Գրք. Job, Գլ. 29   [(1895)] Գրք. Job., Գլ. 29   [KJV]

29:1
Դարձեալ յաւելեալ Յոբայ յառակի իւրում ասէ:
29:1
Moreover Job continued his parable, and said:
29:2
Ո՜ առնէր զիս ըստ ամսոց աւուրցն առաջնոց, յորս Աստուած պահէր զիս:
29:2
Oh that I were as [in] months past, as [in] the days [when] God preserved me:
29:3
յորժամ լուսաւոր էր ճրագ նորա ի վերայ գլխոյ իմոյ, յորժամ լուսով նորա գնայի ի խաւարի:
29:3
When his candle shined upon my head, [and when] by his light I walked [through] darkness:
29:4
[278]յորժամ կայի զուարճացեալ ի ճանապարհի, յորժամ Տէր`` այցելութիւն առնէր տան իմում:
29:4
As I was in the days of my youth, when the secret of God [was] upon my tabernacle:
29:5
[279]յորժամ զգածեալն էի մեծութեամբ, եւ շուրջ զինեւ ծառայք:
29:5
When the Almighty [was] yet with me, [when] my children [were] about me:
29:6
յորժամ թանային ճանապարհք իմ կոգւով, եւ ոռոգանէին լերինք իմ [280]կաթամբ:
29:6
When I washed my steps with butter, and the rock poured me out rivers of oil:
29:7
յորժամ ելանէի ընդ [281]առաւօտս ի քաղաքն, եւ արկանէր ի հրապարակս աթոռ իմ:
29:7
When I went out to the gate through the city, [when] I prepared my seat in the street:
29:8
տեսանէին զիս երիտասարդք` եւ թաքչէին, եւ ծերք` եւ յոտն կային:
29:8
The young men saw me, and hid themselves: and the aged arose, [and] stood up:
29:9
ճոխք դադարէին ի խօսելոյ, եւ դնէին մատունս ի վերայ բերանոյ իւրեանց:
29:9
The princes refrained talking, and laid [their] hand on their mouth:
29:10
[282]Ոյք լսէին զինէն` երանէին ինձ``, եւ լեզուք նոցա ի քիմս իւրեանց կցեցան:
29:10
The nobles held their peace, and their tongue cleaved to the roof of their mouth:
29:11
Զի ունկն որ լսէր` երանի տայր ինձ, եւ ակն որ տեսանէր` [283]խորշէր յինէն:
29:11
When the ear heard [me], then it blessed me; and when the eye saw [me], it gave witness to me:
29:12
Զի փրկեցի զաղքատն [284]ի ձեռանէ հզօրին, եւ`` որբոյ որոյ ոչ էր օգնական` օգնեցի:
29:12
Because I delivered the poor that cried, and the fatherless, and [him that had] none to help him:
29:13
Օրհնութիւն կորուսելոյն ի վերայ իմ [285]եկեսցէ, եւ բերան այրւոյն զիս օրհնեաց:
29:13
The blessing of him that was ready to perish came upon me: and I caused the widow' s heart to sing for joy:
29:14
Զարդարութիւն զգեցեալ էի, եւ արկեալ զիրաւունս հանգոյն կրկնոցի:
29:14
I put on righteousness, and it clothed me: my judgment [was] as a robe and a diadem:
29:15
Աչք էի կուրաց եւ ոտք կաղաց:
29:15
I was eyes to the blind, and feet [was] I to the lame:
29:16
հայր էի ես տկարաց, դատաստան զոր ոչ գիտէի` քննէի:
29:16
I [was] a father to the poor: and the cause [which] I knew not I searched out:
29:17
Խորտակէի զկզակս անիրաւաց, եւ ի միջոյ ժանեաց նոցա կորզէի զյափշտակութիւն:
29:17
And I brake the jaws of the wicked, and plucked the spoil out of his teeth:
29:18
ասէի. [286]Թերեւս հասակ իմ ծերասցի, եւ իբրեւ զծառ արմաւոյ բազում ժամանակս կեցից:
29:18
Then I said, I shall die in my nest, and I shall multiply [my] days as the sand:
29:19
Արմատ իմ ընդարձակեալ ի վերայ ջրոց, եւ ցօղ հանգիցէ ի վերայ հնձոց իմոց:
29:19
My root [was] spread out by the waters, and the dew lay all night upon my branch:
29:20
[287]Կարծիքն իմ ընդունայն եղեն ինձ, գործիք իմ եւ աղեղն իմ ի ձեռին նորա գնաց:
29:20
My glory [was] fresh in me, and my bow was renewed in my hand:
29:21
Յինէն լուեալ անսային, եւ կարկէին ի խորհրդեան իմում:
29:21
Unto me [men] gave ear, and waited, and kept silence at my counsel:
29:22
Ի բանս իմ ոչ յաւելուին, խնդալից լինէին յորժամ խօսէի ընդ նոսա:
29:22
After my words they spake not again; and my speech dropped upon them:
29:23
[288]Իբրեւ զերկիր ծարաւի որ սպասիցէ անձրեւի, եւ նոքա իմոց խօսից:
29:23
And they waited for me as for the rain; and they opened their mouth wide [as] for the latter rain:
29:24
Եթէ ծիծաղէի ընդ նոսա, ոչ հաւատային, եւ լոյս երեսաց իմոց ոչ նուազէր:
29:24
If I laughed on them, they believed [it] not; and the light of my countenance they cast not down:
29:25
Ընտրէի զճանապարհս նոցա, եւ նստէի իշխան, եւ բնակէի իբրեւ զթագաւոր ի մէջ զօրականաց. [289]զոր օրինակ գրգանօքն մխիթարէի:
29:25
I chose out their way, and sat chief, and dwelt as a king in the army, as one [that] comforteth the mourners: