Գրք. Gen, Գլ. 8   [(1895)] Գրք. Gen., Գլ. 8   [KJV]


8:1
Եւ յիշեաց Աստուած զՆոյ եւ զամենայն գազանս եւ զամենայն անասունս [119]եւ զամենայն թռչունս`` որ էին ընդ նմա ի տապանի անդ. եւ ած Աստուած հողմ ի վերայ երկրի, եւ դադարեաց ջուրն:

8:1
And God remembered Noah, and every living thing, and all the cattle that [was] with him in the ark: and God made a wind to pass over the earth, and the waters asswaged:

8:2
Եւ խցան աղբեւրք անդնդոց եւ սահանք երկնից, եւ արգելաւ անձրեւ յերկնից:

8:2
The fountains also of the deep and the windows of heaven were stopped, and the rain from heaven was restrained:

8:3
Եւ զիջանէր տակաւ, երթայր ջուրն եւ թուլանայր յերկրէ եւ նուազէր ջուրն յետ հարեւր եւ յիսուն աւուր:

8:3
And the waters returned from off the earth continually: and after the end of the hundred and fifty days the waters were abated:

8:4
Եւ նստաւ տապանն յեւթներորդում ամսեանն [120]ի քսան եւ յեւթն`` ամսոյն ի լերինս Արարատայ:

8:4
And the ark rested in the seventh month, on the seventeenth day of the month, upon the mountains of Ararat:

8:5
Եւ ջուրն երթայր եւ նուազէր մինչեւ ի տասներորդ ամիսն. իսկ յամսեանն [121]մետասաներորդի, որ օր առաջին էր ամսոյն` երեւեցան գլուխք լերանց:

8:5
And the waters decreased continually until the tenth month: in the tenth [month], on the first [day] of the month, were the tops of the mountains seen:

8:6
Եւ եղեւ յետ քառասուն աւուր եբաց Նոյ զպատուհան տապանին զոր արար:

8:6
And it came to pass at the end of forty days, that Noah opened the window of the ark which he had made:

8:7
Եւ արձակեաց զագռաւն, եւ ել եւ անդրէն ոչ դարձաւ մինչեւ ցցամաքել ջրոյն յերկրէ:

8:7
And he sent forth a raven, which went forth to and fro, until the waters were dried up from off the earth:

8:8
Եւ արձակեաց զաղաւնին [122]զհետ նորա`` տեսանել թէ ցածուցեա՞լ իցէ ջուրն յերեսաց երկրէ:

8:8
Also he sent forth a dove from him, to see if the waters were abated from off the face of the ground:

8:9
Եւ չգտեալ աղաւնւոյն հանգիստ ոտից իւրոց` դարձաւ անդրէն առ նա ի տապան անդր. զի ջուր դեռ ունէր զամենայն երեսս երկրի. եւ ձգեաց զձեռն եւ ընկալաւ զնա, եւ առ զնա անդրէն առ իւր ի տապան անդր:

8:9
But the dove found no rest for the sole of her foot, and she returned unto him into the ark, for the waters [were] on the face of the whole earth: then he put forth his hand, and took her, and pulled her in unto him into the ark:

8:10
Եւ դադարեաց եւս աւուրս եւթն, եւ դարձաւ արձակեաց զաղաւնին ի տապանէ անտի:

8:10
And he stayed yet other seven days; and again he sent forth the dove out of the ark:

8:11
Եւ դարձաւ առ նա աղաւնին ընդ երեկս, եւ ունէր տերեւ ձիթենւոյ շիղ ի բերան իւրում. եւ գիտաց Նոյ, թէ ցածուցեալ են ջուրքն յերկրէ:

8:11
And the dove came in to him in the evening; and, lo, in her mouth [was] an olive leaf pluckt off: so Noah knew that the waters were abated from off the earth:

8:12
Եւ դադարեաց աւուրս եւթն եւս, եւ դարձեալ արձակեաց զաղաւնին, եւ ոչ եւս յաւել դառնալ առ նա:

8:12
And he stayed yet other seven days; and sent forth the dove; which returned not again unto him any more:

8:13
Եւ եղեւ ի վեց հարիւրորդի եւ ի միում ամի [123]կենաց Նոյի``, յամսեանն առաջնում որ օր մի էր ամսոյն, նուազեաց ջուրն յերեսաց երկրէ. եւ եբաց Նոյ զձեղուն տապանին զոր արար, եւ ետես զի նուազեալ էր ջուրն յերեսաց երկրէ:

8:13
And it came to pass in the six hundredth and first year, in the first [month], the first [day] of the month, the waters were dried up from off the earth: and Noah removed the covering of the ark, and looked, and, behold, the face of the ground was dry:

8:14
Իսկ յամսեանն երկրորդի, որ օր քսան եւ եւթն էր ամսոյն` ցամաքեցաւ երկիր:

8:14
And in the second month, on the seven and twentieth day of the month, was the earth dried:

8:15
Եւ խօսեցաւ [124]Տէր Աստուած ընդ Նոյի եւ ասէ:

8:15
And God spake unto Noah, saying:

8:16
Ել ի տապանէ այտի դու եւ կին քո եւ որդիք քո եւ կանայք որդւոց քոց ընդ քեզ:

8:16
Go forth of the ark, thou, and thy wife, and thy sons, and thy sons' wives with thee:

8:17
Եւ ամենայն գազանք որ են ընդ քեզ, եւ ամենայն մարմին ի թռչնոց մինչեւ ցանասունս. եւ զամենայն սողուն զեռուն երկրի հան ընդ քեզ, եւ զեռասցեն ի վերայ երկրի. եւ [125]աճեցէք եւ բազմացարուք`` ի վերայ երկրի:

8:17
Bring forth with thee every living thing that [is] with thee, of all flesh, [both] of fowl, and of cattle, and of every creeping thing that creepeth upon the earth; that they may breed abundantly in the earth, and be fruitful, and multiply upon the earth:

8:18
Եւ ել Նոյ եւ կին նորա եւ որդիք նորա եւ կանայք որդւոց նորա ընդ նմա:

8:18
And Noah went forth, and his sons, and his wife, and his sons' wives with him:

8:19
Եւ ամենայն գազանք եւ ամենայն սողուն շարժուն եւ ամենայն թռչուն յերկրէ ըստ ազգի իւրեանց ելին ի տապանէ անտի:

8:19
Every beast, every creeping thing, and every fowl, [and] whatsoever creepeth upon the earth, after their kinds, went forth out of the ark:

8:20
Եւ շինեաց Նոյ [126]սեղան [127]Աստուծոյ, եւ առ յամենայն անասնոց սրբոց եւ յամենայն թռչնոց սրբոց, եւ եհան ողջակէզ ի վերայ սեղանոյն:

8:20
And Noah builded an altar unto the LORD; and took of every clean beast, and of every clean fowl, and offered burnt offerings on the altar:

8:21
Եւ հոտոտեցաւ Տէր [128]Աստուած ի հոտ անուշից: Եւ ասէ Տէր [129]Աստուած` ածեալ զմտաւ. Ոչ եւս յաւելից անիծանել զերկիր վասն գործոց մարդկան, զի միտք մարդոյ հաստատեալ են ի խնամս չարի ի մանկութենէ իւրմէ. արդ ոչ եւս յաւելից հարկանել զամենայն մարմին կենդանի որպէս արարի:

8:21
And the LORD smelled a sweet savour; and the LORD said in his heart, I will not again curse the ground any more for man' s sake; for the imagination of man' s heart [is] evil from his youth; neither will I again smite any more every thing living, as I have done:

8:22
Այսուհետեւ զամենայն աւուրս երկրի` սերմն եւ հունձք, ցուրտ եւ տօթ, ամառն եւ [130]գարուն, [131]զտիւ եւ զգիշեր`` մի՛ դադարեսցեն:

8:22
While the earth remaineth, seedtime and harvest, and cold and heat, and summer and winter, and day and night shall not cease: