Գրք. Is, Գլ. 6   [(1895)] Գրք. Is., Գլ. 6   [KJV]


6:1
Եւ եղեւ յամին յորում մեռաւ Ոզիա արքայ, տեսի զՏէր նստեալ յաթոռ բարձրութեան եւ վերացելոյ. եւ լի էր տունն [88]փառօք նորա:

6:1
In the year that king Uzziah died I saw also the Lord sitting upon a throne, high and lifted up, and his train filled the temple:

6:2
Եւ սերովբէք կային [89]շուրջ զնովաւ``. վեց թեւք միոյ եւ վեց թեւք միոյ. երկուքն ծածկէին զերեսս իւրեանց, եւ երկուքն ծածկէին զոտս իւրեանց, եւ երկուքն թռուցեալ:

6:2
Above it stood the seraphims: each one had six wings; with twain he covered his face, and with twain he covered his feet, and with twain he did fly:

6:3
Աղաղակէին մի առ մի` եւ ասէին. Սուրբ, սուրբ, սուրբ` Տէր զօրութեանց, լի է ամենայն երկիր փառօք նորա:

6:3
And one cried unto another, and said, Holy, holy, holy, [is] the LORD of hosts: the whole earth [is] full of his glory:

6:4
Եւ վերացաւ դրանդն ի ձայնէն զոր աղաղակէին, եւ տունն լի եղեւ ծխով:

6:4
And the posts of the door moved at the voice of him that cried, and the house was filled with smoke:

6:5
Եւ ասեմ. Վա՜յ է ինձ, [90]ես այր տառապեալ զիա՜րդ կամս հիացեալ``. զի մարդ եմ` եւ պիղծ շրթունս ունիմ եւ ի մէջ պղծաշուրթն ժողովրդեան բնակեալ եմ ես. [91]եւ զՏէր զօրութեանց տեսի աչօք իմովք:

6:5
Then said I, Woe [is] me! for I am undone; because I [am] a man of unclean lips, and I dwell in the midst of a people of unclean lips: for mine eyes have seen the King, the LORD of hosts:

6:6
Եւ առաքեցաւ առ իս մի ի սրովբէից անտի, եւ ի ձեռին իւրում ունէր կայծակն, զոր առեալ ունելեօք ի սեղանոյ անտի:

6:6
Then flew one of the seraphims unto me, having a live coal in his hand, [which] he had taken with the tongs from off the altar:

6:7
եբեր մերձեցոյց ի բերան իմ, եւ ասէ. Ահաւադիկ մերձեցաւ այդ ի շրթունս քո, եւ հանցէ զանօրէնութիւնս քո, եւ զմեղս քո սրբեսցէ ի քէն:

6:7
And he laid [it] upon my mouth, and said, Lo, this hath touched thy lips; and thine iniquity is taken away, and thy sin purged:

6:8
Եւ լուայ զբարբառ Տեառն որ ասէր. Զո՞ առաքեցից եւ կամ ո՞վ երթիցէ [92]առ այն ժողովուրդ``: Եւ ասեմ. Ահաւասիկ ես, առաքեա զիս:

6:8
Also I heard the voice of the Lord, saying, Whom shall I send, and who will go for us? Then said I, Here [am] I; send me:

6:9
Եւ ասէ. Երթ եւ ասա ցժողովուրդն ցայն. Լսելով լուիջիք եւ մի՛ իմասջիք, եւ տեսանելով տեսջիք եւ մի՛ գիտասջիք:

6:9
And he said, Go, and tell this people, Hear ye indeed, but understand not; and see ye indeed, but perceive not:

6:10
[93]Զի թանձրացաւ սիրտ ժողովրդեանդ այդորիկ, եւ ականջօք իւրեանց ծանունս լուան, եւ զաչս իւրեանց կափուցին``, զի մի՛ երբեք տեսանիցեն աչօք, եւ լուիցեն ականջօք, եւ իմանայցեն սրտիւք, եւ դառնայցեն եւ բժշկեցից զնոսա:

6:10
Make the heart of this people fat, and make their ears heavy, and shut their eyes; lest they see with their eyes, and hear with their ears, and understand with their heart, and convert, and be healed:

6:11
Եւ ասեմ. Մինչեւ յե՞րբ, Տէր: Եւ ասէ. Մինչեւ աւերեսցին քաղաքք ի բնակչաց, եւ տունք առ ի չգոյէ մարդկան, եւ մնասցէ երկիրդ աւերակ:

6:11
Then said I, Lord, how long? And he answered, Until the cities be wasted without inhabitant, and the houses without man, and the land be utterly desolate:

6:12
[94]Եւ յետ այնորիկ յերկարեսցէ Աստուած մարդկան, եւ բազմասցին մնացեալքն յերկրի:

6:12
And the LORD have removed men far away, and [there be] a great forsaking in the midst of the land:

6:13
Սակայն եւ ի նմանէ տասանորդեսցեն. եւ դարձեալ եղիցին ի գերութիւն եւ յափշտակութիւն, իբրեւ զբեւեկնի եւ իբրեւ զկաղին թօթափեալ յիւրաքանչիւր պատենից զաւակն սուրբ արձանութիւն նորա:

6:13
But yet in it [shall be] a tenth, and [it] shall return, and shall be eaten: as a teil tree, and as an oak, whose substance [is] in them, when they cast [their leaves: so] the holy seed [shall be] the substance thereof: