Գրք. Wis, Գլ. 9   [(1895)] Գրք. Wis., Գլ. 9   [KJV]


9:1
Աստուած հարց` եւ Տէր ողորմութեան քոյ. դո՛ւ ես որ արարեր զամենայն բանիւ քով[129]:

9:1
O God of my fathers, and Lord of mercy, who hast made all things with thy word:

9:2
եւ իմաստութեամբ քով կազմեցեր զմարդն: Զի տիրեսցէ արարածոց ՛ի քէն եղելոց:

9:2
And ordained man through thy wisdom, that he should have dominion over the creatures which thou hast made:

9:3
եւ վարեսցէ զաշխարհ սրբութեամբ եւ արդարութեամբ, եւ ուղղութեամբ ոգւո՛յ դատեսցի զդատաստան:

9:3
And order the world according to equity and righteousness, and execute judgment with an upright heart:

9:4
Տո՛ւր ինձ զքոյոց աթոռոցդ զդարանակալ իմաստութիւն. եւ մի՛ խոտա՛ն առներ զիս ՛ի քոց ծառայից:

9:4
Give me wisdom, that sitteth by thy throne; and reject me not from among thy children:

9:5
Զի ես ծառա՛յ քո եմ, եւ որդի աղախնոյ քոյ. մարդ տկա՛ր եւ սակա՛ւ ժամանակեան, եւ կրտսեր իմաստութեան դատաստանի եւ օրինաց[130]:

9:5
For I thy servant and son of thine handmaid am a feeble person, and of a short time, and too young for the understanding of judgment and laws:

9:6
Զի թէպէտ եւ իցէ՛ ոք կատարեալ յորդիս մարդկան, եւ առ ՛ի քէն իմաստութիւնդ հեռի է ՛ի նմանէ` յոչի՛նչ համարեսցի[131]:

9:6
For though a man be never so perfect among the children of men, yet if thy wisdom be not with him, he shall be nothing regarded:

9:7
Դո՛ւ ընտրեցեր զիս թագաւոր ժողովրդեան քում, եւ դատաւոր ուստերաց քոց եւ դստերաց:

9:7
Thou hast chosen me to be a king of thy people, and a judge of thy sons and daughters:

9:8
Ասացեր շինել տաճար ՛ի լերին սրբութեան քոյ, եւ ՛ի քաղաքի բնակութեան քոյ սեղա՛ն, ՛ի նմանութիւն սրբոյ խորանին, զոր յառաջագոյն պատրաստեցեր իսկզբանէ[132]:

9:8
Thou hast commanded me to build a temple upon thy holy mount, and an altar in the city wherein thou dwellest, a resemblance of the holy tabernacle, which thou hast prepared from the beginning:

9:9
Ընդ քե՛զ եւ իմաստութիւն` որ գիտէ զգործս քո, եւ մօ՛տ էր յորժամ առնէիր զաշխարհս. եւ ճանաչէ՛ր զինչ հաճոյ իցէ յաչս քո, եւ զինչ ուղղութիւն ՛ի պատուիրանս քո[133]:

9:9
And wisdom was with thee: which knoweth thy works, and was present when thou madest the world, and knew what was acceptable in thy sight, and right in thy commandments:

9:10
Առաքեա՛ զդա ՛ի սրբութեանց երկնից, եւ յաթոռոյ փառաց քոց արձակեա՛ զդա. զի եկեալ դադարեսցէ առ իս, եւ գիտացի՛ց զի՛նչ հաճոյ իցէ առաջի քո[134]:

9:10
O send her out of thy holy heavens, and from the throne of thy glory, that being present she may labour with me, that I may know what is pleasing unto thee:

9:11
քանզի գիտէ՛ դա զամենայն, եւ խելամո՛ւտ է. եւ առաջնորդեսցէ ինձ ՛ի գործս իմ զգաստութեամբ: Եւ պահեսցէ զիս փառօք իւրովք:

9:11
For she knoweth and understandeth all things, and she shall lead me soberly in my doings, and preserve me in her power:

9:12
եւ եղիցին ընդունելի՛ գործք իմ. եւ դատեցայց զժողովուրդս քո արդարութեամբ. եւ եղէց արժանի՛ աթոռոյ հօր իմոյ[135]:

9:12
So shall my works be acceptable, and then shall I judge thy people righteously, and be worthy to sit in my father' s seat:

9:13
Զի ո՞վ է մարդ` որ գիտիցէ զխորհուրդս Աստուծոյ, կամ ո՞վ ածիցէ զմտաւ թէ զինչ կամիցի Տէր[136]:

9:13
For what man is he that can know the counsel of God? or who can think what the will of the Lord is:

9:14
Զի խորհուրդ մահկանացուաց` զանգիտօղք են, եւ զաղփաղփո՛ւնք հնարագիտութիւնք մեր[137]:

9:14
For the thoughts of mortal men are miserable, and our devices are but uncertain:

9:15
Զի մարմին եղծանելի` ծանրացուցանէ զոգի, եւ հակէ հողեղէն յարկս զմի՛տս բազմահոգս:

9:15
For the corruptible body presseth down the soul, and the earthy tabernacle weigheth down the mind that museth upon many things:

9:16
Եւ հազի՛ւ նկատեմք զերկրաւորս, եւ որ ինչ առ ոտս կայցէ` աշխատութեամբ գտանեմք: Իսկ որ ինչ յերկինս է` ո՞վ քննեսցէ:

9:16
And hardly do we guess aright at things that are upon earth, and with labour do we find the things that are before us: but the things that are in heaven who hath searched out:

9:17
եւ զխորհուրդս քո ո՞վ գիտաց` եթէ ոչ դո՛ւ ետուր իմաստութիւն, եւ առաքեցեր զՍուրբ Հոգիդ քո ՛ի բարձանց[138]:

9:17
And thy counsel who hath known, except thou give wisdom, and send thy Holy Spirit from above:

9:18
Եւ ապա ուղղեցան շաւիղք երկրաւորացս, եւ զճանապարհս քո ուսա՛ն մարդիկ. եւ իմաստութեամբ քո փրկեցան[139]:

9:18
For so the ways of them which lived on the earth were reformed, and men were taught the things that are pleasing unto thee, and were saved through wisdom: