Գրք. Ex, Գլ. 10   [(1895)] Գրք. Ex., Գլ. 10   [KJV]

10:1
Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. Մուտ առ փարաւոն, զի ես խստացուցի զսիրտ նորա եւ զսիրտ ծառայից նորա, զի կարգաւ եկեսցեն նշանքն իմ ի վերայ նոցա:
10:1
And the LORD said unto Moses, Go in unto Pharaoh: for I have hardened his heart, and the heart of his servants, that I might shew these my signs before him:
10:2
Որպէս զի պատմիցէք յականջս որդւոց ձերոց, եւ որդւոց որդւոց ձերոց, որչափ խաղացի ընդ Եգիպտացիսդ, եւ զնշանս իմ զոր արարի ի նոսա, եւ ծանիջիք թէ ես եմ Տէր:
10:2
And that thou mayest tell in the ears of thy son, and of thy son' s son, what things I have wrought in Egypt, and my signs which I have done among them; that ye may know how that I [am] the LORD:
10:3
Մտին Մովսէս եւ Ահարոն առաջի փարաւոնի, եւ ասեն ցնա. Այսպէս ասէ Տէր Աստուածն Եբրայեցւոց. Մինչեւ յե՞րբ ոչ կամիցիս [112]ամաչել յինէն``. արձակեա զժողովուրդ իմ զի պաշտեսցեն զիս:
10:3
And Moses and Aaron came in unto Pharaoh, and said unto him, Thus saith the LORD God of the Hebrews, How long wilt thou refuse to humble thyself before me? let my people go, that they may serve me:
10:4
Ապա թէ ոչ կամիցիս դու արձակել զժողովուրդ իմ, ահաւասիկ ես ածից ի սոյն ժամու վաղիւ մարախ [113]սաստիկ ի վերայ [114]ամենայն սահմանաց քոց:
10:4
Else, if thou refuse to let my people go, behold, to morrow will I bring the locusts into thy coast:
10:5
Եւ ծածկեսցէ [115]զամենայն երեսս երկրի, եւ ոչ կարիցես`` տեսանել զերկիր. եւ կերիցէ զամենայն նշխարն զոր եթող ձեզ կարկուտն, եւ կերիցէ զամենայն փայտ բուսեալ ձեզ ի վերայ երկրի:
10:5
And they shall cover the face of the earth, that one cannot be able to see the earth: and they shall eat the residue of that which is escaped, which remaineth unto you from the hail, and shall eat every tree which groweth for you out of the field:
10:6
Եւ լցցին տունք քո եւ տունք ամենայն ծառայից քոց, եւ տունք յամենայն երկրիդ Եգիպտացւոց. զոր ոչ երբեք տեսին հարք ձեր եւ ոչ հաւք նոցա, յորմէ օրէ եղեն յերկրի մինչեւ ցայսօր: Եւ խոյս տուեալ ել ի փարաւոնէ:
10:6
And they shall fill thy houses, and the houses of all thy servants, and the houses of all the Egyptians; which neither thy fathers, nor thy fathers' fathers have seen, since the day that they were upon the earth unto this day. And he turned himself, and went out from Pharaoh:
10:7
Ասեն ցնա ծառայքն փարաւոնի. Մինչեւ յե՞րբ իցէ մեզ խոչդ այդ. արձակեա զմարդիկն զի պաշտեսցեն զՏէր Աստուած իւրեանց. եթէ գիտե՞լ կամիցիս զի կորեաւ Եգիպտոս:
10:7
And Pharaoh' s servants said unto him, How long shall this man be a snare unto us? let the men go, that they may serve the LORD their God: knowest thou not yet that Egypt is destroyed:
10:8
Եւ դարձուցին զՄովսէս եւ զԱհարոն առ փարաւոն. եւ ասէ ցնոսա. Երթայք պաշտեցէք զՏէր Աստուած ձեր. բայց ո՞վ եւ ո՞վ իցեն որ երթայցեն:
10:8
And Moses and Aaron were brought again unto Pharaoh: and he said unto them, Go, serve the LORD your God: [but] who [are] they that shall go:
10:9
Եւ ասէ Մովսէս. Երիտասարդօք հանդերձ եւ ծերովք մերովք երթիցուք. ուստերօք եւ դստերօք մերովք, արջառով եւ ոչխարով մերով երթիցուք, զի տօն [116]է Տեառն Աստուծոյ մերոյ:
10:9
And Moses said, We will go with our young and with our old, with our sons and with our daughters, with our flocks and with our herds will we go; for we [must hold] a feast unto the LORD:
10:10
Եւ ասէ ցնոսա. Եղիցի այդպէս, Տէր ընդ ձեզ, [117]քանզի արձակեմ զձեզ. միթէ եւ զստացուա՞ծս ձեր. տեսանէք զի չարիք կան ի ձեզ:
10:10
And he said unto them, Let the LORD be so with you, as I will let you go, and your little ones: look [to it]; for evil [is] before you:
10:11
Մի՛ այդպէս. այլ երթիցեն արք եւեթ, եւ [118]պաշտեսցեն զԱստուած``. քանզի զայդ իսկ խնդրէիք դուք: Եւ հանին զնոսա յերեսաց փարաւոնի:
10:11
Not so: go now ye [that are] men, and serve the LORD; for that ye did desire. And they were driven out from Pharaoh' s presence:
10:12
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ձգեա զձեռն քո ի վերայ երկրիդ Եգիպտացւոց, եւ ելցէ մարախ ի վերայ երկրիդ Եգիպտացւոց, եւ կերիցէ զամենայն բանջար երկրիդ, [119]եւ զամենայն պտուղ ծառոց`` զոր եթող կարկուտն:
10:12
And the LORD said unto Moses, Stretch out thine hand over the land of Egypt for the locusts, that they may come up upon the land of Egypt, and eat every herb of the land, [even] all that the hail hath left:
10:13
Եւ ամբարձ Մովսէս [120]զձեռն իւր յերկինս``. եւ ած Տէր հողմ [121]հարաւոյ յերկիր զտիւն ամենայն եւ զգիշերն ամենայն. իբրեւ առաւօտ եղեւ, եւ հողմ [122]հարաւոյ առ զմարախն:
10:13
And Moses stretched forth his rod over the land of Egypt, and the LORD brought an east wind upon the land all that day, and all [that] night; [and] when it was morning, the east wind brought the locusts:
10:14
Եւ [123]եհան յամենայն երկիրն Եգիպտացւոց, եւ [124]դադարեցոյց ի վերայ ամենայն սահմանացն Եգիպտացւոց. յառաջ քան զայն ոչ եղեւ այնպիսի մարախ, եւ յետ այնորիկ ոչ [125]եղեւ այնպիսի:
10:14
And the locusts went up over all the land of Egypt, and rested in all the coasts of Egypt: very grievous [were they]; before them there were no such locusts as they, neither after them shall be such:
10:15
Եւ ծածկեաց զամենայն երեսս երկրին, եւ [126]ապականեցաւ երկիրն``, եւ եկեր զամենայն բանջար երկրին եւ զամենայն պտուղ ծառոց որ մնաց ի կարկտէ անտի. եւ ոչ մնաց կանաչ, ոչ ի ծառս եւ ոչ յամենայն բանջար դաշտի յամենայն երկրին Եգիպտացւոց:
10:15
For they covered the face of the whole earth, so that the land was darkened; and they did eat every herb of the land, and all the fruit of the trees which the hail had left: and there remained not any green thing in the trees, or in the herbs of the field, through all the land of Egypt:
10:16
Եւ փութացաւ փարաւոն կոչել զՄովսէս եւ զԱհարոն, եւ ասէ. Մեղայ առաջի Տեառն Աստուծոյ ձերոյ եւ ձեզ:
10:16
Then Pharaoh called for Moses and Aaron in haste; and he said, I have sinned against the LORD your God, and against you:
10:17
Արդ ներեցէք այսմ եւս յանցանաց իմոց, եւ աղաչեցէք առ Տէր Աստուած ձեր, եւ [127]փարատեսցէ յինէն զմարախս`` զայս:
10:17
Now therefore forgive, I pray thee, my sin only this once, and intreat the LORD your God, that he may take away from me this death only:
10:18
Եւ ել Մովսէս ի փարաւոնէ, եւ եկաց յաղօթս առ [128]Աստուած:
10:18
And he went out from Pharaoh, and intreated the LORD:
10:19
Եւ դարձոյց Տէր հողմ սաստիկ [129]ի ծովէ, եւ առ զմարախն եւ ամաց ի ծովն Կարմիր. եւ ոչ մնաց մարախ յամենայն երկրին Եգիպտացւոց:
10:19
And the LORD turned a mighty strong west wind, which took away the locusts, and cast them into the Red sea; there remained not one locust in all the coasts of Egypt:
10:20
Եւ խստացոյց Տէր զսիրտն փարաւոնի, եւ ոչ արձակեաց զորդիսն Իսրայելի:
10:20
But the LORD hardened Pharaoh' s heart, so that he would not let the children of Israel go:
10:21
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ձգեա զձեռն քո յերկինս, եւ եղիցի խաւար ի վերայ երկրիդ Եգիպտացւոց, խաւար շօշափելի:
10:21
And the LORD said unto Moses, Stretch out thine hand toward heaven, that there may be darkness over the land of Egypt, even darkness [which] may be felt:
10:22
Ձգեաց Մովսէս զձեռն իւր յերկինս, եւ եղեւ խաւար եւ մէգ եւ մութ ի վերայ ամենայն երկրին Եգիպտացւոց զերիս աւուրս:
10:22
And Moses stretched forth his hand toward heaven; and there was a thick darkness in all the land of Egypt three days:
10:23
Եւ ոչ ոք տեսանէր զեղբայր իւր [130]զերիս աւուրս``, եւ ոչ յարեաւ ոք յանկողնէ իւրմէ զերիս աւուրս. բայց ամենայն որդւոցն Իսրայելի լոյս էր յամենայն բնակութիւնս իւրեանց:
10:23
They saw not one another, neither rose any from his place for three days: but all the children of Israel had light in their dwellings:
10:24
Եւ կոչեաց փարաւոն զՄովսէս [131]եւ զԱհարոն`` եւ ասէ [132]ցնոսա. Երթայք պաշտեցէք զՏէր [133]Աստուած ձեր``, բայց զարջառ եւ զոչխար ձեր աստէն թողէք, եւ այլ աղխդ ձեր երթիցեն ընդ ձեզ:
10:24
And Pharaoh called unto Moses, and said, Go ye, serve the LORD; only let your flocks and your herds be stayed: let your little ones also go with you:
10:25
Եւ ասէ Մովսէս. Նա եւ դու եւս տացես մեզ ողջակէզս եւ զոհս զոր առնիցեմք Տեառն Աստուծոյ մերում:
10:25
And Moses said, Thou must give us also sacrifices and burnt offerings, that we may sacrifice unto the LORD our God:
10:26
Այլ մեր անասուն իսկ երթիցէ ընդ մեզ, եւ ոչ թողուցումք եւ ոչ կճղակ մի. քանզի ի նոցանէ առնուցումք պաշտել զՏէր Աստուած մեր. եւ մեք ոչ գիտեմք զինչ մատուցանիցեմք Տեառն [134]Աստուծոյ մերում`` մինչեւ անդր հասանիցեմք:
10:26
Our cattle also shall go with us; there shall not an hoof be left behind; for thereof must we take to serve the LORD our God; and we know not with what we must serve the LORD, until we come thither:
10:27
Եւ խստացոյց Տէր զսիրտն փարաւոնի, եւ ոչ կամեցաւ արձակել զնոսա:
10:27
But the LORD hardened Pharaoh' s heart, and he would not let them go:
10:28
Եւ ասէ փարաւոն. Ի բաց գնա յինէն. զգոյշ լեր անձին քում, մի՛ եւս յաւելուցուս տեսանել զերեսս իմ. զի յորում աւուր երեւիս դու ինձ, մեռանիս:
10:28
And Pharaoh said unto him, Get thee from me, take heed to thyself, see my face no more; for in [that] day thou seest my face thou shalt die:
10:29
Եւ ասէ Մովսէս. [135]Ասացեր. ոչ եւս երեւեցայց երեսաց քոց:
10:29
And Moses said, Thou hast spoken well, I will see thy face again no more: