Գրք. Acts, Գլ. 16   [(1895)] Գրք. Acts., Գլ. 16   [KJV]

16:1
Եւ եկն եհաս ի Դերբէ եւ ի Լիւստրա. եւ ահա աշակերտ ոմն էր անդ անուն Տիմոթէոս, որդի կնոջ Հրէի հաւատացելոյ եւ հօր հեթանոսի:
16:1
Then came he to Derbe and Lystra: and, behold, a certain disciple was there, named Timotheus, the son of a certain woman, which was a Jewess, and believed; but his father [was] a Greek:
16:2
որ վկայեալ էր ի Լիւստրացւոց եւ յԻկոնացւոց եղբարց:
16:2
Which was well reported of by the brethren that were at Lystra and Iconium:
16:3
Զսա կամեցաւ Պաւղոս ընդ իւր տանել, եւ առեալ թլփատեաց զնա վասն Հրէիցն որ էին ի տեղիսն յայնոսիկ, քանզի գիտէին ամենեքին զհայր նորա թէ հեթանոս էր:
16:3
Him would Paul have to go forth with him; and took and circumcised him because of the Jews which were in those quarters: for they knew all that his father was a Greek:
16:4
Իբրեւ անցանէին ընդ քաղաքսն, աւանդէին նոցա պահել զհրամանսն պատուիրեալս յառաքելոցն եւ յերիցանցն որք յԵրուսաղէմ:
16:4
And as they went through the cities, they delivered them the decrees for to keep, that were ordained of the apostles and elders which were at Jerusalem:
16:5
Եւ եկեղեցիքն հաստատէին ի հաւատս, եւ յաւելուին ի թիւն հանապազօր:
16:5
And so were the churches established in the faith, and increased in number daily:
16:6
Եւ շրջեցան ընդ Փռիւգիա եւ ընդ կողմանս Գաղատացւոց, արգելեալք ի Հոգւոյն Սրբոյ խօսել զբանն յԱսիա:
16:6
Now when they had gone throughout Phrygia and the region of Galatia, and were forbidden of the Holy Ghost to preach the word in Asia:
16:7
Բայց եկեալ առ Միւսեաւ` թեւակոխէին երթալ ի Բիւթանիա, եւ ոչ համարձակեաց նոցա Հոգին Յիսուսի:
16:7
After they were come to Mysia, they assayed to go into Bithynia: but the Spirit suffered them not:
16:8
Եւ անցեալ ըստ Միւսիա` իջին ի Տրովադա:
16:8
And they passing by Mysia came down to Troas:
16:9
Եւ տեսիլ երեւեցաւ ի գիշերի Պաւղոսի. այր ոմն Մակեդոնացի կայր, աղաչէր զնա եւ ասէր. Անցեալ ի Մակեդոնիա օգնեսցես մեզ:
16:9
And a vision appeared to Paul in the night; There stood a man of Macedonia, and prayed him, saying, Come over into Macedonia, and help us:
16:10
Եւ իբրեւ զտեսիլն ետես, վաղվաղակի խնդրեցաք ելանել ի Մակեդոնիա, տեղեկացեալք թէ հրաւիրեաց զմեզ Տէր աւետարանել նոցա:
16:10
And after he had seen the vision, immediately we endeavoured to go into Macedonia, assuredly gathering that the Lord had called us for to preach the gospel unto them:
16:11
Եւ ելեալ ի Տրովադայ դէպ ուղիղ գնացաք ի Սամոթրակէ, եւ ի վաղիւ անդր ի Նոր քաղաք:
16:11
Therefore loosing from Troas, we came with a straight course to Samothracia, and the next [day] to Neapolis:
16:12
եւ անտի ի Փիլիպպուս, որ է առաջին վիճակ Մակեդոնացւոց` քաղաք Կողովնիա. եւ անդ ի քաղաքին դադարեալ մեր աւուրս ինչ:
16:12
And from thence to Philippi, which is the chief city of that part of Macedonia, [and] a colony: and we were in that city abiding certain days:
16:13
յաւուր շաբաթու ելաք արտաքոյ քաղաքին առ գետափնն ուր համարէին աղօթս մատուցանել, եւ նստեալ խօսէաք ընդ ժողովեալ կանայսն:
16:13
And on the sabbath we went out of the city by a river side, where prayer was wont to be made; and we sat down, and spake unto the women which resorted:
16:14
Եւ կին ոմն անուն Լիդիա, ծիրանավաճառ ի Թիւատիր քաղաքէ, երկիւղած յԱստուծոյ, լուաւ, զորոյ Տէր իսկ եբաց զսիրտն անսալ խօսիցն Պաւղոսի:
16:14
And a certain woman named Lydia, a seller of purple, of the city of Thyatira, which worshipped God, heard [us]: whose heart the Lord opened, that she attended unto the things which were spoken of Paul:
16:15
Եւ իբրեւ մկրտեցաւ ինքն եւ տուն իւր, աղաչէր եւ ասէր. Եթէ համարիք զիս հաւատացեալ Տեառն, մտեալ ի տուն իմ ագերուք: Եւ բռնադատեաց տարաւ զմեզ:
16:15
And when she was baptized, and her household, she besought [us], saying, If ye have judged me to be faithful to the Lord, come into my house, and abide [there]. And she constrained us:
16:16
Եւ եղեւ մինչ երթայաք մեք յաղօթս, պատահեաց մեզ աղախին ոմն զոր ունէր այս հարցուկ. որ շահս բազումս տայր տերանց իւրոց մոլելովն:
16:16
And it came to pass, as we went to prayer, a certain damsel possessed with a spirit of divination met us, which brought her masters much gain by soothsaying:
16:17
Նա զհետ եղեալ Պաւղոսի եւ մեր` աղաղակէր եւ ասէր. Արքս այս ծառայք Աստուծոյ Բարձրելոյ են, որ պատմեն ձեզ զճանապարհս փրկութեան:
16:17
The same followed Paul and us, and cried, saying, These men are the servants of the most high God, which shew unto us the way of salvation:
16:18
Եւ զայս առնէր ի բազում աւուրս. զայրացեալ Պաւղոս` դարձաւ եւ ասէ ցայսն. Պատուիրեմ քեզ յանուն Յիսուսի Քրիստոսի ելանել ի դմանէ: Եւ ել ի նմին ժամու:
16:18
And this did she many days. But Paul, being grieved, turned and said to the spirit, I command thee in the name of Jesus Christ to come out of her. And he came out the same hour:
16:19
Իբրեւ տեսին տեարք նորա եթէ հատաւ յոյս շահի նոցա, առեալ զՊաւղոս եւ զՇիղա` ձգեցին ի հրապարակ առ իշխանսն:
16:19
And when her masters saw that the hope of their gains was gone, they caught Paul and Silas, and drew [them] into the marketplace unto the rulers:
16:20
Եւ ածեալ զնոսա առ զօրագլուխսն` ասեն. Արքս այս խռովեցուցանեն զքաղաքս մեր. ինքեանք Հրեայք են:
16:20
And brought them to the magistrates, saying, These men, being Jews, do exceedingly trouble our city:
16:21
եւ պատմեն մեզ օրէնս զոր չէ արժան մեզ ընդունել եւ ոչ առնել, զի Հռովմայեցիք եմք:
16:21
And teach customs, which are not lawful for us to receive, neither to observe, being Romans:
16:22
Եւ կուտեցաւ ամբոխն ի վերայ նոցա. եւ զօրագլուխքն պատառեցին զհանդերձս [69]իւրեանց, հրամայեցին գան հարկանել:
16:22
And the multitude rose up together against them: and the magistrates rent off their clothes, and commanded to beat:
16:23
եւ բազում վէրս եդեալ ի վերայ նոցա` արկին ի բանտ, պատուիրեցին բանտապետին զգուշութեամբ պահել զնոսա:
16:23
And when they had laid many stripes upon them, they cast [them] into prison, charging the jailor to keep them safely:
16:24
Որոյ առեալ զայսպիսի պատուէր` արկ զնոսա ի ներքին բանտն, եւ զոտս նոցա պնդեաց ի կոճեղ:
16:24
Who, having received such a charge, thrust them into the inner prison, and made their feet fast in the stocks:
16:25
Եւ ի մէջ գիշերոյն Պաւղոս եւ Շիղայ կային յաղօթս եւ օրհնէին զԱստուած. ունկն դնէին նոցա կալանաւորքն:
16:25
And at midnight Paul and Silas prayed, and sang praises unto God: and the prisoners heard them:
16:26
Եւ եղեւ յանկարծակի շարժումն մեծ մինչեւ շարժել հիմանց բանտին, եւ բացան անդէն դրունքն ամենայն, եւ ամենեցուն կապանք լուծան:
16:26
And suddenly there was a great earthquake, so that the foundations of the prison were shaken: and immediately all the doors were opened, and every one' s bands were loosed:
16:27
Իբրեւ զարթեաւ բանտապետն եւ ետես բացեալ զդուրս բանտին, ձգեաց զսուսեր եւ կամէր երթալ զիւրովին, կարծէր փախուցեալ զկապեալսն:
16:27
And the keeper of the prison awaking out of his sleep, and seeing the prison doors open, he drew out his sword, and would have killed himself, supposing that the prisoners had been fled:
16:28
Եւ կոչեաց ի ձայն մեծ Պաւղոս եւ ասէ. Մի՛ ինչ գործեր ընդ անձն քո չար, քանզի ամենեքին աստ եմք:
16:28
But Paul cried with a loud voice, saying, Do thyself no harm: for we are all here:
16:29
Խնդրեաց լոյս եւ դիմեաց ի ներքս, եւ զահի հարեալ անկաւ առաջի Պաւղոսի եւ Շիղայի:
16:29
Then he called for a light, and sprang in, and came trembling, and fell down before Paul and Silas:
16:30
եւ ածեալ զնոսա արտաքս` ասէ. Տեարք, զի՞նչ պարտ է ինձ առնել զի ապրեցայց:
16:30
And brought them out, and said, Sirs, what must I do to be saved:
16:31
Եւ նոքա ասեն. Հաւատա ի Տէր Յիսուս Քրիստոս, եւ ապրեսցիս դու եւ [70]ամենայն տուն քո:
16:31
And they said, Believe on the Lord Jesus Christ, and thou shalt be saved, and thy house:
16:32
Եւ խօսեցան նմա զբանն Տեառն` եւ ամենեցուն որ էին ի տան նորա:
16:32
And they spake unto him the word of the Lord, and to all that were in his house:
16:33
Եւ առեալ զնոսա ի նմին ժամու գիշերոյն` լուաց ի վիրաց անտի, եւ մկրտեցաւ ինքն եւ իւրքն ամենեքեան անդէն վաղվաղակի:
16:33
And he took them the same hour of the night, and washed [their] stripes; and was baptized, he and all his, straightway:
16:34
Եւ ածեալ զնոսա ի տուն իւր` եդ առաջի նոցա սեղան. եւ ուրախ եղեւ ամենայն տամբն հաւատացեալ յԱստուած:
16:34
And when he had brought them into his house, he set meat before them, and rejoiced, believing in God with all his house:
16:35
Եւ իբրեւ այգ եղեւ, առաքեցին զօրագլուխքն զնուիրակսն եւ ասեն. Արձակեա զարսդ զայդոսիկ:
16:35
And when it was day, the magistrates sent the serjeants, saying, Let those men go:
16:36
Եւ պատմեաց բանտապետն զբանսն` Պաւղոսի, եթէ` Առաքեցին զօրագլուխքն զի արձակիցիք. արդ ելէք եւ երթայք խաղաղութեամբ:
16:36
And the keeper of the prison told this saying to Paul, The magistrates have sent to let you go: now therefore depart, and go in peace:
16:37
Իսկ Պաւղոս ասէ ցնոսա. Գան հարեալ զմեզ հրապարակաւ, արս անմեղս Հռովմայեցիս, արկին ի բանտ, եւ արդ լռելեա՞յն հանեն զմեզ. ոչ այդպէս, այլ եկեսցեն ինքեանք իսկ հանցեն զմեզ:
16:37
But Paul said unto them, They have beaten us openly uncondemned, being Romans, and have cast [us] into prison; and now do they thrust us out privily? nay verily; but let them come themselves and fetch us out:
16:38
Եւ պատմեցին զօրագլխացն նուիրակքն զբանսն. զահի հարան իբրեւ լուան թէ Հռովմայեցիք են, եւ եկեալ աղաչեցին զնոսա:
16:38
And the serjeants told these words unto the magistrates: and they feared, when they heard that they were Romans:
16:39
Եւ իբրեւ հանին, աղաչէին գնալ ի քաղաքէն:
16:39
And they came and besought them, and brought [them] out, and desired [them] to depart out of the city:
16:40
Եւ ելեալ ի բանտէն մտին առ Լիդիա, եւ տեսեալ զեղբարս` մխիթարեցին զնոսա եւ գնացին:
16:40
And they went out of the prison, and entered into [the house of] Lydia: and when they had seen the brethren, they comforted them, and departed: