Գրք. Gen, Գլ. 20   [(1895)] Գրք. Gen., Գլ. 20   [KJV]


20:1
Եւ չուեաց անտի Աբրահամ յերկիրն հարաւոյ, եւ բնակեցաւ ընդ Կադէս եւ ընդ Սուր. եւ պանդխտեցաւ ի Գերարա:

20:1
And Abraham journeyed from thence toward the south country, and dwelled between Kadesh and Shur, and sojourned in Gerar:

20:2
Եւ ասաց Աբրահամ վասն Սառայի կնոջն իւրոյ թէ Քոյր իմ է. եւ առաքեաց Աբիմելէք արքայ Գերարացւոց, եւ առ զՍառա:

20:2
And Abraham said of Sarah his wife, She [is] my sister: and Abimelech king of Gerar sent, and took Sarah:

20:3
Եւ եկն Աստուած առ Աբիմելէք ի տեսլեան գիշերոյ, եւ ասէ. Ահա մեռանիս վասն կնոջդ զոր առեր, զի կին առնակին է:

20:3
But God came to Abimelech in a dream by night, and said to him, Behold, thou [art but] a dead man, for the woman which thou hast taken; for she [is] a man' s wife:

20:4
Բայց Աբիմելէք ոչ մերձեցաւ ի նա, եւ ասէ. Տէր, զազգ մի [258]զանգէտ եւ`` զարդար կորուսանիցե՞ս:

20:4
But Abimelech had not come near her: and he said, Lord, wilt thou slay also a righteous nation:

20:5
Ո՞չ ապաքէն նա ասաց ցիս, Քոյր իմ է, եւ սա ասաց ցիս, Եղբայր իմ է. եւ ես սրբութեամբ սրտի եւ արդարութեամբ ձեռաց արարի զայս:

20:5
Said he not unto me, She [is] my sister? and she, even she herself said, He [is] my brother: in the integrity of my heart and innocency of my hands have I done this:

20:6
Եւ ասէ ցնա Աստուած ի տեսլեանն. Ես գիտացի զի սրբութեամբ սրտի արարեր դու զայդ, եւ խնայեցի ես ի քեզ` չմեղանչել քեզ յիս. վասն այնորիկ ոչ ետու թոյլ քեզ մերձենալ ի դա:

20:6
And God said unto him in a dream, Yea, I know that thou didst this in the integrity of thy heart; for I also withheld thee from sinning against me: therefore suffered I thee not to touch her:

20:7
Բայց արձակեա զկինդ յայր իւր. զի այր մարգարէ է, եւ արասցէ աղօթս վասն քո եւ կեցցես. ապա թէ ոչ տացես, գիտեա զի [259]մեռանիս դու եւ ամենայն որ ինչ քո է:

20:7
Now therefore restore the man [his] wife; for he [is] a prophet, and he shall pray for thee, and thou shalt live: and if thou restore [her] not, know thou that thou shalt surely die, thou, and all that [are] thine:

20:8
Եւ կանխեաց Աբիմելէք ընդ առաւօտն եւ կոչեաց զամենայն զծառայս իւր, եւ խօսեցաւ զամենայն բանս զայսոսիկ յականջս նոցա. եւ զահի հարան [260]ամենայն մարդիկն յոյժ:

20:8
Therefore Abimelech rose early in the morning, and called all his servants, and told all these things in their ears: and the men were sore afraid:

20:9
Եւ կոչեաց Աբիմելէք զԱբրահամ, եւ ասէ ցնա. Զի՞նչ գործեցեր դու զայդ ընդ մեզ. միթէ մեղա՞ք ինչ քեզ, զի ածեր ի վերայ իմ եւ ի վերայ թագաւորութեան իմոյ մեղս մեծամեծս. գործ զոր ոչ ոք գործէ` գործեցեր ընդ իս:

20:9
Then Abimelech called Abraham, and said unto him, What hast thou done unto us? and what have I offended thee, that thou hast brought on me and on my kingdom a great sin? thou hast done deeds unto me that ought not to be done:

20:10
Եւ ասէ Աբիմելէք ցԱբրահամ. Զի՞նչ տեսեալ արարեր զբանդ զայդ:

20:10
And Abimelech said unto Abraham, What sawest thou, that thou hast done this thing:

20:11
Եւ ասէ Աբրահամ. Զի ասացի թէ գուցէ ոչ գուցէ աստուածպաշտութիւն ի տեղւոջս յայսմիկ, եւ զիս սպանանիցեն վասն կնոջդ իմոյ:

20:11
And Abraham said, Because I thought, Surely the fear of God [is] not in this place; and they will slay me for my wife' s sake:

20:12
Բայց արդարեւ քոյր իմ է ի հօրէ եւ ոչ ի մօրէ, եւ եղեւ ինձ կին:

20:12
And yet indeed [she is] my sister; she [is] the daughter of my father, but not the daughter of my mother; and she became my wife:

20:13
Եւ եղեւ յորժամ եհան զիս Աստուած ի տանէ հօր իմոյ, եւ ես ասացի ցդա. Զայս [261]արդարութիւն արասցես ընդ իս. յամենայն տեղիս ուր եւ երթիցուք, ասասջիր զինէն թէ Եղբայր իմ է:

20:13
And it came to pass, when God caused me to wander from my father' s house, that I said unto her, This [is] thy kindness which thou shalt shew unto me; at every place whither we shall come, say of me, He [is] my brother:

20:14
Եւ առ Աբիմելէք [262]հազար սատեր, եւ`` արջառ եւ ոչխար, ծառայս եւ աղախնայս, եւ ետ Աբրահամու, եւ ետ ցնա զՍառա զկին իւր:

20:14
And Abimelech took sheep, and oxen, and menservants, and womenservants, and gave [them] unto Abraham, and restored him Sarah his wife:

20:15
Եւ ասէ Աբիմելէք [263]ցԱբրահամ. Ահաւասիկ երկիրդ իմ առաջի քո, ուր հաճոյ իցէ քեզ` բնակեաց:

20:15
And Abimelech said, Behold, my land [is] before thee: dwell where it pleaseth thee:

20:16
Եւ ցՍառա ասէ. Ահա ետու հազար սատեր եղբօր քում, այն եղիցի քեզ [264]ի պատիւ երեսաց քոց եւ ամենայն կանանց որ ընդ քեզ են. եւ զամենայն արդար խօսեսցիս:

20:16
And unto Sarah he said, Behold, I have given thy brother a thousand [pieces] of silver: behold, he [is] to thee a covering of the eyes, unto all that [are] with thee, and with all [other]: thus she was reproved:

20:17
Եւ եկաց յաղօթս Աբրահամ առ Աստուած. եւ [265]բժշկեաց զԱբիմելէք եւ զկին նորա եւ զաղախնայս նորա, եւ ծնանէին:

20:17
So Abraham prayed unto God: and God healed Abimelech, and his wife, and his maidservants; and they bare:

20:18
Զի փակելով փակեաց Տէր արտաքուստ զամենայն արգանդ ի տան Աբիմելեքայ վասն Սառայի կնոջ Աբրահամու:

20:18
For the LORD had fast closed up all the wombs of the house of Abimelech, because of Sarah Abraham' s wife: