27:1 Եւ խօսեցաւ Դաւիթ ի սրտի իւրում եւ ասէ. Արդ անկանիցիմ յաւուր միում ի ձեռս Սաւուղայ. եւ չէ ինձ բարի, եթէ ոչ դարձայց յերկիրն Փղշտացւոց. եւ [495]եթէ իցէ` խնդրեսցէ զիս Սաւուղ`` յամենայն սահմանս Իսրայելի, ապրեցայց ի ձեռաց նորա:
|
27:1 And David said in his heart, I shall now perish one day by the hand of Saul: [there is] nothing better for me than that I should speedily escape into the land of the Philistines; and Saul shall despair of me, to seek me any more in any coast of Israel: so shall I escape out of his hand:
|
27:2 Եւ յարեաւ Դաւիթ, եւ անց ինքն եւ վեց հարեւր արքն որ ընդ նմա, եւ գնաց առ Անքուս որդի Մովաքայ` արքայ Գեթայ:
|
27:2 And David arose, and he passed over with the six hundred men that [were] with him unto Achish, the son of Maoch, king of Gath:
|
27:3 Եւ նստաւ Դաւիթ ընդ Անքուսայ ի Գէթ, ինքն եւ արք իւր` իւրաքանչիւր տամբ իւրով. եւ Դաւիթ եւ երկոքին կանայք իւր, Աքինովամ Յեզրայելացի եւ Աբիգեա կին Նաբաղայ Կարմեղացւոյ:
|
27:3 And David dwelt with Achish at Gath, he and his men, every man with his household, [even] David with his two wives, Ahinoam the Jezreelitess, and Abigail the Carmelitess, Nabal' s wife:
|
27:4 Եւ ազդ եղեւ Սաւուղայ եթէ փախեաւ Դաւիթ ի Գէթ, եւ ոչ եւս յաւել խնդրել զնա:
|
27:4 And it was told Saul that David was fled to Gath: and he sought no more again for him:
|
27:5 Եւ ասէ Դաւիթ ցԱնքուս. Եթէ եգիտ ծառայ քո շնորհս առաջի աչաց քոց, տացես ինձ տեղի ի միում քաղաքաց յանդս, եւ նստայց անդ. եւ ընդէ՞ր նստիցի ծառայ քո ի թագաւորեալ քաղաքի ընդ քեզ:
|
27:5 And David said unto Achish, If I have now found grace in thine eyes, let them give me a place in some town in the country, that I may dwell there: for why should thy servant dwell in the royal city with thee:
|
27:6 Եւ ետ նմա Անքուս յաւուր յայնմիկ զՍիկեղակ. վասն այնորիկ եղեւ Սիկեղակ արքայից Հրէաստանի մինչեւ ցայսօր:
|
27:6 Then Achish gave him Ziklag that day: wherefore Ziklag pertaineth unto the kings of Judah unto this day:
|
27:7 Եւ եղեւ թիւ աւուրցն զոր նստաւ Դաւիթ յանդի այլազգեացն` [496]աւուրք չորից ամսոց:
|
27:7 And the time that David dwelt in the country of the Philistines was a full year and four months:
|
27:8 Եւ ելանէր Դաւիթ եւ արքն որ ընդ նմա էին, եւ ասպատակէին ի վերայ [497]ամենայն Գեսերացւոյն եւ Գեզերացւոյն եւ Ամաղեկացւոյն. [498]եւ ահա բնակէր երկիրն ի Գեղամսուրայ յապահովելոց պարսպաւորաց մինչեւ ցԵգիպտոս:
|
27:8 And David and his men went up, and invaded the Geshurites, and the Gezrites, and the Amalekites: for those [nations were] of old the inhabitants of the land, as thou goest to Shur, even unto the land of Egypt:
|
27:9 Եւ հարկանէր Դաւիթ զերկիրն, եւ ոչ ապրեցուցանէր զայր եւ զկին. եւ առնոյր հօտս եւ անդեայս եւ էշս եւ ուղտս եւ հանդերձս, եւ դառնայր եւ գայր առ Անքուս:
|
27:9 And David smote the land, and left neither man nor woman alive, and took away the sheep, and the oxen, and the asses, and the camels, and the apparel, and returned, and came to Achish:
|
27:10 Եւ ասէր Անքուս ցԴաւիթ. Որո՞ւմ կողման արշաւեցէք այսօր: Եւ ասէ Դաւիթ ցԱնքուս. Ի կողմանս հարաւոյ Հրէաստանի, եւ ի կողմանս[499] Յերամելի, եւ ի կողմանս[500] Կենեզայ:
|
27:10 And Achish said, Whither have ye made a road to day? And David said, Against the south of Judah, and against the south of the Jerahmeelites, and against the south of the Kenites:
|
27:11 Զայր եւ զկին ոչ [501]ապրեցուցի ածել ի Գէթ. ասեմ``. Գուցէ ազդ լինիցի զմէնջ ի Գէթ, եւ ասիցեն թէ` Զայս ինչ գործէ Դաւիթ: Եւ այս [502]իրաւունք էին`` նորա զամենայն աւուրս որչափ եւ նստաւ Դաւիթ [503]յանդի այլազգեացն:
|
27:11 And David saved neither man nor woman alive, to bring [tidings] to Gath, saying, Lest they should tell on us, saying, So did David, and so [will be] his manner all the while he dwelleth in the country of the Philistines:
|
27:12 Եւ հաւատաց Անքուս Դաւթի յոյժ, եւ ասէ. [504]Ամաչելով ամաչէ`` ի ժողովրդենէ իւրմէ յԻսրայելէ, եւ եղիցի ինձ ծառայ յաւիտեան:
|
27:12 And Achish believed David, saying, He hath made his people Israel utterly to abhor him; therefore he shall be my servant for ever:
|