13:1 Եւ իբրեւ երեկո՛յ եղեւ փութացո՛յց զծառայսն իւր գնա՛լ արտաքս. եւ Բագու փակեաց զդուրս խորանին: Եւ գնացին նոքա յիւրաքանչիւր անկողինս իւրեանց արտաքո՛յ քան զխորանն:
|
13:1 Now when the evening was come, his servants made haste to depart, and Bagoas shut his tent without, and dismissed the waiters from the presence of his lord; and they went to their beds:
|
13:2 քանզի էին ամենեքեան խո՛նջք եւ վաստակք ՛ի բազում գիներբուաց անտի:
|
13:2 for they were all weary, because the feast had been long:
|
13:3 Եւ մնացին Յուդի՛թ եւ Հողոփեռնէս միա՛յն ՛ի խորանին:
|
13:3 KJV [2] And Judith was left along in the tent:
|
13:4 Եւ Հողոփեռնէս մտեալ ՛ի գահոյս իւր ՛ի քո՛ւն եղեւ, եւ էր թմբրեալ յոյժ ՛ի գինւոյ անտի:
|
13:4 and Holofernes lying along upon his bed: for he was filled with wine:
|
13:5 Եւ ասէ Յուդիթ ցաղախինն իւր, զի կացցէ արտաքոյ խորանին եւ սպասեսցէ նմա` յորժամ ելանիցէ արտաքս որպէս եւ յա՛յլ աւուրսն. զի ասաց նմա թէ երթամ կալ յաղօթս ըստ սովորութեանն. եւ ընդ Բագուայ խօսեցաւ ըստ բանիցս այսոցիկ[114]:
|
13:5 KJV [3] Now Judith had commanded her maid to stand without her bedchamber, and to wait for her. coming forth, as she did daily: for she said she would go forth to her prayers, and she spake to Bagoas according to the same purpose:
|
13:6 Եւ գնացին ամենեքեան ՛ի սենեկէ անտի, եւ ո՛չ ոք մնաց ամենեւին անդ: Եւ եկաց Յուդիթ առ գահոյս նորա` եւ ասէ. Տէր Աստուած զօրութեանց` նայեա՛ց ՛ի ժամուս յայսմիկ ՛ի գործս ձեռաց իմոց` եւ ՛ի բարձրութիւն Երուսաղեմի[115]:
|
13:6 KJV [4] So all went forth and none was left in the bedchamber, neither little nor great. Then Judith, standing by his bed, said in her heart, O Lord God of all power, look at this present upon the works of mine hands for the exaltation of Jerusalem:
|
13:7 զի ա՛յժմ է ժամանակ ա՛յց առնել քեզ ժառանգութեան քում, եւ առնել զգործս զայս ՛ի ձեռս իմ, ՛ի սատակումն թշնամեաց մերոց որք յարուցեալ են ՛ի վերայ մեր:
|
13:7 KJV [5] For now is the time to help thine inheritance, and to execute thine enterprizes to the destruction of the enemies which are risen against us:
|
13:8 Եւ մատեա՛ւ առ քանուն գահոյիցն, որ էր ընդ սնարսն Հողոփեռնեայ, եւ եհան զդաշոյն նորա յազդերէ՛ նորա:
|
13:8 KJV [6] Then she came to the pillar of the bed, which was at Holofernes' head, and took down his fauchion from thence,
KJV [7] And approached to his bed:
|
13:9 եւ կալա՛ւ զհերաց նորա` եւ ասէ. Զօրացո՛ զիս Աստուած Իսրայէլի յաւուրս յայսմիկ:
|
13:9 and took hold of the hair of his head, and said, Strengthen me, O Lord God of Israel, this day:
|
13:10 Եւ եհա՛ր ՛ի պարանոցի նորա երկիցս զօրութեամբ իւրով: Եւ հատեալ եբարձ զգլուխ նորա:
|
13:10 KJV [8] And she smote twice upon his neck with all her might, and she took away his head from him:
|
13:11 եւ թաւալեցոյց ընկէ՛ց զմարմին նորա ՛ի գահոյից անտի: Եւ յետ ժամու միոջ` ել եւ ետ նաժշտին իւրում զգլուխն Հողոփեռնեայ[116]:
|
13:11 KJV [9] And tumbled his body down from the bed, and pulled down the canopy from the pillars; and anon after she went forth, and gave Holofernes his head to her maid:
|
13:12 եւ ընկէց ՛ի մախաղ կերակրոյն իւրոյ: Եւ ելին երկոքին ՛ի միասին ըստ սովորութեանն իւրեանց, եւ անցին նոքա ըստ բանակն, եւ շրջեցան եկին ընդ ձորն. եւ ելին նոքա ՛ի լեառնն Բետիղուայ:
|
13:12 KJV [10] And she put it in her bag of meat: so they twain went together according to their custom unto prayer: and when they passed the camp, they compassed the valley, and went up the mountain of Bethulia:
|
13:13 եւ եկին նոքա ՛ի դրունս քաղաքին: Եւ ասէ Յուդիթ ՛ի հեռաստանէ ցպահապանս դրանցն. Բացէ՛ք բացէ՛ք արդ զդրունսդ, զի ընդ մե՛զ է Տէր Աստուած մեր, արասցէ՛ եւս զօրութիւն յԻսրայէլի, եւ ՛ի բեկումն թշնամեաց մերոց. որպէս եւ արա՛ր այսօր[117]:
|
13:13 and came to the gates thereof. KJV [11] Then said Judith afar off, to the watchmen at the gate, Open, open now the gate: God, even our God, is with us, to shew his power yet in Jerusalem, and his forces against the enemy, as he hath even done this day:
|
13:14 Եւ եղեւ իբրեւ լուան արք քաղաքին նորա զձայն նորա, փութացա՛ն իջանել ՛ի դրունս քաղաքին իւրեանց. եւ կարդացին նոքա զքահանայսն եւ զծերս ժողովրդեանն:
|
13:14 KJV [12] Now when the men of her city heard her voice, they made haste to go down to the gate of their city, and they called the elders of the city:
|
13:15 Եւ ժողովեցան ՛ի փոքուէ մինչեւ ցմեծամեծս, քանզի զարմացեալ էին նոքա յոյժ ընդ գնալն նորա: Եւ բացի՛ն զդուռն քաղաքին, եւ առին զնոսա ՛ի ներքս[118]:
|
13:15 KJV [13] And then they ran all together, both small and great, for it was strange unto them that she was come: so they opened the gate, and received them:
|
13:16 եւ լուցին զլապտերս իւրեանց, եւ կացի՛ն շուրջ զնոքօք:
|
13:16 and made a fire for a light, and stood round about them:
|
13:17 Եւ ասէ Յուդիթ բարձրաձա՛յն բարբառով. Ո՛րդիք Իսրայէլի օրհնեցէ՛ք զԱստուած:
|
13:17 KJV [14] Then she said to them with a loud voice, Praise, praise God, praise God, I say:
|
13:18 որ ո՛չ մերժեաց զողորմութիւն իւր ՛ի տանէս Իսրայէլի. այլ եհար վանեաց զթշնամիս մեր ՛ի ձեռն իմ ՛ի գիշերիս յայսմիկ[119]:
|
13:18 for he hath not taken away his mercy from the house of Israel, but hath destroyed our enemies by mine hands this night:
|
13:19 Եւ եհան զգլուխն ՛ի մախաղէն եւ եցոյց նոցա. եւ ասէ ցնոսա. Ահաւասիկ գլուխն Հողոփեռնեայ զօրագլխի զօրացն Ասուրայ. եւ ահա վարագո՛յրքն պատուականք ընդ որով անկեալ դնէր յարբեցութեան իւրում` եւ սատակեաց զնա Տէր Աստուած ՛ի ձեռն կնոջս:
|
13:19 KJV [15] So she took the head out of the bag, and shewed it, and said unto them, behold the head of Holofernes, the chief captain of the army of Assur, and behold the canopy, wherein he did lie in his drunkenness; and the Lord hath smitten him by the hand of a woman:
|
13:20 Կենդանի՛ է Տէր որ պահեաց զիս ՛ի ճանապարհին յայնմիկ յորում գնացին. զի խաբեաց զնա տեսիլ երեսաց իմոց ՛ի կորո՛ւստ նմին, եւ ո՛չ արար նա ընդ իս պղծութիւն ՛ի նախատինս անձին իմոյ:
|
13:20 KJV [16] As the Lord liveth, who hath kept me in my way that I went, my countenance hath deceived him to his destruction, and yet hath he not committed sin with me, to defile and shame me:
|
13:22 Եւ գոհացան ամենայն ժողովուրդքն, եւ խոնարհեալ երկի՛ր պագին Աստուծոյ. եւ ասեն միաձայն ամենեքին. Օրհնեա՛լ ես դու Տէր Աստուած մեր, որ յամօ՛թ արարեր այսօր զթշնամիս ժողովրդեան քոյ:
|
13:22 KJV [17] Then all the people were wonderfully astonished, and bowed themselves and worshipped God, and said with one accord, Blessed be thou, O our God, which hast this day brought to nought the enemies of thy people:
|
13:23 Եւ ասէ Ոզիա ցՅուդիթ. Օրհնեալ ես դու դուստր` յԱստուծոյ բարձրելոյ, քան զամենայն կանայս որ ՛ի վերայ երկրի[120]:
|
13:23 KJV [18] Then said Ozias unto her, O daughter, blessed art thou of the most high God above all the women upon the earth:
|
13:24 եւ օրհնեալ Տէր Աստուած որ արար զերկինս եւ զերկիր. որ յաջողեացն քեզ ՛ի վերայ գլխոյ իշխանիդ այդորիկ թշնամւոյ մերոյ:
|
13:24 and blessed be the Lord God, which hath created the heavens and the earth, which hath directed thee to the cutting off of the head of the chief of our enemies:
|
13:25 Եւ ո՛չ պակասեսցէ անունդ քո ՛ի մարդկանէ, առ ՛ի յիշելոյ զքեզ առաջի Աստուծոյ մինչեւ յաւիտեան. եւ արասցէ զքեզ Տէր Աստուած իմ ՛ի բարձրութիւն անձին քո. եւ այցելո՛ւ լիցի քեզ ՛ի բարիս. փոխանակ զի ո՛չ խնայեցեր դու յանձն քո վասն տառապանաց ազգի մերոյ. այլ խնդրեցեր զվրէժ կործանման հարուածոցս մեր. գնացեալ քո ուղիղ զճանապարհս առաջի Տեառն մերոյ[121]:
|
13:25 KJV [19] For this thy confidence shall not depart from the heart of men, which remember the power of God for ever.
KJV [20] And God turn these things to thee for a perpetual praise, to visit thee in good things because thou hast not spared thy life for the affliction of our nation, but hast revenged our ruin, walking a straight way before our God:
|
13:26 Եւ ասէ ամենայն ժողովուրդն. Եղիցի՛ եղիցի:
|
13:26 And all the people said; So be it, so be it:
|