Գրք. 1Kings, Գլ. 30   [(1895)] Գրք. 1Kings., Գլ. 30   [KJV]

30:1
Եւ եղեւ ընդ մտանել Դաւթի եւ արանց նորա ի Սիկեղակ յաւուրն երրորդի, եւ Ամաղէկ ասպատակեաց ի հարաւակողմն եւ ի Սիկեղակ. եւ եհար զՍիկեղակ եւ այրեաց զնա հրով:
30:1
And it came to pass, when David and his men were come to Ziklag on the third day, that the Amalekites had invaded the south, and Ziklag, and smitten Ziklag, and burned it with fire:
30:2
եւ գերեաց զկանայս [521]եւ զամենայն ինչ`` որ ի նմա ի փոքուէ մինչեւ ցմեծ. եւ ոչ սպանին զայր [522]եւ զկին``, այլ գերեցին եւ գնացին զճանապարհ իւրեանց:
30:2
And had taken the women captives, that [were] therein: they slew not any, either great or small, but carried [them] away, and went on their way:
30:3
Եւ եկն Դաւիթ եւ արք իւր ի քաղաքն. եւ ահա այրեցեալ էր քաղաքն, եւ կանայք նոցա եւ ուստերք եւ դստերք իւրեանց գերեալք:
30:3
So David and his men came to the city, and, behold, [it was] burned with fire; and their wives, and their sons, and their daughters, were taken captives:
30:4
Եւ ամբարձին Դաւիթ եւ արք նորա զձայնս իւրեանց եւ լացին, մինչեւ ոչ եւս գոյր ի նոսա զօրութիւն լալոյ:
30:4
Then David and the people that [were] with him lifted up their voice and wept, until they had no more power to weep:
30:5
Եւ երկոքին կանայքն Դաւթի գերեցան, Աքինովամ Յեզրայելացի եւ Աբիգեա կին Նաբաղու Կարմեղացւոյ:
30:5
And David' s two wives were taken captives, Ahinoam the Jezreelitess, and Abigail the wife of Nabal the Carmelite:
30:6
Եւ նեղեցաւ Դաւիթ յոյժ, զի ասաց ժողովուրդն քարկոծել զնա. զի զայրացեալ էր ոգի ամենայն ժողովրդեանն իւրաքանչիւր ի վերայ ուստերաց եւ դստերաց իւրեանց: Եւ զօրացաւ Դաւիթ ի Տէր Աստուած իւր:
30:6
And David was greatly distressed; for the people spake of stoning him, because the soul of all the people was grieved, every man for his sons and for his daughters: but David encouraged himself in the LORD his God:
30:7
Եւ ասէ Դաւիթ ցԱբիաթար քահանայ որդի Աքիմելեքայ. Մատո զեփուդդ: Եւ մատոյց Աբիաթար զեփուդն առ Դաւիթ:
30:7
And David said to Abiathar the priest, Ahimelech' s son, I pray thee, bring me hither the ephod. And Abiathar brought thither the ephod to David:
30:8
Եւ եհարց Դաւիթ ի Տեառնէ եւ ասէ. Պնդեցա՞յց զկնի [523]գեդդուրայն այնորիկ, եթէ հասանիցե՞մ նոցա: Եւ ասէ ցնա Տէր. Պնդեաց եւ հասանելով հասանես, եւ թափելով թափեսցես:
30:8
And David enquired at the LORD, saying, Shall I pursue after this troop? shall I overtake them? And he answered him, Pursue: for thou shalt surely overtake [them], and without fail recover:
30:9
Եւ գնաց Դաւիթ եւ [524]չորեքհարեւր արքն որ ընդ նմա, եւ եկին մինչեւ ցհեղեղատն Բոսորայ. եւ [525]աւելորդքն զտեղի առին:
30:9
So David went, he and the six hundred men that [were] with him, and came to the brook Besor, where those that were left behind stayed:
30:10
Եւ պնդեցաւ Դաւիթ չորեքհարեւր արամբ. եւ երկերիւր այր մնացին` [526]որք նստան յայնկոյս հեղեղատին Բոսորայ:
30:10
But David pursued, he and four hundred men: for two hundred abode behind, which were so faint that they could not go over the brook Besor:
30:11
Եւ գտին այր մի Եգիպտացի յանդին եւ կալան զնա, եւ ածին առ Դաւիթ [527]յանդն. եւ ետուն նմա հաց եւ կերաւ, եւ արբուցին նմա ջուր:
30:11
And they found an Egyptian in the field, and brought him to David, and gave him bread, and he did eat; and they made him drink water:
30:12
եւ ետուն նմա կոտոր մի պաղատտաց եւ երկուս չամչեայս, եւ կերաւ, եւ հաստատեցաւ այնու ոգի նորա. քանզի չէր կերեալ հաց եւ ոչ արբեալ ջուր զերիս տիւս եւ զերիս գիշերս:
30:12
And they gave him a piece of a cake of figs, and two clusters of raisins: and when he had eaten, his spirit came again to him: for he had eaten no bread, nor drunk [any] water, three days and three nights:
30:13
Եւ ասէ ցնա Դաւիթ. Ո՞յր ես դու, եւ ուստի՞ ես: Եւ ասէ պատանեակն. Եգիպտացի եմ ես ծառայ առն Ամաղեկացւոյ, եւ եթող զիս տէր իմ. զի նքողեցայ ես այս երրորդ օր:
30:13
And David said unto him, To whom [belongest] thou? and whence [art] thou? And he said, I [am] a young man of Egypt, servant to an Amalekite; and my master left me, because three days agone I fell sick:
30:14
եւ մեք ասպատակեցաք ի կողմանս հարաւոյ Քերեթեայ, եւ ի կողմանս Հրէաստանի, եւ ի հարաւակողմ Քաղեբայ, եւ զՍիկեղակ այրեցաք հրով:
30:14
We made an invasion [upon] the south of the Cherethites, and upon [the coast] which [belongeth] to Judah, and upon the south of Caleb; and we burned Ziklag with fire:
30:15
Եւ ասէ ցնա Դաւիթ. Եթէ իջուցանիցե՞ս զիս [528]ի գեդդուրն յայն: Եւ ասէ ցնա Եգիպտացին. Երդուիր ինձ[529] եթէ ոչ սպանցես զիս, եւ ոչ մատնեսցես զիս ի ձեռս տեառն իմոյ, եւ իջուցից զքեզ [530]ի գեդդուրն: [531]Եւ երդուաւ նմա:
30:15
And David said to him, Canst thou bring me down to this company? And he said, Swear unto me by God, that thou wilt neither kill me, nor deliver me into the hands of my master, and I will bring thee down to this company:
30:16
Եւ իջոյց զնա անդր. եւ ահա նոքա ցրուեալ էին ընդ երեսս ամենայն երկրին, ուտէին եւ ըմպէին եւ տօնէին ամենայն աւարօքն մեծամեծօք, զոր առին յերկրէն այլազգեաց եւ յերկրէն Յուդայ:
30:16
And when he had brought him down, behold, [they were] spread abroad upon all the earth, eating and drinking, and dancing, because of all the great spoil that they had taken out of the land of the Philistines, and out of the land of Judah:
30:17
[532]Եւ եհաս ի վերայ նոցա Դաւիթ``, եւ եհար զնոսա Դաւիթ [533]յելանելոյ արուսեկին մինչեւ ցերեկոյ եւ ի վաղիւ անդր``, եւ ոչ ապրեցաւ ի նոցանէ այր. բայց միայն պատանեակք չորեքհարեւր հեծան յուղտս եւ փախեան:
30:17
And David smote them from the twilight even unto the evening of the next day: and there escaped not a man of them, save four hundred young men, which rode upon camels, and fled:
30:18
Եւ թափեաց Դաւիթ զամենայն ինչ զոր առին Ամաղեկացիքն, եւ զերկոսին կանայս իւր թափեաց Դաւիթ:
30:18
And David recovered all that the Amalekites had carried away: and David rescued his two wives:
30:19
Եւ ոչ սխալեցաւ ի նոցանէ ի փոքուէ մինչեւ ցմեծ, եւ յուստերաց եւ ի դստերաց եւ յաւարէն մինչեւ ցամենայն ինչ զոր առին ի նոցանէ, զամենայն դարձոյց Դաւիթ:
30:19
And there was nothing lacking to them, neither small nor great, neither sons nor daughters, neither spoil, nor any [thing] that they had taken to them: David recovered all:
30:20
Եւ ա՛ռ Դաւիթ զամենայն հօտս եւ զանդեայս, եւ [534]տանէր առաջի աւարին. եւ [535]աւարին անուն կոչէր`` թէ` Այս աւար Դաւթի է:
30:20
And David took all the flocks and the herds, [which] they drave before those [other] cattle, and said, This [is] David' s spoil:
30:21
Եւ եկն Դաւիթ առ երկերիւրսն լքեալս յերթալոյ զկնի Դաւթի, եւ նստոյց զնոսա ի հեղեղատին Բոսորայ. եւ ելին ընդ առաջ Դաւթի եւ ընդ առաջ զօրուն որ ընդ նմա. եւ մատեաւ Դաւիթ առ զօրն, եւ եհարց զողջունէ նորա ի խաղաղութիւն:
30:21
And David came to the two hundred men, which were so faint that they could not follow David, whom they had made also to abide at the brook Besor: and they went forth to meet David, and to meet the people that [were] with him: and when David came near to the people, he saluted them:
30:22
Եւ պատասխանի ետուն նմա ամենայն արք ժանտք եւ անզգամք յարանց պատերազմողաց որ երթեալ էին ընդ Դաւթի, եւ ասեն եթէ` Զի ոչ եղեն հետամուտ ընդ մեզ, ոչ տացուք դոցա յաւարէ աստի զոր թափեցաք. բայց եթէ զիւրաքանչիւր զկին եւ զորդիս առցեն եւ գնասցեն ի բաց:
30:22
Then answered all the wicked men and [men] of Belial, of those that went with David, and said, Because they went not with us, we will not give them [ought] of the spoil that we have recovered, save to every man his wife and his children, that they may lead [them] away, and depart:
30:23
Եւ ասէ Դաւիթ. Մի՛ արասցի այդպէս, եղբարք իմ, յետ մատնելոյ զնոսա մեզ Տեառն եւ պահելոյ զմեզ. եւ մատնեաց Տէր ի ձեռս մեր [536]զգեդդուրն եկեալ ի վերայ մեր:
30:23
Then said David, Ye shall not do so, my brethren, with that which the LORD hath given us, who hath preserved us, and delivered the company that came against us into our hand:
30:24
եւ ո՞ անսասցէ բանիցդ ձերոց այդոցիկ, զի ոչինչ են ընդհատ ի ձէնջ. քանզի ըստ մասին երթալոյն ի պատերազմ, նոյնպէս եղիցի մասն վանապանին. ըստ նմին օրինակի բաժանեսցին:
30:24
For who will hearken unto you in this matter? but as his part [is] that goeth down to the battle, so [shall] his part [be] that tarrieth by the stuff: they shall part alike:
30:25
Եւ եղեւ յօրէ յայնմանէ եւ անդր իբրեւ օրէնք եւ իրաւունք ի մէջ Իսրայելի մինչեւ ցայսօր:
30:25
And it was [so] from that day forward, that he made it a statute and an ordinance for Israel unto this day:
30:26
Եւ եկն Դաւիթ ի Սիկեղակ, եւ առաքեաց յաւարէ անտի ծերոցն Յուդայ [537]եւ ընկերաց իւրոց, եւ ասէ. Այդ ձեզ օրհնութիւն յաւարէ թշնամեաց Տեառն:
30:26
And when David came to Ziklag, he sent of the spoil unto the elders of Judah, [even] to his friends, saying, Behold a present for you of the spoil of the enemies of the LORD:
30:27
[538]որ ի Բեթելդ էք`` եւ յՌամաթ հարաւոյ:
30:27
To [them] which [were] in Beth- el, and to [them] which [were] in south Ramoth, and to [them] which [were] in Jattir:
30:28
եւ որք յԵթեր եւ յԱրոյեր, եւ որք յԵփթամովթ, եւ որք յԵսթամա:
30:28
And to [them] which [were] in Aroer, and to [them] which [were] in Siphmoth, and to [them] which [were] in Eshtemoa:
30:29
եւ որք յԵրաքէլ, եւ որք ի քաղաքս Յերեմելացւոյն, եւ որք ի քաղաքս Կինեցւոյն:
30:29
And to [them] which [were] in Rachal, and to [them] which [were] in the cities of the Jerahmeelites, and to [them] which [were] in the cities of the Kenites:
30:30
որք ի Հռամա, եւ որք ի Քովրասան, եւ որք յԱթաք:
30:30
And to [them] which [were] in Hormah, and to [them] which [were] in Chorashan, and to [them] which [were] in Athach:
30:31
եւ որք ի Քեբրոն, եւ որք յամենայն տեղիս ընդ որ շրջեցաւ Դաւիթ ինքն եւ արք իւր:
30:31
And to [them] which [were] in Hebron, and to all the places where David himself and his men were wont to haunt: