցէ այց զինէն հայր քո, [377]ասասցես եթէ` Հրաժարելով հրաժարեաց`` յինէն Դաւիթ երթալ մինչեւ ցԲեթղեհեմ քաղաք իւր. զի զոհ աւուրց է անդ ամենայն ցեղին:
|
20:6 If thy father at all miss me, then say, David earnestly asked [leave] of me that he might run to Beth- lehem his city: for [there is] a yearly sacrifice there for all the family:
|
20:7 Եթէ ասասցէ թէ` Բարւոք է, խաղաղութիւն է ծառայի քում. ապա թէ խստիւ տայցէ պատասխանի, գիտասջիր զի վճարեալ է չարութիւն առ ի նմանէ:
|
20:7 If he say thus, [It is] well; thy servant shall have peace: but if he be very wroth, [then] be sure that evil is determined by him:
|
20:8 Եւ արասցես ողորմութիւն ընդ ծառայի քում. զի յուխտ Տեառն մուծեր զծառայ քո ընդ քեզ. եւ եթէ վնաս ինչ է [378]ծառայի քում``, դու իսկ սպան զիս. եւ ընդէ՞ր հասուցանիցես զիս առ հայր քո:
|
20:8 Therefore thou shalt deal kindly with thy servant; for thou hast brought thy servant into a covenant of the LORD with thee: notwithstanding, if there be in me iniquity, slay me thyself; for why shouldest thou bring me to thy father:
|
20:9 Եւ ասէ Յովնաթան. Քաւ լիցի քեզ. զի եթէ գիտելով գիտացից եթէ վճարեալ է չարութիւն առ ի հօրէ իմմէ գալ ի վերայ քո` եթէ ոչ [379]ի քաղաքն իսկ քո`` պատմեցից քեզ:
|
20:9 And Jonathan said, Far be it from thee: for if I knew certainly that evil were determined by my father to come upon thee, then would not I tell it thee:
|
20:10 Եւ ասէ Դաւիթ ցՅովնաթան. Ո՞ պատմեսցէ ինձ եթէ խստիւ պատասխանի տացէ քեզ հայր քո:
|
20:10 Then said David to Jonathan, Who shall tell me? or what [if] thy father answer thee roughly:
|
20:11 Եւ ասէ Յովնաթան ցԴաւիթ. [380]Երթ եւ մնա յանդին``: Եւ գնացին երկոքեան յանդն:
|
20:11 And Jonathan said unto David, Come, and let us go out into the field. And they went out both of them into the field:
|
20:12 Եւ ասէ Յովնաթան ցԴաւիթ. Տէր Աստուած Իսրայելի գիտէ եթէ ոչ քննեցից զհայր իմ [381]զերեք ժամաւն``. եւ եթէ բարի ինչ իցէ զԴաւթէ եւ եթէ չար, առաքեցից առ քեզ [382]յանդս:
|
20:12 And Jonathan said unto David, O LORD God of Israel, when I have sounded my father about to morrow any time, [or] the third [day], and, behold, [if there be] good toward David, and I then send not unto thee, and shew it thee:
|
20:13 Օն եւ օն արասցէ Տէր Յովնաթանու, եւ օն եւ օն յաւելցէ, եթէ [383]ոչ քննեցից զչարութիւնն`` վասն քո, եւ յայտնեցից յունկն քո. եւ արձակեցից զքեզ եւ երթիցես ի խաղաղութիւն, եւ եղիցի Տէր ընդ քեզ` որպէս էր ընդ հօր իմում:
|
20:13 The LORD do so and much more to Jonathan: but if it please my father [to do] thee evil, then I will shew it thee, and send thee away, that thou mayest go in peace: and the LORD be with thee, as he hath been with my father:
|
20:14 Եւ իցէ թէ մինչդեռ ես կենդանի իցեմ, արասցես ընդ իս իսկ ողորմութիւն. [384]եւ եթէ մահու`` մեռանիցիմ:
|
20:14 And thou shalt not only while yet I live shew me the kindness of the LORD, that I die not:
|
20:15 եւ մի՛ բարձցես զողորմութիւն քո ի տանէ իմմէ մինչեւ ցյաւիտեան. եւ եթէ ոչ, ի ջնջել Տեառն զթշնամիս Դաւթի զիւրաքանչիւր ոք յերեսաց երկրէ:
|
20:15 But [also] thou shalt not cut off thy kindness from my house for ever: no, not when the LORD hath cut off the enemies of David every one from the face of the earth:
|
20:16 [385]գտցի անուն Յովնաթանու ի տան Դաւթի``. Խնդրեսցէ Տէր ի ձեռաց թշնամեաց Դաւիթ:
|
20:16 So Jonathan made [a covenant] with the house of David, [saying], Let the LORD even require [it] at the hand of David' s enemies:
|
20:17 Եւ յաւել Յովնաթան երդմնեցուցանել զԴաւիթ առ սէր նորա. զի [386]սիրեաց զանձն սիրելւոյն իւրոյ:
|
20:17 And Jonathan caused David to swear again, because he loved him: for he loved him as he loved his own soul:
|
20:18 Եւ ասէ ցնա Յովնաթան. Վաղիւ ամսամուտ է, եւ խնդրեսցիս. քանզի խնդրեսցի աթոռ քո:
|
20:18 Then Jonathan said to David, To morrow [is] the new moon: and thou shalt be missed, because thy seat will be empty:
|
20:19 Եւ երեքօրեսցիս [387]եւ խնդրեսցիս`` եւ եկեսցես ի տեղի քո` ուր թաքեարն յաւուրն գործոյ. եւ նստցիս առ [388]երգաբաւդ այդուիկ:
|
20:19 And [when] thou hast stayed three days, [then] thou shalt go down quickly, and come to the place where thou didst hide thyself when the business was [in hand], and shalt remain by the stone Ezel:
|
20:20 Եւ ես երեքկնեցից փքնօք [389]յորս ածել եւ ձգել յամատտարայն:
|
20:20 And I will shoot three arrows on the side [thereof], as though I shot at a mark:
|
20:21 Եւ արձակեցից զպատանեակն, եւ ասացից. Երթ, գիտ զփքինն. եւ եթէ ասելով ասացից ցպատանեակն. Ի քէն եւ այսր է փքինն եւ այսր առ զնա, եկեսջիր, զի խաղաղութիւն է քեզ, եւ չեն ինչ բանք, կենդանի է Տէր:
|
20:21 And, behold, I will send a lad, [saying], Go, find out the arrows. If I expressly say unto the lad, Behold, the arrows [are] on this side of thee, take them; then come thou: for [there is] peace to thee, and no hurt; [as] the LORD liveth:
|
20:22 ապա թէ ասացից ցպատանին. Ի քէն եւ անդր է փքինն, գնասջիր, զի արձակեաց զքեզ Տէր:
|
20:22 But if I say thus unto the young man, Behold, the arrows [are] beyond thee; go thy way: for the LORD hath sent thee away:
|
20:23 Եւ բանիցս զոր խօսեցաք ես եւ դու, ահա Տէր լիցի վկայ ընդ իս եւ ընդ քեզ մինչեւ ցյաւիտեան:
|
20:23 And [as touching] the matter which thou and I have spoken of, behold, the LORD [be] between thee and me for ever:
|
20:24 Եւ թաքեաւ Դաւիթ յանդին. եւ եհաս ամսամուտն, եւ եմուտ արքայ ի սենեակն ուտել հաց:
|
20:24 So David hid himself in the field: and when the new moon was come, the king sat him down to eat meat:
|
20:25 Եւ նստաւ արքայ յաթոռ իւրում, որպէս միանգամն եւ միւսանգամ աթոռով յորմայեցն. եւ [390]ժամանեաց Յովնաթան, եւ նստաւ Աբեններ ի կողմանէ Սաւուղայ, եւ խնդրեցաւ տեղին Դաւթի:
|
20:25 And the king sat upon his seat, as at other times, [even] upon a seat by the wall: and Jonathan arose, and Abner sat by Saul' s side, and David' s place was empty:
|
20:26 Եւ ոչ խօսեցաւ Սաւուղ եւ ոչ ինչ յաւուր յայնմիկ. քանզի ասաց թէ` Դէպք ինչ իցեն չլինելոյ սուրբ, եւ չիցէ սրբեալ:
|
20:26 Nevertheless Saul spake not any thing that day: for he thought, Something hath befallen him, he [is] not clean; surely he [is] not clean:
|
20:27 Եւ եղեւ ի վաղիւ ամսամտին յաւուրն երկրորդի խնդրեցաւ տեղին Դաւթի. եւ ասէ Սաւուղ ցՅովնաթան ցորդի իւր. Զի՞ է զի ոչ եկն որդին Յեսսեայ երէկ եւ այսօր ի սեղանս:
|
20:27 And it came to pass on the morrow, [which was] the second [day] of the month, that David' s place was empty: and Saul said unto Jonathan his son, Wherefore cometh not the son of Jesse to meat, neither yesterday, nor to day:
|
20:28 Պատասխանի ետ Յովնաթան եւ ասէ ցՍաւուղ. [391]Հրաժարեաց յինէն երթալ ի Բեթղեհեմ [392]քաղաք իւր:
|
20:28 And Jonathan answered Saul, David earnestly asked [leave] of me [to go] to Beth- lehem:
|
20:29 ասէ. Արձակեա զիս, զի զոհ է ցեղին մերոյ ի քաղաքին. եւ [393]պատուիրեցին յիս եղբարք`` իմ. եւ արդ եթէ գտի շնորհս առաջի աչաց քոց, երթայց տեսից զեղբարս իմ. վասն այնորիկ ոչ եկն ի սեղան արքայի:
|
20:29 And he said, Let me go, I pray thee; for our family hath a sacrifice in the city; and my brother, he hath commanded me [to be there]: and now, if I have found favour in thine eyes, let me get away, I pray thee, and see my brethren. Therefore he cometh not unto the king' s table:
|
20:30 Եւ բարկացաւ Սաւուղ ի վերայ Յովնաթանու եւ ասէ ցնա. Աղճկորդի անձնամատն, ես ո՞չ գիտեմ, զի դաշնաւոր ես դու որդւոյն Յեսսեայ` յամօթ քո եւ յամօթ առականաց մօր քո:
|
20:30 Then Saul' s anger was kindled against Jonathan, and he said unto him, Thou son of the perverse rebellious [woman], do not I know that thou hast chosen the son of Jesse to thine own confusion, and unto the confusion of thy mother' s nakedness:
|
20:31 զի զամենայն աւուրս որչափ որդին Յեսսեայ կենդանի [394]է, ոչ հաստատեսցի`` թագաւորութիւն քո. արդ առաքեա կալ զպատանին, զի որդի մահու է նա:
|
20:31 For as long as the son of Jesse liveth upon the ground, thou shalt not be established, nor thy kingdom. Wherefore now send and fetch him unto me, for he shall surely die:
|
20:32 Պատասխանի ետ Յովնաթան Սաւուղայ հօր իւրում, եւ ասէ ցնա. Ընդէ՞ր մեռանիցի. զի՞նչ գործեաց:
|
20:32 And Jonathan answered Saul his father, and said unto him, Wherefore shall he be slain? what hath he done:
|
20:33 Եւ վերացոյց Սաւուղ զգեղարդն ի վերայ Յովնաթանու սպանանել զնա. եւ գիտաց Յովնաթան թէ վճարեալ է չարութիւն ի հօրէ նորա սպանանել զԴաւիթ:
|
20:33 And Saul cast a javelin at him to smite him: whereby Jonathan knew that it was determined of his father to slay David:
|
20:34 Եւ դիմեաց Յովնաթան ի սեղանոյ անտի արտաքս բարկութեամբ եւ սրտմտութեամբ. եւ ոչ եկեր յաւուրն երկրորդի ամսոյն հաց, զի բեկաւ վասն Դաւթի, զի [395]վճարեաց վասն նորա`` հայրն իւր:
|
20:34 So Jonathan arose from the table in fierce anger, and did eat no meat the second day of the month: for he was grieved for David, because his father had done him shame:
|
20:35 Եւ եղեւ ընդ առաւօտն ել Յովնաթան յանդն, որպէս ժամադիր եղեւ Դաւթի [396]ի վկայութիւն. եւ մանուկ փոքրիկ ընդ նմա:
|
20:35 And it came to pass in the morning, that Jonathan went out into the field at the time appointed with David, and a little lad with him:
|
20:36 Եւ ասէ ցպատանեակն. Ընթա, գիտ զփքինն զոր ձգեցից: Եւ ընթացաւ պատանեակն. եւ նա ձգեաց զփքինն, եւ [397]եբեր զնա:
|
20:36 And he said unto his lad, Run, find out now the arrows which I shoot. [And] as the lad ran, he shot an arrow beyond him:
|
20:37 Եւ չոգաւ պատանեակն մինչեւ ցտեղի փքնին զոր ձգեաց Յովնաթան. եւ աղաղակեաց Յովնաթան զկնի պատանեկին եւ ասէ. Ի քէն եւ անդ է փքինն:
|
20:37 And when the lad was come to the place of the arrow which Jonathan had shot, Jonathan cried after the lad, and said, [Is] not the arrow beyond thee:
|
20:38 Եւ աղաղակեաց Յովնաթան զկնի պատանեկին եւ ասէ. Փութացեալ արագեա եւ մի՛ կացցես: Եւ քաղեաց մանուկն Յովնաթանու զփքինսն եւ եբեր առ տէր իւր:
|
20:38 And Jonathan cried after the lad, Make speed, haste, stay not. And Jonathan' s lad gathered up the arrows, and came to his master:
|
20:39 Եւ պատանեակն ոչ ինչ գիտէր բաց ի Յովնաթանայ եւ ի Դաւթէ, զի գիտէին զբանն:
|
20:39 But the lad knew not any thing: only Jonathan and David knew the matter:
|
20:40 Եւ ետ Յովնաթան զգործին իւր ցպատանեակն, եւ ասէ ցպատանեակն իւր. Երթ մուտ ի քաղաքն:
|
20:40 And Jonathan gave his artillery unto his lad, and said unto him, Go, carry [them] to the city:
|
20:41 Եւ եմուտ պատանեակն. եւ յարեաւ Դաւիթ [398]յԱրգաբայն, եւ անկաւ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր, եւ երկիր եպագ նմա երիցս անգամ, եւ համբուրեաց իւրաքանչիւր զընկեր իւր, եւ ելաց իւրաքանչիւր ի վերայ ընկերի իւրոյ մինչեւ [399]ցմեծ վախճան:
|
20:41 And as soon as the lad was gone, David arose out of [a place] toward the south, and fell on his face to the ground, and bowed himself three times: and they kissed one another, and wept one with another, until David exceeded:
|
20:42 Եւ ասէ Յովնաթան ցԴաւիթ. Երթ ի խաղաղութիւն. եւ որպէս երդուաք մեք երկոքին յանուն Տեառն եւ խօսեցաք, Տէր լիցի վկայ ընդ իս եւ ընդ քեզ, եւ ի մէջ զաւակի իմոյ եւ ի մէջ զաւակի քո մինչեւ ցյաւիտեան:
|
20:42 And Jonathan said to David, Go in peace, forasmuch as we have sworn both of us in the name of the LORD, saying, The LORD be between me and thee, and between my seed and thy seed for ever:
|
20:43 Եւ յարեաւ Դաւիթ եւ գնաց, եւ Յովնաթան եմուտ ի քաղաքն:
|
20:43 KJV [42] And he arose and departed: and Jonathan went into the city:
|