9:1 Եւ ի կատարել այսր ամենայնի` մերձեցան առ իս իշխանքն եւ ասեն. Ոչ որոշեցան ժողովուրդն Իսրայելի եւ քահանայքն եւ Ղեւտացիքն ի ժողովրդոց [168]եւ յերկրէ` որ են հեռագոյն ի նոցանէ.`` Քանանացին եւ Քետացին եւ Փերեզացին եւ Յեբուսացին եւ Ամմոնացին եւ Մովաբացին եւ Եգիպտացին եւ Ամովրհացին:
|
9:1 Now when these things were done, the princes came to me, saying, The people of Israel, and the priests, and the Levites, have not separated themselves from the people of the lands, [doing] according to their abominations, [even] of the Canaanites, the Hittites, the Perizzites, the Jebusites, the Ammonites, the Moabites, the Egyptians, and the Amorites:
|
9:2 Քանզի արարին կանայս ի դստերաց նոցա, ինքեանք եւ որդիք իւրեանց. եւ խառնակեալ պղծեցաւ սերմն սրբութեան [169]նոցա ընդ ժողովուրդ երկրին այնորիկ, եւ եղեւ սկիզբն անօրէնութեանս այսորիկ [170]յիշխանացն:
|
9:2 For they have taken of their daughters for themselves, and for their sons: so that the holy seed have mingled themselves with the people of [those] lands: yea, the hand of the princes and rulers hath been chief in this trespass:
|
9:3 Եւ եղեւ յորժամ լուայ ես զբանս զայսոսիկ, պատառեցի զհանդերձս իմ, եւ փետեցի զհերս եւ զմօրուս իմ, եւ այնպէս նստէի ի սուգ:
|
9:3 And when I heard this thing, I rent my garment and my mantle, and plucked off the hair of my head and of my beard, and sat down astonied:
|
9:4 Եւ ժողովեցան առ իս ամենեքեան որք էին երկիւղածք [171]յԱստուծոյ Իսրայելի, որք էին ժողովեալք յելիցն պանդխտութեան``. եւ ես այնպէս նստէի ի սուգ մինչեւ ի ժամ զոհի երեկորին:
|
9:4 Then were assembled unto me every one that trembled at the words of the God of Israel, because of the transgression of those that had been carried away; and I sat astonied until the evening sacrifice:
|
9:5 Եւ ի զոհի երեկորին` յարեայ ի տառապանաց իմոց, եւ պատառեալ հանդերձիւք իմովք, խոնարհեալ կորանայի ի վերայ ծնգաց իմոց. եւ տարածեալ ամբարձեալ զձեռս իմ առ Տէր Աստուած:
|
9:5 And at the evening sacrifice I arose up from my heaviness; and having rent my garment and my mantle, I fell upon my knees, and spread out my hands unto the LORD my God:
|
9:6 եւ ասեմ. Աստուած իմ [172]եւ Տէր, ամաչեմք եւ զարհուրիմք ի քէն. բարձրացո, Տէր Աստուած իմ,`` զերեսս իմ առ քեզ. վասն զի անօրէնութիւնք մեր բազմացան ի վերայ գլխոց մերոց, եւ մեղք մեր մեծացան եւ բարձրացան մինչեւ յերկինս:
|
9:6 And said, O my God, I am ashamed and blush to lift up my face to thee, my God: for our iniquities are increased over [our] head, and our trespass is grown up unto the heavens:
|
9:7 Յամաց եւ ի ժամանակաց հարցն մերոց, եմք մեք ի մեղս մեծամեծս մինչեւ ցայսօր. եւ վասն մեղաց մերոց մատնեցեր զմեզ եւ զթագաւորս մեր եւ [173]զորդիս մեր ի ձեռս թագաւորացն հեթանոսաց, ի սուր եւ ի գերութիւն եւ ի յափշտակութիւն, եւ յամօթ երեսաց մերոց եղեաք մինչեւ յօրս յայս:
|
9:7 Since the days of our fathers [have] we [been] in a great trespass unto this day; and for our iniquities have we, our kings, [and] our priests, been delivered into the hand of the kings of the lands, to the sword, to captivity, and to a spoil, and to confusion of face, as [it is] this day:
|
9:8 Եւ [174]այժմ գթութիւնք քո եղեն ի վերայ մեր, Տէր Աստուած մեր, եւ շնորհեցեր մեզ փրկութիւն, եւ հաստատեցեր զմեզ ի տեղի սրբութեան քո, եւ լուսաւորեցեր զաչս մեր այսօր, Տէր Աստուած մեր. եւ ետուր մեզ կենդանութիւն փոքր ի շատէ ի ծառայութեանն մերում:
|
9:8 And now for a little space grace hath been [shewed] from the LORD our God, to leave us a remnant to escape, and to give us a nail in his holy place, that our God may lighten our eyes, and give us a little reviving in our bondage:
|
9:9 Վասն զի ծառայ եղաք, եւ ի ծառայութեանն մերում ոչ թողեր զմեզ, Տէր Աստուած մեր. եւ խոնարհեցան առ մեզ ողորմութիւնք քո առաջի թագաւորին Պարսից` տալ զմեզ ի կենդանութիւն, եւ բարձրացուցանել զտուն Աստուծոյ մերոյ, կանգնել եւ շինել զանապատս զայս, եւ արկանել ցանգ եւ պարիսպ ամրութեան Յուդայ եւ Երուսաղեմի:
|
9:9 For we [were] bondmen; yet our God hath not forsaken us in our bondage, but hath extended mercy unto us in the sight of the kings of Persia, to give us a reviving, to set up the house of our God, and to repair the desolations thereof, and to give us a wall in Judah and in Jerusalem:
|
9:10 Եւ արդ` զի՞նչ տացուք պատասխանի առաջի քո, [175]Տէր, վասն այսր ամենայնի. քանզի անցաք զօրինօք քովք, Տէր:
|
9:10 And now, O our God, what shall we say after this? for we have forsaken thy commandments:
|
9:11 եւ զհրամանօք զոր ետուր ի ձեռն ծառայից քոց մարգարէից, ասելով այսպէս եթէ` Երկիրն յոր մտանելոց ես ժառանգել զնա, է երկիր պղծեալ ի պղծութեանց ազգաց երկրին այնորիկ, եւ աղտեղութեամբք իւրեանց լցին զնա[176]:
|
9:11 Which thou hast commanded by thy servants the prophets, saying, The land, unto which ye go to possess it, is an unclean land with the filthiness of the people of the lands, with their abominations, which have filled it from one end to another with their uncleanness:
|
9:12 Եւ արդ մի՛ առնուցուս ի դստերաց նոցա կանայս որդւոց քոց, եւ զդստերս քո մի՛ տացես կանայս որդւոց նոցա, եւ մի՛ խնդրեսցես [177]առնել խաղաղութիւն ընդ նոսա զամենայն ժամանակս. եւ եղիջիր դու զօրաւոր ուտել զբարութիւն երկրին, եւ ժառանգեսցեն որդիք քո զերկիրն զայն յաւիտեանս ժամանակաց:
|
9:12 Now therefore give not your daughters unto their sons, neither take their daughters unto your sons, nor seek their peace or their wealth for ever: that ye may be strong, and eat the good of the land, and leave [it] for an inheritance to your children for ever:
|
9:13 Եւ որ ինչ միանգամ անցք անցին ընդ մեզ` վասն գործոց մերոց եւ չարութեան մեղաց մերոց. այլ դու, Տէր, բազում անգամ թողեր զմեղս մեր, եւ ետուր մեզ այսպիսի զաւակ եւ արմատ:
|
9:13 And after all that is come upon us for our evil deeds, and for our great trespass, seeing that thou our God hast punished us less than our iniquities [deserve], and hast given us [such] deliverance as this:
|
9:14 Եւ մեք դարձեալ խոտորեցաք` անցեալ զօրինօք քովք, եւ խառնակեցաք ընդ աղտեղութիւնս հեթանոսաց երկրին. եւ ոչ բարկացար մեզ ի կորուսանել զմեզ մինչեւ ցայս վայր` եթէ ոչ մնասցէ արմատ եւ զաւակ եւ անուան մեր:
|
9:14 Should we again break thy commandments, and join in affinity with the people of these abominations? wouldest not thou be angry with us till thou hadst consumed [us], so that [there should be] no remnant nor escaping:
|
9:15 Տէր, Աստուած Իսրայելի, դու արդար եւ ճշմարիտ ես, որ ոչ սպառեցեր զզաւակ մեր, այլ մնաց մեր արմատ եւ զաւակ մինչեւ ցայսօր. եւ արդ ահաւասիկ եմք այսօր առաջի քո յանօրէնութիւնս մեր, եւ ոչ եւս կարեմք ամբառնալ զգլուխ մեր եւ կալ առաջի երեսաց քոց. զի բազմացան անօրէնութիւնք մեր եւ չարիք առաւել քան զգլուխս մեր:
|
9:15 O LORD God of Israel, thou [art] righteous: for we remain yet escaped, as [it is] this day: behold, we [are] before thee in our trespasses: for we cannot stand before thee because of this:
|