Գրք. Ps, Գլ. 73   [(1895)] Գրք. Ps., Գլ. 73   [KJV]


73:1
Իմաստութիւն Ասափայ: 1Ընդէ՞ր մերժեցեր, Աստուած, ի սպառ. բարկացաւ սրտմտութիւն քո ի վերայ խաշին արօտի քո:

73:1
[463] KJV Chapter [74] Maschil of Asaph. [1] O God, why hast thou cast [us] off for ever? [why] doth thine anger smoke against the sheep of thy pasture:

73:2
Յիշեա զժողովուրդ քո զոր ստացար ի սկզբանէ, փրկեցեր զվիճակ ժառանգութեան քո. լեառն Սիոն այս` ուր բնակեցեր դու ի սմա:

73:2
Remember thy congregation, [which] thou hast purchased of old; the rod of thine inheritance, [which] thou hast redeemed; this mount Zion, wherein thou hast dwelt:

73:3
Համբարձ [451]զձեռն քո ի վերայ ամբարտաւանութեան նոցա`` ի սպառ. որ ինչ անիրաւեցաւ թշնամին ի սրբութեան քում:

73:3
Lift up thy feet unto the perpetual desolations; [even] all [that] the enemy hath done wickedly in the sanctuary:

73:4
Պարծեցան ատելիք քո ի մէջ [452]բարեկենդանութեան քո. եդին զնշանս իւրեանց ի նշանս:

73:4
Thine enemies roar in the midst of thy congregations; they set up their ensigns [for] signs:

73:5
[453]եւ ինքեանք ոչ ծանեան զելս ի վերուստ:

73:5
A man was famous according as he had lifted up axes upon the thick trees:

73:6
Որպէս յանտառի փայտատօք կոտորեցին զդրունս նորա,`` ի միասին փայտատօք եւ մրճովք կործանեցին [454]զնա:

73:6
But now they break down the carved work thereof at once with axes and hammers:

73:7
Այրեցին ի հուր զսրբութիւն քո, յերկրի պղծեցին զխորան անուան քո:

73:7
They have cast fire into thy sanctuary, they have defiled [by casting down] the dwelling place of thy name to the ground:

73:8
Ասացին ի սիրտս իւրեանց ազգ նոցա ի միասին. Եկայք լռեցուսցուք զամենայն տօնս Աստուծոյ յերկրէ:

73:8
They said in their hearts, Let us destroy them together: they have burned up all the synagogues of God in the land:

73:9
Նշանս մեք ինչ ոչ տեսաք, եւ ոչ եւս գուցէ մարգարէ. եւ [455]զմեզ ինչ ոք ոչ ճանաչիցէ:

73:9
We see not our signs: [there is] no more any prophet: neither [is there] among us any that knoweth how long:

73:10
Մինչեւ յե՞րբ, Աստուած, նախատէ թշնամին, բարկացուցանէ հակառակորդն զանուն սուրբ քո:

73:10
O God, how long shall the adversary reproach? shall the enemy blaspheme thy name for ever:

73:11
Ընդէ՞ր դարձուցանես զձեռն քո, եւ զաջ քո ի միջոյ ծոցոյ քումմէ ի սպառ:

73:11
Why withdrawest thou thy hand, even thy right hand? pluck [it] out of thy bosom:

73:12
Աստուած, թագաւոր մեր յառաջ քան զյաւիտեանս, որ արարեր զփրկութիւն ի մէջ երկրի:

73:12
For God [is] my King of old, working salvation in the midst of the earth:

73:13
Դու [456]հաստատեցեր զօրութեամբ քով զծով, դու խորտակեցեր զգլուխս վիշապաց ի վերայ ջուրց:

73:13
Thou didst divide the sea by thy strength: thou brakest the heads of the dragons in the waters:

73:14
Դու փշրեցեր զգլուխս Վիշապին, եւ ետուր զնա կերակուր [457]զօրացն Հնդկաց:

73:14
Thou brakest the heads of leviathan in pieces, [and] gavest him [to be] meat to the people inhabiting the wilderness:

73:15
Դու բղխեցուցեր զաղբեւրս եւ զվտակս, դու ցամաքեցուցեր զգետս սաստիկս:

73:15
Thou didst cleave the fountain and the flood: thou driedst up mighty rivers:

73:16
Քո է տիւ եւ քո է գիշեր, զլոյս եւ զարեւ դու հաստատեցեր:

73:16
The day [is] thine, the night also [is] thine: thou hast prepared the light and the sun:

73:17
Եւ դու հաստատեցեր զամենայն սահմանս երկրի. զգարուն եւ զամառն դու ստեղծեր:

73:17
Thou hast set all the borders of the earth: thou hast made summer and winter:

73:18
Այս յուշ լիցի քեզ` զի թշնամին նախատեաց զՏէր, ժողովուրդ անզգամ բարկացոյց զանուն սուրբ քո:

73:18
Remember this, [that] the enemy hath reproached, O LORD, and [that] the foolish people have blasphemed thy name:

73:19
Մի՛ մատներ գազանաց զանձն [458]որ խոստովան առնի առ քեզ``, եւ զանձինս տնանկաց քոց մի՛ մոռանար ի սպառ:

73:19
O deliver not the soul of thy turtledove unto the multitude [of the wicked]: forget not the congregation of thy poor for ever:

73:20
Հայեաց յուխտ քո, զի լցան [459]տունք ափշելոց յերկրի անիրաւութեամբ:

73:20
Have respect unto the covenant: for the dark places of the earth are full of the habitations of cruelty:

73:21
Մի՛ դարձցի տնանկն ամաչեցեալ, այլ աղքատն եւ տնանկ օրհնեսցեն զանուն [460]սուրբ քո:

73:21
O let not the oppressed return ashamed: let the poor and needy praise thy name:

73:22
արի, Աստուած, եւ դատեա զդատաստանս քո. յիշեա զնախատինս որ յանզգամէն զօրհանապազ:

73:22
Arise, O God, plead thine own cause: remember how the foolish man reproacheth thee daily:

73:23
Մի՛ մոռանար զձայն [461]պաշտօնէից քոց. ամբարտաւանութիւն ատելեաց քոց [462]վերասցի հանապազ:

73:23
Forget not the voice of thine enemies: the tumult of those that rise up against thee increaseth continually: