Գրք. Jer, Գլ. 17   [(1895)] Գրք. Jer., Գլ. 17   [KJV]


17:1
Մեղք Յուդայ գրեալ են գրչաւ երկաթեաւ, ադամանդեայ եղեգամբ. մածեալ է ի տախտակս սրտից նոցա, եւ յեղջեւրս սեղանոց [289]ձերոց:

17:1
The sin of Judah [is] written with a pen of iron, [and] with the point of a diamond: [it is] graven upon the table of their heart, and upon the horns of your altars:

17:2
[290]ի ժամանակի յորում`` յիշեսցեն որդիք նոցա զսեղանս իւրեանց, եւ զանտառս իւրեանց ի վերայ ծառոց վարսաւորաց եւ ի վերայ բլրոց բարձանց:

17:2
Whilst their children remember their altars and their groves by the green trees upon the high hills:

17:3
[291]եւ ի վերայ լերանց`` վայրի, զզօրութիւն քո եւ զամենայն գանձս քո բաշխեցից յաւարի, զբարձունս քո մեղօք յամենայն սահմանս քո:

17:3
O my mountain in the field, I will give thy substance [and] all thy treasures to the spoil, [and] thy high places for sin, throughout all thy borders:

17:4
Եւ լքջիր եւ նկուն լիջիր ի ժառանգութենէ քումմէ զոր ետու քեզ. եւ [292]հանից զքեզ ի ձեռս`` թշնամեաց քոց յերկիր զոր ոչ գիտիցես. զի հուր [293]վառեալ է`` ի սրտմտութեան իմում, մինչեւ յաւիտեան բորբոքեսցի:

17:4
And thou, even thyself, shalt discontinue from thine heritage that I gave thee; and I will cause thee to serve thine enemies in the land which thou knowest not: for ye have kindled a fire in mine anger, [which] shall burn for ever:

17:5
Այսպէս ասէ Տէր. Անիծեալ լիցի մարդ որ արասցէ զյոյս իւր ի մարդ, եւ ապաստան լինիցի ի մարմին բազկի նորա, եւ ապստամբիցէ ի Տեառնէ սիրտ նորա:

17:5
Thus saith the LORD; Cursed [be] the man that trusteth in man, and maketh flesh his arm, and whose heart departeth from the LORD:

17:6
Եւ եղիցի իբրեւ զմոշա վայրի յանապատի, եւ մի՛ տեսցէ յորժամ գայցէ բարութիւն. եւ բնակեսցէ յաղտաղտուկս անապատի, յերկիր աղտաղտուկ` ուր ոչ երբեք բնակիցին:

17:6
For he shall be like the heath in the desert, and shall not see when good cometh; but shall inhabit the parched places in the wilderness, [in] a salt land and not inhabited:

17:7
Օրհնեալ լիցի մարդն որ յուսացաւ ի Տէր, եւ եղիցի Տէր յոյս նորա:

17:7
Blessed [is] the man that trusteth in the LORD, and whose hope the LORD is:

17:8
Եւ եղիցի իբրեւ զծառ զուարճացեալ ի գնացս ջուրց. եւ ընդ գնացս ջուրց ձգտեցուսցէ զարմատս իւր, եւ մի՛ երկիցէ յորժամ հասանիցէ տօթ. եւ եղիցի [294]ստեղն նորա անտառացեալ շուրջ զնովաւ``. յամէ երաշտութեան մի՛ երկիցէ, եւ մի՛ կասեսցէ ի տալոյ զպտուղ:

17:8
For he shall be as a tree planted by the waters, and [that] spreadeth out her roots by the river, and shall not see when heat cometh, but her leaf shall be green; and shall not be careful in the year of drought, neither shall cease from yielding fruit:

17:9
[295]Խորին է սիրտ քան զամենայն եւ [296]մարդ է``, եւ ո՞վ ծանիցէ զնա:

17:9
The heart [is] deceitful above all [things], and desperately wicked: who can know it:

17:10
Ես Տէր քննեմ զսիրտս եւ փորձեմ զերիկամունս, տալ իւրաքանչիւր ըստ ճանապարհաց իւրոց եւ ըստ պտղոյ գործոց իւրոց:

17:10
I the LORD search the heart, [I] try the reins, even to give every man according to his ways, [and] according to the fruit of his doings:

17:11
[297]Ձայն արար կաքաւ, ժողովեաց զոր ոչ իւր ծնեալ,`` որ ժողովէ զմեծութիւն առանց իրաւանց, ի կէս աւուրց իւրոց թողցէ զնա, եւ ի վախճանի իւրում եղիցի անզգամ:

17:11
the partridge sitteth [on eggs], and hatcheth [them] not; [so] he that getteth riches, and not by right, shall leave them in the midst of his days, and at his end shall be a fool:

17:12
Աթոռ փառաց բարձրացեալ ի սկզբանէ տեղի սրբութեան մերոյ:

17:12
A glorious high throne from the beginning [is] the place of our sanctuary:

17:13
Ակնկալութիւն Իսրայելի, Տէր, ամենեքեան որ թողին զքեզ` ամաչեսցեն. հեռացեալքն[298] յերկրի գրեսցին, զի թողին զՏէր զաղբեւր ջրոյ կենաց:

17:13
O LORD, the hope of Israel, all that forsake thee shall be ashamed, [and] they that depart from me shall be written in the earth, because they have forsaken the LORD, the fountain of living waters:

17:14
Բժշկեա զիս, Տէր, եւ բժշկեցայց, փրկեա զիս, [299]Տէր, եւ փրկեցայց. զի պարծանք իմ դու ես:

17:14
Heal me, O LORD, and I shall be healed; save me, and I shall be saved: for thou [art] my praise:

17:15
Ահաւանիկ նոքա ասեն ցիս. Ո՞ւր է բան Տեառն, եկեսցէ այսր:

17:15
Behold, they say unto me, Where [is] the word of the LORD? let it come now:

17:16
Բայց ես ոչ [300]ձանձրացայց գալ`` զկնի քո. եւ աւուր [301]մարդոյ ոչ ցանկացայ, դու իսկ գիտես. որ ինչ ելանէ ընդ շրթունս իմ, առաջի երեսաց քոց է:

17:16
As for me, I have not hastened from [being] a pastor to follow thee: neither have I desired the woeful day; thou knowest: that which came out of my lips was [right] before thee:

17:17
Մի՛ լինիր ինձ [302]յօտարութիւն. խնայեա դու յիս`` յաւուր չարի:

17:17
Be not a terror unto me: thou [art] my hope in the day of evil:

17:18
Յամօթ լիցին հալածիչքն իմ, եւ մի՛ ես ամաչեցից. զարհուրեսցին նոքա, եւ մի՛ ես զարհուրեցայց. ած ի վերայ նոցա օր չար, կրկին բեկմամբ բեկ զնոսա:

17:18
Let them be confounded that persecute me, but let not me be confounded: let them be dismayed, but let not me be dismayed: bring upon them the day of evil, and destroy them with double destruction:

17:19
Այսպէս ասէ ցիս Տէր. Երթ կաց ի դրունս [303]ժողովրդեան քո`` ընդ որ մտանեն եւ ելանեն թագաւորքն Յուդայ, եւ յամենայն դրունս Երուսաղեմի:

17:19
Thus said the LORD unto me; Go and stand in the gate of the children of the people, whereby the kings of Judah come in, and by the which they go out, and in all the gates of Jerusalem:

17:20
եւ ասասցես ցնոսա. Լուարուք զպատգամս Տեառն, թագաւորք Յուդայ եւ ամենայն Հրէաստան, եւ ամենայն բնակիչքդ Երուսաղեմի որ մտանէք ընդ դրունսդ ընդ այդոսիկ:

17:20
And say unto them, Hear ye the word of the LORD, ye kings of Judah, and all Judah, and all the inhabitants of Jerusalem, that enter in by these gates:

17:21
Այսպէս ասէ Տէր. Զգոյշ լերուք անձանց ձերոց, եւ մի՛ բառնայք բեռինս յաւուր շաբաթուց, եւ մի՛ [304]ելանէք ընդ դրունս Երուսաղեմի:

17:21
Thus saith the LORD; Take heed to yourselves, and bear no burden on the sabbath day, nor bring [it] in by the gates of Jerusalem:

17:22
եւ մի՛ հանէք բեռինս ի տանց ձերոց յաւուր շաբաթուց. եւ զամենայն գործ մի՛ գործէք, եւ սրբեցէք զօրն շաբաթուց` որպէս պատուիրեցի հարցն ձերոց:

17:22
Neither carry forth a burden out of your houses on the sabbath day, neither do ye any work, but hallow ye the sabbath day, as I commanded your fathers:

17:23
Եւ ոչ լուան, եւ ոչ խոնարհեցուցին զունկն իւրեանց. եւ խստացուցին զպարանոցս իւրեանց [305]առաւել քան զհարցն իւրեանց,`` առ ի չլսելոյ ինձ եւ ընդունելոյ զխրատ:

17:23
But they obeyed not, neither inclined their ear, but made their neck stiff, that they might not hear, nor receive instruction:

17:24
Եւ եղիցի եթէ լսելով լուիցէք ինձ, ասէ Տէր, չբերել բեռն ընդ դրունս քաղաքիս այսորիկ յաւուր շաբաթուց, եւ սրբել զօրն շաբաթու, չգործել ի նմա զամենայն գործ:

17:24
And it shall come to pass, if ye diligently hearken unto me, saith the LORD, to bring in no burden through the gates of this city on the sabbath day, but hallow the sabbath day, to do no work therein:

17:25
եւ մտցեն ընդ դրունս քաղաքիդ այդորիկ թագաւորք եւ իշխանք, որ նստիցին յաթոռն Դաւթի. եւ ելանիցեն ի կառս եւ յերիվարս իւրեանց, եւ իշխանք նոցա` արք Յուդայ եւ բնակիչք Երուսաղեմի. եւ բնակեսցի քաղաքդ այդ յաւիտեան:

17:25
Then shall there enter into the gates of this city kings and princes sitting upon the throne of David, riding in chariots and on horses, they, and their princes, the men of Judah, and the inhabitants of Jerusalem: and this city shall remain for ever:

17:26
Եւ եկեսցեն ի քաղաքացն Յուդայ շուրջանակի` յԵրուսաղէմ, եւ ի Բենիամինէ եւ ի դաշտականաց եւ ի լեռնակողմանց եւ ի կողմանց հարաւոյ` բերել ողջակէզ եւ [306]խունկս` եւ մաննա`` եւ կնդրուկ, մատուցանելով օրհնութիւն ի տան Տեառն:

17:26
And they shall come from the cities of Judah, and from the places about Jerusalem, and from the land of Benjamin, and from the plain, and from the mountains, and from the south, bringing burnt offerings, and sacrifices, and meat offerings, and incense, and bringing sacrifices of praise, unto the house of the LORD:

17:27
Ապա թէ ոչ լուիցէք ինձ սրբել զօրն շաբաթուց, չբառնալ բերինս եւ մտանել ընդ դրունս Երուսաղեմի յաւուր շաբաթուց, վառեցից հուր ի դրունս նորա, եւ կերիցէ [307]շուրջ զԵրուսաղեմաւ``, եւ մի՛ շիջցի:

17:27
But if ye will not hearken unto me to hallow the sabbath day, and not to bear a burden, even entering in at the gates of Jerusalem on the sabbath day; then will I kindle a fire in the gates thereof, and it shall devour the palaces of Jerusalem, and it shall not be quenched: