Is:14

Գրք. Is, Գլ. 14 [(1895)]

Գրք. Is., Գլ. 14 [KJV]


14:1 Եւ ողորմեսցի Տէր Յակոբայ, եւ ընտրեսցէ միւսանգամ զԻսրայէլ. եւ ^[213]հանգիցեն յերկրի իւրեանց, եւ յաւելցի պանդուխտն ^[214]ի տունն Յակոբայ:	14:1 For the LORD will have mercy on Jacob, and will yet choose Israel, and set them in their own land: and the strangers shall be joined with them, and they shall cleave to the house of Jacob:

14:2 Ընկալցին զնոսա հեթանոսք, եւ ածցեն ի տեղիս իւրեանց եւ ^[215]ժառանգեսցեն, եւ բազմասցին յերկրին Աստուծոյ`` ի ծառայս եւ յաղախնայս. եւ եղիցին գերիք գերեվարք նոցա, եւ անկցին ի ծառայութիւն որ տիրէին նոցա:	14:2 And the people shall take them, and bring them to their place: and the house of Israel shall possess them in the land of the LORD for servants and handmaids: and they shall take them captives, whose captives they were; and they shall rule over their oppressors:

14:3 Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ, հանգուսցէ զքեզ Տէր ի ցաւոց եւ ի սրտմտութենէ քումմէ, եւ ի ծառայութենէ խստութեան զոր ծառայեցեր նոցա:	14:3 And it shall come to pass in the day that the LORD shall give thee rest from thy sorrow, and from thy fear, and from the hard bondage wherein thou wast made to serve:

14:4 եւ առցես զողբս զայս ի վերայ թագաւորին Բաբելացւոց, եւ ասասցես ^[216]յաւուր յայնմիկ``. Զիա՜րդ դադարեալ կայ պահանջօղն, հանգեաւ ^[217]տագնապողն:	14:4 That thou shalt take up this proverb against the king of Babylon, and say, How hath the oppressor ceased! the golden city ceased:

14:5 Զի խորտակեաց Տէր ^[218]զլուծ մեղաւորացն` զլուծ իշխանացն:	14:5 The LORD hath broken the staff of the wicked, [and] the sceptre of the rulers:

14:6 սատակեաց զազգսն սրտմտութեամբ, անհնարին հարուածովք բարկութեամբ յանխնայ:	14:6 He who smote the people in wrath with a continual stroke, he that ruled the nations in anger, is persecuted, [and] none hindereth:

14:7 Հանգեաւ յուսով`` երկիր ամենայն, եւ գոչէ ուրախութեամբ:	14:7 The whole earth is at rest, [and] is quiet: they break forth into singing:

14:8 Եւ ^[219]փայտքն Լիբանանու`` ոտնհար եղեն քեզ, եւ մայրքն Լիբանանու ասեն, թէ` Յորմէ հետէ դու դադարեցեր` ոչ ելին ի մեզ փայտահարք:	14:8 Yea, the fir trees rejoice at thee, [and] the cedars of Lebanon, [saying], Since thou art laid down, no feller is come up against us:

14:9 Դժոխք ի ներքուստ ^[220]դառնացան ի պատահելն քեզ. կանգնեցան միանգամայն հսկայքն ամենայն որ լեալ էին իշխանք երկրի, որ յարուցին`` յաթոռոց իւրեանց զամենայն թագաւորս ազգաց:	14:9 Hell from beneath is moved for thee to meet [thee] at thy coming: it stirreth up the dead for thee, [even] all the chief ones of the earth; it hath raised up from their thrones all the kings of the nations:

14:10 Ամենեքեան պատասխանի տացեն քեզ եւ ասասցեն. Եւ դո՞ւ իբրեւ զմեզ ըմբռնեցար, եւ ընդ մեզ համարեցար:	14:10 All they shall speak and say unto thee, Art thou also become weak as we? art thou become like unto us:

14:11 Իջին ի դժոխս փառք քո, եւ բազում ուրախութիւնն քո. ի ներքոյ քո մէցս տարածեսցեն, եւ ի վերայ քո որդն յարկցի:	14:11 Thy pomp is brought down to the grave, [and] the noise of thy viols: the worm is spread under thee, and the worms cover thee:

14:12 ^[221]Զիա՜րդ անկաւ յերկնից Արուսեակն որ ընդ առաւօտն ծագէր. անկաւ յերկիր, խորտակեցաւ` որ առաքէր առ ամենայն ազգս:	14:12 How art thou fallen from heaven, O Lucifer, son of the morning! [how] art thou cut down to the ground, which didst weaken the nations:

14:13 Դու ասէիր ի մտի քում. Ելից յերկինս, ի վերոյ քան զաստեղս ^[222]երկնից արկից`` զաթոռ իմ. նստայց ի լերինն ^[223]բարձու, ի վերայ լերանց բարձանց`` հիւսիսոյ:	14:13 For thou hast said in thine heart, I will ascend into heaven, I will exalt my throne above the stars of God: I will sit also upon the mount of the congregation, in the sides of the north:

14:14 ելից ի վեր քան զամպս, եղէց նմանօղ Բարձրելոյն:	14:14 I will ascend above the heights of the clouds; I will be like the most High:

14:15 Արդ ահաւադիկ ի դժոխս իջցես ^[224]եւ ի հիմունս երկրի:	14:15 Yet thou shalt be brought down to hell, to the sides of the pit:

14:16 Որք տեսանիցեն զքեզ` զարմասցին ի վերայ քո եւ ասասցեն. Այս ա՞յն այր է որ զայրացուցանէր զերկիր, շարժէր զթագաւորս:	14:16 They that see thee shall narrowly look upon thee, [and] consider thee, [saying, Is] this the man that made the earth to tremble, that did shake kingdoms:

14:17 որ առնէր զամենայն տիեզերս աւերակ, եւ քակէր զքաղաքս նոցա. գերեաց գերեդարձ ոչ արար:	14:17 made the world as a wilderness, and destroyed the cities thereof; [that] opened not the house of his prisoners:

14:18 Ամենայն թագաւորք ազգաց ննջեցին պատուով` այր իւրաքանչիւր ի տան իւրում:	14:18 All the kings of the nations, [even] all of them, lie in glory, every one in his own house:

14:19 եւ դու ^[225]անկցիս ի վերայ լերանց իբրեւ զմեռեալ, գարշելի ի մէջ բազում դիականց կոտորելոց սրով` իջելոց ի դժոխս. իբրեւ զձորձս արեամբ թաթաւեալ որ ոչ իցէ սուրբ:	14:19 But thou art cast out of thy grave like an abominable branch, [and as] the raiment of those that are slain, thrust through with a sword, that go down to the stones of the pit; as a carcase trodden under feet:

14:20 նոյնպէս եւ դու ոչ սրբեսցիս``. զի ապականեցեր զերկիր ^[226]իմ, եւ զժողովուրդ ^[227]իմ կոտորեցեր. մի՛ մնասցես յաւիտեանս ժամանակաց զաւակ ^[228]չար:	14:20 Thou shalt not be joined with them in burial, because thou hast destroyed thy land, [and] slain thy people: the seed of evildoers shall never be renowned:

14:21 Պատրաստեա զորդիս քո ի`` սպանումն վասն մեղաց հարց իւրեանց. զի մի՛ յարիցեն եւ ժառանգեսցեն զերկիր, եւ լցցեն զերկիր ^[229]պատերազմօք:	14:21 Prepare slaughter for his children for the iniquity of their fathers; that they do not rise, nor possess the land, nor fill the face of the world with cities:

14:22 Յարեայց ի վերայ նոցա, ասէ Տէր Սաբաւովթ, եւ կորուսից ^[230]զանուն նոցա եւ զզարմ եւ զզաւակ: Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց:	14:22 For I will rise up against them, saith the LORD of hosts, and cut off from Babylon the name, and remnant, and son, and nephew, saith the LORD:

14:23 Արարից զԲաբելոն աւերակ, զի բնակեսցեն ի նմա ոզնիք. եւ եղիցի յոչինչ, եւ արարից զնա խորխորատ տղմոյ ի կորուստ:	14:23 I will also make it a possession for the bittern, and pools of water: and I will sweep it with the besom of destruction, saith the LORD of hosts:

14:24 Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց. Զոր օրինակ ասացի`` այնպէս եղիցի, եւ որպէս խորհեալ եմ` այն կացցէ:	14:24 The LORD of hosts hath sworn, saying, Surely as I have thought, so shall it come to pass; and as I have purposed, [so] shall it stand:

14:25 սատակել զԱսորեստանեայս յերկրի իմում եւ ի վերայ լերանց իմոց եւ եղիցին ի կոխումն. եւ բարձցի ^[231]ի ձէնջ լուծ նոցա, եւ գոռոզութիւն նոցա ի պարանոցէ ձերմէ`` վերասցի:	14:25 That I will break the Assyrian in my land, and upon my mountains tread him under foot: then shall his yoke depart from off them, and his burden depart from off their shoulders:

14:26 Այս խորհուրդ է զոր խորհեցաւ Տէր ի վերայ ամենայն տիեզերաց. եւ այս ձեռն բարձրացեալ ի վերայ ամենայն ազգաց:	14:26 This [is] the purpose that is purposed upon the whole earth: and this [is] the hand that is stretched out upon all the nations:

14:27 Զի զոր ^[232]սուրբն Աստուած`` խորհեցաւ, ո՞վ իցէ որ զայն ցրիցէ. եւ զբարձրացեալ ձեռն նորա` ո՞վ իցէ որ դարձուցանիցէ:	14:27 For the LORD of hosts hath purposed, and who shall disannul [it]? and his hand [is] stretched out, and who shall turn it back:

14:28 Յամին յորում մեռաւ Աքազ արքայ, եղեւ պատգամս այս ^[233]ի վերայ այլազգեաց:	14:28 In the year that king Ahaz died was this burden:

14:29 Մի՛ ուրախ լինիք, ամենայն այլազգիք, թէ խորտակեցաւ լուծ հարկանողացն ձերոց. զի ի զաւակէ օձին ելցեն ծնունդք իժից, եւ ի նոցա ծննդոց ելցեն օձք թեւաւորք:	14:29 Rejoice not thou, whole Palestina, because the rod of him that smote thee is broken: for out of the serpent' s root shall come forth a cockatrice, and his fruit [shall be] a fiery flying serpent:

14:30 Եւ բուծցին ^[234]աղքատք նովաւ, եւ տկար մարդիկ`` ի խաղաղութեան բնակեսցեն. եւ ^[235]սատակեսցէ ի սովոյ զզաւակ քո, եւ զմնացորդս քո սատակեսցէ:	14:30 And the firstborn of the poor shall feed, and the needy shall lie down in safety: and I will kill thy root with famine, and he shall slay thy remnant:

14:31 ^[236]Ողբացէք, դրունք քաղաքաց. ձայնս արկցեն, քաղաքք խռովեալք, ամենայն այլազգիք. ծուխ ել ի հիւսիսոյ, եւ ոչ եւս գտանիցի:	14:31 Howl, O gate; cry, O city; thou, whole Palestina, [art] dissolved: for there shall come from the north a smoke, and none [shall be] alone in his appointed times:

14:32 Եւ զի՞նչ տայցեն պատասխանի ^[237]թագաւորք ազգաց. զի Տէր հաստատեաց զհիմունս Սիոնի, եւ ^[238]նովաւ փրկեսցին խոնարհք ժողովրդեանն:	14:32 What shall [one] then answer the messengers of the nation? That the LORD hath founded Zion, and the poor of his people shall trust in it: