Գրք. Job, Գլ. 6   [(1895)] Գրք. Job., Գլ. 6   [KJV]


6:1
Կրկնեալ անդրէն Յոբայ ասէ:

6:1
[77] But Job answered and said:

6:2
Եթէ կշռելով ոք կշռէր զբարկութիւնս իմ, եւ զցաւս իմ միանգամայն բառնայր ի լուծ կշռոց:

6:2
Oh that my grief were throughly weighed, and my calamity laid in the balances together:

6:3
քան զաւազ ծովու ծանրագոյն լինէր. նա ուրեմն բանք իմ անզգամք են:

6:3
For now it would be heavier than the sand of the sea: therefore my words are swallowed up:

6:4
Զի նետք [71]Տեառն ի մարմնի իմում են, եւ սրտմտութիւն նորա ծծէ զարիւն իմ. յորժամ սկսանիմ խօսել` կտտեն զիս:

6:4
For the arrows of the Almighty [are] within me, the poison whereof drinketh up my spirit: the terrors of God do set themselves in array against me:

6:5
Իսկ արդ` զիա՞րդ, միթէ տարապարտո՞ւց խանչիցէ ցիռ, բայց եթէ կերակուր խնդրիցէ. կամ թէ գոչիցէ՞ եզն առ մսուր` յորժամ ունիցի զկերակուր:

6:5
Doth the wild ass bray when he hath grass? or loweth the ox over his fodder:

6:6
կամ ուտիցի՞ [72]հաց առանց աղի, կամ գուցէ՞ համ [73]ի բանս ունայնս:

6:6
Can that which is unsavoury be eaten without salt? or is there [any] taste in the white of an egg:

6:7
Սա` ոչ կարէ հանդարտել անձն իմ, զի շարաւով տեսանեմ զկերակուր իմ` իբրեւ զհոտ առիւծու:

6:7
The things [that] my soul refused to touch [are] as my sorrowful meat:

6:8
Զի եթէ տացէ` եւ եկեսցեն յիս խնդրուածք իմ, եւ զյոյս իմ տացէ Տէր:

6:8
Oh that I might have my request; and that God would grant [me] the thing that I long for:

6:9
Սկսաւ Տէր խոցոտել զիս, բայց ի սպառ մի՛ սպանցէ զիս:

6:9
Even that it would please God to destroy me; that he would let loose his hand, and cut me off:

6:10
Եղիցի ինձ քաղաքն իմ գերեզման` յորոյ վերայ պարսպացն ճեմէի, եւ ի նա ոչ խնայեցից. զի ոչ սուտ արարից զբանս սրբոյն Աստուծոյ իմոյ:

6:10
Then should I yet have comfort; yea, I would harden myself in sorrow: let him not spare; for I have not concealed the words of the Holy One:

6:11
Զի զի՞նչ է զօրութիւն իմ եթէ համբերից, կամ զի՞նչ [74]ժամանակ` զի հանդարտեսցէ անձն իմ:

6:11
What [is] my strength, that I should hope? and what [is] mine end, that I should prolong my life:

6:12
Միթէ զօրութիւն վիմա՞ց իցէ զօրութիւն իմ, կամ մարմինք իմ պղնձի՞ք. [75]կամ թէ ո՞չ ի նա ապաւինէի:

6:12
Is my strength the strength of stones? or [is] my flesh of brass:

6:13
Արդ`` օգնութիւն իմ մերժեցաւ յինէն, եւ ողորմութիւն հրաժարեաց [76]յինէն, այցելութիւն Տեառն անտես արար զիս:

6:13
Is not my help in me? and is wisdom driven quite from me:

6:14
Ոչ հայեցան յիս մերձաւորք իմ:

6:14
To him that is afflicted pity [should be shewed] from his friend; but he forsaketh the fear of the Almighty:

6:15
իբրեւ զվտակ պակասեալ եւ իբրեւ զալիս անցին զինեւ:

6:15
My brethren have dealt deceitfully as a brook, [and] as the stream of brooks they pass away:

6:16
Որք սարսէին յինէն` արդ ահաւասիկ հասին ի վերայ իմ:

6:16
Which are blackish by reason of the ice, [and] wherein the snow is hid:

6:17
Իբրեւ զձիւն կամ իբրեւ զսառն պաղեալ` որ հալիցի ի հասանելոյ ջերմութեան եւ ոչ ճանաչիցի թէ որպէս էր:

6:17
What time they wax warm, they vanish: when it is hot, they are consumed out of their place:

6:18
նոյնպէս եւ ես լքայ յամենեցունց, կորեայ եւ տնանկացայ:

6:18
The paths of their way are turned aside; they go to nothing, and perish:

6:19
Տեսէք զճանապարհս Թեմնացւոց` որք ի շաւիղս Սաբայ հայիք:

6:19
The troops of Tema looked, the companies of Sheba waited for them:

6:20
եւ ամօթ կրեսցեն յուսացեալքն ի քաղաքս եւ յինչս:

6:20
They were confounded because they had hoped; they came thither, and were ashamed:

6:21
Դա եւ դուք աւադիկ անողորմ հասէք ի վերայ իմ. հայեցեալ ի վէրս իմ` երկերուք:

6:21
For now ye are nothing; ye see [my] casting down, and are afraid:

6:22
Արդ ես զձե՞զ ինչ խնդրեցի:

6:22
Did I say, Bring unto me? or, Give a reward for me of your substance:

6:23
կամ ձերո՞վ զօրութեամբդ կարօտեալ իցեմ ապրեցուցանել զիս ի թշնամեաց, կամ ի ձեռաց հզօրաց փրկել զիս:

6:23
Or, Deliver me from the enemy' s hand? or, Redeem me from the hand of the mighty:

6:24
Ուսուցէք զիս` եւ ես լռեցից. եւ եթէ մոլորեալ ինչ իցեմ, արարէք զիս խելամուտ:

6:24
Teach me, and I will hold my tongue: and cause me to understand wherein I have erred:

6:25
Այլ ուրեմն խոտան են բանք ճշմարտի. քանզի ոչ եթէ ի ձէնջ խնդրեմ զօրութիւն:

6:25
How forcible are right words! but what doth your arguing reprove:

6:26
Եւ ոչ կշտամբանք բանից ձերոց լռեցուցանեն զիս, եւ ոչ բարբառոյ բանից ձերոց անսացից:

6:26
Do ye imagine to reprove words, and the speeches of one that is desperate, [which are] as wind:

6:27
Բայց զի իբրեւ ի վերայ որբոյ յարուցեալ էք ի վերայ իմ, եւ խաղացեալ էք ի վերայ բարեկամի ձերոյ:

6:27
Yea, ye overwhelm the fatherless, and ye dig [a pit] for your friend:

6:28
Բայց արդ հայեցեալ յերեսս ձեր ոչ ստեցից. նստարուք, եւ մի՛ ինչ լիցի անիրաւութիւն ի դատաստանի:

6:28
Now therefore be content, look upon me; for [it is] evident unto you if I lie:

6:29
եւ դարձեալ իրաւանց ուշ ունիցիք:

6:29
Return, I pray you, let it not be iniquity; yea, return again, my righteousness [is] in it:

6:30
Զի ոչ գոյ ի լեզուի իմում անիրաւութիւն, կամ կոկորդ իմ ոչ խոկասցէ յիմաստութիւն:

6:30
Is there iniquity in my tongue? cannot my taste discern perverse things: