Գրք. 1Pet, Գլ. 2   [(1895)] Գրք. 1Pet., Գլ. 2   [KJV]

2:1
Ի բաց թօթափել այսուհետեւ զամենայն չարութիւն եւ զամենայն նենգութիւն եւ զկեղծաւորութիւնս եւ զնախանձ եւ զամենայն չարախօսութիւն:
2:1
Wherefore laying aside all malice, and all guile, and hypocrisies, and envies, and all evil speakings:
2:2
իբրեւ զարդի ծնեալ մանկունս խօսուն եւ անխարդախ կաթինն փափաքիցէք, զի նովաւ աճիցէք [8]ի փրկութիւն:
2:2
As newborn babes, desire the sincere milk of the word, that ye may grow thereby:
2:3
եթէ ճաշակիցէք զի քաղցր է Տէր:
2:3
If so be ye have tasted that the Lord [is] gracious:
2:4
առ որ մատուցեալ, ի Վէմն կենդանի, որ թէպէտ ի մարդկանէ անարգեալ, այլ առ ի յԱստուծոյ ընտրեալ եւ պատուական է:
2:4
To whom coming, [as unto] a living stone, disallowed indeed of men, but chosen of God, [and] precious:
2:5
եւ դուք իբրեւ զվէմս կենդանիս շինիք տաճար հոգեւոր, յանարատ քահանայութիւն, մատուցանել զհոգեւորն պատարագս հաճոյս Աստուծոյ ի ձեռն Յիսուսի Քրիստոսի:
2:5
Ye also, as lively stones, are built up a spiritual house, an holy priesthood, to offer up spiritual sacrifices, acceptable to God by Jesus Christ:
2:6
Քանզի կայ իսկ ի գրի եթէ` Ահաւասիկ դնեմ ի Սիովն վէմ ընտիր, գլուխ անկեան պատուական, եւ որ ի նա հաւատասցէ` մի՛ ամաչեսցէ:
2:6
Wherefore also it is contained in the scripture, Behold, I lay in Sion a chief corner stone, elect, precious: and he that believeth on him shall not be confounded:
2:7
Ձեզ այսուհետեւ հաւատացելոցդ` [9]վէմ պատուական, իսկ անհաւատիցն` վէմն զոր անարգեցին շինողքն, նա եղեւ գլուխ անկեան:
2:7
Unto you therefore which believe [he is] precious: but unto them which be disobedient, the stone which the builders disallowed, the same is made the head of the corner:
2:8
եւ վէմ գլորման եւ վէմ գայթակղութեան, որ գայթակղին ապստամբեալք ի բանէն յոր եւ եդան:
2:8
And a stone of stumbling, and a rock of offence, [even to them] which stumble at the word, being disobedient: whereunto also they were appointed:
2:9
Այլ դուք ազգ էք ընտիր, [10]թագաւորութիւն, քահանայութիւն``, ազգ սուրբ, ժողովուրդ սեպհական, որպէս զի [11]զձեր առաքինութիւնսն նուիրիցէք այնմ, որ`` զձեզ ի խաւարէն կոչեաց յիւր սքանչելի լոյսն:
2:9
But ye [are] a chosen generation, a royal priesthood, an holy nation, a peculiar people; that ye should shew forth the praises of him who hath called you out of darkness into his marvellous light:
2:10
Որք երբեմն չժողովուրդ, բայց արդ ժողովուրդ Աստուծոյ. որք չողորմեալք, այժմ ողորմութիւն գտէք:
2:10
Which in time past [were] not a people, but [are] now the people of God: which had not obtained mercy, but now have obtained mercy:
2:11
Սիրելիք, աղաչեմ իբրեւ զպանդուխտս եւ զնժդեհս ի բաց մերժել ի մարմնաւոր ցանկութեանցն որ զինուորին ընդդէմ ոգւոց:
2:11
Dearly beloved, I beseech [you] as strangers and pilgrims, abstain from fleshly lusts, which war against the soul:
2:12
զվարս ձեր ի մէջ հեթանոսաց պարկեշտս ցուցանել, զի որով բամբասիցեն զձեզ իբրեւ զչարագործս, ի բարւոք գործոցն ձերոց դիտեալ` փառաւոր առնիցեն զԱստուած յաւուրն այցելութեան:
2:12
Having your conversation honest among the Gentiles: that, whereas they speak against you as evildoers, they may by [your] good works, which they shall behold, glorify God in the day of visitation:
2:13
Հնազանդ լերուք ամենայն մարդկեղէն ստեղծուածոյ վասն Տեառն, եթէ թագաւորի` իբրեւ առաւել ումեք:
2:13
Submit yourselves to every ordinance of man for the Lord' s sake: whether it be to the king, as supreme:
2:14
եթէ դատաւորաց` իբրեւ ի նմանէ առաքելոց ի վրէժխնդրութիւն չարագործացն եւ ի գովութիւն բարեգործացն:
2:14
Or unto governors, as unto them that are sent by him for the punishment of evildoers, and for the praise of them that do well:
2:15
Զի այսպէս են կամք Աստուծոյ, բարեգործացն պապանձեցուցանել զանզգամ մարդոց զանգիտութիւն:
2:15
For so is the will of God, that with well doing ye may put to silence the ignorance of foolish men:
2:16
իբրեւ զազատս լինել, եւ մի՛ իբրեւ պատրուակ չարութեան ունել զազատութիւնն, այլ իբրեւ Աստուծոյ ծառայք:
2:16
As free, and not using [your] liberty for a cloke of maliciousness, but as the servants of God:
2:17
Զամենեսեան պատուեցէք. զեղբայրսիրութիւն սիրեցէք. յԱստուծոյ երկերուք. [12]զթագաւորս պատուեցէք:
2:17
Honour all [men]. Love the brotherhood. Fear God. Honour the king:
2:18
Ծառայք հնազանդ լինել յամենայնի երկիւղիւ տերանց, ոչ միայն բարերարացն եւ հեզոցն, այլ եւ կամակորացն:
2:18
Servants, [be] subject to [your] masters with all fear; not only to the good and gentle, but also to the froward:
2:19
Զի այս` շնորհք [13]յԱստուծոյ են, եթէ բարւոք ինչ մտօք տանիցի ոք վշտաց`` յանիրաւի:
2:19
For this [is] thankworthy, if a man for conscience toward God endure grief, suffering wrongfully:
2:20
Քանզի զի՞նչ [14]երախտիք իցեն, եթէ յորժամ մեղանչիցէք` տանջիցիք եւ համբերիցէք. այլ եթէ բարիս գործիցէք, չարչարիցիք եւ համբերիցէք, այն շնորհք [15]յԱստուծոյ են:
2:20
For what glory [is it], if, when ye be buffeted for your faults, ye shall take it patiently? but if, when ye do well, and suffer [for it], ye take it patiently, this [is] acceptable with God:
2:21
Քանզի ի դոյն իսկ կոչեցարուք, զի եւ Քրիստոս վասն ձեր [16]մեռաւ, եւ ձեզ եթող օրինակ` զի զհետ երթայցէք հետոց նորա:
2:21
For even hereunto were ye called: because Christ also suffered for us, leaving us an example, that ye should follow his steps:
2:22
որ ոչն արար մեղս եւ ոչ գտաւ նենգութիւն ի բերան նորա:
2:22
Who did no sin, neither was guile found in his mouth:
2:23
որ բամբասեալ, եւ ոչ փոխարէն բամբասէր. չարչարեալ, եւ ոչ պահէր սպառնալիս, բայց [17]իրաւամբք մատնէր դատաւորին:
2:23
Who, when he was reviled, reviled not again; when he suffered, he threatened not; but committed [himself] to him that judgeth righteously:
2:24
որ զմեր մեղսն իւրով մարմնովն վերացոյց ի խաչափայտն, զի լիցուք զերծեալք ի մեղաց անտի, եւ իցեմք արդարութեանն կենակիցք. որոյ վիրօքն բժշկեցայք:
2:24
Who his own self bare our sins in his own body on the tree, that we, being dead to sins, should live unto righteousness: by whose stripes ye were healed:
2:25
Քանզի էիք իբրեւ զոչխարս մոլորեալս, այլ այժմ դարձարուք առ Հովիւն եւ Տեսուչ ոգւոց ձերոց:
2:25
For ye were as sheep going astray; but are now returned unto the Shepherd and Bishop of your souls: