2:1 Ասացի ես ի սրտի իմում. Եկ եւ փորձեցից զքեզ յուրախութեան, եւ [11]տեսից ի բարութեան. եւ ահա եւ այս ինքն ունայնութիւն է:
|
2:1 I said in mine heart, Go to now, I will prove thee with mirth, therefore enjoy pleasure: and, behold, this also [is] vanity:
|
2:2 Ծաղուն ասացի` [12]Զբօսանս, եւ ուրախութեանն` Զի՞ գործես զայդ:
|
2:2 I said of laughter, [It is] mad: and of mirth, What doeth it:
|
2:3 Եւ խորհեցայ [13]թէ սիրտ իմ ձգեսցէ իբրեւ զգինի`` զմարմին իմ. եւ սիրտ իմ առաջնորդեաց իմաստութեամբ, [14]եւ զօրանալ յուրախութեան``, մինչեւ տեսից ո՛ր իցէ բարին որդւոց մարդկան զոր արասցեն ի ներքոյ արեգական ի թիւ աւուրց կենաց իւրեանց:
|
2:3 I sought in mine heart to give myself unto wine, yet acquainting mine heart with wisdom; and to lay hold on folly, till I might see what [was] that good for the sons of men, which they should do under the heaven all the days of their life:
|
2:4 Յաճախեցի ինձ արարս, շինեցի ինձ ապարանս, տնկեցի ինձ այգիս:
|
2:4 I made me great works; I builded me houses; I planted me vineyards:
|
2:5 Արարի ինձ պարտէզս եւ դրախտս, եւ տնկեցի ի նոսա փայտս ամենաբերս:
|
2:5 I made me gardens and orchards, and I planted trees in them of all [kind of] fruits:
|
2:6 Արարի ինձ աւազանս ջրոց` արբուցանել ի նոցանէ զանտառախիտս մայրեաց:
|
2:6 I made me pools of water, to water therewith the wood that bringeth forth trees:
|
2:7 Ստացայ ծառայս եւ աղախնայս, եւ ընդոծինք եղեն ինձ. եւ ստացուածք անդւոց եւ հօտից բազում եղեն ինձ քան զամենեցուն` որ յառաջ եղեալ էին քան զիս յԵրուսաղէմ:
|
2:7 I got [me] servants and maidens, and had servants born in my house; also I had great possessions of great and small cattle above all that were in Jerusalem before me:
|
2:8 Ժողովեցի ինձ արծաթ եւ ոսկի, եւ ստացուածս բազումս զթագաւորաց եւ զգաւառաց. արարի ինձ գուսանս եւ երգեցիկս` արս եւ կանայս, եւ զփափկութիւնս որդւոց մարդկան. [15]արարի ինձ տակառապետս` արս եւ կանայս:
|
2:8 I gathered me also silver and gold, and the peculiar treasure of kings and of the provinces: I gat me men singers and women singers, and the delights of the sons of men, [as] musical instruments, and that of all sorts:
|
2:9 Եւ մեծացայ առաւել քան զամենեսին որ յառաջ էին քան զիս յԵրուսաղէմ. նա եւ իմաստութիւն յաւելաւ ինձ:
|
2:9 So I was great, and increased more than all that were before me in Jerusalem: also my wisdom remained with me:
|
2:10 Եւ զամենայն զոր ինչ խնդրեցին աչք իմ, ոչ զրկեցի ի նոցանէ. եւ ոչ արգելի զսիրտ իմ յամենայն ուրախութենէ. զի սիրտ իմ ուրախ եղեւ յամենայն վաստակս իմ, եւ այս եղեւ բաժին իմ յամենայն վաստակոց իմոց:
|
2:10 And whatsoever mine eyes desired I kept not from them, I withheld not my heart from any joy; for my heart rejoiced in all my labour: and this was my portion of all my labour:
|
2:11 Եւ հայեցայ ես յամենայն արարս իմ զոր արարին ձեռք իմ, եւ ի վաստակս զոր վաստակեցայ առնել, եւ ահա ամենայն ընդունայնութիւն է եւ [16]յօժարութիւն ոգւոյ. եւ ոչ ինչ է առաւելութիւն ի ներքոյ արեգական:
|
2:11 Then I looked on all the works that my hands had wrought, and on the labour that I had laboured to do: and, behold, all [was] vanity and vexation of spirit, and [there was] no profit under the sun:
|
2:12 Եւ հայեցայ ես տեսանել զիմաստութիւն եւ [17]զբօսանս եւ զանզգամութիւն. քանզի [18]ո՞վ է մարդ որ երթայցէ զհետ խորհրդոյն զոր ինչ արար:
|
2:12 And I turned myself to behold wisdom, and madness, and folly: for what [can] the man [do] that cometh after the king? [even] that which hath been already done:
|
2:13 Եւ տեսի ես` եթէ է առաւելութիւն իմաստութեան քան անմտութեան, որպէս է առաւելութիւն լուսոյ քան զխաւարի:
|
2:13 Then I saw that wisdom excelleth folly, as far as light excelleth darkness:
|
2:14 Իմաստնոյն աչք իւր ի գլուխ իւրում, եւ որ անմիտն է` ընդ խաւար գնայ. եւ գիտացի ես թէ պատահար մի պատահելոց է ամենեցուն նոցա:
|
2:14 The wise man' s eyes [are] in his head; but the fool walketh in darkness: and I myself perceived also that one event happeneth to them all:
|
2:15 Եւ ասացի ես ի սրտի իմում, թէ` Որպէս պատահարն անզգամին` եւ ինձ իսկ պատահեսցէ նոյն, եւ ընդէ՞ր [19]իմաստնացայ. եւ զաւելորդս`` խօսեցայ ի սրտի իմում. զի եւ այս իսկ ունայնութիւն է. [20]զի անզգամն յաւելորդացն խօսի:
|
2:15 Then said I in my heart, As it happeneth to the fool, so it happeneth even to me; and why was I then more wise? Then I said in my heart, that this also [is] vanity:
|
2:16 վասն զի ոչ գոյ յիշատակ իմաստնոյն ընդ անզգամին յաւիտեան. զի արդարեւ իսկ յաւուրսն որ գալոց են ամենայն ինչ մոռացօնք են. եւ զիա՞րդ մեռանիցի իմաստունն ընդ անմտին:
|
2:16 For [there is] no remembrance of the wise more than of the fool for ever; seeing that which now [is] in the days to come shall all be forgotten. And how dieth the wise [man]? as the fool:
|
2:17 Եւ ատեցի ես զկեանս իմ. զի չար էր ինձ արարածն, որ արարեալ էր ի ներքոյ արեգական. զի ամենայն ինչ ունայնութիւն է եւ [21]յօժարութիւն ոգւոյ:
|
2:17 Therefore I hated life; because the work that is wrought under the sun [is] grievous unto me: for all [is] vanity and vexation of spirit:
|
2:18 Եւ ատեցի ես զամենայն վաստակս իմ զոր ջանացայ ընդ արեգակամբ, զի թողում ես զնա մարդոյ` որ լինելոց է յետ իմ:
|
2:18 Yea, I hated all my labour which I had taken under the sun: because I should leave it unto the man that shall be after me:
|
2:19 Եւ ո՞վ գիտէ իմաստուն լինիցի թէ անմիտ, եւ կամ իշխելո՞ց իցէ ամենայն վաստակոցն իմոց զոր եսն վաստակեցի, եւ յորս իմաստնացայ ընդ արեգակամբ. սակայն եւ այս ունայնութիւն է:
|
2:19 And who knoweth whether he shall be a wise [man] or a fool? yet shall he have rule over all my labour wherein I have laboured, and wherein I have shewed myself wise under the sun. This [is] also vanity:
|
2:20 Եւ դարձայ ես հրաժարեալ սրտիւ իմով յամենայն վաստակոցն իմոց զոր վաստակեցի ընդ արեգակամբ:
|
2:20 Therefore I went about to cause my heart to despair of all the labour which I took under the sun:
|
2:21 Զի է մարդ` զի վաստակ նորա իմաստութեամբ եւ գիտութեամբ եւ արութեամբ. եւ մարդ` որ ոչ ինչ վաստակեաց ի նմա` տացի նմա մասն նորա. սակայն եւ այս ընդունայնութիւն է եւ չարութիւն մեծ:
|
2:21 For there is a man whose labour [is] in wisdom, and in knowledge, and in equity; yet to a man that hath not laboured therein shall he leave it [for] his portion. This also [is] vanity and a great evil:
|
2:22 Զի՞ լինի մարդոյն յամենայն վաստակս իւր, եւ [22]ի յօժարութեան սրտի իւրոյ` յորում ինքն ջանայ ի ներքոյ արեգական:
|
2:22 For what hath man of all his labour, and of the vexation of his heart, wherein he hath laboured under the sun:
|
2:23 Զի ամենայն աւուրք նորա` ցաւոց, եւ տրտմութեան` զբօսանք իւր, եւ գիշերի ոչ ննջէ սիրտ նորա. սակայն եւ այս ընդունայնութիւն է:
|
2:23 For all his days [are] sorrows, and his travail grief; yea, his heart taketh not rest in the night. This is also vanity:
|
2:24 Եւ ոչ գոյ բարի ինչ մարդոյ, բայց զոր ուտէն եւ ըմպէն. եւ եցոյց անձին իւրում բարիս ի վաստակս իւր. սակայն եւ զայն տեսի զի ի ձեռանէ Աստուծոյ է:
|
2:24 There is nothing better for a man, [than] that he should eat and drink, and [that] he should make his soul enjoy good in his labour. This also I saw, that it [was] from the hand of God:
|
2:25 Քանզի ո՞վ իցէ որ ուտիցէ եւ ըմպիցէ [23]առանց նորա:
|
2:25 For who can eat, or who else can hasten [hereunto], more than I:
|
2:26 Զի մարդոյ բարւոյ` առաջի երեսաց իւրոց ետ զիմաստութիւն եւ զգիտութիւն եւ զուրախութիւն, եւ մեղանչականին ետ զբաղումն յաճախել եւ ժողովել եւ տալ բարւոյն առաջի երեսաց Աստուծոյ. սակայն եւ այն ունայնութիւն է եւ [24]յօժարութիւն ոգւոյ:
|
2:26 For [God] giveth to a man that [is] good in his sight wisdom, and knowledge, and joy: but to the sinner he giveth travail, to gather and to heap up, that he may give to [him that is] good before God. This also [is] vanity and vexation of spirit:
|