2Kings:14

Գրք. 2Kings, Գլ. 14 [(1895)]

Գրք. 2Kings., Գլ. 14 [KJV]


14:1 Եւ իմացաւ Յովաբ որդի Շարուհեայ, եթէ է սիրտ արքայի ի վերայ Աբիսողոմայ:	14:1 Now Joab the son of Zeruiah perceived that the king' s heart [was] toward Absalom:

14:2 Առաքեաց Յովաբ ի Թեկուէ, եւ առ անտի կին մի իմաստուն, եւ ասէ ցնա. Սուգ առ եւ զգեցիր հանդերձ սգոյ. մի՛ օծանիցիս իւղով, եւ եղիցես իբրեւ զկին մի սգացեալ ի վերայ բազմօրեայ մեռելոյ:	14:2 And Joab sent to Tekoah, and fetched thence a wise woman, and said unto her, I pray thee, feign thyself to be a mourner, and put on now mourning apparel, and anoint not thyself with oil, but be as a woman that had a long time mourned for the dead:

14:3 Եւ եկեսցես առ արքայ, եւ խօսեսցիս ընդ նմա ըստ բանիս ըստ այսմիկ: Եւ եդ Յովաբ բանս ի բերան նորա:	14:3 And come to the king, and speak on this manner unto him. So Joab put the words in her mouth:

14:4 Եմուտ կինն Թեկուացի առ արքայ, եւ անկաւ ի վերայ երեսաց իւրոց ի գետին^[171], եւ ասէ. Ապրեցո ^[172]զիս արքայ, ^[173]ապրեցո:	14:4 And when the woman of Tekoah spake to the king, she fell on her face to the ground, and did obeisance, and said, Help, O king:

14:5 Եւ ասէ ցնա արքայ. Զի՞ է քեզ: Եւ նա ասէ. ^[174]Կարի իսկ տագնապ է ինձ.`` կին մի այրի եմ ես. մեռաւ այր իմ:	14:5 And the king said unto her, What aileth thee? And she answered, I [am] indeed a widow woman, and mine husband is dead:

14:6 եւ աղախնոյ քո երկու որդիք էին, մարտեան ընդ միմեանս երկոքեան յանդի. եւ ոչ ոք էր որ համոզէր ի մէջ նոցա, եւ եհար մին զմեւս եղբայրն եւ սպան զնա:	14:6 And thy handmaid had two sons, and they two strove together in the field, and [there was] none to part them, but the one smote the other, and slew him:

14:7 Եւ ահա յարուցեալ է ամենայն ազգն ի վերայ աղախնոյ քո, ասեն. Տուր զսպանօղն եղբօր իւրոյ, եւ սպանցուք զնա փոխանակ անձին եղբօր իւրոյ, եւ բարձցուք զժառանգակալն ^[175]քո. եւ շիջուցանիցեն զկայծակն իմ զմնացեալ, առ ի չ թողլոյ առն իմում մնացորդ եւ անուն ի վերայ երեսաց երկրի:	14:7 And, behold, the whole family is risen against thine handmaid, and they said, Deliver him that smote his brother, that we may kill him, for the life of his brother whom he slew; and we will destroy the heir also: and so they shall quench my coal which is left, and shall not leave to my husband [neither] name nor remainder upon the earth:

14:8 Եւ ասէ արքայ^[176]. Երթ ^[177]ողջամբ ի տուն քո, եւ ես պատուիրեցից վասն քո:	14:8 And the king said unto the woman, Go to thine house, and I will give charge concerning thee:

14:9 Եւ ասէ կինն Թեկուացի^[178]. Յիմ վերայ, արքայ, անօրէնութիւնն, եւ ի վերայ տան հօր իմոյ, եւ արքայ եւ աթոռ իւր քաւեալ:	14:9 And the woman of Tekoah said unto the king, My lord, O king, the iniquity [be] on me, and on my father' s house: and the king and his throne [be] guiltless:

14:10 Եւ ասէ արքայ. Ո՞վ է որ խօսեսցի ընդ քեզ, եւ ածցես զնա առ իս եւ ոչ եւս մերձեսցի առ քեզ:	14:10 And the king said, Whosoever saith [ought] unto thee, bring him to me, and he shall not touch thee any more:

14:11 Եւ ասէ. Յիշեսցէ արքայ զՏէր Աստուած իւր, ի յաճախել մերձաւորի արեանն ապականել. մի՛ ջնջեսցեն զորդեակն իմ: Եւ ասէ Դաւիթ. Կենդանի է Տէր եթէ անկցի ի հերոյ որդւոյ քո մազ մի ի գետին:	14:11 Then said she, I pray thee, let the king remember the LORD thy God, that thou wouldest not suffer the revengers of blood to destroy any more, lest they destroy my son. And he said, [As] the LORD liveth, there shall not one hair of thy son fall to the earth:

14:12 Եւ ասէ կինն. Խօսեսցի աղախին քո առաջի տեառն իմոյ արքայի բան մի: Եւ ասէ. Խօսեաց:	14:12 Then the woman said, Let thine handmaid, I pray thee, speak [one] word unto my lord the king. And he said, Say on:

14:13 Եւ ասէ կինն. Ընդէ՞ր խորհեցար այդպիսի ինչ ի վերայ ժողովրդեանն Աստուծոյ ^[179]կամ թէ ի բերանոյ արքայի՞ իցէ բանն այն վնասու` չ դարձուցանել արքայի զմերժեալն յիւրմէ:	14:13 And the woman said, Wherefore then hast thou thought such a thing against the people of God? for the king doth speak this thing as one which is faulty, in that the king doth not fetch home again his banished:

14:14 զի մահու մեռանիցի, եւ իբրեւ զջուր հեղեալ յերկիր ոչ ամփոփիցի, եւ ոչ առնուցու Աստուած զոգին, եւ խորհիցի ոք մերժել`` յինքենէ զմերժեալն:	14:14 For we must needs die, and [are] as water spilt on the ground, which cannot be gathered up again; neither doth God respect [any] person: yet doth he devise means, that his banished be not expelled from him:

14:15 Եւ արդ եկի խօսել առ արքայի տեառն իմոյ զբանս զայս. զի ^[180]տեսանիցէ զիս ժողովուրդն եւ ասիցէ, թէ աղախին քո խօսեցաւ`` ընդ արքայի, թերեւս արասցէ արքայ զբան աղախնոյ իւրոյ:	14:15 Now therefore that I am come to speak of this thing unto my lord the king, [it is] because the people have made me afraid: and thy handmaid said, I will now speak unto the king; it may be that the king will perform the request of his handmaid:

14:16 զի լուիցէ արքայ եւ փրկեսցէ զիս ի ձեռաց առնն, որ խնդրէ ջնջել զիս եւ զորդի իմ ի ժառանգութենէ Աստուծոյ:	14:16 For the king will hear, to deliver his handmaid out of the hand of the man [that would] destroy me and my son together out of the inheritance of God:

14:17 Եւ ^[181]ասէ կինն``. Եղիցի բան տեառն իմոյ արքայի ^[182]ի զոհս, զի իբրեւ զհրեշտակ Աստուծոյ այնպէս է տէր իմ արքայ ի լսել զբարի եւ զչար. եւ Տէր Աստուած քո եղիցի ընդ քեզ:	14:17 Then thine handmaid said, The word of my lord the king shall now be comfortable: for as an angel of God, so [is] my lord the king to discern good and bad: therefore the LORD thy God will be with thee:

14:18 Եւ պատասխանի ետ արքայ եւ ասէ ցկինն. Մի՛ թաքուցաներ յինէն զբան զոր ես հարցից քեզ: Եւ ասէ կինն. Խօսեսցի տէր իմ արքայ:	14:18 Then the king answered and said unto the woman, Hide not from me, I pray thee, the thing that I shall ask thee. And the woman said, Let my lord the king now speak:

14:19 Եւ ասէ արքայ. Միթէ ձեռն Յովաբայ իցէ՞ յամենայնի յայդմիկ ընդ քեզ: Եւ ասէ կինն ցարքայ. Կենդանի է անձն քո, տէր իմ արքայ, եթէ իցէ յաջ կամ յահեակ յամենայնէ զոր խօսեցաւ տէր իմ արքայ. զի ծառայ քո Յովաբ` նա պատուիրեաց ինձ, եւ նա եդ ի բերան աղախնոյ քո զամենայն բանս զայսոսիկ:	14:19 And the king said, [Is not] the hand of Joab with thee in all this? And the woman answered and said, [As] thy soul liveth, my lord the king, none can turn to the right hand or to the left from ought that my lord the king hath spoken: for thy servant Joab, he bade me, and he put all these words in the mouth of thine handmaid:

14:20 վասն բոլորելոյ յերեսաց բանիս այսորիկ` զոր արար ծառայ քո Յովաբ զբանս զայսոսիկ, եւ տէր իմ իմաստուն է ըստ իմաստութեան հրեշտակի Աստուծոյ` գիտել զամենայն ինչ որ յերկրի:	14:20 To fetch about this form of speech hath thy servant Joab done this thing: and my lord [is] wise, according to the wisdom of an angel of God, to know all [things] that [are] in the earth:

14:21 Եւ ասէ արքայ ցՅովաբ. Ահաւասիկ արարի քեզ ըստ բանի քում ըստ այդմիկ. երթ դարձո ած զպատանեակն զԱբիսողոմ:	14:21 And the king said unto Joab, Behold now, I have done this thing: go therefore, bring the young man Absalom again:

14:22 Եւ անկաւ Յովաբ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր եւ երկիր եպագ նմա, եւ օրհնեաց զարքայ: Եւ ասէ Յովաբ. Այսօր գիտաց ծառայ քո եթէ գտի շնորհս յաչս քո, տէր իմ արքայ, զի արար տէր իմ արքայ զբան ծառայի իւրոյ:	14:22 And Joab fell to the ground on his face, and bowed himself, and thanked the king: and Joab said, To day thy servant knoweth that I have found grace in thy sight, my lord, O king, in that the king hath fulfilled the request of his servant:

14:23 Եւ յարեաւ Յովաբ եւ գնաց ի Գեսուր, եւ ած զԱբիսողոմ յԵրուսաղէմ:	14:23 So Joab arose and went to Geshur, and brought Absalom to Jerusalem:

14:24 Եւ ասէ արքայ. Դարձցի ի տուն իւր, եւ զերեսս իմ մի՛ տեսցէ: Եւ դարձաւ Աբիսողոմ ի տուն իւր, եւ զերեսս արքայի ոչ ետես:	14:24 And the king said, Let him turn to his own house, and let him not see my face. So Absalom returned to his own house, and saw not the king' s face:

14:25 Եւ իբրեւ զԱբիսողոմ ոչ գոյր յամենայն Իսրայելի այր գեղեցիկ գովելի յոյժ. ի թաթից ոտից իւրոց մինչեւ ի գլուխ իւր ոչ գոյր ի նմա արատ:	14:25 But in all Israel there was none to be so much praised as Absalom for his beauty: from the sole of his foot even to the crown of his head there was no blemish in him:

14:26 Եւ ի փոքրել զհերս իւր ^[183]լինէր ի սկսանելոյ աւուրց յաւուրս`` փոքրել, զի կարի ծանրանայր ի վերայ նորա, եւ ^[184]յորժամ փոքրէր, եւ կշռէր զհեր գլխոյ իւրոյ երկերիւր սիկղ ըստ արքունական սկեղ:	14:26 And when he polled his head, ( for it was at every year' s end that he polled [it]: because [the hair] was heavy on him, therefore he polled it:) he weighed the hair of his head at two hundred shekels after the king' s weight:

14:27 Եւ ծնան Աբիսողոմայ երեք ուստերք եւ դուստր մի եւ անուն նորա Թամար. եւ նա էր կին գեղեցիկ յոյժ տեսլեամբ ^[185]եւ եղեւ կին Ռոբովամայ որդւոյ Սողոմոնի, եւ ծնաւ նմա զԱբիա:	14:27 And unto Absalom there were born three sons, and one daughter, whose name [was] Tamar: she was a woman of a fair countenance:

14:28 Եւ նստաւ Աբիսողոմ յԵրուսաղէմ աւուրս ամաց երկուց, եւ զերեսս արքայի ոչ ետես:	14:28 So Absalom dwelt two full years in Jerusalem, and saw not the king' s face:

14:29 Եւ առաքեաց Աբիսողոմ առ Յովաբ յղել զնա առ արքայ. եւ ոչ կամեցաւ երթալ առ նա. եւ առաքեաց երկրորդ անգամ առ նա, եւ ոչ կամեցաւ երթալ:	14:29 Therefore Absalom sent for Joab, to have sent him to the king; but he would not come to him: and when he sent again the second time, he would not come:

14:30 Եւ ասէ Աբիսողոմ ցծառայս իւր. Գիտէք զվիճակ գետնոյ Յովաբայ, լի գարւով մօտ է առ իս. երթայք այրեցէք զնա հրով: Եւ այրեցին ծառայքն Աբիսողոմայ զվիճակն Յովաբայ հրով: ^[186]Եւ եկին ծառայքն Յովաբայ առ նա պատառեալ զհանդերձս իւրեանց, եւ ասեն. Այրեցին ծառայքն Աբիսողոմայ զվիճակն հրով:	14:30 Therefore he said unto his servants, See, Joab' s field is near mine, and he hath barley there; go and set it on fire. And Absalom' s servants set the field on fire:

14:31 Եւ յարեաւ Յովաբ եւ եկն առ Աբիսողոմ ի տուն եւ ասէ ցնա. Ընդէ՞ր այրեցին ծառայք քո զվիճակն իմ հրով:	14:31 Then Joab arose, and came to Absalom unto [his] house, and said unto him, Wherefore have thy servants set my field on fire:

14:32 Եւ ասէ Աբիսողոմ ցՅովաբ. Յղեցի առ քեզ եւ ասեմ. Եկ այսր յղեցից զքեզ առ արքայ, ասել` թէ Ընդէ՞ր եկի ի Գեսուրայ, լաւ էր ինձ տակաւին անդ լինել ^[187]քան ոչ տեսանել`` զերեսս արքայի, եւ եթէ վնաս ինչ կայցէ յիս, ^[188]սպան զիս:	14:32 And Absalom answered Joab, Behold, I sent unto thee, saying, Come hither, that I may send thee to the king, to say, Wherefore am I come from Geshur? [it had been] good for me [to have been] there still: now therefore let me see the king' s face; and if there be [any] iniquity in me, let him kill me:

14:33 Եւ եմուտ Յովաբ առ արքայ եւ պատմեաց նմա. եւ կոչեաց զԱբիսողոմ. եւ եմուտ առ արքայ եւ երկիր եպագ նմա, եւ անկաւ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր առաջի արքայի. եւ համբուրեաց արքայ զԱբիսողոմ:	14:33 So Joab came to the king, and told him: and when he had called for Absalom, he came to the king, and bowed himself on his face to the ground before the king: and the king kissed Absalom: