Գրք. Tit, Գլ. 1   [(1895)] Գրք. Tit., Գլ. 1   [KJV]


1:1
Պաւղոս, ծառայ Աստուծոյ եւ առաքեալ Յիսուսի Քրիստոսի, ըստ հաւատոց ընտրելոցն Աստուծոյ, եւ ի գիտութիւն ճշմարտութեան որ ընդ աստուածպաշտութեանն է:

1:1
Paul, a servant of God, and an apostle of Jesus Christ, according to the faith of God' s elect, and the acknowledging of the truth which is after godliness:

1:2
յուսով կենացն յաւիտենից, զոր խոստացաւ անսուտն Աստուած յառաջ քան զժամանակս յաւիտենից:

1:2
In hope of eternal life, which God, that cannot lie, promised before the world began:

1:3
բայց յայտնեաց իւրովք ժամանակօք զբանն իւր քարոզութեամբ, որոյ եղէ ես հաւատարիմ ըստ հրամանի Փրկչին մերոյ Աստուծոյ:

1:3
But hath in due times manifested his word through preaching, which is committed unto me according to the commandment of God our Saviour:

1:4
Տիտոսի որդւոյ սիրելւոյ ըստ հասարակաց հաւատոց, շնորհք եւ խաղաղութիւն յԱստուծոյ Հօրէ եւ [1]ի Քրիստոսէ Յիսուսէ`` Փրկչէ մերմէ:

1:4
To Titus, [mine] own son after the common faith: Grace, mercy, [and] peace, from God the Father and the Lord Jesus Christ our Saviour:

1:5
Վասն այնորիկ իսկ թողի զքեզ ի Կրետէ, զի որ ինչ միանգամ պակաս իցէ` ուղղեսցես, եւ կացուսցես ըստ քաղաքաց երիցունս, որպէս եւ ես քեզ պատուիրեցի:

1:5
For this cause left I thee in Crete, that thou shouldest set in order the things that are wanting, and ordain elders in every city, as I had appointed thee:

1:6
եթէ ոք անարատ իցէ, միոյ կնոջ այր, որդեակս ունիցի հաւատացեալս, եւ ոչ յամբաստանութիւն անառակութեան կամ անհնազանդս:

1:6
If any be blameless, the husband of one wife, having faithful children not accused of riot or unruly:

1:7
Զի պարտ է եպիսկոպոսին անարատ լինել, որպէս եւ Աստուծոյ տնտեսի. մի՛ յանդուգն, մի՛ բարկացող, մի՛ թշնամանող, մի՛ հարկանող, մի՛ զօշաքաղ:

1:7
For a bishop must be blameless, as the steward of God; not selfwilled, not soon angry, not given to wine, no striker, not given to filthy lucre:

1:8
այլ հիւրասէր, բարեսէր, ցած, արդար, սուրբ, ժուժկալ:

1:8
But a lover of hospitality, a lover of good men, sober, just, holy, temperate:

1:9
վերակացու լինել հաւատարիմ բանին վարդապետութեան, զի կարող իցէ եւ մխիթարել ողջմտութեամբ վարդապետութեանն, եւ զհակառակորդսն կշտամբել:

1:9
Holding fast the faithful word as he hath been taught, that he may be able by sound doctrine both to exhort and to convince the gainsayers:

1:10
Քանզի բազումք են անհնազանդք, զրախօսք, եւ մտախաբք, մանաւանդ որ ի թլփատութենէ անտի են:

1:10
For there are many unruly and vain talkers and deceivers, specially they of the circumcision:

1:11
զորս պարտ է ըմբերանել որք զամենայն տունս կործանեն, եւ ուսուցանեն զոր չէ արժան, վասն զօշաքաղութեան:

1:11
Whose mouths must be stopped, who subvert whole houses, teaching things which they ought not, for filthy lucre' s sake:

1:12
Ասաց ոմն ի նոցանէ, իւրեանց իսկ մարգարէ. Կրետացիք հանապազասուտք, չարաճճիք, դատարկապորտք:

1:12
One of themselves, [even] a prophet of their own, said, The Cretians [are] alway liars, evil beasts, slow bellies:

1:13
Եւ ստոյգ է վկայութիւնս այս. վասն որոյ կշտամբեսցես զնոսա խստագոյնս, զի առողջասցին ի հաւատս:

1:13
This witness is true. Wherefore rebuke them sharply, that they may be sound in the faith:

1:14
եւ մի՛ հայեսցին ի Հրէական առասպելս, եւ ի պատուէրս մարդկան զառածելոցն ի ճշմարտութենէ:

1:14
Not giving heed to Jewish fables, and commandments of men, that turn from the truth:

1:15
Ամենայն ինչ սուրբ է սրբոց, այլ պղծոցն եւ անհաւատից ոչինչ է սուրբ, այլ պղծեալ են միտք եւ խորհուրդք նոցա:

1:15
Unto the pure all things [are] pure: but unto them that are defiled and unbelieving [is] nothing pure; but even their mind and conscience is defiled:

1:16
Խոստանան գիտել զԱստուած, եւ գործովք իւրեանց ուրանան. պիղծք եւ անհաւանք եւ յամենայն գործս բարեաց անպիտանք:

1:16
They profess that they know God; but in works they deny [him], being abominable, and disobedient, and unto every good work reprobate: