Գրք. Heb, Գլ. 9   [(1895)] Գրք. Heb., Գլ. 9   [KJV]

9:1
Ունել ունէր եւ առաջինն իրաւունս պաշտաման [30]յայնժամ զաշխարհական սրբութիւնն:
9:1
Then verily the first [covenant] had also ordinances of divine service, and a worldly sanctuary:
9:2
Զի խորանն առաջին հանդերձեցաւ [31]այսպէս, յորում աշտանակն եւ սեղանն եւ հացն նուիրաց, որ Սրբութիւնն կոչէր:
9:2
For there was a tabernacle made; the first, wherein [was] the candlestick, and the table, and the shewbread; which is called the sanctuary:
9:3
Եւ յետ երկրորդ վարագուրին` խորանն որ կոչէր Սրբութիւն սրբութեանց:
9:3
And after the second veil, the tabernacle which is called the Holiest of all:
9:4
յորում կայր բուրվառն ոսկի, եւ արկղն կտակարանաց պատեալ ներքոյ եւ արտաքոյ ոսկւով, յորում սափորն ոսկի լի մանանայիւ, եւ գաւազանն Ահարոնի որ ծաղկեցաւ, եւ տախտակք կտակարանացն:
9:4
Which had the golden censer, and the ark of the covenant overlaid round about with gold, wherein [was] the golden pot that had manna, and Aaron' s rod that budded, and the tables of the covenant:
9:5
եւ ի վերայ նորա քրովբէքն փառաց որ հովանի ունէին ի վերայ քաւութեանն, վասն որոյ ոչ է այժմ ասել մի ըստ միոջէ:
9:5
And over it the cherubims of glory shadowing the mercyseat; of which we cannot now speak particularly:
9:6
Եւ այն ամենայն իբրեւ այնպէս հանդերձեալ կայր, յառաջին խորանն յամենայն ժամ մտանէին քահանայքն զպաշտամունսն կատարել:
9:6
Now when these things were thus ordained, the priests went always into the first tabernacle, accomplishing the service:
9:7
բայց յերկրորդն մի անգամ ի տարւոջն քահանայապետն. եւ զայն ոչ առանց արեան, զոր մատուցանէր վասն իւր եւ վասն ժողովրդեանն անգիտութեան:
9:7
But into the second [went] the high priest alone once every year, not without blood, which he offered for himself, and [for] the errors of the people:
9:8
զայս ցուցեալ Հոգւոյն Սրբոյ մինչչեւ յայտնեալ էր ճանապարհի սրբութեանցն, քանզի դեռ առաջին խորանն ունէր զհաստատութիւն:
9:8
The Holy Ghost this signifying, that the way into the holiest of all was not yet made manifest, while as the first tabernacle was yet standing:
9:9
որ է առակ ժամանակին որ առաջի կայր, յորում պատարագքն եւ զոհք մատչէին, որք ոչ կարէին ըստ միտս կատարել զպաշտօնեայսն, բայց միայն կերակրովք եւ ըմպելեօք:
9:9
Which [was] a figure for the time then present, in which were offered both gifts and sacrifices, that could not make him that did the service perfect, as pertaining to the conscience:
9:10
եւ պէսպէս մկրտութեամբք` մարմնոյ արդարութիւնքն որ մինչեւ ի ժամանակս ուղղութեանն ի վերայ կային:
9:10
only in meats and drinks, and divers washings, and carnal ordinances, imposed [on them] until the time of reformation:
9:11
Այլ Քրիստոս եկեալ Քահանայապետ հանդերձելոցն բարեաց, մեծաւն եւ կատարելով եւ անձեռագործ խորանաւն, այսինքն է` որ ոչ յայսց արարածոց:
9:11
But Christ being come an high priest of good things to come, by a greater and more perfect tabernacle, not made with hands, that is to say, not of this building:
9:12
եւ ոչ արեամբ նոխազաց եւ զուարակաց, այլ իւրով արեամբն եմուտ մի անգամ ի սրբութիւնսն, [32]յաւիտենականս գտեալ զփրկութիւն:
9:12
Neither by the blood of goats and calves, but by his own blood he entered in once into the holy place, having obtained eternal redemption:
9:13
Զի եթէ արիւն ցլուցն եւ նոխազաց եւ մոխիր երնջոցն ցանեալ` զպղծեալսն սրբէր առ ի մարմնոյ սրբութենէ:
9:13
For if the blood of bulls and of goats, and the ashes of an heifer sprinkling the unclean, sanctifieth to the purifying of the flesh:
9:14
ո՛րչափ եւս առաւել արիւնն Քրիստոսի, որ ի ձեռն Հոգւոյն յաւիտենականի մատոյց զանձն անարատ [33]պատարագ Աստուծոյ, սրբեսցէ զխիղճ մտաց ձերոց ի մեռելոտի գործոց անտի` պաշտել զԱստուած կենդանի:
9:14
How much more shall the blood of Christ, who through the eternal Spirit offered himself without spot to God, purge your conscience from dead works to serve the living God:
9:15
Եւ վասն այնորիկ նորոյ ուխտիս է միջնորդ, զի յորժամ մահ լինիցի ի փրկութիւն վասն առաջին ուխտին յանցանաց, զաւետիս առցեն հրաւիրեալքն ի ժառանգութիւնն յաւիտենից:
9:15
And for this cause he is the mediator of the new testament, that by means of death, for the redemption of the transgressions [that were] under the first testament, they which are called might receive the promise of eternal inheritance:
9:16
Քանզի ուր կտակ է, հարկ է զմահ ի մէջ բերել զկտակագրին:
9:16
For where a testament [is], there must also of necessity be the death of the testator:
9:17
զի կտակ յետ մահու հաստատուն է. ապա թէ ոչ` զիա՞րդ իցէ հաստատուն, մինչ կտակագիրն կենդանի է:
9:17
For a testament [is] of force after men are dead: otherwise it is of no strength at all while the testator liveth:
9:18
Ուստի եւ ոչ առաջինն առանց արեան նորոգէր:
9:18
Whereupon neither the first [testament] was dedicated without blood:
9:19
Քանզի իբրեւ պատմեցան ամենայն պատուիրանք օրինացն ի Մովսիսէ ժողովրդեանն, առեալ զարիւն ցլուցն եւ նոխազացն, ջրով եւ բրդով կարմրով եւ զոպայիւ, զկտակարանօքն իսկ եւ զամենայն ժողովրդեամբն սրսկեաց:
9:19
For when Moses had spoken every precept to all the people according to the law, he took the blood of calves and of goats, with water, and scarlet wool, and hyssop, and sprinkled both the book, and all the people:
9:20
եւ ասէ. Այս է արիւն կտակին զոր պատուիրեաց ձեզ Աստուած:
9:20
Saying, This [is] the blood of the testament which God hath enjoined unto you:
9:21
Եւ զխորանաւն եւ զամենայն կահիւ սպասուն նոյնպէս սրսկեաց զարիւնն:
9:21
Moreover he sprinkled with blood both the tabernacle, and all the vessels of the ministry:
9:22
Եւ գրեթէ ամենայն ինչ արեամբն սրբէր ըստ օրինացն, եւ առանց հեղման արեան չլինէր թողութիւն:
9:22
And almost all things are by the law purged with blood; and without shedding of blood is no remission:
9:23
Ապա հարկ էր [34]օրինաւորացն այնպիսեօքն սրբել. եւ բուն իսկ երկնաւորացն` առաւել եւս պատարագօք քան զնոյնս:
9:23
therefore necessary that the patterns of things in the heavens should be purified with these; but the heavenly things themselves with better sacrifices than these:
9:24
Զի ոչ եթէ ի ձեռագործ սրբութիւնսն եմուտ Քրիստոս` յօրինակս ճշմարտութեանն, այլ ի բուն իսկ յերկինս, [35]յանդիման լինել երեսացն Աստուծոյ վասն մեր:
9:24
For Christ is not entered into the holy places made with hands, [which are] the figures of the true; but into heaven itself, now to appear in the presence of God for us:
9:25
Ոչ զի բազում անգամ մատուցանիցէ զանձն [36]պատարագ` որպէս քահանայապետն որ մտանէր [37]ի սրբութիւն սրբութեանցն`` ամի ամի արեամբ օտարաւ:
9:25
Nor yet that he should offer himself often, as the high priest entereth into the holy place every year with blood of others:
9:26
ապա թէ ոչ` պարտ էր նմա բազում անգամ չարչարել ի սկզբանէ աշխարհի. բայց արդ աւասիկ մի անգամ ի կատարած յաւիտեանց յանարգութիւն մեղաց իւրով պատարագաւն յայտնեալ է:
9:26
For then must he often have suffered since the foundation of the world: but now once in the end of the world hath he appeared to put away sin by the sacrifice of himself:
9:27
Եւ զոր օրինակ կայ մնայ մարդկան մի անգամ մեռանել եւ յետ այնորիկ դատաստան:
9:27
And as it is appointed unto men once to die, but after this the judgment:
9:28
նոյնպէս եւ Քրիստոս մի անգամ մատուցեալ [38]պատարագ առ ի բառնալոյ զմեղս բազմաց. իսկ յերկրորդումն առանց մեղաց յայտնեսցի այնոցիկ, որ ակն ունիցին նմա [39]հաւատովք ի փրկութիւն:
9:28
So Christ was once offered to bear the sins of many; and unto them that look for him shall he appear the second time without sin unto salvation: