Գրք. Acts, Գլ. 12   [(1895)] Գրք. Acts., Գլ. 12   [KJV]

12:1
Ընդ ժամանակսն ընդ այնոսիկ արկ Հերովդէս արքայ ձեռն չարչարել զոմանս յեկեղեցւոյն:
12:1
Now about that time Herod the king stretched forth [his] hands to vex certain of the church:
12:2
Եւ սպան զՅակովբոս, զեղբայր Յովհաննու, սրով:
12:2
And he killed James the brother of John with the sword:
12:3
Ետես եթէ հաճոյ է Հրէիցն, յաւել եւս ունել զՊետրոս. եւ էին աւուրքն բաղարջակերաց:
12:3
And because he saw it pleased the Jews, he proceeded further to take Peter also. ( Then were the days of unleavened bread:
12:4
Զոր իբրեւ կալաւ, եդ ի բանտի, եւ մատնեաց չորից չորրորդաց զինուորաց պահել զնա. եւ կամէր յետ զատկին ածել զնա ժողովրդեանն:
12:4
And when he had apprehended him, he put [him] in prison, and delivered [him] to four quaternions of soldiers to keep him; intending after Easter to bring him forth to the people:
12:5
Եւ Պետրոս ի պահեստի էր ի բանտին, եւ աղօթք ստէպ լինէին յեկեղեցւոյն վասն նորա առ Աստուած:
12:5
Peter therefore was kept in prison: but prayer was made without ceasing of the church unto God for him:
12:6
Իբրեւ կամեցաւ զնա ածել Հերովդէս, ի գիշերին յայնմիկ էր Պետրոս ի քուն ի մէջ երկուց զինուորաց` կապեալ կրկին շղթայիւք, եւ պահապանքն առաջի դրանն պահէին զբանտն:
12:6
And when Herod would have brought him forth, the same night Peter was sleeping between two soldiers, bound with two chains: and the keepers before the door kept the prison:
12:7
Եւ ահա հրեշտակ Տեառն եկն եկաց ի վերայ, եւ լոյս ծագեաց ի տանն, եւ խթեաց զկողսն Պետրոսի, յարոյց զնա եւ ասէ. Արի վաղվաղակի: Եւ անկան շղթայքն ի ձեռաց նորա:
12:7
And, behold, the angel of the Lord came upon [him], and a light shined in the prison: and he smote Peter on the side, and raised him up, saying, Arise up quickly. And his chains fell off from [his] hands:
12:8
Եւ ասէ ցնա հրեշտակն. Ած զգօտի քո, եւ արկ զհողաթափս յոտս քո: Եւ արար այնպէս. եւ ասէ ցնա. Արկ զձորձս քո եւ եկ զկնի իմ:
12:8
And the angel said unto him, Gird thyself, and bind on thy sandals. And so he did. And he saith unto him, Cast thy garment about thee, and follow me:
12:9
Եւ ելեալ երթայր զհետ, եւ ոչ գիտէր եթէ ճշմարիտ իցէ որ ինչ եղեւն ի հրեշտակէն. զի համարէր երազ տեսանել:
12:9
And he went out, and followed him; and wist not that it was true which was done by the angel; but thought he saw a vision:
12:10
Եւ իբրեւ անցին նոքա ըստ մի պահ եւ ըստ երկուս, եկին մինչեւ ի դուռնն երկաթի` որ հանէր ի քաղաքն. որ ինքնին բացաւ նոցա, եւ մտեալ անցին ընդ փողոց մի. եւ վաղվաղակի ի բաց եկաց ի նմանէ հրեշտակն:
12:10
When they were past the first and the second ward, they came unto the iron gate that leadeth unto the city; which opened to them of his own accord: and they went out, and passed on through one street; and forthwith the angel departed from him:
12:11
Եւ Պետրոս իբրեւ ի միտս եղեւ, ասէ. Արդ գիտեմ ճշմարիտ եթէ առաքեաց Տէր զհրեշտակ իւր, եւ փրկեաց զիս ի ձեռաց Հերովդի եւ յամենայն ակնկալութենէ ժողովրդեանն Հրէից:
12:11
And when Peter was come to himself, he said, Now I know of a surety, that the Lord hath sent his angel, and hath delivered me out of the hand of Herod, and [from] all the expectation of the people of the Jews:
12:12
Եւ լեալ ի միտս եկն ի տուն Մարեմու մօր Յովհաննու, որ կոչեցաւն Մարկոս. ուր էին բազումք ժողովեալ եւ աղօթս առնէին:
12:12
And when he had considered [the thing], he came to the house of Mary the mother of John, whose surname was Mark; where many were gathered together praying:
12:13
Եւ ի բախել զդուրս տանն, մատեաւ աղախին մի, ունկն դնէր, որում անուն էր Հռովդէ:
12:13
And as Peter knocked at the door of the gate, a damsel came to hearken, named Rhoda:
12:14
Եւ ծանուցեալ զձայնն Պետրոսի` ի խնդալոյն ոչ եբաց զդուռնն, ի ներքս ընթացեալ պատմեաց թէ Պետրոս առ դրանն կայ:
12:14
And when she knew Peter' s voice, she opened not the gate for gladness, but ran in, and told how Peter stood before the gate:
12:15
Նոքա ասեն ցնա. Մոլիս: Եւ նա ե՛ւս պնդէր թէ այդպէս է. եւ նոքա ասէին. Հրեշտակ նորա իցէ:
12:15
And they said unto her, Thou art mad. But she constantly affirmed that it was even so. Then said they, It is his angel:
12:16
Եւ Պետրոս ստէպ բախէր. իբրեւ բացին, տեսին զնա եւ զարմացան:
12:16
But Peter continued knocking: and when they had opened [the door], and saw him, they were astonished:
12:17
Եւ նա ձեռամբ ցուցանէր նոցա լռել, եւ [56]պատմեաց որպէս եւ Տէր եհան զնա ի բանտէն, եւ ասէ. Պատմեցէք Յակովբայ եւ եղբարց զայս: Եւ ելեալ գնաց յայլ տեղի:
12:17
But he, beckoning unto them with the hand to hold their peace, declared unto them how the Lord had brought him out of the prison. And he said, Go shew these things unto James, and to the brethren. And he departed, and went into another place:
12:18
Եւ իբրեւ այգ եղեւ, էր խռովութիւն մեծ ի մէջ զինուորացն, զի՞ արդեւք Պետրոսն եղեւ:
12:18
Now as soon as it was day, there was no small stir among the soldiers, what was become of Peter:
12:19
Իսկ Հերովդէս իբրեւ խնդրեաց զնա եւ ոչ եգիտ, հարցեալ զպահապանսն` հրամայեաց սպանանել. եւ իջեալ ի Հրէաստանէ ի Կեսարիա եւ անդ լինէր:
12:19
And when Herod had sought for him, and found him not, he examined the keepers, and commanded that [they] should be put to death. And he went down from Judaea to Caesarea, and [there] abode:
12:20
Եւ էր Հերովդէս ցասմամբ ընդ Տիւրացիս եւ ընդ Սիդովնացիս. եւ նոքա առ հասարակ եկին առ նա, եւ ի բանի արարեալ զԲղաստոս սենեկապետ արքայի, խնդրէին զխաղաղութիւն, վասն կերակրելոյ երկրին նոցա յարքունուստ:
12:20
And Herod was highly displeased with them of Tyre and Sidon: but they came with one accord to him, and, having made Blastus the king' s chamberlain their friend, desired peace; because their country was nourished by the king' s:
12:21
Յաւուր միում յերեւելւոջ Հերովդէս զգեցեալ էր զհանդերձ թագաւորութեան եւ նստէր յատենի, եւ խօսէր ընդ նոսա հրապարակաւ:
12:21
And upon a set day Herod, arrayed in royal apparel, sat upon his throne, and made an oration unto them:
12:22
Եւ ամբոխն աղաղակէր թէ Աստուծոյ բարբառ է, եւ ոչ մարդոյ:
12:22
And the people gave a shout, [saying, It is] the voice of a god, and not of a man:
12:23
Եւ անդէն եհար զնա հրեշտակ Տեառն, փոխանակ զի ոչ ետ փառս Աստուծոյ. եւ եղեալ որդնալից` սատակեցաւ:
12:23
And immediately the angel of the Lord smote him, because he gave not God the glory: and he was eaten of worms, and gave up the ghost:
12:24
Եւ բանն Աստուծոյ աճէր եւ բազմանայր:
12:24
But the word of God grew and multiplied:
12:25
Բառնաբաս եւ Սաւղոս դարձան յԵրուսաղեմէ, իբրեւ կատարեցին զպաշտօնն. առեալ էր ընդ իւրեանս եւ զՅովհաննէս որ կոչեցեալն էր Մարկոս:
12:25
And Barnabas and Saul returned from Jerusalem, when they had fulfilled [their] ministry, and took with them John, whose surname was Mark: