Գրք. 1Tim, Գլ. 4   [(1895)] Գրք. 1Tim., Գլ. 4   [KJV]


4:1
Այլ Հոգին Սուրբ յայտնապէս ասէ թէ ի ժամանակս յետինս քակեսցին ոմանք ի հաւատոցն, եւ հայեսցին յայսս մոլորութեան եւ ի վարդապետութիւնս դիւաց:

4:1
Now the Spirit speaketh expressly, that in the latter times some shall depart from the faith, giving heed to seducing spirits, and doctrines of devils:

4:2
կեղծաւորութեամբ ստաբանք, խարեալք իւրեանց խղճիւն մտաց:

4:2
Speaking lies in hypocrisy; having their conscience seared with a hot iron:

4:3
որ արգելուցուն յամուսնանալոյ, եւ մեկնիցեն ի կերակրոց զոր Աստուած հաստատեաց ի վայելել [13]հաւատացելոց, եւ ոյք հասեալ իցեն ի ճշմարտութեանն վերայ:

4:3
Forbidding to marry, [and commanding] to abstain from meats, which God hath created to be received with thanksgiving of them which believe and know the truth:

4:4
Զի ամենայն արարածք Աստուծոյ բարի են, եւ չիք ինչ խոտան. մանաւանդ որ գոհութեամբ ընդունիցին:

4:4
For every creature of God [is] good, and nothing to be refused, if it be received with thanksgiving:

4:5
զի սրբի բանիւն Աստուծոյ եւ աղօթիւք:

4:5
For it is sanctified by the word of God and prayer:

4:6
Զայս խրատ տուեալ եղբարց` բարւոք պաշտօնեայ լինիցիս Քրիստոսի Յիսուսի, սնանիցիս բանիւք հաւատոց եւ բարւոք վարդապետութեամբն զորոյ զհետն իսկ եղեր:

4:6
If thou put the brethren in remembrance of these things, thou shalt be a good minister of Jesus Christ, nourished up in the words of faith and of good doctrine, whereunto thou hast attained:

4:7
Այլ ի պիղծ բանից եւ յառասպելաց պառաւանց հրաժարեսջիր, բայց կրթեա զանձն քո յաստուածպաշտութիւն:

4:7
But refuse profane and old wives' fables, and exercise thyself [rather] unto godliness:

4:8
զի մարմնոյ կրթութիւն առ սակաւ ինչ օգտակար է, իսկ աստուածպաշտութիւն առ ամենայն ինչ օգտակար է, եւ զաւետիս կեանց ունի զարդիս եւ զհանդերձելոցն:

4:8
For bodily exercise profiteth little: but godliness is profitable unto all things, having promise of the life that now is, and of that which is to come:

4:9
Հաւատարիմ է բանս եւ ամենայն ընդունելութեան արժանի է:

4:9
This [is] a faithful saying and worthy of all acceptation:

4:10
Զի ի սոյն իսկ վաստակեմք եւ նախատինս յանձն առնումք, զի յուսացեալ եմք յԱստուած կենդանի, որ է Փրկիչ ամենայն մարդկան, մանաւանդ հաւատացելոց:

4:10
For therefore we both labour and suffer reproach, because we trust in the living God, who is the Saviour of all men, specially of those that believe:

4:11
Պատուէր տաջիր զայդ եւ ուսուցանիջիր:

4:11
These things command and teach:

4:12
Զի մի՛ ոք զքո մանկութիւնդ արհամարհիցէ. այլ օրինակ լինիջիր հաւատացելոց բանիւք, գնացիւք, սիրով, հաւատովք, սրբութեամբ:

4:12
Let no man despise thy youth; but be thou an example of the believers, in word, in conversation, in charity, in spirit, in faith, in purity:

4:13
Մինչեւ գամ ես, միտ դիր ընթերցուածոց, մխիթարութեան, վարդապետութեան:

4:13
Till I come, give attendance to reading, to exhortation, to doctrine:

4:14
Մի՛ անփոյթ առներ զշնորհացդ որ ի քեզ են, որ տուաւ քեզ մարգարէութեամբ ի ձեռնադրութենէ երիցութեան:

4:14
Neglect not the gift that is in thee, which was given thee by prophecy, with the laying on of the hands of the presbytery:

4:15
Յայդ խորհեաց եւ ի դոյն կանխեսջիր, զի քո յառաջադիմութիւնդ ամենեցուն յայտնի լիցի:

4:15
Meditate upon these things; give thyself wholly to them; that thy profiting may appear to all:

4:16
Զգոյշ լինիջիր անձին եւ վարդապետութեանդ եւ ի դմին յամեսջիր. զայդ եթէ առնիցես, ե՛ւ զանձն ապրեցուսցես, ե՛ւ զայնոսիկ որ քեզն լսիցեն:

4:16
Take heed unto thyself, and unto the doctrine; continue in them: for in doing this thou shalt both save thyself, and them that hear thee: