Գրք. Tit, Գլ. 3   [(1895)] Գրք. Tit., Գլ. 3   [KJV]


3:1
Եւ յուշ արասջիր նոցա, իշխանութեանց եւ պետութեանց հնազանդ լինել եւ հպատակ կալ, եւ ամենայն գործոց բարութեան պատրաստ գտանել:

3:1
Put them in mind to be subject to principalities and powers, to obey magistrates, to be ready to every good work:

3:2
մի՛ զոք հայհոյել, անկռիւս լինել, հեզս, զամենայն ցածութիւն առ ամենայն մարդիկ ցուցանել:

3:2
To speak evil of no man, to be no brawlers, [but] gentle, shewing all meekness unto all men:

3:3
Զի էաք երբեմն եւ մեք անմիտք, անհաւանք, մոլորեալք, ծառայէաք ցանկութեանց եւ պէսպէս անառակութեանց. չարութեամբ եւ նախանձու շրջէաք, ատեցեալք` եւ զմիմեանս ատէաք:

3:3
For we ourselves also were sometimes foolish, disobedient, deceived, serving divers lusts and pleasures, living in malice and envy, hateful, [and] hating one another:

3:4
Իսկ յորժամ քաղցրութիւն եւ մարդասիրութիւն Փրկչին մերոյ Աստուծոյ յայտնեցաւ:

3:4
But after that the kindness and love of God our Saviour toward man appeared:

3:5
ոչ ի գործոց արդարութեան զոր արարաք մեք, այլ ըստ իւրում ողորմութեան ապրեցոյց զմեզ ի ձեռն աւազանին միւսանգամ ծննդեանն, եւ նորոգութեամբ Հոգւոյն Սրբոյ:

3:5
Not by works of righteousness which we have done, but according to his mercy he saved us, by the washing of regeneration, and renewing of the Holy Ghost:

3:6
զոր եհեղ ի մեզ առատութեամբ ի ձեռն Յիսուսի Քրիստոսի Փրկչին մերոյ:

3:6
Which he shed on us abundantly through Jesus Christ our Saviour:

3:7
զի արդարացեալք շնորհօքն` եղիցուք ժառանգաւորք յուսով կենացն յաւիտենականաց:

3:7
That being justified by his grace, we should be made heirs according to the hope of eternal life:

3:8
Հաւատարիմ է բանս. եւ ի սոյն կամիմ զքեզ հաստատուն լինել, զի փոյթ արասցեն գործոց բարեաց վերակացու լինել հաւատացեալքն յԱստուած, զի այն է բարի եւ օգտակար մարդկան:

3:8
a faithful saying, and these things I will that thou affirm constantly, that they which have believed in God might be careful to maintain good works. These things are good and profitable unto men:

3:9
Այլ զյիմարութեան խնդիրս եւ զտոհմաթիւս եւ զհեռ եւ զօրինական կռիւսն ի բաց մերժեսջիր. զի անօգուտք են եւ սնոտիք:

3:9
But avoid foolish questions, and genealogies, and contentions, and strivings about the law; for they are unprofitable and vain:

3:10
Յառնէ հերձուածողէ, յետ մի անգամ եւ երկիցս խրատելոյ, հրաժարեսջիր:

3:10
A man that is an heretick after the first and second admonition reject:

3:11
գիտասջիր զի թիւրեալ է այնպիսին, եւ մեղանչէ` անձամբ զանձն դատապարտեալ:

3:11
Knowing that he that is such is subverted, and sinneth, being condemned of himself:

3:12
Այլ յորժամ յղեցից առ քեզ զԱրտեմա կամ զՏիւքիկոս, փութասջիր գալ առ իս ի Նիկոպոլիս, զի անդ եդի ի մտի ձմերել:

3:12
When I shall send Artemas unto thee, or Tychicus, be diligent to come unto me to Nicopolis: for I have determined there to winter:

3:13
Եւ զԶենոն զօրինական դպիր եւ զԱպողոս փութով արձակեսջիր, զի մի՛ ինչ պակասիցէ նոցա:

3:13
Bring Zenas the lawyer and Apollos on their journey diligently, that nothing be wanting unto them:

3:14
Ուսցին եւ մերքն եւս բարեաց գործոց վերակացու լինել ի պէտս կարեւորս, զի մի՛ անպտուղք լինիցին:

3:14
And let our' s also learn to maintain good works for necessary uses, that they be not unfruitful:

3:15
Ողջոյն տան քեզ որ ընդ իս են ամենեքին. ողջոյն տուր սիրելեաց մերոց հաւատովք. շնորհք ընդ ձեզ ամենեսին:[6] Առ Տիտոս, Կրետացւոց եկեղեցւոյն առաջին ձեռնադրեալ եպիսկոպոս, գրեցաւ ի Նիկոպոլսէ Մակեդոնացւոց:

3:15
All that are with me salute thee. Greet them that love us in the faith. Grace [be] with you all. Amen. < It was written to Titus, ordained the first bishop of the church of the Cretians, from Nicopolis of Macedonia: