17:1 Եւ յետ վեց աւուր առնու ընդ իւր Յիսուս զՊետրոս եւ զՅակովբոս եւ զՅովհաննէս զեղբայր նորա, եւ հանէ զնոսա ի լեառն մի բարձր առանձինն:
|
17:1 And after six days Jesus taketh Peter, James, and John his brother, and bringeth them up into an high mountain apart:
|
17:2 եւ այլակերպեցաւ առաջի նոցա, եւ լուսաւորեցան երեսք նորա իբրեւ զարեգակն, եւ հանդերձք նորա եղեն սպիտակ իբրեւ զլոյս:
|
17:2 And was transfigured before them: and his face did shine as the sun, and his raiment was white as the light:
|
17:3 Եւ ահա երեւեցան նոցա Մովսէս եւ Եղիա որ խօսէին ընդ նմա:
|
17:3 And, behold, there appeared unto them Moses and Elias talking with him:
|
17:4 Պատասխանի ետ Պետրոս եւ ասէ ցՅիսուս. Տէր, բարւոք է մեզ աստ լինել. եթէ կամիս, արասցուք երիս տաղաւարս` մի քեզ եւ մի Մովսիսի եւ մի Եղիայի:
|
17:4 Then answered Peter, and said unto Jesus, Lord, it is good for us to be here: if thou wilt, let us make here three tabernacles; one for thee, and one for Moses, and one for Elias:
|
17:5 Եւ մինչդեռ նա խօսէր, ահա ամպ լուսաւոր հովանի եղեւ ի վերայ նոցա. ձայն եղեւ յամպոյն եւ ասէ. Դա է Որդի իմ սիրելի ընդ որ հաճեցայ, դմա լուարուք:
|
17:5 While he yet spake, behold, a bright cloud overshadowed them: and behold a voice out of the cloud, which said, This is my beloved Son, in whom I am well pleased; hear ye him:
|
17:6 Իբրեւ լուան աշակերտքն, անկան ի վերայ երեսաց իւրեանց եւ երկեան յոյժ:
|
17:6 And when the disciples heard [it], they fell on their face, and were sore afraid:
|
17:7 Եւ մատուցեալ Յիսուս բուռն եհար զնոցանէ եւ ասէ. Յոտն կացէք եւ մի՛ երկնչիք:
|
17:7 And Jesus came and touched them, and said, Arise, and be not afraid:
|
17:8 Ամբարձին զաչս իւրեանց եւ ոչ զոք տեսին` բայց միայն զՅիսուս:
|
17:8 And when they had lifted up their eyes, they saw no man, save Jesus only:
|
17:9 Եւ մինչդեռ իջանէին ի լեռնէ անտի, պատուիրեաց նոցա Յիսուս եւ ասէ. Մի՛ ումեք ասիցէք զտեսիլդ, մինչեւ Որդի մարդոյ ի մեռելոց յարիցէ:
|
17:9 And as they came down from the mountain, Jesus charged them, saying, Tell the vision to no man, until the Son of man be risen again from the dead:
|
17:10 Հարցին ցնա աշակերտքն եւ ասեն. Զիա՞րդ դպիրքն ասեն եթէ Եղիայի նախ պարտ է գալ:
|
17:10 And his disciples asked him, saying, Why then say the scribes that Elias must first come:
|
17:11 Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Եղիա գայ եւ հաստատեսցէ զամենայն:
|
17:11 And Jesus answered and said unto them, Elias truly shall first come, and restore all things:
|
17:12 Այլ ասեմ ձեզ, զի Եղիա եկեալ իսկ է. եւ ոչ ծանեան զնա, այլ արարին ընդ նա զոր ինչ կամեցան, նոյնպէս եւ Որդի մարդոյ չարչարելոց է ի նոցանէ:
|
17:12 But I say unto you, That Elias is come already, and they knew him not, but have done unto him whatsoever they listed. Likewise shall also the Son of man suffer of them:
|
17:13 Յայնժամ ի միտ առին աշակերտքն թէ վասն Յովհաննու մկրտչի ասաց ցնոսա:
|
17:13 Then the disciples understood that he spake unto them of John the Baptist:
|
17:14 Եւ իբրեւ եկին ի ժողովուրդն, մատեաւ այր մի, ի ծունր իջանէր եւ ասէր. Տէր, ողորմեաց որդւոյ իմում, զի լուսնոտի եւ չարաչար հիւանդանայ, բազում անգամ անկանի ի հուր եւ [55]երբեք ի ջուր:
|
17:14 And when they were come to the multitude, there came to him a [certain] man, kneeling down to him, and saying,
|
|
17:15 15 Lord, have mercy on my son: for he is lunatick, and sore vexed: for ofttimes he falleth into the fire, and oft into the water:
|
17:15 Եւ մատուցի զնա աշակերտացն քոց, եւ ոչ կարացին բժշկել:
|
17:16 And I brought him to thy disciples, and they could not cure him:
|
17:16 Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ. Ով ազգ անհաւատ եւ թեւր, մինչեւ ցե՞րբ իցեմ ընդ ձեզ, մինչեւ յե՞րբ անսայցեմ ձեզ. [56]ած զնա առ իս:
|
17:17 Then Jesus answered and said, O faithless and perverse generation, how long shall I be with you? how long shall I suffer you? bring him hither to me:
|
17:17 Եւ սաստեաց ի նա Յիսուս, եւ ել ի նմանէ դեւն, եւ բժշկեցաւ մանուկն ի ժամէն յայնմանէ:
|
17:18 And Jesus rebuked the devil; and he departed out of him: and the child was cured from that very hour:
|
17:18 Յայնժամ մատեան աշակերտքն առանձինն եւ ասեն ցՅիսուս. Մեք ընդէ՞ր ոչ կարացաք հանել զնա:
|
17:19 Then came the disciples to Jesus apart, and said, Why could not we cast him out:
|
17:19 Եւ նա ասէ ցնոսա. Վասն թերահաւատութեան ձերոյ. ամէն ասեմ ձեզ. Եթէ ունիցիք հաւատս քան զհատ մանանխոյ, ասասջիք լերինս այսմիկ. Փոխեաց աստի անդր, եւ փոխեսցի. եւ ոչ ինչ անհնարին լինիցի ձեզ:
|
17:20 And Jesus said unto them, Because of your unbelief: for verily I say unto you, If ye have faith as a grain of mustard seed, ye shall say unto this mountain, Remove hence to yonder place; and it shall remove; and nothing shall be impossible unto you:
|
17:20 Բայց այս ազգ ոչ ելանէ, եթէ ոչ աղօթիւք եւ պահովք:
|
17:21 Howbeit this kind goeth not out but by prayer and fasting:
|
17:21 Եւ մինչդեռ շրջէին նոքա ի Գալիլեա, ասէ ցնոսա Յիսուս. Մատնելոց է Որդի մարդոյ ի ձեռս մարդկան:
|
17:22 And while they abode in Galilee, Jesus said unto them, The Son of man shall be betrayed into the hands of men:
|
17:22 եւ սպանցեն զնա, եւ յերիր աւուր յարիցէ: Եւ տրտմեցան յոյժ:
|
17:23 And they shall kill him, and the third day he shall be raised again. And they were exceeding sorry:
|
17:23 Իբրեւ եկին նոքա ի Կափառնայում, մատեան որք զերկդրամեանն պահանջէին` առ Պետրոս, եւ ասեն. Վարդապետն ձեր ո՞չ տայ զերկդրամեանն: Եւ ասէ. Այո:
|
17:24 And when they were come to Capernaum, they that received tribute [money] came to Peter, and said, Doth not your master pay tribute:
|
17:24 Եւ իբրեւ եմուտ ի տուն, յառաջեաց քան զնա Յիսուս եւ ասէ. Զիա՞րդ թուի քեզ, Սիմովն, թագաւորք [57]ազգաց յումմէ՞ առնուն զհարկս կամ զհասն, յորդւո՞ց իւրեանց` թէ յօտարաց:
|
17:25 He saith, Yes. And when he was come into the house, Jesus prevented him, saying, What thinkest thou, Simon? of whom do the kings of the earth take custom or tribute? of their own children, or of strangers:
|
17:25 Եւ իբրեւ ասաց թէ` Յօտարաց, ասէ ցնա Յիսուս. Ապա ուրեմն ազատ են որդիքն:
|
17:26 Peter saith unto him, Of strangers. Jesus saith unto him, Then are the children free:
|
17:26 Բայց զի մի՛ գայթակղեցուսցուք զնոսա, երթ ի ծով եւ ընկեա կարթ, եւ զառաջին ձուկնն որ ելանիցէ` առ եւ բաց զբերան նորա, եւ գտանիցես սատեր. եւ զայն առեալ տացես նոցա ընդ իմ եւ ընդ քո:
|
17:27 Notwithstanding, lest we should offend them, go thou to the sea, and cast an hook, and take up the fish that first cometh up; and when thou hast opened his mouth, thou shalt find a piece of money: that take, and give unto them for me and thee:
|