Գրք. Acts, Գլ. 28   [(1895)] Գրք. Acts., Գլ. 28   [KJV]

28:1
Եւ ապրեալք` յայնժամ գիտացաք թէ [112]Մելիտինէ էր անուն կղզւոյն. բայց բարբարոսքն շնորհեցին ոչ սակաւ մարդասիրութիւն մեզ:
28:1
And when they were escaped, then they knew that the island was called Melita:
28:2
Քանզի լուցին խարոյկ, եւ ընկալան զամենեսեան զմեզ վասն անձրեւին որ ստիպէր եւ վասն ցրտոյն:
28:2
And the barbarous people shewed us no little kindness: for they kindled a fire, and received us every one, because of the present rain, and because of the cold:
28:3
Եւ ի ժողովել Պաւղոսի խռիւ ինչ բազում եւ դնել ի վերայ խարուկին, իժ մի ի ջերմութենէն ելեալ` կալաւ զձեռանէ նորա:
28:3
And when Paul had gathered a bundle of sticks, and laid [them] on the fire, there came a viper out of the heat, and fastened on his hand:
28:4
Եւ իբրեւ տեսին բարբարոսքն կախեալ զգազանն զձեռանէ նորա, ասէին ցմիմեանս. Ուրեմն սպանող է այրս այս, որ թէպէտեւ ապրեցաւ ի ծովէն, իրաւունքն չետուն կեալ:
28:4
And when the barbarians saw the [venomous] beast hang on his hand, they said among themselves, No doubt this man is a murderer, whom, though he hath escaped the sea, yet vengeance suffereth not to live:
28:5
Եւ նորա թօթափեալ զգազանն ի հուրն, եղեւ նմա չար եւ ոչինչ:
28:5
And he shook off the beast into the fire, and felt no harm:
28:6
Եւ նոքա ակն ունէին նմա այտնլոյ կամ անկանելոյ եւ յանկարծակի մեռանելոյ. իբրեւ շատ ակն կալեալ եւ տեսանէին թէ ոչինչ վնաս եղեւ նմա, դարձեալ դարձուցին զբանսն եւ ասէին թէ աստուած ոմն է:
28:6
Howbeit they looked when he should have swollen, or fallen down dead suddenly: but after they had looked a great while, and saw no harm come to him, they changed their minds, and said that he was a god:
28:7
Եւ շուրջ զտեղեաւն զայնուիկ էին գեղք, գլխաւորի կղզւոյն որում անուն էր Պոպղիոս. որ առ զմեզ յերաշխի զերիս աւուրս եւ սիրով ընկալաւ:
28:7
In the same quarters were possessions of the chief man of the island, whose name was Publius; who received us, and lodged us three days courteously:
28:8
Եւ եղեւ հօրն Պոպղեայ ի ջերմն եւ յախտ թանչից հիւանդանալ դնել. առ որ մտեալ Պաւղոս եւ կացեալ յաղօթս` եդ զձեռն եւ բժշկեաց զնա:
28:8
And it came to pass, that the father of Publius lay sick of a fever and of a bloody flux: to whom Paul entered in, and prayed, and laid his hands on him, and healed him:
28:9
Եւ իբրեւ այս եղեւ, այլ հիւանդք որ էին ի կղզւոջն` գային եւ բժշկէին:
28:9
So when this was done, others also, which had diseases in the island, came, and were healed:
28:10
որք եւ բազում պատուովք պատուեցին զմեզ. եւ իբրեւ գնացաք, ետուն որ ինչ պէտք էին:
28:10
Who also honoured us with many honours; and when we departed, they laded [us] with such things as were necessary:
28:11
Եւ յետ երից ամսոց ելաք ի նաւ մի Աղեքսանդրացի որ ձմերեալ էր ի կղզւոջն նշանաւորաւ Դիոսկուրացւոց:
28:11
And after three months we departed in a ship of Alexandria, which had wintered in the isle, whose sign was Castor and Pollux:
28:12
Եւ իջեալ ի Սիրակուսա` եղեաք աւուրս երիս:
28:12
And landing at Syracuse, we tarried [there] three days:
28:13
Ուստի գնացեալ հասաք ի Հռեգիովն. եւ յետ աւուր միոյ ի շնչել հարաւոյն, երկօրեայք եկաք ի Պատիողոս:
28:13
And from thence we fetched a compass, and came to Rhegium: and after one day the south wind blew, and we came the next day to Puteoli:
28:14
Ուր եւ գտաք եղբարս, աղաչեցեալք ի նոցանէ լինել աւուրս եւթն. եւ ապա ելաք ի Հռովմ:
28:14
Where we found brethren, and were desired to tarry with them seven days: and so we went toward Rome:
28:15
Եւ անտի լուեալ եղբարց զմէնջ` ելին ընդ առաջ մեր մինչեւ յՈրգոստայն Ապփեայ եւ Երիցն Կրպակաց. զորս տեսեալ Պաւղոսի գոհացաւ զԱստուծոյ եւ քաջալերեցաւ:
28:15
And from thence, when the brethren heard of us, they came to meet us as far as Appii forum, and The three taverns: whom when Paul saw, he thanked God, and took courage:
28:16
Եւ իբրեւ մտաք ի Հռովմ, [113]հրամայեցաւ Պաւղոսի լինել առանձինն հանդերձ զինուորաւն պահպանաւ իւրով:
28:16
And when we came to Rome, the centurion delivered the prisoners to the captain of the guard: but Paul was suffered to dwell by himself with a soldier that kept him:
28:17
Եւ եղեւ յետ երից աւուրց կոչել նմա զՀրէիցն գլխաւորս. եւ իբրեւ եկին, ասէ ցնոսա. Ես, արք եղբարք, ոչինչ հակառակ գործեալ ժողովրդեանն կամ կրօնիցն հայրենեաց, կապեալ յԵրուսաղեմէ մատնեցայ ի ձեռս Հռովմայեցւոց:
28:17
And it came to pass, that after three days Paul called the chief of the Jews together: and when they were come together, he said unto them, Men [and] brethren, though I have committed nothing against the people, or customs of our fathers, yet was I delivered prisoner from Jerusalem into the hands of the Romans:
28:18
Որք իբրեւ դատեցան զիս, կամեցան արձակել, վասն եւ ոչ մի ինչ վնաս մահու գտանելոյ յիս:
28:18
Who, when they had examined me, would have let [me] go, because there was no cause of death in me:
28:19
Ի հակառակել Հրէիցն` հարկ եղեւ բողոքել ի կայսր, իբր ոչ եթէ զազգէն իմմէ ունէի ինչ չարախօսել:
28:19
But when the Jews spake against [it], I was constrained to appeal unto Caesar; not that I had ought to accuse my nation of:
28:20
Վասն այսր պատճառանաց աղաչեցի զձեզ` տեսանել եւ խօսել. քանզի վասն յուսոյն Իսրայելի կամ ի շղթայս յայսոսիկ:
28:20
For this cause therefore have I called for you, to see [you], and to speak with [you]: because that for the hope of Israel I am bound with this chain:
28:21
Եւ նոքա ասեն ցնա. Մեք ո՛չ թուղթս ինչ վասն քո ընկալաք ի Հրէաստանէ, եւ ո՛չ եկեալ ոք յեղբարց պատմեաց կամ խօսեցաւ ինչ վասն քո չարութիւն:
28:21
And they said unto him, We neither received letters out of Judaea concerning thee, neither any of the brethren that came shewed or spake any harm of thee:
28:22
Բայց աղաչեմք ի քէն լսել թէ զինչ խորհիցիս. զի վասն հերձուածոյդ այդորիկ յայտ իսկ է մեզ, զի ամենայն ուրեք հակառակութիւն կրէ:
28:22
But we desire to hear of thee what thou thinkest: for as concerning this sect, we know that every where it is spoken against:
28:23
Ժամ եդեալ նմա օր մի, եկին ի վանսն առ նա բազումք, որոց պատմէր վկայութեամբ զարքայութիւն Աստուծոյ. եւ հաւանեցուցանէր զնոսա վասն Յիսուսի յօրինացն Մովսիսի եւ ի մարգարէից յայգուէ մինչեւ ցերեկոյ:
28:23
And when they had appointed him a day, there came many to him into [his] lodging; to whom he expounded and testified the kingdom of God, persuading them concerning Jesus, both out of the law of Moses, and [out of] the prophets, from morning till evening:
28:24
Եւ ոմանք հաւանէին բանիցն, եւ կէսք չհաւատային:
28:24
And some believed the things which were spoken, and some believed not:
28:25
Եւ անմիաբանք լիեալ ի միմեանց` արձակէին, յասելն Պաւղոսի բան մի թէ` Բարւոք խօսեցաւ Հոգին Սուրբ ի ձեռն Եսայեայ մարգարէի առ հարսն մեր:
28:25
And when they agreed not among themselves, they departed, after that Paul had spoken one word, Well spake the Holy Ghost by Esaias the prophet unto our fathers:
28:26
եւ ասէ. Երթ առ ժողովուրդն, եւ ասասցես. Լսելով լուիջիք եւ մի՛ իմասջիք, եւ տեսանելով տեսջիք եւ մի՛ տեսջիք:
28:26
Saying, Go unto this people, and say, Hearing ye shall hear, and shall not understand; and seeing ye shall see, and not perceive:
28:27
զի թանձրացաւ սիրտ ժողովրդեանն այնորիկ, եւ ականջօք իւրեանց ծանր լուան, եւ զաչս իւրեանց կափուցին, զի մի՛ երբեք տեսցեն աչօք, եւ ականջօք լուիցեն, եւ սրտիւք իմասցին եւ դարձցին, եւ բժշկեցից զնոսա:
28:27
For the heart of this people is waxed gross, and their ears are dull of hearing, and their eyes have they closed; lest they should see with [their] eyes, and hear with [their] ears, and understand with [their] heart, and should be converted, and I should heal them:
28:28
Եւ արդ յայտնի լիցի ձեզ, զի հեթանոսաց առաքեցաւ փրկութիւնս Աստուծոյ, նոքին եւ լուիցեն:
28:28
Be it known therefore unto you, that the salvation of God is sent unto the Gentiles, and [that] they will hear it:
28:29
[114]Եւ իբրեւ զայս ասաց, արտաքս գնացին ի նմանէ Հրեայքն, որք ունէին ի մէջ ինքեանց զբազում խնդիրս:
28:29
And when he had said these words, the Jews departed, and had great reasoning among themselves:
28:30
Եւ եղեւ զերկեամ մի բովանդակ իւրով վարձու:
28:30
And Paul dwelt two whole years in his own hired house:
28:31
Եւ ընդունէր զամենեսեան որ մտանէին առ նա:
28:31
KJV [30] and received all that came in unto him:
28:32
Քարոզէր զարքայութիւնն Աստուծոյ, եւ ուսուցանէր վասն Տեառն Յիսուսի Քրիստոսի անխափան ամենայն համարձակութեամբ:
28:32
KJV [31] Preaching the kingdom of God, and teaching those things which concern the Lord Jesus Christ, with all confidence, no man forbidding him: