12:1 Զի անեղծ Հոգիդ քո է յամենեսին[168]:
|
12:1 For thine incorruptible Spirit is in all things:
|
12:2 Վասն որոյ զյանցաւորս առ սակաւ սակաւ յանդիմանես, եւ որովք մեղանչենն յո՛ւշ արարեալ խրատես. զի զերծեալք ՛ի չարեաց հաւատասցեն ՛ի քեզ Տէր:
|
12:2 Therefore chastenest thou them by little and little that offend, and warnest them by putting them in remembrance wherein they have offended, that leaving their wickedness they may believe on thee, O Lord:
|
12:3 Նա եւ զհին բնակիչս սրբոյ երկրի քոյ ատեցեր:
|
12:3 For it was thy will to destroy by the hands of our fathers both those old inhabitants of thy holy land:
|
12:4 վասն զգարշելի գործսն գործելոյ. զկախարդութեանց` եւ զանսուրբ նուիրացն:
|
12:4 Whom thou hatedst for doing most odious works of witchcrafts, and wicked sacrifices:
|
12:5 զորդեկոտորսն զանողորմս. եւ զաղեկերսն մարդկեղէն մարմնոցն զոր սնուցանէին. եւ արեան ՛ի միջոյ խորհրդականաց քոց աստուածեղինաց[169]:
|
12:5 And also those merciless murderers of children, and devourers of man' s flesh, and the feasts of blood:
|
12:6 Եւ զճոխս եւ զծնօղս անձանց անօգնականաց, կամեցար կորուսանել ՛ի ձեռն հարցն մերոց[170]:
|
12:6 With their priests out of the midst of their idolatrous crew, and the parents, that killed with their own hands souls destitute of help:
|
12:7 զի արժանի գերութիւն ընկալցի ծառայից Աստուծոյ. որ առ ՛ի քէն քան զամենայն առաւել պատուակա՛ն էր երկիրն[171]:
|
12:7 That the land, which thou esteemedst above all other, might receive a worthy colony of God' s children:
|
12:8 Այլեւ ՛ի նոսա իբրեւ ՛ի մարդիկ խնայեցեր: Արձակեցեր կարապետս զօրու քոյ զպիծա՛կն` զի զնոսա առ սակաւ սակաւ սատակեսցեն[172]:
|
12:8 Nevertheless even those thou sparedst as men, and didst send wasps, forerunners of thine host, to destroy them by little and little:
|
12:9 ո՛չ տկարացեալ ՛ի պատերազմի, տա՛լ զամպարիշտս ընդ ձեռամբ արդարոց. կամ անհնարին գազանօք, կամ բանիւ միանգամայն համառօտս խորտակել[173]:
|
12:9 Not that thou wast unable to bring the ungodly under the hand of the righteous in battle, or to destroy them at once with cruel beasts, or with one rough word:
|
12:10 Այլ առ սակաւ սակաւ դատելովն տայիր տեղի ապաշխարութեան: Ո՛չ անգիտացեալ թէ չա՛ր է արար նոցա. եւ ընտաբոյս չարութիւն նոցա. եւ ո՛չ փոխին խորհուրդք նոցա յաւիտեան[174]:
|
12:10 But executing thy judgments upon them by little and little, thou gavest them place of repentance, not being ignorant that they were a naughty generation, and that their malice was bred in them, and that their cogitation would never be changed:
|
12:11 զի զաւակ անիծեալ էր իսկզբանէ: Ո՛չ եթէ երկուցեալ ինչ յումեքէ` յորոյ վերայ մեղանչէինն, շնորհէիր զներելն[175]:
|
12:11 For it was a cursed seed from the beginning; neither didst thou for fear of any man give them pardon for those things wherein they sinned:
|
12:12 Քանզի ո՛վ ասիցէ ցքեզ` թէ զի՛նչ գործեցեր. եւ կամ ո՞վ է որ ընդդէմ դառնայցէ դատաստանի քում. եւ ո՞ կշտամբեսցէ զքեզ յազգացն կորուսելոց` զոր դո՛ւ արարեր. կամ ո՞վ գայցէ ընդ քեզ ՛ի հակառակութիւն ՛ի վրէժխնդրութիւն մարդոց անիրաւաց[176]:
|
12:12 For who shall say, What hast thou done? or who shall withstand thy judgment? or who shall accuse thee for the nations that perish, whom thou made? or who shall come to stand against thee, to be revenged for the unrighteous men:
|
12:13 Քանզի եւ ո՛չ Աստուած ա՛յլ գոյ բաց ՛ի քէն որում փոյթ իցէ վասն ամենեցուն. զի յա՛յտ արասցես` թէ ո՛չ տարապարտուց դատեցեր[177]:
|
12:13 For neither is there any God but thou that careth for all, to whom thou mightest shew that thy judgment is not unright:
|
12:14 Եւ ո՛չ թագաւոր կամ բռնաւոր` բառնա՛լ զակն ՛ի վեր կարիցէ ընդդէմ քո` վասն որոց տանջեցեր[178]:
|
12:14 Neither shall king or tyrant be able to set his face against thee for any whom thou hast punished:
|
12:15 Քանզի արդա՛ր ես` եւ արդարութեամբ վարես զամենայն. զայն որ պարտն իցէ տանջելոյ` տանջեցեր, օտա՛ր համարեալ ՛ի քումմէ զօրութենէ[179]:
|
12:15 Forsomuch then as thou art righteous thyself, thou orderest all things righteously: thinking it not agreeable with thy power to condemn him that hath not deserved to be punished:
|
12:16 Զի քո զօրութիւնդ իշխա՛ն է արդարութեան, եւ տիրելդ ամենեցուն` խնայե՛լ տայ քեզ յամենայն[180]:
|
12:16 For thy power is the beginning of righteousness, and because thou art the Lord of all, it maketh thee to be gracious unto all:
|
12:17 Ցուցանես զօրութիւն ՛ի վերայ թերահաւատին` կատարեալ զօրութեամբ, եւ զայնոսիկ որ ո՛չ ճանաչեն զզօրութիւն քո` յանդիմանե՛ս[181]:
|
12:17 For when men will not believe that thou art of a full power, thou shewest thy strength, and among them that know it thou makest their boldness manifest:
|
12:18 Դու որ տիրեսդ զօրութեամբ` հեզութեամբ դատիս, եւ բազում խնամութեամբ դարմանես զմեզ. քանզի մօտ է առ քեզ յորժամ կամիցիս կարօղ լինել[182]:
|
12:18 But thou, mastering thy power, judgest with equity, and orderest us with great favour: for thou mayest use power when thou wilt:
|
12:19 Ուսուցեր զժողովուրդ քո այսպիսի գործովք` թէ պա՛րտ է արդարոյն լինել մարդասէր. եւ բարեյո՛յս արարեր զորդիս քո, զի տա՛ս ՛ի վերայ մեղաց ապաշխարութիւն[183]:
|
12:19 But by such works hast thou taught thy people that the just man should be merciful, and hast made thy children to be of a good hope that thou givest repentance for sins:
|
12:20 Զի եթէ զթշնամիս ծառայից քոց` եւ զմահապարտս ա՛յնչափ ներելով պատժեցեր` եւ փրկեցեր. տուեալ ժամանակս եւ տեղիս` որովք զերծանիցին ՛ի չարեաց:
|
12:20 For if thou didst punish the enemies of thy children, and the condemned to death, with such deliberation, giving them time and place, whereby they might be delivered from their malice:
|
12:21 Ամենայն ճշմարտիւ դատեցար զորդիս քո, որոց ընդ հարսն երդմունս եւ դաշինս արարեր բարեացն աւետեաց[184]:
|
12:21 With how great circumspection didst thou judge thine own sons, unto whose fathers thou hast sworn, and made covenants of good promises:
|
12:22 Արդ զմեզ խրատեալ` զթշնամիսն բիւրապատի՛կ տանջես. զի զքո բարերարութեանդ զչափ առեալ հոգասցուք, եւ դատեալք` ակն կալցուք ողորմութեան[185]:
|
12:22 Therefore, whereas thou dost chasten us, thou scourgest our enemies a thousand times more, to the intent that, when we judge, we should carefully think of thy goodness, and when we ourselves are judged, we should look for mercy:
|
12:23 Ուստի եւ զայնոսիկ որ յանմտութեան կեանս կէին տարապարտուց` իւրեանց գարշութեամբքն տանջեցեր[186]:
|
12:23 Wherefore, whereas men have lived dissolutely and unrighteously, thou hast tormented them with their own abominations:
|
12:24 Քանզի եւ մոլորութեան ճանապարհօք երկայնագո՛յնս մոլորեցան. Աստուա՛ծս համարեալ, զորս եւ յանասուն թշնամեացն անա՛րգք էին, զօրէն տղայոց անմտաց խաբեալք[187]:
|
12:24 For they went astray very far in the ways of error, and held them for gods, which even among the beasts of their enemies were despised, being deceived, as children of no understanding:
|
12:25 Վասն այնորիկ իբրեւ անխօսուն մանկանց դատաստան ընդ խա՛ղ արձակեցեր[188]:
|
12:25 Therefore unto them, as to children without the use of reason, thou didst send a judgment to mock them:
|
12:26 Եւ զի նոքա խաղովք սաստիցն ո՛չ խրատեցան, զարժանաւո՛ր Աստուծոյ դատաստանն կրեսցեն[189]:
|
12:26 But they that would not be reformed by that correction, wherein he dallied with them, shall feel a judgment worthy of God:
|
12:27 Զի որովք ինքեանք ՛ի չարչարելն զայրանային, նոքիմբք զորս աստուածսն համարէին` տանջեսցին: Տեսեալ զայն որ յառաջն ուրանային` ծանեան զի Աստուած ճշմարիտ է. վասն որոյ եւ նշանակ դատապարտութեան եկն ՛ի վերայ նոցա[190]:
|
12:27 For, look, for what things they grudged, when they were punished, that is, for them whom they thought to be gods; [now] being punished in them, when they saw it, they acknowledged him to be the true God, whom before they denied to know: and therefore came extreme damnation upon them:
|