Գրք. Judith, Գլ. 12   [(1895)] Գրք. Judith., Գլ. 12   [KJV]


12:1
Եւ հրամայեաց տանե՛լ զնա ՛ի տուն գանձին: Եւ հրամայեա՛ց նմա ռոճիկս յիւրո՛ց խորտկացն, եւ ՛ի գինւոյ անտի զոր ինքն ըմպէր:

12:1
Then he commanded to bring her in where his plate was set; and bade that they should prepare for her of his own meats, and that she should drink of his own wine:

12:2
Եւ ասէ Յուդիթ. Ո՛չ կերայց ես ՛ի դոցանէն, զի մի՛ լինիցին ինձ ՛ի գայթագղութիւն, այլ տացե՛ս ինձ հրաման` ուտե՛լ ինձ անտի զոր բերին ինձ ՛ի քաղաքէ անտի[106]:

12:2
And Judith said, I will not eat thereof, lest there be an offence: but provision shall be made for me of the things that I have brought:

12:3
Եւ ասէ ցնա Հողոփեռնէս. Եթէ պակասեսցէ այն` ուստի՞ տացուք քեզ նմա՛ն նոցա. զի ո՛չ ոք է ընդ մեզ յազգէդ քումմէ:

12:3
Then Holofernes said unto her, If thy provision should fail, how should we give thee the like? for there be none with us of thy nation:

12:4
Եւ ասէ ցնա Յուդիթ. Կենդանի՛ է անձն քո տէ՛ր իմ, եթէ ո՛չ ծախէ աղախին քո զկերակուրն որ եկեալն է ընդ իս` մինչեւ արասցէ ՛ի ձեռն իմ զոր խօսեցաւն: Եւ ածի՛ն զնա ծառայքն Հողոփեռնեայ ՛ի խորան անդր. եւ ննջեա՛ց նա անդ մինչեւ ՛ի մէ՛ջ գիշեր: Եւ յարեաւ Յուդիթ յառաւօտին պահուն[107]:

12:4
Then said Judith unto him As thy soul liveth, my lord, thine handmaid shall not spend those things that I have, before the Lord work by mine hand the things that he hath determined:

12:5
եւ առաքեաց առ Հողոփեռնէս եւ ասէ. Հրամայեսցէ՛ տէր իմ թողուլ զաղախին իւր ելանե՛լ կա՛լ յաղօթս:

12:5
Then the servants of Holofernes brought her into the tent, and she slept till midnight, and she arose when it was toward the morning watch:

12:6
Եւ հրամայեաց Հողոփեռնէս պահապանացն` մի՛ արգելուլ զնա: Եւ եղեւ նա ՛ի բանակի անդ` աւուրս երիս:

12:6
And sent to Holofernes, saving, Let my lord now command that thine handmaid may go forth unto prayer:

12:7
Եւ ելանէր նա ՛ի գիշերին ՛ի ձո՛րն Բետիղուայ. եւ մկրտէր ՛ի բանակի անդ` յաղբեւրս ջուրցն ըստ օրինի Հրէիցն[108]:

12:7
Then Holofernes commanded his guard that they should not stay her: thus she abode in the camp three days, and went out in the night into the valley of Bethulia, and washed herself in a fountain of water by the camp:

12:8
Եւ իբրեւ մկրտէր` կայր յաղօթս առ Տէր Աստուած Իսրայէլի զի յաջողեսցէ զճանապարհս նորա, ՛ի փրկութիւն որդւոց ժողովրդեան իւրոյ:

12:8
And when she came out, she besought the Lord God of Israel to direct her way to the raising up of the children of her people:

12:9
Եւ նա մտանէր սրբեալ. եւ լինէ՛ր ՛ի խորանին` մինչեւ առնոյր տանէր զիւր կերակուրսն առ ինքն ընդ երեկս:

12:9
So she came in clean, and remained in the tent, until she did eat her meat at evening:

12:10
Եւ եղեւ յաւուրն չորրորդի, արար Հողոփեռնէս կոչունս ծառայիցն իւրոց միայն. եւ կոչեա՛ց ՛ի կոչունսն եւ ո՛չ զմի ոք յօտարա՛ց անտի: Եւ ասէ ցԲագու ցներքինին իւր, որ էր հազարապետ հաւատարիմ ՛ի վերայ ամենայն ընչից նորա. Ե՛րթ հաւանեցո՛ դու ասէ զկինն Հեբրայեցի որ է՛ առ քեզ, ուտե՛լ եւ ըմպե՛լ ընդ մեզ[109]:

12:10
And in the fourth day Holofernes made a feast to his own servants only, and called none of the officers to the banquet:

12:11
Եւ զի՞նչ է այդ այպն կատականաց, թողուլ մեզ զայդպիսի կին, եւ ո՛չ բնաւ խօսել ընդ նմա. արդ եթէ ո՛չ առցուք զմարդդ եւ մերձեցուսցուք առ մեզ, գուցէ ծա՛ղր ինչ առնիցէ զմեզ:

12:11
Then said he to Bagoas the eunuch, who had charge over all that he had, Go now, and persuade this Hebrew woman which is with thee, that she come unto us, and eat and drink with us:

12:12
Եւ ել Բագու յերեսաց Հողոփեռնեայ. եւ եմո՛ւտ առ նա եւ ասէ ցնա. Մի՛ դանդաղեսցի աղախինդ գեղեցիկ գա՛լ առ տէր իմ` եւ փառաւորել ՛ի նմանէն. եւ ըմպել ընդ նմա զգինի ուրախութեանն մեւք հանդերձ. եւ եղիցիս դու այսօր իբրեւ զդո՛ւստր մի յորդւոց Ասուրայ, որք կա՛ն ՛ի սպասու Նաբուքոդոնոսորայ արքայի:

12:12
For, lo, it will be a shame for our person, if we shall let such a woman go, not having had her company; for if we draw her not unto us, she will laugh us to scorn:

12:13
Եւ ասէ ցնա Յուդիթ. Եւ ո՞վ ոք եմ ես որ ընդդէմ դառնամ տեառն իմում:

12:13
Then went Bagoas from the presence of Holofernes, and came to her, and he said, Let not this fair damsel fear to come to my lord, and to be honoured in his presence, and drink wine, and be merry with us and be made this day as one of the daughters of the Assyrians, which serve in the house of Nabuchodonosor:

12:14
Զի զամենայն որ ինչ հաճո՛յ է առաջի աչաց քոց փութալո՛վ առնեմ. եւ եղիցի ինձ ՛ի ցնծութիւն մինչեւ յօր մահուան իմոյ[110]:

12:14
Then said Judith unto him, Who am I now, that I should gainsay my lord? surely whatsoever pleaseth him I will do speedily, and it shall be my joy unto the day of my death:

12:15
Եւ յարեա՛ւ զարդարեցաւ զարդու իւրով` ըստ զարդու կանանց: Եւ մատեաւ նաժիշտ իւր, եւ արկ նմա բազմական ՛ի գետնի դէմ յանդիման Հողոփեռնեայ զակումբն մաշկեայ, զոր ա՛ռ նա ՛ի Բագուայ ՛ի հանապազորդ սպաս նմա. եւ բազմեցաւ Յուդիթ ՛ի վերայ նորա[111]:

12:15
So she arose, and decked herself with her apparel and all her woman' s attire, and her maid went and laid soft skins on the ground for her over against Holofernes, which she had received of Bagoas far her daily use, that she might sit and eat upon them:

12:16
Եւ յիմարեցաւ Հողոփեռնէս ՛ի գութ երեսաց նորա, եւ խռովեցաւ անձն նորա. եւ է՛ր ՛ի ցանկութեան մեծի լինել ընդ նմա. եւ խնդրէր Հողոփեռնէս խաբե՛լ զնա յօրէն յայնմանէ յորմէ ետես զնա[112]:

12:16
Now when Judith came in and sat down, Holofernes his heart was ravished with her, and his mind was moved, and he desired greatly her company; for he waited a time to deceive her, from the day that he had seen her:

12:17
Եւ ասէ ցնա Հողոփեռնէս. Ա՛րբ դու եւ լե՛ր առ մեզ ուրախ: Եւ ասէ Յուդիթ. Այո՛ տէր, զի մեծացան յիս կեանք իմ այսօր` քան զամենայն աւուրս ՛ի ծննդենէ իմմէ[113]:

12:17
Then said Holofernes unto her, Drink now, and be merry with us. KJV [18] So Judith said, I will drink now, my lord, because my life is magnified in me this day more than all the days since I was born:

12:18
Եւ ա՛ռ կերաւ եւ արբ առաջի նորա զոր պատրաստեաց նմա աղախինն իւր:

12:19
Then she took and ate and drank before him what her maid had prepared:

12:19
Եւ ուրա՛խ եղեւ Հողոփեռնէս ՛ի վերայ նորա. եւ արբ նա գինի սաստիկ յոյժ. որչափ ո՛չ էր արբեալ նորա այնչափ յաւուրս իւրում, յօրէ ծննդենէ իւրմէ:

12:20
And Holofernes took great delight in her, and drank more wine than he had drunk at any time in one day since he was born: