Գրք. Job, Գլ. 39   [(1895)] Գրք. Job., Գլ. 39   [KJV]


39:1
Եթէ գիտիցե՞ս զժամանակ ծննդեան յամուրաց քարանձաւաց, զգուշանայցե՞ս երկանց եղանց:

39:1
Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? [or] canst thou mark when the hinds do calve:

39:2
Թուիցե՞ս լիով զամիսս ծննդեան նոցա, [388]լուծանիցե՞ս զերկունս նոցա:

39:2
Canst thou number the months [that] they fulfil? or knowest thou the time when they bring forth:

39:3
Սնուցանիցե՞ս զմանկունս նոցա առանց երկիւղի, մերժիցե՞ս ի նոցանէ զերկունս:

39:3
They bow themselves, they bring forth their young ones, they cast out their sorrows:

39:4
Փրծանիցին որդիք նոցա, բազմանայցեն ի ծննդեան իւրեանց, ելանիցեն` եւ անդրէն ոչ կրկնիցին:

39:4
Their young ones are in good liking, they grow up with corn; they go forth, and return not unto them:

39:5
Ո՞ եթող զցիռ ազատացեալ, ո՞վ ելոյծ զկապանս նորա:

39:5
Who hath sent out the wild ass free? or who hath loosed the bands of the wild ass:

39:6
Եդի նմա կայանս զառապարս, եւ բնակութիւն նմա զաղտաղտուկս:

39:6
Whose house I have made the wilderness, and the barren land his dwellings:

39:7
Ծաղր առնէ զբազմամբոխ քաղաքաց, եւ զբամբասանս հարկահանաց ոչ լսէ:

39:7
He scorneth the multitude of the city, neither regardeth he the crying of the driver:

39:8
Դիտէ զլերինս արօտի իւրոյ, եւ զհետս ամենայն դալարւոյ շրջի խնդրել:

39:8
The range of the mountains [is] his pasture, and he searcheth after every green thing:

39:9
Եթէ կամիցի՞ քեզ միեղջերուն ծառայել, կամ հանգչել առ մսուր քո:

39:9
Will the unicorn be willing to serve thee, or abide by thy crib:

39:10
Կապիցե՞ս սամետիւք լուծ նմա, կամ ձգիցէ՞ ակօս ի դաշտի քում:

39:10
Canst thou bind the unicorn with his band in the furrow? or will he harrow the valleys after thee:

39:11
Յուսայցե՞ս ի նա` զի բազում է զօրութիւն նորա, եւ թողուցո՞ւս ի նա զամենայն գործս քո:

39:11
Wilt thou trust him, because his strength [is] great? or wilt thou leave thy labour to him:

39:12
Հաւատայցե՞ս եթէ հատուցանիցէ քեզ զսերմանիս, եւ ամփոփիցէ զկալ քո:

39:12
Wilt thou believe him, that he will bring home thy seed, and gather [it into] thy barn:

39:13
[389]Թեւք թռուցելոց նէեղասաց, եթէ յղասցի՞ ասիդն եւ նէեսայն:

39:13
Gavest thou the goodly wings unto the peacocks? or wings and feathers unto the ostrich:

39:14
Զի արկցէ յերկիր զձուս իւր, եւ ջեռուսցէ ընդ հողով:

39:14
Which leaveth her eggs in the earth, and warmeth them in dust:

39:15
եւ մոռացաւ թէ ոտն ցրուիցէ, եւ գազանք անապատի կոխեսցեն:

39:15
And forgetteth that the foot may crush them, or that the wild beast may break them:

39:16
Ուծացաւ յորդւոց իւրոց` իբրեւ ոչ յիւրմէ, ի զուր վաստակեցաւ առանց երկիւղի:

39:16
She is hardened against her young ones, as though [they were] not hers: her labour is in vain without fear:

39:17
Զի լռեցոյց Աստուած ի նմանէ զիմաստութիւն, եւ ոչ ետ նմա բաժին ի հանճարոյ:

39:17
Because God hath deprived her of wisdom, neither hath he imparted to her understanding:

39:18
Ի ժամանակի բարձրասցի ի բարձունս. ծաղր առնէ զերիվարաւ եւ զհեծելով նորա:

39:18
What time she lifteth up herself on high, she scorneth the horse and his rider:

39:19
Եթէ դո՞ւ ագուցեր ձիոյ զօրութիւն, եւ զգեցուցեր [390]զրահ ընդ պարանոցաւ նորա:

39:19
Hast thou given the horse strength? hast thou clothed his neck with thunder:

39:20
[391]արկեր զնովաւ սպառազինութիւն, եւ փառս լանջաց նորա զյանդգնութիւն:

39:20
Canst thou make him afraid as a grasshopper? the glory of his nostrils [is] terrible:

39:21
Որոտայ ի դաշտի եւ դափր հատանէ, ելանէ ի դաշտ զօրութեամբ:

39:21
He paweth in the valley, and rejoiceth in [his] strength: he goeth on to meet the armed men:

39:22
ի պատահել նետից` արհամարհէ, եւ ոչ դարձցի յերկաթոյ:

39:22
He mocketh at fear, and is not affrighted; neither turneth he back from the sword:

39:23
Ի վերայ նորա շողան աղեղն եւ սուսեր, եւ շարժիւն վահանի եւ նիզակի:

39:23
The quiver rattleth against him, the glittering spear and the shield:

39:24
եւ բարկութեամբ ապականէ զերկիր. եւ ոչ հաւատայ` մինչեւ փող արկանիցի:

39:24
He swalloweth the ground with fierceness and rage: neither believeth he that [it is] the sound of the trumpet:

39:25
Եւ իբրեւ փող հարկանի, նա Վաշ վաշ կարդայ. ի հեռաստանէ առնու զհոտ պատերազմի` [392]վազս առնելով եւ փռնչելով:

39:25
He saith among the trumpets, Ha, ha; and he smelleth the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting:

39:26
Եթէ ի քումմէ՞ իմաստութենէ [393]եկաց բազէ տարածեալ զթեւս, անշարժ դիտել ընդ հարաւ:

39:26
Doth the hawk fly by thy wisdom, [and] stretch her wings toward the south:

39:27
Կամ թէ քո՞ հրամանաւ վերանայ արծուի, եւ [394]անկղ ի վերայ բունոյ իւրոյ:

39:27
Doth the eagle mount up at thy command, and make her nest on high:

39:28
նստեալ դադարիցէ ի քարանձաւս վիմաց եւ ի ծածուկս:

39:28
She dwelleth and abideth on the rock, upon the crag of the rock, and the strong place:

39:29
անդ կայ եւ խնդրէ զկերակուր, ի հեռաստանէ դիտեն աչք իւր:

39:29
From thence she seeketh the prey, [and] her eyes behold afar off:

39:30
Եւ ձագք նորա արեամբ թաթաւին. ուր ուրեք իցէ գէշ` անդ վաղվաղակի գտանին:

39:30
Her young ones also suck up blood: and where the slain [are], there [is] she:

39:31
[395]Եւ պատասխանի ետ Տէր [396]Աստուած Յոբայ` եւ ասէ:

39:31
KJV [40.1] Moreover the LORD answered Job, and said:

39:32
Միթէ զդատաստան ոք Բաւականին թիւրիցէ՞, եւ յանդիմանիցէ՞ զԱստուած, եւ տայցէ՞ նմա պատասխանի:

39:32
KJV [40.2] Shall he that contendeth with the Almighty instruct [him]? he that reproveth God, let him answer it:

39:33
Կրկնեալ անդրէն Յոբայ ասէ ցՏէր:

39:33
KJV [40.3] Then Job answered the LORD, and said:

39:34
[397]Զի՞ եւս տակաւին դատիցիմ, կշտամբեալ եւ յանդիմանեալ. ի Տեառնէ լսեմ զայդպիսի բանս.`` զի ես ոչ ինչ մի եմ. զի՞նչ տաց առ այդ պատասխանի, բայց եթէ ափիբերան լինիցիմ:

39:34
KJV [40.4] Behold, I am vile; what shall I answer thee? I will lay mine hand upon my mouth:

39:35
Մի անգամ [398]խօսեցայ, եւ յերկրորդումն ոչ յաւելից:

39:35
KJV [40.5] Once have I spoken; but I will not answer: yea, twice; but I will proceed no further: