Գրք. 2Kings, Գլ. 1   [(1895)] Գրք. 2Kings., Գլ. 1   [KJV]


1:1
Եւ եղեւ յետ մահուանն Սաւուղայ, եւ Դաւիթ դարձաւ ի հարկանելոյ զԱմաղեկ, եւ նստաւ Դաւիթ ի Սիկեղակ աւուրս երկուս:

1:1
1:1 Now it came to pass after the death of Saul, when David was returned from the slaughter of the Amalekites, and David had abode two days in Ziklag:
1:2
Եւ եղեւ [1]յետ աւուրն երկրորդի``, եւ ահա այր եհաս ի բանակէ զօրուն Սաւուղայ, եւ հանդերձք իւր պատառեալք, եւ հող զգլխով իւրով. եւ եղեւ ի մտանել նորա առ Դաւիթ, անկաւ յերկիր եւ երկիր եպագ նմա:

1:2
1:2 It came even to pass on the third day, that, behold, a man came out of the camp from Saul with his clothes rent, and earth upon his head: and [so] it was, when he came to David, that he fell to the earth, and did obeisance:
1:3
Եւ ասէ ցնա Դաւիթ. Ուստի՞ գաս դու: Եւ ասէ ցնա. Ի բանակէն Իսրայելի զերծեալ եմ ես:

1:3
1:3 And David said unto him, From whence comest thou? And he said unto him, Out of the camp of Israel am I escaped:
1:4
Եւ ասէ ցնա Դաւիթ. Զի՞նչ զրոյց է, պատմեա ինձ: Եւ ասէ. Փախեաւ ժողովուրդն ի պատերազմէն, եւ անկան բազումք ի ժողովրդենէն եւ մեռան. եւ Սաւուղ եւ Յովնաթան[2] մեռան:

1:4
1:4 And David said unto him, How went the matter? I pray thee, tell me. And he answered, That the people are fled from the battle, and many of the people also are fallen and dead; and Saul and Jonathan his son are dead also:
1:5
Եւ ասէ Դաւիթ ցպատանին որ պատմեաց նմա. Զիա՞րդ գիտես եթէ մեռաւ Սաւուղ եւ Յովնաթան որդի նորա:

1:5
1:5 And David said unto the young man that told him, How knowest thou that Saul and Jonathan his son be dead:
1:6
Եւ ասէ պատանին որ պատմեաց նմա. Դիպելով դիպեցայ ի լերինն Գեղբուայ, եւ ահա Սաւուղ յեցեալ կայր ի նիզակն իւր. եւ ահա կառք եւ ախոյանք հեծելոց գումարեցան ի նա:

1:6
1:6 And the young man that told him said, As I happened by chance upon mount Gilboa, behold, Saul leaned upon his spear; and, lo, the chariots and horsemen followed hard after him:
1:7
Եւ հայեցաւ ի թիկունս իւր եւ ետես զիս, եւ կոչեաց զիս. եւ ասեմ. Աւասիկ եմ ես:

1:7
1:7 And when he looked behind him, he saw me, and called unto me. And I answered, Here [am] I:
1:8
Եւ ասէ ցիս. Ո՞վ ես դու: Եւ ասեմ. Ամաղեկացի եմ ես:

1:8
8. And he said unto me, Who art thou? And I answered him, I am an Amalekite.
1:8 And he said unto me, Who [art] thou? And I answered him, I [am] an Amalekite:
1:9
Եւ ասէ ցիս. Արի ի վերայ իմ եւ սպան զիս, զի կալաւ զիս [3]մութ անհնարին``, մինչ դեռ ամենայն շունչ իմ յիս է:

1:9
1:9 He said unto me again, Stand, I pray thee, upon me, and slay me: for anguish is come upon me, because my life [is] yet whole in me:
1:10
Եւ յարեայ ի վերայ նորա եւ սպանի զնա. զի գիտէի թէ ոչ է ապրանաց, յետ անկանելոյն նորա. եւ առի զթագն ի գլխոյ նորա եւ զապարանջանս ի բազկէ նորա, եւ բերի զնոսա տեառն իմում այսր:

1:10
1:10 So I stood upon him, and slew him, because I was sure that he could not live after that he was fallen: and I took the crown that [was] upon his head, and the bracelet that [was] on his arm, and have brought them hither unto my lord:
1:11
Եւ բուռն եհար Դաւիթ զհանդերձից իւրոց եւ պատառեաց զնոսա. եւ ամենայն արք որ ընդ նմա` պատառեցին զհանդերձս իւրեանց:

1:11
1:11 Then David took hold on his clothes, and rent them; and likewise all the men that [were] with him:
1:12
Եւ կոծեցան եւ պահեցին եւ լացին մինչեւ ցընդերեկս ի վերայ Սաւուղայ եւ Յովնաթանու որդւոյ նորա, եւ ի վերայ ժողովրդեանն [4]Յուդայ, եւ ի վերայ տանն Իսրայելի զի հարան սրով:

1:12
1:12 And they mourned, and wept, and fasted until even, for Saul, and for Jonathan his son, and for the people of the LORD, and for the house of Israel; because they were fallen by the sword:
1:13
Եւ ասէ Դաւիթ ցպատանին որ պատմեաց նմա. Ուստի՞ ես դու: Եւ ասէ. Որդի առն պանդխտի Ամաղեկացւոյ եմ ես:

1:13
1:13 And David said unto the young man that told him, Whence [art] thou? And he answered, I [am] the son of a stranger, an Amalekite:
1:14
Ասէ ցնա Դաւիթ. Եւ զիա՞րդ ոչ երկեար ձգել զձեռն քո [5]ապականել զօծեալն Տեառն:

1:14
1:14 And David said unto him, How wast thou not afraid to stretch forth thine hand to destroy the LORD' S anointed:
1:15
Եւ կոչեաց Դաւիթ զմի ի մանկտւոյն եւ ասէ. Մատիր պատահեա դմա: Եւ եհար զնա եւ մեռաւ:

1:15
1:15 And David called one of the young men, and said, Go near, [and] fall upon him. And he smote him that he died:
1:16
Եւ ասէ ցնա Դաւիթ. Արիւն քո ի գլուխ քո. զի բերան քո խօսեցաւ զքէն եւ ասէ, թէ` Ես սպանի զօծեալն Տեառն:

1:16
1:16 And David said unto him, Thy blood [be] upon thy head; for thy mouth hath testified against thee, saying, I have slain the LORD' S anointed:
1:17
Եւ ողբաց Դաւիթ զողբս զայս ի վերայ Սաւուղայ եւ ի վերայ Յովնաթանու որդւոյ նորա:

1:17
1:17 And David lamented with this lamentation over Saul and over Jonathan his son:
1:18
եւ ասաց Դաւիթ ուսուցանել որդւոցն Յուդայ աղեղնաւորութիւն. եւ ահա գրեալ է ի գիրս Ուղղութեան:

1:18
1:18 Also he bade them teach the children of Judah [the use of] the bow: behold, [it is] written in the book of Jasher:
1:19
[6]Արձանացիր Իսրայէլ, ի վերայ բլրոցն ի բարձունս քո վիրաւորաց``. զիա՜րդ անկան զօրաւորքն:

1:19
1:19 The beauty of Israel is slain upon thy high places: how are the mighty fallen:
1:20
Մի՛ պատմէք ի Գէթ, եւ մի՛ տայք զայդ աւետիս յելս Ասկաղոնի. զի մի՛ երբեք ուրախ լիցին դստերք այլազգեացն եւ մի՛ ցնծասցեն դստերք անթլփատիցն:

1:20
1:20 Tell [it] not in Gath, publish [it] not in the streets of Askelon; lest the daughters of the Philistines rejoice, lest the daughters of the uncircumcised triumph:
1:21
Լերինք Գեղբուայ, մի՛ իջցէ ի ձեզ ցօղ, եւ մի՛ եկեսցէ ի վերայ ձեր անձրեւ, անդաստանք պտղոց, զի անդ [7]ապականեցաւ ասպար զօրաւորաց. վահանն Սաւուղայ ոչ օծաւ իւղով:

1:21
1:21 Ye mountains of Gilboa, [let there be] no dew, neither [let there be] rain, upon you, nor fields of offerings: for there the shield of the mighty is vilely cast away, the shield of Saul, [as though he had] not [been] anointed with oil:
1:22
Յարենէ վիրաւորաց եւ ի ճարպոյ զօրաւորաց աղեղն Յովնաթանու ոչ դարձաւ ունայն յետս, եւ սուրն Սաւուղայ ոչ ամփոփեցաւ դատարկացեալ:

1:22
1:22 From the blood of the slain, from the fat of the mighty, the bow of Jonathan turned not back, and the sword of Saul returned not empty:
1:23
Սաւուղ եւ Յովնաթան սիրելիք եւ գեղեցիկք եւ վայելուչք, չմեկնեալք ի կենդանութեան իւրեանց, եւ ոչ մեկնեցան ի մահուան իւրեանց. թեթեւագոյնք քան զարծուիս, զօրացան առաւել քան զառիւծունս:

1:23
1:23 Saul and Jonathan [were] lovely and pleasant in their lives, and in their death they were not divided: they were swifter than eagles, they were stronger than lions:
1:24
Դստերք Իսրայելի, լացէք ի վերայ Սաւուղայ, լացէք ի վերայ նորա որ զգեցուցանէր զձեզ կարմիրս` հանդերձ զարդուն ձերով, որ արկանէր զարդս ոսկւոյ ի վերայ հանդերձից ձերոց:

1:24
1:24 Ye daughters of Israel, weep over Saul, who clothed you in scarlet, with [other] delights, who put on ornaments of gold upon your apparel:
1:25
Զիա՜րդ անկան զօրաւորքն ի մէջ պատերազմի. Յովնաթան, ի վերայ բարձանց քոց վիրաւոր:

1:25
1:25 How are the mighty fallen in the midst of the battle! O Jonathan, [thou wast] slain in thine high places:
1:26
Ցաւէ ինձ ի վերայ քո, եղբայր իմ Յովնաթան. գեղեցկացար ինձ յոյժ. զարմանալի եղեւ սէր քո ինձ քան զսէր կանանց:

1:26
26. I am distressed for thee, my brother Jonathan: very pleasant hast thou been unto me: thy love to me was wonderful, passing the love of women.
1:26 I am distressed for thee, my brother Jonathan: very pleasant hast thou been unto me: thy love to me was wonderful, passing the love of women:
1:27
Զիա՜րդ անկան զօրաւորքն, եւ կորեան անօթքն պատերազմականք:

1:27
1:27 How are the mighty fallen, and the weapons of war perished: