Գրք. 2Cor, Գլ. 5   [(1895)] Գրք. 2Cor., Գլ. 5   [KJV]


5:1
Քանզի գիտեմք զի եթէ երկրաւոր տաճար շինուածոյս մերոյ քակտեսցի, շինած յԱստուծոյ ունիմք` տաճար առանց ձեռագործի յաւիտենական, յերկինս:

5:1
For we know that if our earthly house of [this] tabernacle were dissolved, we have a building of God, an house not made with hands, eternal in the heavens:

5:2
Եւ ընդ այս տաղտկամք, քանզի զբնակութիւնն երկնից փափագեմք զգենուլ:

5:2
For in this we groan, earnestly desiring to be clothed upon with our house which is from heaven:

5:3
միայն թէ յորժամ զգենուցումքն` ոչ մերկ գտանիցիմք:

5:3
If so be that being clothed we shall not be found naked:

5:4
Քանզի որ եմք ընդ յարկաւս ընդ այսուիկ` տաղտկամք ծանրացեալք. զի ոչ կամիմք մերկանալ, այլ զայն ի վերայ այսր զգենուլ, զի ընկղմեսցի մահկանացուս ի կենաց անտի:

5:4
For we that are in [this] tabernacle do groan, being burdened: not for that we would be unclothed, but clothed upon, that mortality might be swallowed up of life:

5:5
Այլ որ յաջողէն մեզ ի սոյն` Աստուած է, որ ետ մեզ զառհաւատչեայ Հոգւոյն:

5:5
Now he that hath wrought us for the selfsame thing [is] God, who also hath given unto us the earnest of the Spirit:

5:6
Արդ համարձակիմք յամենայն ժամ, եւ գիտեմք եթէ որչափ յամեմք ի մարմնի աստ, օտարանամք ի Տեառնէ:

5:6
Therefore [we are] always confident, knowing that, whilst we are at home in the body, we are absent from the Lord:

5:7
Զի հաւատովք գնամք եւ ոչ կարծեօք:

5:7
For we walk by faith, not by sight:

5:8
այլ համարձակիմք, եւ առաւել եւս հաճեալ եմք ելանել ի մարմնոյ աստի եւ մտանել առ [18]Աստուած:

5:8
We are confident, [I say], and willing rather to be absent from the body, and to be present with the Lord:

5:9
Վասն որոյ եւ առատանամք, զի եթէ՛ յամիցեմք եւ եթէ՛ ելանիցեմք, հաճոյ եւեթ իցեմք նմա:

5:9
Wherefore we labour, that, whether present or absent, we may be accepted of him:

5:10
Քանզի ամենեցուն մեզ յանդիման լինել կայ առաջի ատենին Քրիստոսի, զի ընկալցի [19]իւրաքանչիւր իւրով մարմնով զոր ինչ գործեաց յառաջ`` եթէ՛ բարի եւ եթէ՛ չար:

5:10
For we must all appear before the judgment seat of Christ; that every one may receive the things [done] in [his] body, according to that he hath done, whether [it be] good or bad:

5:11
Իսկ արդ զահ Տեառն գիտելով չափ` զմարդկան ինչ զմիտս հաճեմք. սակայն առաջի Աստուծոյ [20]յայտնելոց եմք. բայց ես յուսամ եւ ի ձեր միտս յայտնի լինել:

5:11
Knowing therefore the terror of the Lord, we persuade men; but we are made manifest unto God; and I trust also are made manifest in your consciences:

5:12
Իբր ոչ եթէ միւսանգամ զանձինս ինչ ընծայեցուցանեմք ձեզ, այլ պատճառս տամք ձեզ պարծանաց վասն մեր. զի ունիցիք առ այնոսիկ որ առ աչսն պարծիցին եւ ոչ սրտիւք:

5:12
For we commend not ourselves again unto you, but give you occasion to glory on our behalf, that ye may have somewhat to [answer] them which glory in appearance, and not in heart:

5:13
Զի եթէ առանցաք ինչ` այն Աստուծոյ է. եւ եթէ զգաստանամք` այն ձեր է:

5:13
For whether we be beside ourselves, [it is] to God: or whether we be sober, [it is] for your cause:

5:14
զի սէրն Քրիստոսի ստիպէ զմեզ. [21]քննել զայս, զի եթէ մին փոխանակ ամենեցուն մեռաւ, ապա ուրեմն ամենեքեան մեռեալ էին:

5:14
For the love of Christ constraineth us; because we thus judge, that if one died for all, then were all dead:

5:15
եւ ի վերայ ամենեցուն մեռաւ, զի որ կենդանիքն իցեն` մի՛ անձանց իցեն կենդանիք, այլ այնմ որ ի վերայ նոցայն մեռաւ եւ յարեաւ:

5:15
And [that] he died for all, that they which live should not henceforth live unto themselves, but unto him which died for them, and rose again:

5:16
Այսուհետեւ մեք ոչ զոք գիտեմք մարմնով. զի թէպէտ եւ գիտէաք մարմնով զՔրիստոս, այլ արդ ոչ եւս նոյնպէս գիտեմք:

5:16
Wherefore henceforth know we no man after the flesh: yea, though we have known Christ after the flesh, yet now henceforth know we [him] no more:

5:17
Բայց եթէ [22]ինչ ի Քրիստոս, նոր արարած իցէ. զի հինն անց, եւ արդ նոր եղեւ [23]ամենայն:

5:17
Therefore if any man [be] in Christ, [he is] a new creature: old things are passed away; behold, all things are become new:

5:18
Այլ ամենայն ինչ յԱստուծոյ որ հաշտեցոյցն զմեզ ընդ իւր ի ձեռն [24]Քրիստոսի, եւ ետ մեզ զպաշտօնն հաշտութեան:

5:18
And all things [are] of God, who hath reconciled us to himself by Jesus Christ, and hath given to us the ministry of reconciliation:

5:19
Եւ քանզի Աստուած էր [25]Քրիստոսիւ զաշխարհս հաշտեցուցանել ընդ իւր, եւ չհամարել`` նոցա զմեղս իւրեանց, եւ եդ ի մեզ զբանն հաշտութեան:

5:19
To wit, that God was in Christ, reconciling the world unto himself, not imputing their trespasses unto them; and hath committed unto us the word of reconciliation:

5:20
Արդ վասն Քրիստոսի պատգամաւորիմք, որպէս եւ Աստուծոյ բարեխօսութեամբ մեւք. աղաչեմք վասն Քրիստոսի հաշտեցարուք ընդ Աստուծոյ:

5:20
Now then we are ambassadors for Christ, as though God did beseech [you] by us: we pray [you] in Christ' s stead, be ye reconciled to God:

5:21
Զի զայն որ ոչն գիտէր զմեղս` վասն մեր մեղս արար, զի մեք եղիցուք նովաւ արդարութիւն Աստուծոյ:

5:21
For he hath made him [to be] sin for us, who knew no sin; that we might be made the righteousness of God in him: