Գրք. Lk, Գլ. 19   [(1895)] Գրք. Lk., Գլ. 19   [KJV]

19:1
Եւ մտեալ շրջէր ընդ Երիքով:
19:1
And [Jesus] entered and passed through Jericho:
19:2
Եւ ահա այր մի անուն կոչեցեալ Զակքէոս, եւ նա էր մաքսապետ եւ ինքն մեծատուն:
19:2
And, behold, [there was] a man named Zacchaeus, which was the chief among the publicans, and he was rich:
19:3
եւ խնդրէր տեսանել եթէ ով իցէ Յիսուս, եւ ոչ կարէր ի բազմութենէն, զի կարճ էր հասակաւ:
19:3
And he sought to see Jesus who he was; and could not for the press, because he was little of stature:
19:4
Եւ ընթացեալ յառաջս` ել ի ժանտաթզենին զի տեսանիցէ զնա. քանզի ընդ այն իսկ անցանելոց էր:
19:4
And he ran before, and climbed up into a sycomore tree to see him: for he was to pass that:
19:5
Իբրեւ եկն ի տեղին, հայեցաւ ի վեր Յիսուս եւ ասէ ցնա. Զակքէ, փութա էջ այտի, զի այսօր ի տան քում արժան է ինձ ագանել:
19:5
And when Jesus came to the place, he looked up, and saw him, and said unto him, Zacchaeus, make haste, and come down; for to day I must abide at thy house:
19:6
Փութացաւ եւ էջ եւ ընկալաւ զնա ուրախութեամբ:
19:6
And he made haste, and came down, and received him joyfully:
19:7
Իբրեւ տեսին ամենեքին, տրտնջէին եւ ասէին թէ` Առ առն մեղաւորի եմուտ լուծանել:
19:7
And when they saw [it], they all murmured, saying, That he was gone to be guest with a man that is a sinner:
19:8
Եկն եկաց Զակքէոս եւ ասէ ցՏէր. Տէր, ահա զկէս ընչից իմոց տաց աղքատաց, եւ եթէ զոք զրկեցի, հատուցից չորեքկին:
19:8
And Zacchaeus stood, and said unto the Lord; Behold, Lord, the half of my goods I give to the poor; and if I have taken any thing from any man by false accusation, I restore [him] fourfold:
19:9
Եւ ասէ ցնա Յիսուս. Այսօր եղեւ փրկութիւն տանս այսմիկ. քանզի եւ սա որդի Աբրահամու է:
19:9
And Jesus said unto him, This day is salvation come to this house, forsomuch as he also is a son of Abraham:
19:10
Զի եկն Որդի մարդոյ խնդրել եւ կեցուցանել զկորուսեալն:
19:10
For the Son of man is come to seek and to save that which was lost:
19:11
Եւ մինչդեռ նոքա զայն լսէին, յաւել առակ մի եւ ասէ վասն մերձենալոյ նորա յԵրուսաղէմ, եւ համարելոյ նոցա եթէ առժամայն յայտնելոց է արքայութիւն Աստուծոյ:
19:11
And as they heard these things, he added and spake a parable, because he was nigh to Jerusalem, and because they thought that the kingdom of God should immediately appear:
19:12
Ասէ. Այր ոմն ազնուական գնաց յաշխարհ հեռի առնուլ իւր թագաւորութիւն եւ դառնալ:
19:12
He said therefore, A certain nobleman went into a far country to receive for himself a kingdom, and to return:
19:13
Եւ կոչեցեալ [111]զծառայս իւր` ետ նոցա տասն մնաս, եւ ասէ ցնոսա. Յարգեցէք զայդ մինչեւ եկից:
19:13
And he called his ten servants, and delivered them ten pounds, and said unto them, Occupy till I come:
19:14
Եւ քաղաքացիքն նորա ատէին զնա, առաքեցին հրեշտակս զկնի նորա, եւ ասեն թէ` Ոչ կամիմք թագաւորել դմա ի վերայ մեր:
19:14
But his citizens hated him, and sent a message after him, saying, We will not have this [man] to reign over us:
19:15
Եւ եղեւ դառնալ նմա առեալ զթագաւորութիւնն, եւ կոչեալ զծառայսն որոց տուեալ էր զարծաթն, զի գիտասցէ թէ ո՛ զինչ շահեցաւ:
19:15
And it came to pass, that when he was returned, having received the kingdom, then he commanded these servants to be called unto him, to whom he had given the money, that he might know how much every man had gained by trading:
19:16
Եկն առաջինն եւ ասէ. Տէր, մնասն քո տասն մնաս արար:
19:16
Then came the first, saying, Lord, thy pound hath gained ten pounds:
19:17
Եւ ասէ ցնա. Ազնի՛ւ, ծառայ բարի, զի ի փոքուդ հաւատարիմ եղեր, լիջիր իշխանութիւն ունել ի վերայ տասն քաղաքի:
19:17
And he said unto him, Well, thou good servant: because thou hast been faithful in a very little, have thou authority over ten cities:
19:18
Եկն երկրորդն եւ ասէ. Մնասն քո արար հինգ մնաս:
19:18
And the second came, saying, Lord, thy pound hath gained five pounds:
19:19
Ասէ եւ ցնա. Եւ դու լիջիր ի վերայ հինգ քաղաքաց:
19:19
And he said likewise to him, Be thou also over five cities:
19:20
Եկն մեւսն եւ ասէ. Տէր, ահա մնասն քո զոր ունէի ծրարեալ ի վարշամակի:
19:20
And another came, saying, Lord, behold, [here is] thy pound, which I have kept laid up in a napkin:
19:21
երկնչէի ի քէն, զի այր ստամբակ ես. բառնաս զոր ոչ եդիր, եւ հնձես զոր ոչ սերմանեցեր:
19:21
For I feared thee, because thou art an austere man: thou takest up that thou layedst not down, and reapest that thou didst not sow:
19:22
Եւ ասէ ցնա. Ի բերանոյ քումմէ դատեցայց զքեզ, ծառայ [112]անհաւատ. գիտէիր թէ ես այր մի ստամբակ եմ, բառնամ զոր ոչ եդի, հնձեմ ուր ոչ սերմանեցի:
19:22
And he saith unto him, Out of thine own mouth will I judge thee, [thou] wicked servant. Thou knewest that I was an austere man, taking up that I laid not down, and reaping that I did not sow:
19:23
եւ ընդէ՞ր ոչ ետուր զարծաթն իմ ի սեղանաւորս, եւ եկեալ ես տոկոսեօք պահանջէի:
19:23
Wherefore then gavest not thou my money into the bank, that at my coming I might have required mine own with usury:
19:24
Եւ ասէ ցսպասաւորսն. Առէք ի դմանէ զմնասն, եւ տարայք տուք այնմ որ ունիցի զտասն մնասն:
19:24
And he said unto them that stood by, Take from him the pound, and give [it] to him that hath ten pounds:
19:25
Եւ ասեն ցնա. Տէր, ունի տասն մնաս:
19:25
And they said unto him, Lord, he hath ten pounds:
19:26
Ասեմ ձեզ եթէ` Ամենայնի որ ունիցի` տացի. եւ յայնմանէ որ ոչն ունիցի, եւ զոր ունիցին` բարձցի ի նմանէ:
19:26
For I say unto you, That unto every one which hath shall be given; and from him that hath not, even that he hath shall be taken away from him:
19:27
Բայց զթշնամիսն իմ զայնոսիկ որ ոչն կամէին զիս թագաւորել ի վերայ նոցա, ածէք այսր, եւ սպանէք առաջի իմ:
19:27
But those mine enemies, which would not that I should reign over them, bring hither, and slay [them] before me:
19:28
Եւ իբրեւ զայս ասաց, գնաց յառաջ ելանել յԵրուսաղէմ:
19:28
And when he had thus spoken, he went before, ascending up to Jerusalem:
19:29
Եւ եղեւ իբրեւ մերձեցաւ ի Բեթփագէ եւ ի Բեթանիա մօտ ի լեառնն որ կոչի Ձիթենեաց, առաքեաց երկուս յաշակերտացն իւրոց եւ ասէ:
19:29
And it came to pass, when he was come nigh to Bethphage and Bethany, at the mount called [the mount] of Olives, he sent two of his disciples:
19:30
Երթայք դուք ի գեղն որ հանդէպ մեր կայ. յոր իբրեւ մտանէք, գտանիցէք յաւանակ կապեալ, յորում ոք ի մարդկանէ երբեք ոչ նստաւ. լուծէք զնա եւ ածէք:
19:30
Saying, Go ye into the village over against [you]; in the which at your entering ye shall find a colt tied, whereon yet never man sat: loose him, and bring:
19:31
Եւ եթէ ոք հարցանիցէ զձեզ թէ` Ընդէ՞ր լուծանէք, այսպէս ասասջիք ցնա, թէ` Տեառն իւրում պիտոյ է:
19:31
And if any man ask you, Why do ye loose [him]? thus shall ye say unto him, Because the Lord hath need of him:
19:32
Իբրեւ չոգան որ առաքեցանն, գտին որպէս ասացն ցնոսա, [113]կայր յաւանակն:
19:32
And they that were sent went their way, and found even as he had said unto them:
19:33
Եւ մինչդեռ լուծանէին զյաւանակն, ասեն տեարքն նորա ցնոսա. Զի՞ լուծանէք զյաւանակդ:
19:33
And as they were loosing the colt, the owners thereof said unto them, Why loose ye the colt:
19:34
Եւ նոքա ասեն. Տեառն իւրում պիտոյ է:
19:34
And they said, The Lord hath need of him:
19:35
Եւ ածին զնա առ Յիսուս, եւ արկին զնովաւ հանդերձս եւ հեծուցին զՅիսուս:
19:35
And they brought him to Jesus: and they cast their garments upon the colt, and they set Jesus thereon:
19:36
Եւ մինչդեռ երթայր, զհանդերձս իւրեանց տարածանէին զճանապարհաւն:
19:36
And as he went, they spread their clothes in the way:
19:37
Եւ իբրեւ այն ինչ մերձ եղեւ ի զառ ի վայր լերինն Ձիթենեաց, սկսաւ ամենայն բազմութիւն աշակերտացն ուրախութեամբ օրհնել զԱստուած ի ձայն մեծ վասն ամենայն եղելոց զօրութեանցն զոր տեսին:
19:37
And when he was come nigh, even now at the descent of the mount of Olives, the whole multitude of the disciples began to rejoice and praise God with a loud voice for all the mighty works that they had seen:
19:38
եւ ասէին. Օրհնեալ որ գայ թագաւորդ յանուն Տեառն. խաղաղութիւն յերկինս եւ փառք ի բարձունս:
19:38
Saying, Blessed [be] the King that cometh in the name of the Lord: peace in heaven, and glory in the highest:
19:39
Եւ ոմանք ի փարիսեցւոցն յամբոխէ անտի ասեն ցնա. Վարդապետ, սաստեա աշակերտացդ քոց:
19:39
And some of the Pharisees from among the multitude said unto him, Master, rebuke thy disciples:
19:40
Պատասխանի ետ եւ ասէ. Ասեմ ձեզ զի եթէ դոքա լռեսցեն, քարինքդ աղաղակեսցեն:
19:40
And he answered and said unto them, I tell you that, if these should hold their peace, the stones would immediately cry out:
19:41
Եւ իբրեւ մերձեցաւ, տեսեալ զքաղաքն` ելաց ի վերայ նորա, եւ ասէ:
19:41
And when he was come near, he beheld the city, and wept over it:
19:42
Եթէ գիտէիր դու գոնէ յաւուրս յայսմիկ զխաղաղութիւնն քո. բայց այժմ ծածկեցաւ [114]յերեսաց քոց:
19:42
Saying, If thou hadst known, even thou, at least in this thy day, the things [which belong] unto thy peace! but now they are hid from thine eyes:
19:43
Զի եկեսցեն աւուրք ի վերայ քո, եւ պատեսցեն զքեւ թշնամիք քո պատնէշ, եւ պաշարեսցեն զքեզ, եւ նեղեսցեն զքեզ յամենայն կողմանց:
19:43
For the days shall come upon thee, that thine enemies shall cast a trench about thee, and compass thee round, and keep thee in on every side:
19:44
եւ յատակեսցեն զքեզ եւ զորդիս քո ի քեզ. եւ ոչ թողուցուն քար ի քարի վերայ յամենայն ի քեզ, փոխանակ զի ոչ ծանեար զժամանակ այցելութեան քո:
19:44
And shall lay thee even with the ground, and thy children within thee; and they shall not leave in thee one stone upon another; because thou knewest not the time of thy visitation:
19:45
Եւ մտեալ ի տաճարն սկսաւ հանել [115]զաղաւնէվաճառսն եւ զգնողս, եւ զսեղանս հատավաճառացն ցրուեաց:
19:45
And he went into the temple, and began to cast out them that sold therein, and them that bought:
19:46
Եւ ասէ ցնոսա. Գրեալ է. Եւ եղիցի տուն իմ տուն աղօթից, եւ դուք արարէք զդա այրս աւազակաց:
19:46
Saying unto them, It is written, My house is the house of prayer: but ye have made it a den of thieves:
19:47
Եւ ուսուցանէր զնոսա հանապազ ի տաճարին. իսկ քահանայապետքն եւ դպիրք եւ գլխաւորք ժողովրդեանն խնդրէին զնա կորուսանել:
19:47
And he taught daily in the temple. But the chief priests and the scribes and the chief of the people sought to destroy him:
19:48
եւ ոչ գտանէին թէ զինչ արասցեն, զի ժողովուրդն ամենայն կախեալ կային զնմանէ ի լսել:
19:48
And could not find what they might do: for all the people were very attentive to hear him: