Գրք. 2Chron, Գլ. 30   [(1895)] Գրք. 2Chron., Գլ. 30   [KJV]


30:1
Եւ առաքեաց Եզեկիա յամենայն Իսրայէլ եւ Յուդայ, եւ գրեաց թուղթ յԵփրեմ եւ ի Մանասէ, գալ ի տունն Տեառն յԵրուսաղէմ, եւ առնել զպասեքն Տեառն Աստուծոյ Իսրայելի:

30:1
And Hezekiah sent to all Israel and Judah, and wrote letters also to Ephraim and Manasseh, that they should come to the house of the LORD at Jerusalem, to keep the passover unto the LORD God of Israel:

30:2
Եւ խորհեցաւ արքայ եւ իշխանքն, եւ ամենայն եկեղեցին որ յԵրուսաղէմ, առնել զպասեքն յամսեանն երկրորդի:

30:2
For the king had taken counsel, and his princes, and all the congregation in Jerusalem, to keep the passover in the second month:

30:3
վասն զի ոչ կարացին առնել զնա ի ժամանակին յայնմիկ, զի քահանայքն ոչ սրբեցան բաւականք, եւ ժողովուրդն ոչ ժողովեցաւ յԵրուսաղէմ:

30:3
For they could not keep it at that time, because the priests had not sanctified themselves sufficiently, neither had the people gathered themselves together to Jerusalem:

30:4
Եւ հաճոյ թուեցաւ բանն առաջի արքայի եւ առաջի եկեղեցւոյն:

30:4
And the thing pleased the king and all the congregation:

30:5
եւ հաստատեցին բան, զի անցցեն քարոզքն ընդ ամենայն Իսրայէլ, ի Բերսաբէէ մինչեւ ի Դան, գալ եւ առնել զպասեքն Տեառն Աստուծոյ Իսրայելի յԵրուսաղէմ. վասն զի [389]բազմութիւնն ոչ արար`` ըստ գրոյն:

30:5
So they established a decree to make proclamation throughout all Israel, from Beer- sheba even to Dan, that they should come to keep the passover unto the LORD God of Israel at Jerusalem: for they had not done [it] of a long [time in such sort] as it was written:

30:6
Եւ գնացին սուրհանդակքն հանդերձ թղթովքն ի թագաւորէն եւ յիշխանացն յամենայն Իսրայէլ եւ Յուդաս, ըստ հրամանի թագաւորին. եւ ասէին ցորդիսն Իսրայելի. Դարձարուք առ Տէր Աստուած Աբրահամու, Իսահակայ եւ [390]Յակոբայ, եւ դարձցի նա առ ապրեալսդ եւ մնացեալսդ ի ձեռաց արքային Ասորեստանեայց:

30:6
So the posts went with the letters from the king and his princes throughout all Israel and Judah, and according to the commandment of the king, saying, Ye children of Israel, turn again unto the LORD God of Abraham, Isaac, and Israel, and he will return to the remnant of you, that are escaped out of the hand of the kings of Assyria:

30:7
Եւ մի՛ լինիք իբրեւ զեղբարսն ձեր եւ զհարսն ձեր որք ի բաց կացին ի Տեառնէ Աստուծոյ հարցն իւրեանց, եւ մատնեաց զնոսա ի կործանումն, որպէս դուք տեսանէք:

30:7
And be not ye like your fathers, and like your brethren, which trespassed against the LORD God of their fathers, [who] therefore gave them up to desolation, as ye see:

30:8
Եւ արդ մի՛ խստացուցանէք զպարանոցս [391]ձեր. տուք փառս Աստուծոյ``, եւ մտէք ի սրբութիւնս նորա զոր սրբեաց յաւիտեան, եւ ծառայեցէք Տեառն Աստուծոյ ձերում, եւ դարձուսցէ ի ձէնջ զբարկութիւն սրտմտութեան իւրոյ:

30:8
Now be ye not stiffnecked, as your fathers [were, but] yield yourselves unto the LORD, and enter into his sanctuary, which he hath sanctified for ever: and serve the LORD your God, that the fierceness of his wrath may turn away from you:

30:9
Վասն զի ի դառնալն ձերում առ Տէր, եղբարք ձեր եւ որդիք ձեր եղիցին ի գթութիւնս առաջի [392]ամենայն գերչացն իւրեանց, եւ դարձուսցէ զնոսա յերկիրս յայս. քանզի ողորմած եւ գթած է Տէր Աստուած [393]մեր, եւ ոչ դարձուսցէ զերեսս իւր [394]ի մէնջ եթէ դառնայցեմք`` առ նա:

30:9
For if ye turn again unto the LORD, your brethren and your children [shall find] compassion before them that lead them captive, so that they shall come again into this land: for the LORD your God [is] gracious and merciful, and will not turn away [his] face from you, if ye return unto him:

30:10
Եւ սուրհանդակքն երթային քաղաք ի քաղաքէ, [395]ի լերինս Եփրեմի եւ Մանասէի, մինչեւ ի Զաբուղոն. եւ լինէր իբրեւ ծաղր իմն առնել զնոսա եւ արհամարհել:

30:10
So the posts passed from city to city through the country of Ephraim and Manasseh even unto Zebulun: but they laughed them to scorn, and mocked them:

30:11
Բայց արք յԱսերայ եւ ի Մանասէէ եւ ի Զաբուղոնէ պատկառեցին եւ եկին յԵրուսաղէմ:

30:11
Nevertheless divers of Asher and Manasseh and of Zebulun humbled themselves, and came to Jerusalem:

30:12
Եւ ի Յուդաս եւս եղեւ ձեռն [396]Տեառն տալ նոցա [397]սիրտս` ի գալ եւ`` առնել ըստ հրամանի թագաւորին եւ իշխանացն բանիւ Տեառն:

30:12
Also in Judah the hand of God was to give them one heart to do the commandment of the king and of the princes, by the word of the LORD:

30:13
Եւ գումարեցաւ յԵրուսաղէմ ժողովուրդ բազում առնել զտօն բաղարջոցն յամսեանն երկրորդի, եկեղեցի բազում յոյժ:

30:13
And there assembled at Jerusalem much people to keep the feast of unleavened bread in the second month, a very great congregation:

30:14
Եւ յարեան քակեցին զսեղանսն որ էին յԵրուսաղէմ, եւ զամենայն տեղիսն ուր ծխէին խունկս ստութեանցն` կործանեցին եւ ընկեցին ի հեղեղատն Կեդրոնի:

30:14
And they arose and took away the altars that [were] in Jerusalem, and all the altars for incense took they away, and cast [them] into the brook Kidron:

30:15
Եւ զենին զպասեքն որ օր չորեքտասան էր ամսոյն երկրորդի. եւ քահանայքն եւ Ղեւտացիք պատկառեցին եւ սրբեցան, եւ տարան ի ներքս զողջակէզսն ի տունն Տեառն:

30:15
Then they killed the passover on the fourteenth [day] of the second month: and the priests and the Levites were ashamed, and sanctified themselves, and brought in the burnt offerings into the house of the LORD:

30:16
Եւ կացին ի կայանին իւրեանց ըստ օրինին իւրեանց, ըստ պատուիրանին Մովսիսի առնն Աստուծոյ. եւ քահանայքն [398]ընդունէին զարիւնն ի ձեռաց Ղեւտացւոցն:

30:16
And they stood in their place after their manner, according to the law of Moses the man of God: the priests sprinkled the blood, [which they received] of the hand of the Levites:

30:17
Վասն զի բազումք յեկեղեցւոյն ոչ սրբեցան. եւ Ղեւտացիքն զենուին զպասեքն ամենայնի որ ոչ կարաց սուրբ լինել Տեառն:

30:17
For [there were] many in the congregation that were not sanctified: therefore the Levites had the charge of the killing of the passovers for every one [that was] not clean, to sanctify [them] unto the LORD:

30:18
Քանզի յոլովք ի ժողովրդենէն Եփրեմի եւ Մանասէի եւ Իսաքարայ եւ Զաբուղոնի ոչ սրբեցան, այլ կերան զպասեքն արտաքոյ գրոյն. եւ յաղօթս եկաց Եզեկիաս վասն նոցա եւ ասէ. Տէր բարերար, քաւիչ լեր ամենայն սրտից ուղղոց:

30:18
For a multitude of the people, [even] many of Ephraim, and Manasseh, Issachar, and Zebulun, had not cleansed themselves, yet did they eat the passover otherwise than it was written. But Hezekiah prayed for them, saying, The good LORD pardon every one:

30:19
որք խնդրեն [399]զքեզ Տէր`` Աստուած հարցն իւրեանց, եւ ոչ են ըստ սրբութեան սրբութեանց:

30:19
That prepareth his heart to seek God, the LORD God of his fathers, though [he be] not [cleansed] according to the purification of the sanctuary:

30:20
Եւ լուաւ Տէր Եզեկեայ եւ բժշկեաց զժողովուրդն:

30:20
And the LORD hearkened to Hezekiah, and healed the people:

30:21
Եւ արարին որդիքն Իսրայելի որք գտան յԵրուսաղէմ` զտօն բաղարջակերացն աւուրս եւթն ուրախութեամբ մեծաւ, [400]յաջողելով Տեառն`` օր ըստ օրէ եւ քահանայքն եւ Ղեւտացիքն նուագարանօքն Տեառն:

30:21
And the children of Israel that were present at Jerusalem kept the feast of unleavened bread seven days with great gladness: and the Levites and the priests praised the LORD day by day, [singing] with loud instruments unto the LORD:

30:22
Եւ խօսեցաւ Եզեկիաս ի սիրտս ամենայն [401]Ղեւտացւոցն եւ յայլոց իմաստնոցն`` որք իմանային զհանճար բարի Տեառն, եւ կատարեցին զտօն բաղարջոցն աւուրս եւթն, զենուլ զզոհս [402]փրկութեանն եւ խոստովան լինել Տեառն Աստուծոյ հարցն իւրեանց:

30:22
And Hezekiah spake comfortably unto all the Levites that taught the good knowledge of the LORD: and they did eat throughout the feast seven days, offering peace offerings, and making confession to the LORD God of their fathers:

30:23
Եւ խորհեցաւ եկեղեցին միանգամայն առնել այլ եւս աւուրս եւթն, եւ արարին զուրախութիւնն զեւթն եւս օր:

30:23
And the whole assembly took counsel to keep other seven days: and they kept [other] seven days with gladness:

30:24
Վասն զի [403]Եզեկիաս սկսաւ տալ ի Յուդայ եկեղեցւոյն`` զուարակս հազար եւ ոչխարս եւթն հազար. եւ իշխանքն [404]սկսան տալ`` ժողովրդեանն զուարակս հազար եւ ոչխարս տասն հազար. եւ սրբեցան ի քահանայիցն բազումք յոյժ:

30:24
For Hezekiah king of Judah did give to the congregation a thousand bullocks and seven thousand sheep; and the princes gave to the congregation a thousand bullocks and ten thousand sheep: and a great number of priests sanctified themselves:

30:25
Եւ ուրախ եղեւ ամենայն [405]եկեղեցին, քահանայքն եւ Ղեւտացիքն եւ ամենայն ժողովուրդն [406]Յուդայ, եւ որք գտան անդ`` յԻսրայելէ, եւ եկքն որք եկեալ էին յերկրէն Իսրայելի, եւ բնակիչքն Յուդայ:

30:25
And all the congregation of Judah, with the priests and the Levites, and all the congregation that came out of Israel, and the strangers that came out of the land of Israel, and that dwelt in Judah, rejoiced:

30:26
Եւ եղեւ ուրախութիւն մեծ յԵրուսաղէմ. յաւուրցն Սողոմոնի որդւոյ Դաւթի արքայի Իսրայելի ոչ եղեւ այնպէս տօն յԵրուսաղէմ:

30:26
So there was great joy in Jerusalem: for since the time of Solomon the son of David king of Israel [there was] not the like in Jerusalem:

30:27
Եւ յարեան քահանայքն Ղեւտացիք օրհնեցին զժողովուրդն, եւ լսելի եղեւ ձայն նոցա, եւ եկին աղօթք նոցա ի բնակութիւն [407]սուրբ Տեառն`` յերկինս:

30:27
Then the priests the Levites arose and blessed the people: and their voice was heard, and their prayer came [up] to his holy dwelling place, [even] unto heaven: