Գրք. Josh, Գլ. 22   [(1895)] Գրք. Josh., Գլ. 22   [KJV]

22:1
Յայնժամ կոչեաց Յեսու զորդիսն Ռուբենի եւ զորդիսն Գադայ եւ զկէս ցեղին Մանասէի:
22:1
Then Joshua called the Reubenites, and the Gadites, and the half tribe of Manasseh:
22:2
եւ ասէ ցնոսա. Դուք ձեզէն լուարուք զամենայն ինչ զոր պատուիրեաց ձեզ Մովսէս ծառայ Տեառն, եւ ունկնդիր եղէք բարբառոյ իմոյ ըստ ամենայնի զոր պատուիրեցի ձեզ:
22:2
And said unto them, Ye have kept all that Moses the servant of the LORD commanded you, and have obeyed my voice in all that I commanded you:
22:3
Եւ ոչ թողէք զեղբարս ձեր զայնչափ աւուրս, [369]եւս աւելի`` մինչեւ ցայսօր ժամանակի եւ պահեցէք զպատուիրանս Տեառն Աստուծոյ ձերոյ:
22:3
Ye have not left your brethren these many days unto this day, but have kept the charge of the commandment of the LORD your God:
22:4
Եւ արդ հանգոյց Տէր Աստուած [370]մեր զեղբարս ձեր, որպէս եւ ասաց նոցա. բայց արդ դարձեալ երթայք ի տունս ձեր յերկիր կալուածոց ձերոց, զոր ետ ձեզ Մովսէս ծառայ Տեառն յայնկոյս Յորդանանու:
22:4
And now the LORD your God hath given rest unto your brethren, as he promised them: therefore now return ye, and get you unto your tents, [and] unto the land of your possession, which Moses the servant of the LORD gave you on the other side Jordan:
22:5
Այլ զգոյշ լինիջիք յոյժ առնելոյ զպատուիրանսն եւ զօրէնսն զոր պատուիրեաց ձեզ Մովսէս ծառայ Տեառն, սիրել զՏէր Աստուած ձեր եւ գնալ յամենայն ճանապարհս նորա, պահել զպատուիրանս նորա, եւ յարել ի նա եւ պաշտել զնա յամենայն սրտէ ձերմէ եւ յամենայն անձնէ ձերմէ:
22:5
But take diligent heed to do the commandment and the law, which Moses the servant of the LORD charged you, to love the LORD your God, and to walk in all his ways, and to keep his commandments, and to cleave unto him, and to serve him with all your heart and with all your soul:
22:6
Եւ օրհնեաց զնոսա Յեսու եւ արձակեաց զնոսա, եւ գնացին ի տունս իւրեանց:
22:6
So Joshua blessed them, and sent them away: and they went unto their tents:
22:7
Եւ կիսոյ ցեղին Մանասէի ետ Մովսէս ի Բասանաստան, եւ կիսոյն ետ Յեսու ընդ եղբարս նոցա [371]առ ծովեզերբն``: Եւ յորժամ արձակեաց զնոսա Յեսու ի տունս իւրեանց, եւ օրհնեաց զնոսա:
22:7
Now to the [one] half of the tribe of Manasseh Moses had given [possession] in Bashan: but unto the [other] half thereof gave Joshua among their brethren on this side Jordan westward. And when Joshua sent them away also unto their tents, then he blessed them:
22:8
եւ խօսեցաւ ընդ նոսա` եւ ասէ. Ընչիւք բազմօք [372]երթիցեն ի տունս իւրեանց``, եւ անասուն բազում յոյժ, եւ արծաթ եւ ոսկի, եւ պղինձ եւ երկաթ, եւ հանդերձ բազում յոյժ [373]բաժանեցան աւար ի թշնամեաց ընդ եղբարս իւրեանց:
22:8
And he spake unto them, saying, Return with much riches unto your tents, and with very much cattle, with silver, and with gold, and with brass, and with iron, and with very much raiment: divide the spoil of your enemies with your brethren:
22:9
Եւ դարձան եւ գնացին որդիքն Ռուբենի եւ որդիքն Գադայ եւ կէս ցեղին Մանասէի յորդւոցն Իսրայելի, ի Սելովայ, յերկրէն Քանանացւոց, երթալ յերկիրն Գաղաադու` յերկիր կալուածոց իւրեանց զոր ժառանգեցին հրամանաւ Տեառն ի ձեռն Մովսիսի:
22:9
And the children of Reuben and the children of Gad and the half tribe of Manasseh returned, and departed from the children of Israel out of Shiloh, which [is] in the land of Canaan, to go unto the country of Gilead, to the land of their possession, whereof they were possessed, according to the word of the LORD by the hand of Moses:
22:10
Եւ եկին [374]ի Գալիլովթ Յորդանանու, որ է յերկրին Քանանու, եւ շինեցին որդիքն Ռուբենի եւ որդիքն Գադայ եւ կէս ցեղին Մանասէի սեղան առ եզերբ Յորդանանու, սեղան մեծ տեսանելով:
22:10
And when they came unto the borders of Jordan, that [are] in the land of Canaan, the children of Reuben and the children of Gad and the half tribe of Manasseh built there an altar by Jordan, a great altar to see to:
22:11
Եւ լուան որդիքն Իսրայելի եւ ասեն եթէ` Ահա շինեցին որդիքն Ռուբենի եւ որդիքն Գադայ եւ կէս ցեղին Մանասէի սեղան ի սահմանս երկրին Քանանացւոց [375]ի Գալիլովթ Յորդանանու, յայնկոյս որդւոցն Իսրայելի:
22:11
And the children of Israel heard say, Behold, the children of Reuben and the children of Gad and the half tribe of Manasseh have built an altar over against the land of Canaan, in the borders of Jordan, at the passage of the children of Israel:
22:12
եւ լուան որդիքն Իսրայելի, եւ ժողովեցան որդիքն Իսրայելի ի Սելով, ելանել տալ ընդ նոսա պատերազմ:
22:12
And when the children of Israel heard [of it], the whole congregation of the children of Israel gathered themselves together at Shiloh, to go up to war against them:
22:13
Եւ առաքեցին որդիքն Իսրայելի առ որդիսն Ռուբենի եւ առ որդիսն Գադայ եւ առ կէս ցեղին Մանասէի ի Գաղաադ, զՓենէէս զորդի Եղիազարու [376]որդւոյ Ահարոնի`` քահանայի:
22:13
And the children of Israel sent unto the children of Reuben, and to the children of Gad, and to the half tribe of Manasseh, into the land of Gilead, Phinehas the son of Eleazar the priest:
22:14
եւ տասն այր յիշխանացն ընդ նմա, մի մի իշխան ի նահապետացն` յամենայն ցեղիցն Իսրայելի. իշխանք տանց նահապետաց էին հազարապետք Իսրայելի:
22:14
And with him ten princes, of each chief house a prince throughout all the tribes of Israel; and each one [was] an head of the house of their fathers among the thousands of Israel:
22:15
եւ եկին առ որդիսն Ռուբենի եւ առ որդիսն Գադայ եւ առ կէս ցեղին Մանասէի ի Գաղաադ. խօսեցան ընդ նոսա եւ ասեն:
22:15
And they came unto the children of Reuben, and to the children of Gad, and to the half tribe of Manasseh, unto the land of Gilead, and they spake with them, saying:
22:16
Այսպէս ասէ ամենայն ժողովուրդն Տեառն. Զի՞նչ են յանցանքդ այդոքիկ զոր յանցեայք առաջի [377]Տեառն Աստուծոյ Իսրայելի, դառնալ[378] յետս ի Տեառնէ, շինել ձեզ սեղան, եւ լինել ձեզ[379] ապստամբ ի Տեառնէ [380]Աստուծոյ մերմէ:
22:16
Thus saith the whole congregation of the LORD, What trespass [is] this that ye have committed against the God of Israel, to turn away this day from following the LORD, in that ye have builded you an altar, that ye might rebel this day against the LORD:
22:17
Միթէ փո՞քր իցեն մեզ մեղքն Փեգովրայ զի ոչ եմք սրբեալ ի նմանէ մինչեւ ցայսօր, եւ եղեն հարուածք ի վերայ ժողովրդեանն Տեառն:
22:17
Is the iniquity of Peor too little for us, from which we are not cleansed until this day, although there was a plague in the congregation of the LORD:
22:18
եւ դուք դարձայք այսօր ի Տեառնէ. եւ եղիցի թէ ապստամբիցէք այսօր ի Տեառնէ, եւ լինիցի վաղիւ բարկութիւն ի վերայ ամենայն Իսրայելի:
22:18
But that ye must turn away this day from following the LORD? and it will be, [seeing] ye rebel to day against the LORD, that to morrow he will be wroth with the whole congregation of Israel:
22:19
Եւ արդ եթէ [381]փոքր իցէ ձեզ երկիր կալուածոց ձերոց, անցէք յերկիր կալուածոց Տեառն, ուր հարեալ է խորանն Տեառն, եւ ժառանգեցէք ի միջի մերում. եւ մի՛ լինիք ապստամբք ի Տեառնէ, եւ մի՛ ի մէնջ ապստամբէք, վասն շինելոյ ձերոյ սեղան արտաքոյ քան զսեղան Տեառն Աստուծոյ մերոյ:
22:19
Notwithstanding, if the land of your possession [be] unclean, [then] pass ye over unto the land of the possession of the LORD, wherein the LORD' S tabernacle dwelleth, and take possession among us: but rebel not against the LORD, nor rebel against us, in building you an altar beside the altar of the LORD our God:
22:20
Ո՞չ ապաքէն Աքար Զարայեան յանցեաւ յանցանս ի նզովից անտի, եւ ի վերայ ամենայն ժողովրդեանն Իսրայելի եղեւ բարկութիւն. եւ [382]նա միայն էր,`` միթէ ի՞նքն միայն մեռաւ յիւրում ի մեղսն:
22:20
Did not Achan the son of Zerah commit a trespass in the accursed thing, and wrath fell on all the congregation of Israel? and that man perished not alone in his iniquity:
22:21
Պատասխանի ետուն որդիքն Ռուբենի եւ որդիքն Գադայ եւ կէս ցեղին Մանասէի, խօսեցան ընդ հազարապետսն եւ ասեն:
22:21
Then the children of Reuben and the children of Gad and the half tribe of Manasseh answered, and said unto the heads of the thousands of Israel:
22:22
Աստուած` Աստուած է Տէր, եւ Աստուած` Աստուած ինքնին գիտէ, եւ Իսրայէլ ինքնին գիտասցէ, եթէ վասն ապստամբութեան ինչ յանցեաք առաջի Տեառն, մի՛ ապրեցուսցէ զմեզ յաւուրս յայսմիկ:
22:22
The LORD God of gods, the LORD God of gods, he knoweth, and Israel he shall know; if [it be] in rebellion, or if in transgression against the LORD, ( save us not this day:
22:23
եւ եթէ շինեցաք մեզ սեղան ապստամբելոյ ի Տեառնէ մերմէ, հանել ի վերայ նորա [383]զոհ ողջակիզաց``, կամ եթէ առնել ի վերայ նորա զոհ [384]փրկութեան, Տէր ինքնին խնդրեսցէ:
22:23
That we have built us an altar to turn from following the LORD, or if to offer thereon burnt offering or meat offering, or if to offer peace offerings thereon, let the LORD himself require:
22:24
Այլ վասն երկիւղի արարաք զայս. ասեմք. Գուցէ խօսեսցին որդիքն ձեր ընդ որդիսն մեր եւ ասիցեն, թէ` Զի՞ կայ ձեր եւ Տեառն Աստուծոյ Իսրայելի:
22:24
And if we have not [rather] done it for fear of [this] thing, saying, In time to come your children might speak unto our children, saying, What have ye to do with the LORD God of Israel:
22:25
Եւ սահման եդ Տէր ընդ մեզ եւ ընդ ձեզ, որդիք Ռուբենի եւ որդիք Գադայ, զՅորդանան, եւ չիք ձեր բաժին ի Տեառնէ. եւ օտարացուցանիցեն որդիք ձեր զորդիսն մեր [385]զի մի՛ պաշտիցեն զՏէր:
22:25
For the LORD hath made Jordan a border between us and you, ye children of Reuben and children of Gad; ye have no part in the LORD: so shall your children make our children cease from fearing the LORD:
22:26
Եւ ասացաք առնել այսպէս. շինել զսեղանս զայս, ոչ վասն ողջակիզաց եւ ոչ վասն զոհից:
22:26
Therefore we said, Let us now prepare to build us an altar, not for burnt offering, nor for sacrifice:
22:27
այլ զի իցէ սա ի վկայութիւն ընդ մեզ եւ ընդ ձեզ եւ ընդ որդիս մեր յետ մեր, պաշտել զպաշտօն Տեառն առաջի նորա [386]ընծայիւք մերովք եւ պատարագօք մերովք եւ զոհիւք փրկութեանց մերոց``, եւ ոչ ասասցեն որդիք ձեր ցորդիս մեր վաղիւ, թէ` Ոչ գոյ ձեր բաժին ի Տեառնէ:
22:27
But [that] it [may be] a witness between us, and you, and our generations after us, that we might do the service of the LORD before him with our burnt offerings, and with our sacrifices, and with our peace offerings; that your children may not say to our children in time to come, Ye have no part in the LORD:
22:28
Եւ ասացաք թէ լինիցի երբեք եւ խօսեսցին ընդ մեզ կամ ընդ ազգս մեր վաղիւ. եւ ասիցեն թէ` Տեսէք զնմանութիւն սեղանոյ Տեառն զոր արարին հարքն մեր, ոչ վասն ողջակիզաց եւ ոչ վասն զոհից, այլ վկայութիւն ընդ մեզ եւ ընդ ձեզ [387]եւ ի մէջ որդւոց մերոց:
22:28
Therefore said we, that it shall be, when they should [so] say to us or to our generations in time to come, that we may say [again], Behold the pattern of the altar of the LORD, which our fathers made, not for burnt offerings, nor for sacrifices; but it [is] a witness between us and you:
22:29
Այլ քաւ լիցի մեզ ապստամբել ի Տեառնէ [388]այսօր, առ ի շինելոյ մեզ սեղան զոհից կամ ողջակիզաց կամ զոհից փրկութեան`` արտաքոյ քան զսեղան Տեառն Աստուծոյ մերոյ որ է առաջի խորանի նորա:
22:29
God forbid that we should rebel against the LORD, and turn this day from following the LORD, to build an altar for burnt offerings, for meat offerings, or for sacrifices, beside the altar of the LORD our God that [is] before his tabernacle:
22:30
Եւ իբրեւ լուան Փենէէս քահանայ եւ ամենայն իշխանք ժողովրդեանն եւ հազարապետքն Իսրայելի որ էին ընդ նմա զբանսն, զոր խօսեցան որդիքն Ռուբենի եւ որդիքն Գադայ եւ [389]կէս ցեղին`` Մանասէի, հաճոյ թուեցաւ նոցա:
22:30
And when Phinehas the priest, and the princes of the congregation and heads of the thousands of Israel which [were] with him, heard the words that the children of Reuben and the children of Gad and the children of Manasseh spake, it pleased them:
22:31
Եւ ասէ Փենէէս որդի Եղիազարու քահանայ [390]Տեառն ցորդիսն Ռուբենի եւ ցորդիսն Գադայ եւ [391]ցկէս ցեղին`` Մանասէի. Այսօր գիտացաք թէ ընդ մեզ է Տէր, զի ոչ յանցեայք առաջի Տեառն զյանցումնդ զայդ, զի ապրեցուցէք զորդիսն Իսրայելի ի ձեռաց Տեառն:
22:31
And Phinehas the son of Eleazar the priest said unto the children of Reuben, and to the children of Gad, and to the children of Manasseh, This day we perceive that the LORD [is] among us, because ye have not committed this trespass against the LORD: now ye have delivered the children of Israel out of the hand of the LORD:
22:32
Եւ դարձան Փենէէս քահանայ որդի Եղիազարու եւ իշխանք տոհմիցն յորդւոցն Ռուբենի եւ յորդւոցն Գադայ [392]եւ ի կիսոյ ցեղէն Մանասէի``, յերկրէն Գաղաադու` յերկիրն Քանանու առ որդիսն Իսրայելի, եւ ետուն նոցա զպատգամսն:
22:32
And Phinehas the son of Eleazar the priest, and the princes, returned from the children of Reuben, and from the children of Gad, out of the land of Gilead, unto the land of Canaan, to the children of Israel, and brought them word again:
22:33
Եւ հաճոյ թուեցաւ բանն [393]որդւոցն Իսրայելի, եւ օրհնեցին զԱստուած [394]որդւոցն Իսրայելի. եւ խօսեցան ընդ որդիսն Իսրայելի եւ ասեն մի՛ եւս ելանել ընդ նոսա ի պատերազմ` սատակել զերկիր որդւոցն Ռուբենի եւ որդւոցն Գադայ [395]եւ կիսոյ ցեղին Մանասէի. եւ բնակեցան ի նմա:
22:33
And the thing pleased the children of Israel; and the children of Israel blessed God, and did not intend to go up against them in battle, to destroy the land wherein the children of Reuben and Gad dwelt:
22:34
Եւ անուանեաց Յեսու զսեղանն Ռուբենի եւ զԳադայ եւ զկէս ցեղին Մանասէի եւ ասէ. Զի վկայութիւն է ի մէջ նոցա, թէ Տէր` Աստուած է նոցա:
22:34
And the children of Reuben and the children of Gad called the altar [Ed]: for it [shall be] a witness between us that the LORD [is] God: