Գրք. Zech, Գլ. 13   [(1895)] Գրք. Zech., Գլ. 13   [KJV]


13:1
Յաւուր յայնմիկ եղիցի [150]ամենայն տեղի`` բացեալ տանն Դաւթի` [151]ի փոփոխումն եւ ի սրսկումն:

13:1
In that day there shall be a fountain opened to the house of David and to the inhabitants of Jerusalem for sin and for uncleanness:

13:2
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ [152]բարձցէ Տէր`` զանուանս կռոց յերկրէ, եւ ոչ եւս եղիցի յիշատակ նոցա. եւ զսուտ մարգարէսն եւ զայսս պիղծս բարձից յերկրէ:

13:2
And it shall come to pass in that day, saith the LORD of hosts, [that] I will cut off the names of the idols out of the land, and they shall no more be remembered: and also I will cause the prophets and the unclean spirit to pass out of the land:

13:3
Եւ եղիցի թէ մարգարէանայցէ ոք տակաւին, եւ ասասցեն ցնա հայր եւ մայր իւր որ ծնան զնա. Մի՛ կեցջիր, զի սուտ խօսեցար յանուն Տեառն. եւ [153]խափանեսցեն զնա հայր եւ մայր նորա որ ծնան զնա` [154]ի մարգարէանալոյն:

13:3
And it shall come to pass, [that] when any shall yet prophesy, then his father and his mother that begat him shall say unto him, Thou shalt not live; for thou speakest lies in the name of the LORD: and his father and his mother that begat him shall thrust him through when he prophesieth:

13:4
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ ամաչեսցեն մարգարէքն յիւրաքանչիւր տեսլենէ ի մարգարէանալն իւրեանց, եւ [155]զգեցցին փեղկս մազեղէնս` փոխանակ զի ստեցին:

13:4
And it shall come to pass in that day, [that] the prophets shall be ashamed every one of his vision, when he hath prophesied; neither shall they wear a rough garment to deceive:

13:5
Եւ ասասցէ. չեմ ես մարգարէ, այլ այր հողագործ եմ ես, եւ մարդ [156]ծնաւ զիս ի մանկութենէ իմմէ:

13:5
But he shall say, I [am] no prophet, I [am] an husbandman; for man taught me to keep cattle from my youth:

13:6
Եւ [157]ասացից ցնա. Զի՞նչ են վէրքդ այդոքիկ ի մէջ ձեռաց քոց: Եւ ասասցէ. Զորս վիրաւորեցայ ի տան [158]սիրելւոյ իմոյ:

13:6
And [one] shall say unto him, What [are] these wounds in thine hands? Then he shall answer, [Those] with which I was wounded [in] the house of my friends:

13:7
Զարթիր, սուր, ի վերայ Հովուի իմոյ, եւ ի վերայ առն ընկերի [159]նորա, ասէ Տէր ամենակալ. [160]հարից զՀովիւն եւ ցրուեսցին խաշինքն, եւ դարձուցից զձեռն իմ ի վերայ [161]հովուաց:

13:7
Awake, O sword, against my shepherd, and against the man [that is] my fellow, saith the LORD of hosts: smite the shepherd, and the sheep shall be scattered: and I will turn mine hand upon the little ones:

13:8
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ``, ասէ Տէր, երկու մասունք ի նմա սատակեսցին եւ պակասեսցին, եւ երրորդն մնասցէ ի նմա:

13:8
And it shall come to pass, [that] in all the land, saith the LORD, two parts therein shall be cut off [and] die; but the third shall be left therein:

13:9
Եւ անցուցից զերրորդ մասն ընդ հուր, եւ [162]ջեռուցից զնոսա որպէս ջեռնու`` արծաթ. եւ փորձեցից զնոսա որպէս փորձի ոսկի. նա կարդասցէ զանուն իմ, եւ ես լուայց նմա. եւ ասացից. Ժողովուրդ իմ է սա: Եւ նա ասասցէ. [163]Տէր Աստուած իմ ես դու:

13:9
And I will bring the third part through the fire, and will refine them as silver is refined, and will try them as gold is tried: they shall call on my name, and I will hear them: I will say, It [is] my people: and they shall say, The LORD [is] my God: