Գրք. Acts, Գլ. 21   [(1895)] Գրք. Acts., Գլ. 21   [KJV]

21:1
Եւ իբրեւ եղեւ ելանել մեզ եւ մեկնել ի նոցանէ, հանդէպ գնացեալ եկաք ի Կով, եւ ի վաղիւ անդր ի Հռոդոն եւ անտի ի Պատարա:
21:1
And it came to pass, that after we were gotten from them, and had launched, we came with a straight course unto Coos, and the [day] following unto Rhodes, and from thence unto Patara:
21:2
Եւ գտեալ նաւ մի զի երթայր ի Փիւնիկէ, ելեալ ի նա գնացաք:
21:2
And finding a ship sailing over unto Phenicia, we went aboard, and set forth:
21:3
Եւ յայտ եղեալ Կիպրեայ` թողաք զնա ի ձախակողմն, նաւեցաք յԱսորիս եւ իջաք ի Տիւրոս, քանզի անդ էր նաւն թափելոց զբեռինսն:
21:3
Now when we had discovered Cyprus, we left it on the left hand, and sailed into Syria, and landed at Tyre: for there the ship was to unlade her burden:
21:4
Եւ գտեալ զաշակերտսն` կացաք անդ աւուրս եւթն. որք ասէին ցՊաւղոս ի ձեռն Հոգւոյն` մի՛ ելանել յԵրուսաղէմ:
21:4
And finding disciples, we tarried there seven days: who said to Paul through the Spirit, that he should not go up to Jerusalem:
21:5
Եւ իբրեւ եղեւ մեզ կատարել զաւուրսն` ելեալ գնացաք, յուղարկեալ զմեզ ամենեցուն հանդերձ կանամբք եւ որդւովք մինչեւ արտաքոյ քաղաքին. եւ եդեալ ծունր առ ծովեզերին` կացաք յաղօթս:
21:5
And when we had accomplished those days, we departed and went our way; and they all brought us on our way, with wives and children, till [we were] out of the city: and we kneeled down on the shore, and prayed:
21:6
Եւ հրաժարեցաք ի միմեանց եւ ելաք ի նաւն, եւ նոքա դարձան յիւրեանց տեղիս:
21:6
And when we had taken our leave one of another, we took ship; and they returned home again:
21:7
եւ մեր զնաւն առխթեալ ի Տիւրոսէ` հասաք ի Պտողեմայիդա, եւ ողջոյն տուեալ եղբարց` եղեաք օր մի առ նոսա:
21:7
And when we had finished [our] course from Tyre, we came to Ptolemais, and saluted the brethren, and abode with them one day:
21:8
Եւ ի վաղիւ անդր ելեալ անտի` եկաք ի Կեսարիա, եւ մտեալ յապարանսն Փիլիպպոսի աւետարանչի որ էր յեւթանց անտի, ագաք առ նմա:
21:8
And the next [day] we that were of Paul' s company departed, and came unto Caesarea: and we entered into the house of Philip the evangelist, which was [one] of the seven; and abode with him:
21:9
Նորա էին դստերք չորք կոյսք` մարգարէք:
21:9
And the same man had four daughters, virgins, which did prophesy:
21:10
Եւ ի լինելն մեր անդ աւուրս բազումս, էջ ոմն ի Հրէաստանէ մարգարէ` անուն Ագաբոս:
21:10
And as we tarried [there] many days, there came down from Judaea a certain prophet, named Agabus:
21:11
եւ եկեալ առ մեզ, առեալ զգօտին Պաւղոսի` կապեաց զոտս եւ զձեռս իւր, եւ ասէ. Այսպէս ասէ Հոգին Սուրբ. Զայրն որոյ գօտիս այս է` այսպէս կապեսցեն յԵրուսաղէմ Հրեայք եւ մատնեսցեն ի ձեռս հեթանոսաց:
21:11
And when he was come unto us, he took Paul' s girdle, and bound his own hands and feet, and said, Thus saith the Holy Ghost, So shall the Jews at Jerusalem bind the man that owneth this girdle, and shall deliver [him] into the hands of the Gentiles:
21:12
Եւ իբրեւ լուաք զայն, աղաչէաք մեք եւ որ ի տեղւոջն էին` չելանել նմա յԵրուսաղէմ:
21:12
And when we heard these things, both we, and they of that place, besought him not to go up to Jerusalem:
21:13
Յայնժամ պատասխանի ետ Պաւղոս. Զի՞նչ գործէք զի լայքդ եւ ճմլեցուցանէք զսիրտ իմ. քանզի ես ոչ միայն կապելոյ, այլ եւ մեռանելոյ յԵրուսաղէմ պատրաստ եմ վասն անուանն Տեառն Յիսուսի [91]Քրիստոսի:
21:13
Then Paul answered, What mean ye to weep and to break mine heart? for I am ready not to be bound only, but also to die at Jerusalem for the name of the Lord Jesus:
21:14
Եւ ի չանսալն նորա` լռեցաք, ասեմք. Տեառն կամք լիցին:
21:14
And when he would not be persuaded, we ceased, saying, The will of the Lord be done:
21:15
Եւ յետ աւուրցն այնոցիկ հանդերձեալ ելանէաք յԵրուսաղէմ:
21:15
And after those days we took up our carriages, and went up to Jerusalem:
21:16
Եկին ընդ մեզ եւ յաշակերտաց անտի Կեսարացւոց, եւ տանէին [92]զմեզ առ որում վանս ունելոց էաք` Մնասովնի ումեմն Կիպրացւոյ առաջին աշակերտի:
21:16
There went with us also [certain] of the disciples of Caesarea, and brought with them one Mnason of Cyprus, an old disciple, with whom we should lodge:
21:17
Եւ ի մտանելն մեր յԵրուսաղէմ, խնդութեամբ ընկալան զմեզ եղբարք:
21:17
And when we were come to Jerusalem, the brethren received us gladly:
21:18
Ի վաղիւ անդր եմուտ Պաւղոս ընդ մեզ առ Յակովբոս, եւ եկին ամենայն երիցունքն:
21:18
And the [day] following Paul went in with us unto James; and all the elders were present:
21:19
Եւ ողջոյն տուեալ նոցա` պատմէր մի ըստ միոջէ զոր արար Աստուած ի հեթանոսս ի ձեռն պաշտաման նորա:
21:19
And when he had saluted them, he declared particularly what things God had wrought among the Gentiles by his ministry:
21:20
Եւ նոցա լուեալ փառաւոր առնէին զԱստուած, եւ ասեն ցնա. Տեսանե՞ս, եղբայր, քանի բեւրք են հաւատացելոցն Հրէից, եւ ամենեքեան նախանձաւոր օրինացն են:
21:20
And when they heard [it], they glorified the Lord, and said unto him, Thou seest, brother, how many thousands of Jews there are which believe; and they are all zealous of the law:
21:21
Բայց իրազեկ եղեն վասն քո թէ ապստամբութիւն ուսուցանես ի Մովսիսէ որոց ի հեթանոսս ամենայն Հրեայք են. ասես, մի՛ թլփատել նոցա զորդիս, եւ մի՛ ըստ կրօնիցն գնալ:
21:21
And they are informed of thee, that thou teachest all the Jews which are among the Gentiles to forsake Moses, saying that they ought not to circumcise [their] children, neither to walk after the customs:
21:22
Արդ զի՞նչ լինիցի. [93]ապաքէն լսեն`` եթէ եկեալ ես:
21:22
What is it therefore? the multitude must needs come together: for they will hear that thou art come:
21:23
արդ զայս արա զոր ասեմք քեզ. Են ի մեզ արք չորք ուխտադիրք յանձինս իւրեանց:
21:23
Do therefore this that we say to thee: We have four men which have a vow on them:
21:24
զնոսա առեալ` սրբեսցիս ընդ նոսա. եւ ծախեա ինչ ի նոսա զի գերծցեն զգլուխս. եւ գիտասցեն ամենեքին թէ զորոց իրազեկն եղեն զքէն` ոչինչ է, այլ միաբանիս եւ դու պահել զօրէնսն:
21:24
Them take, and purify thyself with them, and be at charges with them, that they may shave [their] heads: and all may know that those things, whereof they were informed concerning thee, are nothing; but [that] thou thyself also walkest orderly, and keepest the law:
21:25
Բայց վասն հաւատացելոցն հեթանոսաց` մեք առաքեցաք որպէս ընտրեցաք, մի՛ ինչ այնպիսի պահել նոցա. բայց միայն զգուշանալ նոցա ի կռոց զոհելոյ եւ յարենէ եւ ի հեղձուցելոյ եւ ի պոռնկութենէ:
21:25
As touching the Gentiles which believe, we have written [and] concluded that they observe no such thing, save only that they keep themselves from [things] offered to idols, and from blood, and from strangled, and from fornication:
21:26
Յայնժամ Պաւղոսի առեալ զարսն` ի վաղիւ անդր ընդ նոսա սրբեալ եմուտ ի տաճարն. յայտ առնել զկատարումն աւուրցն սրբութեան, մինչեւ մատեաւ ի վերայ իւրաքանչիւր ուրուք ի նոցանէ պատարագ:
21:26
Then Paul took the men, and the next day purifying himself with them entered into the temple, to signify the accomplishment of the days of purification, until that an offering should be offered for every one of them:
21:27
Եւ իբրեւ մերձ էին եւթն աւուրքն ի կատարել, տեսեալ զնա ի տաճարին Ասիացւոց Հրէիցն` զեղուին զնովաւ զամենայն զամբոխն. եւ արկեալ ի նա ձեռս` աղաղակէին:
21:27
And when the seven days were almost ended, the Jews which were of Asia, when they saw him in the temple, stirred up all the people, and laid hands on him:
21:28
Արք Իսրայելացիք, օգնեցէք. այս այր է որ հակառակ ժողովրդեանն եւ օրինացն եւ տեղւոյս այսորիկ ամենեցուն ամենայն ուրեք ուսուցանէ, մինչեւ հեթանոսս եւս եմոյծ ի տաճարն եւ պղծեաց զսուրբ տեղին:
21:28
Crying out, Men of Israel, help: This is the man, that teacheth all [men] every where against the people, and the law, and this place: and further brought Greeks also into the temple, and hath polluted this holy place:
21:29
Քանզի էր յառաջագոյն տեսեալ զՏրոփիմոս զԵփեսացի ի քաղաքին ընդ նմա. զոր կարծէին եթէ ի տաճար անդր եմոյծ Պաւղոս:
21:29
For they had seen before with him in the city Trophimus an Ephesian, whom they supposed that Paul had brought into the temple:
21:30
Շարժեցաւ քաղաքն ամենայն, եւ կուտեցաւ ժողովուրդն, եւ առեալ զՊաւղոս` ձգէին արտաքոյ տաճարին. եւ վաղվաղակի փակեցան դրունքն:
21:30
And all the city was moved, and the people ran together: and they took Paul, and drew him out of the temple: and forthwith the doors were shut:
21:31
Եւ խնդրէին զնա սպանանել. եհաս զրոյց ի հազարապետ գնդին, եթէ խռովեալ է ամենայն Երուսաղէմ:
21:31
And as they went about to kill him, tidings came unto the chief captain of the band, that all Jerusalem was in an uproar:
21:32
Որոյ անդէն առեալ զօրականս եւ հարիւրապետս` դիմեաց ի վերայ նոցա. եւ նոցա տեսեալ զհազարապետն եւ զզօրականսն, դադարեցին ի հարկանելոյ զՊաւղոս:
21:32
Who immediately took soldiers and centurions, and ran down unto them: and when they saw the chief captain and the soldiers, they left beating of Paul:
21:33
Յայնժամ մատուցեալ հազարապետն կալաւ զնա, եւ հրամայեաց կապել կրկին շղթայիւք, եւ հարցանէր թէ ո՞ իցէ, եւ զի՞նչ իցէ արարեալ:
21:33
Then the chief captain came near, and took him, and commanded [him] to be bound with two chains; and demanded who he was, and what he had done:
21:34
Այլք այլ իմն աղաղակէին զնմանէ յամբոխին. իբրեւ ոչ կարաց գիտել զստոյգն վասն ամբոխին, հրամայեաց ածել զնա ի բանակն:
21:34
And some cried one thing, some another, among the multitude: and when he could not know the certainty for the tumult, he commanded him to be carried into the castle:
21:35
Եւ իբրեւ եհաս յաստիճանսն, դէպ եղեւ բառնալ բերել զնա ի զօրականացն վասն բռնութեան ամբոխին:
21:35
And when he came upon the stairs, so it was, that he was borne of the soldiers for the violence of the people:
21:36
Քանզի զհետ երթայր բազմութիւն ժողովրդեանն եւ ասէին. Բարձ զդա:
21:36
For the multitude of the people followed after, crying, Away with him:
21:37
Մինչդեռ մտանելոց էր Պաւղոս ի բանակն, ասէ ցհազարապետն. Եթէ արժա՞ն իցէ ինձ խօսել ընդ քեզ: Եւ նա ասէ. Յունարէն գիտե՞ս:
21:37
And as Paul was to be led into the castle, he said unto the chief captain, May I speak unto thee? Who said, Canst thou speak Greek:
21:38
մի՛ արդեւք դու իցես Եգիպտացին, որ յառաջ քան զայս աւուրս ապստամբեցուցեր եւ հաներ յանապատ չորս հազարս արս սիկարեանս:
21:38
Art not thou that Egyptian, which before these days madest an uproar, and leddest out into the wilderness four thousand men that were murderers:
21:39
Եւ ասէ Պաւղոս. Ես եմ այր Հրեայ ի Տարսոնէ Կիլիկեցւոց, ոչ աննշան քաղաքի քաղաքացի. աղաչեմ զքեզ հրամայեա ինձ խօսել առ ժողովուրդդ:
21:39
But Paul said, I am a man [which am] a Jew of Tarsus, [a city] in Cilicia, a citizen of no mean city: and, I beseech thee, suffer me to speak unto the people:
21:40
Եւ ի հրամայելն նորա, Պաւղոս կացեալ ի վերայ աստիճանացն` շարժեաց զձեռն ժողովրդեանն. իբրեւ բազում լռութիւն լինէր, սկսաւ բարբառել Հեբրայեցւոց բարբառովն եւ ասէ:
21:40
And when he had given him licence, Paul stood on the stairs, and beckoned with the hand unto the people. And when there was made a great silence, he spake unto [them] in the Hebrew tongue, saying: