Գրք. Jer, Գլ. 44   [(1895)] Գրք. Jer., Գլ. 44   [KJV]


44:1
Բանն Տեառն որ եղեւ առ Երեմիա ի վերայ ամենայն Հրէիցն որ բնակեալ էին յերկրին Եգիպտացւոց, եւ որք նստէին ի Մագդովղ եւ ի Տափնաս եւ ի Մեմփիս եւ յերկրին Պաթուրէս, եւ ասէ:

44:1
The word that came to Jeremiah concerning all the Jews which dwell in the land of Egypt, which dwell at Migdol, and at Tahpanhes, and at Noph, and in the country of Pathros, saying:

44:2
Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց` Աստուած Իսրայելի. Դուք ինքնին իսկ գիտէք զամենայն չարիս զոր ածի ի վերայ Երուսաղեմի, եւ ի վերայ ամենայն քաղաքացն Հրէաստանի, եւ ահա կան աւերակ այսօր ի բնակչաց:

44:2
Thus saith the LORD of hosts, the God of Israel; Ye have seen all the evil that I have brought upon Jerusalem, and upon all the cities of Judah; and, behold, this day they [are] a desolation, and no man dwelleth therein:

44:3
յերեսաց չարեաց իւրեանց զոր արարին ի դառնացուցանել զիս. զի գնացին խունկս արկանել եւ պաշտել զաստուածս օտարս, զորս ոչ [666]գիտէիք դուք եւ`` հարքն ձեր:

44:3
Because of their wickedness which they have committed to provoke me to anger, in that they went to burn incense, [and] to serve other gods, whom they knew not, [neither] they, ye, nor your fathers:

44:4
Եւ առաքեցի առ ձեզ զամենայն ծառայս իմ զմարգարէս ընդ առաւօտս առաւօտս, եւ ասէի. Մի՛ գործէք զիրս պղծութեանդ այդորիկ զոր ատեցի:

44:4
Howbeit I sent unto you all my servants the prophets, rising early and sending [them], saying, Oh, do not this abominable thing that I hate:

44:5
Եւ ոչ լուան ինձ, եւ ոչ խոնարհեցուցին զունկն իւրեանց դառնալ ի չարեաց իւրեանց, չարկանել խունկս աստուածոց օտարաց:

44:5
But they hearkened not, nor inclined their ear to turn from their wickedness, to burn no incense unto other gods:

44:6
Եւ կաթեաց բարկութիւն սրտմտութեան իմոյ, եւ բորբոքեցաւ [667]ի դրունս Յուդայ եւ արտաքոյ`` Երուսաղեմի, եւ եղեն յաւեր եւ յանապատ որպէս եւ այսօր:

44:6
Wherefore my fury and mine anger was poured forth, and was kindled in the cities of Judah and in the streets of Jerusalem; and they are wasted [and] desolate, as at this day:

44:7
Եւ արդ այսպէս ասէ Տէր Սաբաւովթ` Աստուած Իսրայելի. Ընդէ՞ր առնէք դուք չարիս մեծամեծս յանձինս ձեր, սատակել զձեր զայր եւ զկին եւ զմանուկ ստնդիաց ի միջոյ Յուդայ, առ ի չմնալոյ ումեք ի ձէնջ:

44:7
Therefore now thus saith the LORD, the God of hosts, the God of Israel; Wherefore commit ye [this] great evil against your souls, to cut off from you man and woman, child and suckling, out of Judah, to leave you none to remain:

44:8
դառնացուցանել զիս գործովք ձեռաց ձերոց, արկանել խունկս աստուածոց օտարաց յերկրիդ Եգիպտացւոց, յոր դուք մտէք բնակել այդր. զի սատակիցիք եւ լինիցիք յանէծս եւ ի նախատինս ընդ ամենայն ազգս երկրի:

44:8
In that ye provoke me unto wrath with the works of your hands, burning incense unto other gods in the land of Egypt, whither ye be gone to dwell, that ye might cut yourselves off, and that ye might be a curse and a reproach among all the nations of the earth:

44:9
[668]առ ի չմոռանալոյ ձեզ`` զչարիս հարցն ձերոց, եւ զչարիս թագաւորացն Յուդայ, եւ զչարիս կանանց նոցա, եւ զչարիս ձեր, եւ զչարիս կանանց ձերոց, զոր արարին յերկրին Յուդայ եւ [669]արտաքոյ Երուսաղեմի:

44:9
Have ye forgotten the wickedness of your fathers, and the wickedness of the kings of Judah, and the wickedness of their wives, and your own wickedness, and the wickedness of your wives, which they have committed in the land of Judah, and in the streets of Jerusalem:

44:10
Եւ ոչ դադարեցին մինչեւ ցայսօր, եւ ոչ երկեան, եւ ոչ կացին յօրէնս իմ եւ ի հրամանս զոր ետու առաջի երեսաց ձերոց, եւ առաջի երեսաց հարցն ձերոց:

44:10
They are not humbled [even] unto this day, neither have they feared, nor walked in my law, nor in my statutes, that I set before you and before your fathers:

44:11
Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց` Աստուած Իսրայելի. Ահաւասիկ ես հաստատեմ զերեսս իմ ի վերայ ձեր ի չարիս, սատակել զամենայն զՅուդա:

44:11
Therefore thus saith the LORD of hosts, the God of Israel; Behold, I will set my face against you for evil, and to cut off all Judah:

44:12
Եւ [670]առցեն զմնացորդս Յուդայ որ դէմ եդին մտանել յերկիրս Եգիպտացւոց բնակել աստ, [671]կորուսանել զամենայն մնացորդս որ են յԵգիպտոս``, եւ անկցին ի սուր, եւ սատակեսցին սովով, ի փոքուէ մինչեւ ցմեծամեծս սրով եւ սովով մեռանիցին, եւ եղիցին ի նզովս եւ ի կորուստ եւ յանէծս եւ ի նախատինս:

44:12
And I will take the remnant of Judah, that have set their faces to go into the land of Egypt to sojourn there, and they shall all be consumed, [and] fall in the land of Egypt; they shall [even] be consumed by the sword [and] by the famine: they shall die, from the least even unto the greatest, by the sword and by the famine: and they shall be an execration, [and] an astonishment, and a curse, and a reproach:

44:13
Եւ այց արարից ի վերայ նոցա որ նստին յերկրիդ Եգիպտացւոց, որպէս արարի այց Երուսաղեմի սրով եւ սովով եւ մահուամբ:

44:13
For I will punish them that dwell in the land of Egypt, as I have punished Jerusalem, by the sword, by the famine, and by the pestilence:

44:14
Եւ ոչ ոք ապրեսցի ի մնացորդացդ Յուդայ, որ բնակեալ են յերկրիդ Եգիպտացւոց` դառնալ յերկիրն Յուդայ որում ակն ունէին յանձինս իւրեանց դառնալ բնակել անդ. եւ մի՛ դարձցին, բայց միայն ապրեալքն:

44:14
So that none of the remnant of Judah, which are gone into the land of Egypt to sojourn there, shall escape or remain, that they should return into the land of Judah, to the which they have a desire to return to dwell there: for none shall return but such as shall escape:

44:15
Եւ պատասխանի ետուն Երեմիայի ամենայն արք որք գիտէին թէ արկանեն խունկս կանայք իւրեանց աստուածոց օտարաց, եւ ամենայն կանայք որք կային անդ ժողովք մեծամեծք, եւ ամենայն ժողովուրդն որ բնակեալն էին յերկրին Եգիպտացւոց ի Պաթուրէս, եւ ասեն:

44:15
Then all the men which knew that their wives had burned incense unto other gods, and all the women that stood by, a great multitude, even all the people that dwelt in the land of Egypt, in Pathros, answered Jeremiah, saying:

44:16
Բանիդ զոր խօսեցար առ մեզ յանուն Տեառն` ոչ լուիցուք:

44:16
the word that thou hast spoken unto us in the name of the LORD, we will not hearken unto thee:

44:17
զի առնելով արասցուք զամենայն բան որ ելանէ ի բերանոյ մերմէ, արկանել խունկս տիկնոջն երկնից եւ նուիրել նմա նուէրս, որպէս արարաք մեք եւ հարքն մեր եւ թագաւորքն մեր եւ իշխանքն մեր` ի քաղաքս Յուդայ եւ [672]արտաքոյ Երուսաղեմի, եւ էաք հացալիցք եւ փափկացեալք, եւ չար ինչ ոչ տեսանէաք:

44:17
But we will certainly do whatsoever thing goeth forth out of our own mouth, to burn incense unto the queen of heaven, and to pour out drink offerings unto her, as we have done, we, and our fathers, our kings, and our princes, in the cities of Judah, and in the streets of Jerusalem: for [then] had we plenty of victuals, and were well, and saw no evil:

44:18
Եւ իբրեւ դադարեցաք յարկանելոյ խունկս տիկնոջն երկնից եւ նուիրելոյ նմա նուէրս, նուազեցաք յամենայնէ, եւ սրով եւ սովով սատակեցաք:

44:18
But since we left off to burn incense to the queen of heaven, and to pour out drink offerings unto her, we have wanted all [things], and have been consumed by the sword and by the famine:

44:19
Եւ զի մեք արկաք խունկս տիկնոջն երկնից, եւ նուիրեցաք նմա նուէրս, միթէ առանց արա՞նց մերոց արարաք նմա հաստեայս եւ կարկանդակս, եւ նուիրեցաք նմա նուէրս:

44:19
And when we burned incense to the queen of heaven, and poured out drink offerings unto her, did we make her cakes to worship her, and pour out drink offerings unto her, without our men:

44:20
Ետ պատասխանի Երեմիա ամենայն զօրաւորաց ժողովրդեանն հանդերձ կանամբքն, եւ ամենայն ժողովրդեանն որ ետուն նմա զայն բանս պատասխանի, եւ ասէ:

44:20
Then Jeremiah said unto all the people, to the men, and to the women, and to all the people which had given him [that] answer, saying:

44:21
Ո՞չ ապաքէն զխունկսն զոր արկանէիք ի քաղաքսն Յուդայ եւ [673]արտաքոյ Երուսաղեմի դուք եւ հարք ձեր եւ թագաւորքն ձեր եւ իշխանքն ձեր եւ ժողովուրդ երկրին, յիշեաց Տէր, եւ անկաւ ի սիրտ նորա:

44:21
The incense that ye burned in the cities of Judah, and in the streets of Jerusalem, ye, and your fathers, your kings, and your princes, and the people of the land, did not the LORD remember them, and came it [not] into his mind:

44:22
Եւ ոչ կարաց Տէր համբերել յերեսաց չարեաց իրաց ձերոց, եւ գարշելեացն զոր առնէիք. եւ եղեւ երկիրն ձեր յաւերակ եւ յանապատ եւ ի նզովս առ ի չգոյէ բնակչաց որպէս այսօր:

44:22
So that the LORD could no longer bear, because of the evil of your doings, [and] because of the abominations which ye have committed; therefore is your land a desolation, and an astonishment, and a curse, without an inhabitant, as at this day:

44:23
յերեսաց դոցա որոց խունկս արկանէքդ եւ որովք մեղանչէք Տեառն, եւ ոչ լսէք ձայնի Տեառն, եւ ըստ օրինաց նորա եւ ըստ վկայութեանց եւ ըստ հրամանաց նորա ոչ գնայք. վասն այնորիկ գտին զձեզ չարիքդ այդոքիկ որպէս եւ այսօրդ:

44:23
Because ye have burned incense, and because ye have sinned against the LORD, and have not obeyed the voice of the LORD, nor walked in his law, nor in his statutes, nor in his testimonies; therefore this evil is happened unto you, as at this day:

44:24
Եւ ասէ Երեմիա ցամենայն ժողովուրդն եւ ցամենայն կանայսն. Լուարուք զպատգամս Տեառն ամենայն Յուդա որ էք յերկրիս Եգիպտացւոց:

44:24
Moreover Jeremiah said unto all the people, and to all the women, Hear the word of the LORD, all Judah that [are] in the land of Egypt:

44:25
այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց Աստուած Իսրայելի. Դուք եւ կանայք ձեր խօսեցարուք բերանովք ձերովք, եւ ձեռօք ձերովք վճարեցէք. ասէք. Առնելով արասցուք զդաւանութիւնն մեր զոր դաւանեցաք` արկանել խունկս տիկնոջն երկնից, եւ նուիրել նուէրս. եւ կալով կացէք ի դաւանութեանն ձերում, եւ առնելով արարէք զուխտն ձեր:

44:25
Thus saith the LORD of hosts, the God of Israel, saying; Ye and your wives have both spoken with your mouths, and fulfilled with your hand, saying, We will surely perform our vows that we have vowed, to burn incense to the queen of heaven, and to pour out drink offerings unto her: ye will surely accomplish your vows, and surely perform your vows:

44:26
Վասն այդորիկ լուարուք զպատգամ Տեառն ամենայն Յուդա որ բնակեալդ էք յերկրիդ Եգիպտացւոց. Ահաւասիկ երդուայ յանձն իմ մեծ, ասէ Տէր [674]Աստուած, եթէ կոչեսցի եւս անուն իմ ի բերանոյ ամենայն առն Յուդայ, ասել թէ` Կենդանի է [675]Տէր, յամենայն երկրիս Եգիպտացւոց:

44:26
Therefore hear ye the word of the LORD, all Judah that dwell in the land of Egypt; Behold, I have sworn by my great name, saith the LORD, that my name shall no more be named in the mouth of any man of Judah in all the land of Egypt, saying, The Lord GOD liveth:

44:27
Զի ահաւասիկ ես զարթուցեալ եմ ի վերայ դոցա չարչարել զդոսա, եւ ոչ առնել բարի. եւ սատակեսցին ամենայն արք Յուդայ որ բնակեալ են յերկրիդ Եգիպտացւոց սրով եւ սովով, մինչեւ նուազեսցին:

44:27
Behold, I will watch over them for evil, and not for good: and all the men of Judah that [are] in the land of Egypt shall be consumed by the sword and by the famine, until there be an end of them:

44:28
եւ ապրեալքն ի սրոյ` դարձցին յերկրէս Եգիպտացւոց յերկիրն Յուդայ` արք սակաւք թուով. եւ ծանիցեն ամենայն մնացորդքն Յուդայ որ բնակեալ են յերկրիդ Եգիպտացւոց, թէ ո՛յր բան կայ, ի՛մ թէ նոցա:

44:28
Yet a small number that escape the sword shall return out of the land of Egypt into the land of Judah, and all the remnant of Judah, that are gone into the land of Egypt to sojourn there, shall know whose words shall stand, mine, or their' s:

44:29
Եւ այս ձեզ նշանակ, ասէ Տէր, եթէ արարից ձեզ այց ի տեղւոջդ յայդմիկ. զի գիտասջիք եթէ կալով կայցեն բանք իմ ի վերայ ձեր ի չարիս:

44:29
And this [shall be] a sign unto you, saith the LORD, that I will punish you in this place, that ye may know that my words shall surely stand against you for evil:

44:30
Այսպէս ասէ Տէր. Ահաւասիկ ես տաց զփարաւոն Վափառ արքայ Եգիպտացւոց ի ձեռս թշնամւոյ իւրոյ, եւ ի ձեռս խնդրողաց անձին իւրոյ. որպէս ետու զՍեդեկիա [676]արքայ ի ձեռս Նաբուքոդոնոսորայ արքայի Բաբելացւոց թշնամւոյ իւրոյ, եւ խնդրողի անձին նորա:

44:30
Thus saith the LORD; Behold, I will give Pharaoh- hophra king of Egypt into the hand of his enemies, and into the hand of them that seek his life; as I gave Zedekiah king of Judah into the hand of Nebuchadrezzar king of Babylon, his enemy, and that sought his life: