Գրք. 2Chron, Գլ. 1   [(1895)] Գրք. 2Chron., Գլ. 1   [KJV]


1:1
Եւ զօրացաւ Սողոմոն որդի Դաւթի ի թագաւորութեանն իւրում, եւ Տէր Աստուած իւր ընդ նմա էր, եւ մեծացոյց զնա ի բարձրութիւն:

1:1
And Solomon the son of David was strengthened in his kingdom, and the LORD his God [was] with him, and magnified him exceedingly:

1:2
Եւ ասաց Սողոմոն ցամենայն Իսրայէլ, ցհազարապետս եւ ցհարիւրապետս եւ ցդատաւորս եւ ցամենայն իշխանս[1] տոհմիցն:

1:2
Then Solomon spake unto all Israel, to the captains of thousands and of hundreds, and to the judges, and to every governor in all Israel, the chief of the fathers:

1:3
Եւ գնաց Սողոմոն եւ ամենայն եկեղեցին ընդ նմա` ի բարձրաւանդակն Գաբաւոնի, ուր էր անդ խորանն վկայութեան Աստուծոյ զոր արար Մովսէս ծառայ Տեառն յանապատին:

1:3
So Solomon, and all the congregation with him, went to the high place that [was] at Gibeon; for there was the tabernacle of the congregation of God, which Moses the servant of the LORD had made in the wilderness:

1:4
բայց զտապանակն Աստուծոյ եհան Դաւիթ ի [2]քաղաքէն Կարիաթարիմայ, վասն զի պատրաստեաց նմա խորան Դաւիթ յԵրուսաղէմ:

1:4
But the ark of God had David brought up from Kirjath- jearim to [the place which] David had prepared for it: for he had pitched a tent for it at Jerusalem:

1:5
եւ սեղանն պղնձի` զոր արար Բեսելիէլ որդի Ուրեայ որդւոյ Յովրայ` անդ էր առաջի խորանին Տեառն. եւ խնդրեաց [3]ինքն Սողոմոն եւ եկեղեցին:

1:5
Moreover the brasen altar, that Bezaleel the son of Uri, the son of Hur, had made, he put before the tabernacle of the LORD: and Solomon and the congregation sought unto it:

1:6
Եւ [4]եհան անդ Սողոմոն ի վերայ պղնձի սեղանոյն առաջի Տեառն ի խորանին, եւ մատոյց ի վերայ նորա ողջակէզս հազար:

1:6
And Solomon went up thither to the brasen altar before the LORD, which [was] at the tabernacle of the congregation, and offered a thousand burnt offerings upon it:

1:7
Ի գիշերին յայնմիկ երեւեցաւ Աստուած Սողոմոնի, եւ ասէ ցնա. Խնդրեա, զի՞նչ տաց քեզ:

1:7
In that night did God appear unto Solomon, and said unto him, Ask what I shall give thee:

1:8
Եւ ասէ Սողոմոն ցԱստուած. Դու արարեր ընդ Դաւթի հօր իմում ողորմութիւն մեծ, եւ թագաւորեցուցեր զիս փոխանակ նորա:

1:8
And Solomon said unto God, Thou hast shewed great mercy unto David my father, and hast made me to reign in his stead:

1:9
եւ արդ, Տէր Աստուած, հաւատարիմ լիցի [5]անուն քո ի վերայ`` Դաւթի հօր իմոյ. վասն զի դու թագաւորեցուցեր զիս ի վերայ բազում ժողովրդեանս, որ է իբրեւ զհող երկրի:

1:9
Now, O LORD God, let thy promise unto David my father be established: for thou hast made me king over a people like the dust of the earth in multitude:

1:10
Եւ արդ զիմաստութիւն եւ զհանճար տացես ինձ, զի ելանիցեմ առաջի ժողովրդեանս քո այսորիկ եւ մտանիցեմ. վասն զի ո՞ դատիցի զժողովուրդս քո զմեծ զայս:

1:10
Give me now wisdom and knowledge, that I may go out and come in before this people: for who can judge this thy people, [that is so] great:

1:11
Եւ ասէ Աստուած ցՍողոմոն. Փոխանակ զի եղեւ այդ ի սրտի քում, եւ ոչ խնդրեցեր մեծութիւն ընչից, ոչ փառս եւ ոչ զանձինս հակառակորդաց քոց, եւ աւուրս բազումս ոչ խնդրեցեր, այլ խնդրեցեր դու քեզ զիմաստութիւն եւ զհանճար, զի դատեսցիս զժողովուրդ իմ յորոյ վերայ թագաւորեցուցի զքեզ:

1:11
And God said to Solomon, Because this was in thine heart, and thou hast not asked riches, wealth, or honour, nor the life of thine enemies, neither yet hast asked long life; but hast asked wisdom and knowledge for thyself, that thou mayest judge my people, over whom I have made thee king:

1:12
զիմաստութիւն եւ զհանճար տամ քեզ, եւ զմեծութիւն եւ զինչս եւ զփառս տաց քեզ. որպէս զի ոչ եղեւ նման քեզ ի թագաւորս յառաջագոյն քան զքեզ, եւ զկնի քո ոչ լինիցի այդպէս:

1:12
Wisdom and knowledge [is] granted unto thee; and I will give thee riches, and wealth, and honour, such as none of the kings have had that [have been] before thee, neither shall there any after thee have the like:

1:13
Եւ եկն Սողոմոն [6]ի Բամայ Գաբաւոնի յԵրուսաղէմ, յերեսաց խորանին վկայութեան, եւ թագաւորեաց ի վերայ Իսրայելի:

1:13
Then Solomon came [from his journey] to the high place that [was] at Gibeon to Jerusalem, from before the tabernacle of the congregation, and reigned over Israel:

1:14
Եւ ժողովեաց Սողոմոն կառս եւ հեծեալս, եւ եղեն նմա հազար եւ չորեք հարեւր կառք եւ երկոտասան հազար հեծելոց. եւ եթող զնոսա ի քաղաքս [7]հեծելոցն, եւ զօրն էր`` ընդ արքայի յԵրուսաղէմ:

1:14
And Solomon gathered chariots and horsemen: and he had a thousand and four hundred chariots, and twelve thousand horsemen, which he placed in the chariot cities, and with the king at Jerusalem:

1:15
Եւ եդ արքայ զոսկի եւ զարծաթ իբրեւ զքարինս յԵրուսաղէմ, եւ զմայրս [8]ի Հրէաստանի, իբրեւ զմոլաթզենիս ի դաշտի բազմութեամբ:

1:15
And the king made silver and gold at Jerusalem [as plenteous] as stones, and cedar trees made he as the sycomore trees that [are] in the vale for abundance:

1:16
Եւ ելք ձիոց Սողոմոնի յԵգիպտոսէ, եւ [9]գինք վաճառուց արքայի երթեալ գնէին:

1:16
And Solomon had horses brought out of Egypt, and linen yarn: the king' s merchants received the linen yarn at a price:

1:17
եւ ելանէին ածէին յԵգիպտոսէ կառս մի` վեց հարեւր արծաթոյ, եւ ձի հարեւր եւ յիսուն. եւ այնպէս ամենայն թագաւորացն Քետացւոց եւ թագաւորացն Ասորեաց ի ձեռս նոցա բերէին:

1:17
And they fetched up, and brought forth out of Egypt a chariot for six hundred [shekels] of silver, and an horse for an hundred and fifty: and so brought they out [horses] for all the kings of the Hittites, and for the kings of Syria, by their means: