Գրք. 2Kings, Գլ. 13   [(1895)] Գրք. 2Kings., Գլ. 13   [KJV]

13:1
Եւ եղեւ յետ այնորիկ, եւ Աբիսողոմայ որդւոյ Դաւթի էր քոյր մի յոյժ գեղեցիկ տեսլեամբ, եւ անուն նորա Թամար. եւ սիրեաց զնա Ամոն որդի Դաւթի:
13:1
And it came to pass after this, that Absalom the son of David had a fair sister, whose name [was] Tamar; and Amnon the son of David loved her:
13:2
Եւ նեղէր Ամոն մինչեւ հիւանդանալ նմա վասն Թամարայ քեռ իւրոյ. զի կոյս էր նա, եւ ծանր էր յաչս Ամոնի առնել ինչ նմա:
13:2
And Amnon was so vexed, that he fell sick for his sister Tamar; for she [was] a virgin; and Amnon thought it hard for him to do any thing to her:
13:3
Եւ էր ընկեր Ամոնայ, եւ անուն նորա Յովնադաբ, որդի Սամաայ եղբօր Դաւթի. եւ Յովնադաբ այր իմաստուն յոյժ:
13:3
But Amnon had a friend, whose name [was] Jonadab, the son of Shimeah David' s brother: and Jonadab [was] a very subtil man:
13:4
Եւ ասէ ցնա. Զի՞ է զի այդպէս ծիւրիս, որդի արքայի, այգուն այգուն եւ ոչ պատմես ինձ: Եւ ասէ ցնա Ամոն. ԶԹամար զքոյր Աբիսողոմայ եղբօր իմոյ սիրեմ ես:
13:4
And he said unto him, Why [art] thou, [being] the king' s son, lean from day to day? wilt thou not tell me? And Amnon said unto him, I love Tamar, my brother Absalom' s sister:
13:5
Եւ ասէ ցնա Յովնադաբ. Ննջեա ի մահիճս քո եւ հիւանդացիր, եւ մտցէ հայր քո տեսանել զքեզ. եւ ասասցես ցնա. Մտցէ Թամար քոյր իմ եւ տացէ ինձ [152]խիւս. եւ արասցէ առաջի աչաց իմոց կերակուր, զի տեսից եւ կերայց ի ձեռաց նորա:
13:5
And Jonadab said unto him, Lay thee down on thy bed, and make thyself sick: and when thy father cometh to see thee, say unto him, I pray thee, let my sister Tamar come, and give me meat, and dress the meat in my sight, that I may see [it], and eat [it] at her hand:
13:6
Եւ [153]անկաւ Ամոն եւ հիւանդացաւ``. եւ եմուտ արքայ տեսանել զնա. եւ ասէ Ամոն ցարքայ. Եկեսցէ Թամար քոյր իմ առ իս, եւ արասցէ առաջի իմ [154]կերակուր բլիթս, եւ կերայց ի ձեռաց նորա:
13:6
So Amnon lay down, and made himself sick: and when the king was come to see him, Amnon said unto the king, I pray thee, let Tamar my sister come, and make me a couple of cakes in my sight, that I may eat at her hand:
13:7
Եւ առաքեաց Դաւիթ առ Թամար ի տուն եւ ասէ. Երթ ի տուն Ամոնի եղբօր քո, եւ արա նմա կերակուր:
13:7
Then David sent home to Tamar, saying, Go now to thy brother Amnon' s house, and dress him meat:
13:8
Եւ գնաց Թամար ի տուն Ամոնի եղբօր իւրոյ. եւ նա անկեալ դնէր. եւ ա՛ռ հայս եւ թրեաց, եւ արար առաջի նորա բլիթս, եւ եփեաց զբլիթսն:
13:8
So Tamar went to her brother Amnon' s house; and he was laid down. And she took flour, and kneaded [it], and made cakes in his sight, and did bake the cakes:
13:9
եւ առ զտապակն եւ թափեաց առաջի նորա. եւ ոչ կամեցաւ ուտել. եւ ասէ Ամոն. Հանէք զամենայն այր յինէն արտաքս: Եւ հանին արտաքս զամենայն այր ի նմանէ:
13:9
And she took a pan, and poured [them] out before him; but he refused to eat. And Amnon said, Have out all men from me. And they went out every man from him:
13:10
Եւ ասէ Ամոն ցԹամար. Տար զխորտիկսդ ի սենեակ, եւ կերայց ի ձեռաց քոց: Եւ ա՛ռ Թամար զբլիթսն զոր արար, եւ տարաւ Ամոնի եղբօր իւրում ի սենեակն:
13:10
And Amnon said unto Tamar, Bring the meat into the chamber, that I may eat of thine hand. And Tamar took the cakes which she had made, and brought [them] into the chamber to Amnon her brother:
13:11
եւ մատոյց նմա ուտել: Եւ նա բուռն եհար զնմանէ եւ ասէ ցնա. Եկ ննջեա ընդ իս, քոյր իմ:
13:11
And when she had brought [them] unto him to eat, he took hold of her, and said unto her, Come lie with me, my sister:
13:12
Եւ ասէ ցնա. Մի՛, եղբայր իմ, մի՛ տառապեցուցաներ զիս. զի ոչ գործի այդպիսի ինչ ի մէջ Իսրայելի, եւ մի՛ առներ զայդ անզգամութիւն:
13:12
And she answered him, Nay, my brother, do not force me; for no such thing ought to be done in Israel: do not thou this folly:
13:13
Եւ ես յո՞ տանիցիմ զնախատինս իմ. եւ դու լինիցիս իբրեւ զմի յանզգամաց ի մէջ Իսրայելի. եւ արդ խօսեաց ընդ արքայի, եւ ոչ արգելու զիս ի քէն:
13:13
And I, whither shall I cause my shame to go? and as for thee, thou shalt be as one of the fools in Israel. Now therefore, I pray thee, speak unto the king; for he will not withhold me from thee:
13:14
Եւ ոչ կամեցաւ Ամոն լսել ձայնի նորա. եւ բռնահարեաց եւ բռնադատեաց զնա, եւ տառապեցոյց զնա եւ ննջեաց ընդ նմա:
13:14
Howbeit he would not hearken unto her voice: but, being stronger than she, forced her, and lay with her:
13:15
Եւ ատեաց զնա Ամոն ատելութիւն մեծ յոյժ. զի մեծ էր ատելութիւնն որ ատեաց զնա [155]եւ անհնարին վերջին աղէտքն`` քան զառաջին սէրն զոր սիրեաց զնա. եւ ասէ ցնա Ամոն. Արի եւ գնա:
13:15
Then Amnon hated her exceedingly; so that the hatred wherewith he hated her [was] greater than the love wherewith he had loved her. And Amnon said unto her, Arise, be gone:
13:16
Եւ ասէ ցնա Թամար. [156]Մեծ են չարիքս այս քան զայն զոր արարեր ընդ իս, արձակելդ քո զիս: Եւ ոչ կամեցաւ Ամոն լսել ձայնի նորա:
13:16
And she said unto him, [There is] no cause: this evil in sending me away [is] greater than the other that thou didst unto me. But he would not hearken unto her:
13:17
Եւ կոչեաց զպատանին [157]իւր զվերակացու տան իւրոյ``, եւ ասէ ցնա. Հան զդա յինէն արտաքս, եւ փակեա զդուրսդ զկնի դորա:
13:17
Then he called his servant that ministered unto him, and said, Put now this [woman] out from me, and bolt the door after her:
13:18
Եւ էր զնովաւ [158]պարեգօտք ասղնագործք եւ կոճկէնք``, զի այնպէս զգենուին դստերք թագաւորաց կոյսք զձորձս իւրեանց. եւ եհան զնա սպասաւորն արտաքս, եւ փակեաց զդուրսն զկնի նորա:
13:18
And [she had] a garment of divers colours upon her: for with such robes were the king' s daughters [that were] virgins apparelled. Then his servant brought her out, and bolted the door after her:
13:19
Եւ ա՛ռ Թամար մոխիր եւ արկ զգլխով իւրով, եւ [159]զպարեգօտսն կոճկէնս`` զոր զգեցեալ էր` պատառեաց, եւ եդ զձեռս իւր ի վերայ գլխոյ իւրոյ, եւ երթայր երթալով եւ լայր:
13:19
And Tamar put ashes on her head, and rent her garment of divers colours that [was] on her, and laid her hand on her head, and went on crying:
13:20
Եւ ասէ ցնա Աբիսողոմ եղբայր նորա. Միթէ Ամո՞ն եղբայր քո եղեւ ընդ քեզ. եւ արդ, քոյր իմ, լուռ կաց, զի եղբայր քո է, մի՛ ածեր զմտաւ քով խօսել զբանդ զայդ: Եւ նստաւ Թամար [160]այրութեամբ ի տան Աբիսողոմայ եղբօր իւրոյ:
13:20
And Absalom her brother said unto her, Hath Amnon thy brother been with thee? but hold now thy peace, my sister: he [is] thy brother; regard not this thing. So Tamar remained desolate in her brother Absalom' s house:
13:21
Եւ լուաւ [161]արքայ զբանս զայսոսիկ եւ բարկացաւ յոյժ. [162]եւ ոչ տրտմեցոյց զոգի Ամոնայ որդւոյ իւրոյ զի սիրէր զնա, զի անդրանիկ նորա էր:
13:21
But when king David heard of all these things, he was very wroth:
13:22
Եւ ոչ խօսեցաւ Աբիսողոմ ընդ Ամոնայ ի չարէ մինչեւ ցբարի. զի ատեայր Աբիսողոմ զԱմոն վասն բանին զոր տառապեցոյց զԹամար զքոյր նորա:
13:22
And Absalom spake unto his brother Amnon neither good nor bad: for Absalom hated Amnon, because he had forced his sister Tamar:
13:23
Եւ եղեւ յետ [163]երեմոյ աւուրց, եւ էին կտուրք Աբիսողոմայ [164]ի Բեթմարոն մերձ յԵփրեմ. եւ կոչեաց Աբիսողոմ զամենայն որդիսն արքայի:
13:23
And it came to pass after two full years, that Absalom had sheepshearers in Baal- hazor, which [is] beside Ephraim: and Absalom invited all the king' s sons:
13:24
Եւ եկն Աբիսողոմ առ արքայ եւ ասէ ցնա. Ահաւանիկ կտուրք են ծառայի քում, երթիցէ արքայ եւ ծառայք իւր ընդ ծառայի քում:
13:24
And Absalom came to the king, and said, Behold now, thy servant hath sheepshearers; let the king, I beseech thee, and his servants go with thy servant:
13:25
Եւ ասէ արքայ ցԱբիսողոմ. Մի՛, որդեակ իմ, մի՛ երթիցուք ամենեքեան մեք, եւ մի՛ ծանրասցուք քեզ. եւ ստիպեաց զնա, եւ ոչ կամեցաւ երթալ, եւ օրհնեաց զնա:
13:25
And the king said to Absalom, Nay, my son, let us not all now go, lest we be chargeable unto thee. And he pressed him: howbeit he would not go, but blessed him:
13:26
Եւ ասէ Աբիսողոմ. Ապա թէ ոչ` գոնէ եկեսցէ ընդ իս Ամոն եղբայր իմ: Եւ ասէ արքայ. Ընդէ՞ր երթիցէ ընդ քեզ Ամոն:
13:26
Then said Absalom, If not, I pray thee, let my brother Amnon go with us. And the king said unto him, Why should he go with thee:
13:27
Եւ ստիպեաց զնա Աբիսողոմ, եւ արձակեաց ընդ նմա զԱմոն եւ զամենայն զորդիսն արքայի: [165]Եւ արար Աբիսողոմ խրախութիւն ըստ խրախութեան թագաւորի:
13:27
But Absalom pressed him, that he let Amnon and all the king' s sons go with him:
13:28
Եւ պատուէր ետ Աբիսողոմ մանկտւոյ իւրում եւ ասէ. Տեսէք, յորժամ զուարթասցի սիրտն Ամոնայ ի գինւոյ, եւ ասացից ձեզ. Հարէք զԱմոն եւ սպանէք զնա, մի՛ երկնչիք. զի ո՞չ ապաքէն ես իցեմ որ հրամայիցեմ ձեզ. քաջալերեցարուք եւ լերուք յորդիս զօրութեան:
13:28
Now Absalom had commanded his servants, saying, Mark ye now when Amnon' s heart is merry with wine, and when I say unto you, Smite Amnon; then kill him, fear not: have not I commanded you? be courageous, and be valiant:
13:29
Եւ արարին մանկտին Աբիսողոմայ Ամոնի որպէս հրամայեաց նոցա Աբիսողոմ. եւ յարեան ամենայն որդիք արքայի, եւ հեծան յիւրաքանչիւր ի ջորւոջ իւրում եւ փախեան:
13:29
And the servants of Absalom did unto Amnon as Absalom had commanded. Then all the king' s sons arose, and every man gat him up upon his mule, and fled:
13:30
Եւ եղեւ մինչդեռ նոքա էին ի ճանապարհին, գոյժ եկն առ Դաւիթ եւ ասեն. Կոտորեաց Աբիսողոմ զամենայն որդիս արքայի, եւ ոչ եթող ի նոցանէ եւ ոչ մի:
13:30
And it came to pass, while they were in the way, that tidings came to David, saying, Absalom hath slain all the king' s sons, and there is not one of them left:
13:31
Յարեաւ արքայ, պատառեաց զհանդերձս իւր, եւ անկաւ ի վերայ գետնոյ. եւ ամենայն ծառայք նորա կային շուրջ զնովաւ պատառեալ զհանդերձս իւրեանց:
13:31
Then the king arose, and tare his garments, and lay on the earth; and all his servants stood by with their clothes rent:
13:32
Պատասխանի ետ Յովնադաբ որդի Սամաայ եղբօր Դաւթի եւ ասէ. Մի՛ ասասցէ տէր իմ [166]արքայ եթէ ամենայն որդիք արքայի մեռան, զի Ամոն միայն մեռաւ. քանզի ի բերան Աբիսողոմայ կայր, յօրէ յորմէ տառապեցոյց զԹամար զքոյր նորա:
13:32
And Jonadab, the son of Shimeah David' s brother, answered and said, Let not my lord suppose [that] they have slain all the young men the king' s sons; for Amnon only is dead: for by the appointment of Absalom this hath been determined from the day that he forced his sister Tamar:
13:33
Եւ արդ մի՛ դիցէ [167]արքայ ի սրտի իւրում զբանդ եւ ասասցէ թէ` Ամենայն որդիքն արքայի մեռան. այլ զի Ամոն միայն մեռաւ:
13:33
Now therefore let not my lord the king take the thing to his heart, to think that all the king' s sons are dead: for Amnon only is dead:
13:34
Եւ փախեաւ Աբիսողոմ: Եւ եբարձ պատանին դէտն զաչս իւր եւ ետես, եւ ահա ժողովուրդ բազում գայր ընդ ճանապարհն ի նմանէ առ կողմամբ լերինն [168]ընդ զառ ի վայրն. եւ եկն դէտն պատմեաց արքայի եւ ասէ. Տեսի արս ի ճանապարհին Որովնիմայ առ կողմամբ լերինն:
13:34
But Absalom fled. And the young man that kept the watch lifted up his eyes, and looked, and, behold, there came much people by the way of the hill side behind him:
13:35
Եւ ասէ Յովնադաբ ցարքայ. Ահա որդիք արքայի եկին. ըստ բանի ծառայի քո նոյնպէս եղեւ:
13:35
And Jonadab said unto the king, Behold, the king' s sons come: as thy servant said, so it is:
13:36
Եւ իբրեւ վախճանեաց զխօսելն, եւ ահա որդիքն արքայի եկին, եւ ամբարձին զձայնս իւրեանց եւ լացին. այլ եւ արքայ եւ ամենայն ծառայք իւր լացին լալիւն մեծ յոյժ:
13:36
And it came to pass, as soon as he had made an end of speaking, that, behold, the king' s sons came, and lifted up their voice and wept: and the king also and all his servants wept very sore:
13:37
Եւ Աբիսողոմ փախեաւ, եւ չոգաւ առ Թոլմելեմ որդի Եմիուդայ արքայի Գեսուրայ [169]յերկիր Մաքուլայ``. եւ սուգ առ Դաւիթ արքայ ի վերայ որդւոյն իւրոյ զամենայն աւուրս:
13:37
But Absalom fled, and went to Talmai, the son of Ammihud, king of Geshur. And [David] mourned for his son every day:
13:38
Եւ Աբիսողոմ փախեաւ եւ գնաց ի Գեսուր, եւ էր անդ ամս երիս:
13:38
So Absalom fled, and went to Geshur, and was there three years:
13:39
Եւ [170]դադարեաց արքայ Դաւիթ յելանելոյ ի վերայ Աբիսողոմայ``, քանզի մխիթարեցաւ ի վերայ Ամոնայ որ մեռաւն:
13:39
And [the soul of] king David longed to go forth unto Absalom: for he was comforted concerning Amnon, seeing he was dead: