Գրք. Acts, Գլ. 23   [(1895)] Գրք. Acts., Գլ. 23   [KJV]

23:1
Եւ հայեցեալ Պաւղոսի յատեանն` ասէ. Արք եղբարք, ես ամենայն ուղիղ մտօք գնացեալ եմ առաջի Աստուծոյ մինչեւ ցայսօր:
23:1
And Paul, earnestly beholding the council, said, Men [and] brethren, I have lived in all good conscience before God until this day:
23:2
Եւ քահանայապետն Անանիա հրամայեաց սպասաւորացն հարկանել զբերան նորա:
23:2
And the high priest Ananias commanded them that stood by him to smite him on the mouth:
23:3
Յայնժամ Պաւղոս ասէ ցնա. Հարկանելոց է զքեզ Աստուած, որմ բռեալ, եւ դու նստիս դատել զիս ըստ օրինաց, եւ առանց օրինաց հրամայես զիս հարկանել:
23:3
Then said Paul unto him, God shall smite thee, [thou] whited wall: for sittest thou to judge me after the law, and commandest me to be smitten contrary to the law:
23:4
Եւ որ շուրջն կային` ասեն. Զքահանայապե՞տ Աստուծոյ հայհոյես:
23:4
And they that stood by said, Revilest thou God' s high priest:
23:5
Եւ ասէ Պաւղոս. Ոչ գիտէի, եղբարք, եթէ իցէ քահանայապետ. գրեալ իսկ է. Զիշխան ժողովրդեան քո ոչ հայհոյեսցես:
23:5
Then said Paul, I wist not, brethren, that he was the high priest: for it is written, Thou shalt not speak evil of the ruler of thy people:
23:6
Իբրեւ գիտաց Պաւղոս եթէ մի կողմն սադուկեցւոց է եւ մեւսն փարիսեցւոց, աղաղակէր ի մէջ ատենին. Արք եղբարք, ես փարիսեցի եմ, որդի փարիսեցւոյ. վասն յուսոյ եւ յարութեան մեռելոց ես աւասիկ դատիմ:
23:6
But when Paul perceived that the one part were Sadducees, and the other Pharisees, he cried out in the council, Men [and] brethren, I am a Pharisee, the son of a Pharisee: of the hope and resurrection of the dead I am called in question:
23:7
Եւ զայս իբրեւ ասաց, եղեն հերձուածք փարիսեցւոցն եւ սադուկեցւոց, եւ պատառեցաւ բազմութիւնն:
23:7
And when he had so said, there arose a dissension between the Pharisees and the Sadducees: and the multitude was divided:
23:8
Քանզի սադուկեցիքն ասեն. չիք յարութիւն եւ ոչ հրեշտակ եւ ոչ հոգի, բայց փարիսեցիքն խոստովանին զերկոսեան:
23:8
For the Sadducees say that there is no resurrection, neither angel, nor spirit: but the Pharisees confess both:
23:9
Եւ եղեւ աղաղակ մեծ. յոտն կացին ոմանք ի դպրաց անտի ի կողմանէ փարիսեցւոց, հակառակէին եւ ասէին. Ոչինչ չարութիւն գտանեմք յառնս յայսմիկ, բայց եթէ հոգի խօսեցաւ ի դմա կամ հրեշտակ[96]:
23:9
And there arose a great cry: and the scribes [that were] of the Pharisees' part arose, and strove, saying, We find no evil in this man: but if a spirit or an angel hath spoken to him, let us not fight against God:
23:10
Եւ ի բազմանալ ամբոխին` երկուցեալ հազարապետն թէ գուցէ ճեղքիցի Պաւղոս ի նոցանէ, հրամայեաց զօրականին իջանել յափշտակել զնա ի միջոյ նոցա, եւ ածել ի բանակն:
23:10
And when there arose a great dissension, the chief captain, fearing lest Paul should have been pulled in pieces of them, commanded the soldiers to go down, and to take him by force from among them, and to bring [him] into the castle:
23:11
Եւ ի վաղուեան գիշերին եկաց առ նմա Տէր եւ ասէ. Քաջալերեաց, Պաւղէ, զի որպէս վկայեցեր վասն իմ յԵրուսաղէմ, սոյնպէս պարտ է քեզ եւ ի Հռովմ վկայել:
23:11
And the night following the Lord stood by him, and said, Be of good cheer, Paul: for as thou hast testified of me in Jerusalem, so must thou bear witness also at Rome:
23:12
Եւ իբրեւ այգ եղեւ, [97]արարեալ ժողով Հրէիցն`` նզովեցին զանձինս, ոչ ուտել եւ ոչ ըմպել մինչեւ սպանցեն զՊաւղոս:
23:12
And when it was day, certain of the Jews banded together, and bound themselves under a curse, saying that they would neither eat nor drink till they had killed Paul:
23:13
Եւ էին աւելի քան զքառասուն որոց զայս ընդ միմեանս երդմունս արարեալ էր:
23:13
And they were more than forty which had made this conspiracy:
23:14
Որք մատեան առ քահանայապետսն եւ երիցունս եւ ասեն. Նզովիւք նզովեցաք զանձինս ոչ ինչ ճաշակել մինչեւ սպանցուք զՊաւղոս:
23:14
And they came to the chief priests and elders, and said, We have bound ourselves under a great curse, that we will eat nothing until we have slain Paul:
23:15
Բայց դուք զգացուցէք հազարապետին հանդերձ ատենիւն, զի իջուսցէ զնա առ ձեզ, որպէս թէ կամիցիք ճշմարտագոյնս ինչ գիտել զնմանէ. եւ մեք յառաջ քան զմօտել նորա` պատրաստ եմք ի սպանանել զնա:
23:15
Now therefore ye with the council signify to the chief captain that he bring him down unto you to morrow, as though ye would enquire something more perfectly concerning him: and we, or ever he come near, are ready to kill him:
23:16
Եւ լուեալ քեռորդւոյն Պաւղոսի զդաւաճանութիւնն` եկն եմուտ ի բանակ անդր, պատմեաց Պաւղոսի:
23:16
And when Paul' s sister' s son heard of their lying in wait, he went and entered into the castle, and told Paul:
23:17
Եւ կոչեցեալ Պաւղոսի առ իւր զմի ի հարիւրապետաց անտի` ասէ. Զպատանիս զայս տար առ հազարապետն, զի ունի ինչ պատմել նմա:
23:17
Then Paul called one of the centurions unto [him], and said, Bring this young man unto the chief captain: for he hath a certain thing to tell him:
23:18
Եւ նորա առեալ զնա տարաւ առ հազարապետն եւ ասէ. Կապեալն Պաւղոս կոչեաց զիս, եւ աղաչեաց զպատանիս զայս ածել առ քեզ. ունի ինչ խօսել ընդ քեզ:
23:18
So he took him, and brought [him] to the chief captain, and said, Paul the prisoner called me unto [him], and prayed me to bring this young man unto thee, who hath something to say unto thee:
23:19
Առեալ զձեռանէ նորա հազարապետին` գնաց մեկուսի, հարցանէր թէ` Զի՞նչ ունիս խօսել ընդ իս:
23:19
Then the chief captain took him by the hand, and went [with him] aside privately, and asked [him], What is that thou hast to tell me:
23:20
Եւ նա ասէ. Հրեայք միաբանեցին աղաչել զքեզ, զի ի վաղիւ զՊաւղոս իջուսցես յատեան, իբրեւ թէ կամիցին ինչ ճշմարտագոյնս հարցանել վասն նորա:
23:20
And he said, The Jews have agreed to desire thee that thou wouldest bring down Paul to morrow into the council, as though they would enquire somewhat of him more perfectly:
23:21
արդ դու մի՛ անսայցես նոցա, քանզի դարան գործեալ է նմա ի նոցանէ արանց աւելի քան զքառասուն, որ նզովեցին զանձինս ոչ ուտել եւ ոչ ըմպել` մինչեւ սպանցեն զնա. արդ պատրաստ են եւ սպասեն քում հրամանի:
23:21
But do not thou yield unto them: for there lie in wait for him of them more than forty men, which have bound themselves with an oath, that they will neither eat nor drink till they have killed him: and now are they ready, looking for a promise from thee:
23:22
Ապա հազարապետն արձակեաց զպատանին` պատուիրեալ մի՛ ումեք ասել թէ զայս զգացուցեր ինձ:
23:22
So the chief captain [then] let the young man depart, and charged [him, See thou] tell no man that thou hast shewed these things to me:
23:23
Եւ կոչեաց երկուս ի հարիւրապետացն եւ ասէ. Պատրաստեցէք զօրականս երկերիւր, որպէս զի երթիցեն մինչեւ ի Կեսարիա, եւ հեծեալս եւթանասուն եւ տիգաւորս երկերիւր, յերից ժամուց գիշերոյն:
23:23
And he called unto [him] two centurions, saying, Make ready two hundred soldiers to go to Caesarea, and horsemen threescore and ten, and spearmen two hundred, at the third hour of the night:
23:24
եւ գրաստս պատրաստական` որպէս զի իջուցեալ զՊաւղոս ապրեցուսցեն առ Փելիքս դատաւոր:
23:24
And provide [them] beasts, that they may set Paul on, and bring [him] safe unto Felix the governor:
23:25
գրեալ թուղթ որ ունէր օրինակ զայս:
23:25
And he wrote a letter after this manner:
23:26
Կղաւդիոս Լիւսիաս, առ քաջ դատաւորդ Փելիքս, ողջոյն:
23:26
Claudius Lysias unto the most excellent governor Felix [sendeth] greeting:
23:27
Զայրս զայս կապեալ ի Հրէից եւ մերձ ի սպանանել ի նոցանէ, հասեալ ի վերայ զօրականաւ ապրեցուցի, իմացեալ թէ Հռովմայեցի է:
23:27
This man was taken of the Jews, and should have been killed of them: then came I with an army, and rescued him, having understood that he was a Roman:
23:28
Կամեցայ գիտել զվնասն վասն որոյ ամբաստանէին զդմանէ, իջուցի զդա յատեան նոցա:
23:28
And when I would have known the cause wherefore they accused him, I brought him forth into their council:
23:29
Զոր գտի ամբաստանեալ վասն խնդրոյ իրիք իւրեանց օրինաց. եւ ոչ ինչ արժանի մահու կամ կապանաց ունէր վնաս:
23:29
Whom I perceived to be accused of questions of their law, but to have nothing laid to his charge worthy of death or of bonds:
23:30
Իբրեւ ազդ եղեւ ինձ նենգութեան յայրդ լինելոյ [98]ի նոցանէ` յղեցի`` առ քեզ. հրաման տուեալ եւ չարախօսացն խօսել զդմանէ առաջի քոյ. ողջ լեր:
23:30
And when it was told me how that the Jews laid wait for the man, I sent straightway to thee, and gave commandment to his accusers also to say before thee what [they had] against him. Farewell:
23:31
Եւ զօրականացն ըստ հրամանի նորա առեալ զՊաւղոս` ածին գիշերայն յԱնտիպատրիս:
23:31
Then the soldiers, as it was commanded them, took Paul, and brought [him] by night to Antipatris:
23:32
Եւ ի վաղիւ անդր արձակեալ զհեծեալսն ընդ նմա երթալ` դարձան ի բանակն:
23:32
On the morrow they left the horsemen to go with him, and returned to the castle:
23:33
Նոքա մտին ի Կեսարիա, եւ տուեալ ցդատաւորն զթուղթն` առաջի կացուցին նորա եւ զՊաւղոս:
23:33
Who, when they came to Caesarea, and delivered the epistle to the governor, presented Paul also before him:
23:34
Իբրեւ ընթերցաւ, եհարց թէ յորմէ՞ նահանգէ իցէ. եւ ստուգեալ եթէ ի Կիլիկեայ է:
23:34
And when the governor had read [the letter], he asked of what province he was. And when he understood that [he was] of Cilicia:
23:35
Լուայց քեզ, ասէ, յորժամ եւ չարախօսքն քո եկեսցեն: Եւ հրամայեաց յապարանսն Հերովդի պահել զնա:
23:35
I will hear thee, said he, when thine accusers are also come. And he commanded him to be kept in Herod' s judgment hall: