Գրք. Dan, Գլ. 9   [(1895)] Գրք. Dan., Գլ. 9   [KJV]


9:1
Յամին առաջնորդի Դարեհի որդւոյ [152]Արշաւրայ ի զաւակէ Մարաց, որ թագաւորեաց ի թագաւորութեանն Քաղդէացւոց:

9:1
9:1 [176] In the first year of Darius the son of Ahasuerus, of the seed of the Medes, which was made king over the realm of the Chaldeans:
9:2
[153]ես Դանիէլ խելամուտ եղէ ի գրոց թուոյ ամացն [154]որ եղեւ բան Տեառն առ Երեմիա մարգարէ, ի կատարումն աւերածոյն Երուսաղեմի յամս եւթանասուն:

9:2
9:2 In the first year of his reign I Daniel understood by books the number of the years, whereof the word of the LORD came to Jeremiah the prophet, that he would accomplish seventy years in the desolations of Jerusalem:
9:3
Եւ դարձուցի զերեսս իմ առ Տէր Աստուած իմ` խնդրել աղօթիւք եւ խնդրուածովք, պահօք եւ խորգով[155]:

9:3
9:3 And I set my face unto the Lord God, to seek by prayer and supplications, with fasting, and sackcloth, and ashes:
9:4
կացի յաղօթս առ Տէր [156]Աստուած, գոհացայ`` եւ ասեմ. Տէր Աստուած` մեծդ եւ սքանչելի, որ պահես զուխտ եւ զողորմութիւն սիրելեաց քոց, որոց պահեն զպատուիրանս քո:

9:4
9:4 And I prayed unto the LORD my God, and made my confession, and said, O Lord, the great and dreadful God, keeping the covenant and mercy to them that love him, and to them that keep his commandments:
9:5
մեղաք, անօրինեցաք, անիրաւեցաք եւ ապստամբեցաք եւ խոտորեցաք ի պատուիրանաց քոց եւ յիրաւանց քոց:

9:5
9:5 We have sinned, and have committed iniquity, and have done wickedly, and have rebelled, even by departing from thy precepts and from thy judgments:
9:6
եւ ոչ լուաք ծառայից քոց մարգարէիցն որք խօսեցան յանուն քո առ թագաւորս մեր եւ առ իշխանս մեր եւ առ հարս մեր, եւ առ ամենայն ժողովուրդս երկրին:

9:6
9:6 Neither have we hearkened unto thy servants the prophets, which spake in thy name to our kings, our princes, and our fathers, and to all the people of the land:
9:7
Քո, Տէր, արդարութիւն, եւ մեր ամօթ երեսաց իբրեւ յաւուր յայսմիկ, առն Յուդայ եւ բնակչաց Երուսաղեմի, եւ ամենայն Իսրայելի մերձաւորաց եւ հեռաւորաց յամենայն երկրի ուր ցրուեցեր զնոսա անդր վասն անհնազանդութեան իւրեանց` զոր անհնազանդեցան քեզ:

9:7
9:7 O Lord, righteousness [belongeth] unto thee, but unto us confusion of faces, as at this day; to the men of Judah, and to the inhabitants of Jerusalem, and unto all Israel, [that are] near, and [that are] far off, through all the countries whither thou hast driven them, because of their trespass that they have trespassed against thee:
9:8
Տէր, մեզ ամօթ երեսաց մերոց, եւ թագաւորաց մերոց եւ իշխանաց մերոց, եւ հարցն մերոց որք մեղաք[157]:

9:8
9:8 O Lord, to us [belongeth] confusion of face, to our kings, to our princes, and to our fathers, because we have sinned against thee:
9:9
եւ Տեառն Աստուծոյ մերոյ գթութիւնք եւ քաւութիւնք. զի ապստամբեցաք ի Տեառնէ:

9:9
9:9 To the Lord our God [belong] mercies and forgivenesses, though we have rebelled against him:
9:10
եւ ոչ լուաք ձայնի Տեառն Աստուծոյ մերոյ` գնալ յօրէնս նորա զոր ետ առաջի մեր ի ձեռն ծառայից իւրոց մարգարէից:

9:10
9:10 Neither have we obeyed the voice of the LORD our God, to walk in his laws, which he set before us by his servants the prophets:
9:11
Եւ ամենայն Իսրայէլ անցին զօրինօք քովք, եւ խոտորեցան զի մի՛ լուիցեն ձայնի քում. եւ եկին ի վերայ մեր անէծք եւ երդումնն` գրեալ յօրէնս Մովսիսի ծառայի [158]քո, Տէր``. զի մեղաք նմա:

9:11
9:11 Yea, all Israel have transgressed thy law, even by departing, that they might not obey thy voice; therefore the curse is poured upon us, and the oath that [is] written in the law of Moses the servant of God, because we have sinned against him:
9:12
եւ հաստատեաց զբանս իւր զոր խօսեցաւ ի վերայ մեր եւ ի վերայ դատաւորաց մերոց որ դատէին զմեզ` ածել ի վերայ մեր չարիս մեծամեծս, որ ոչ եղեն ի ներքոյ ամենայն երկնից` ըստ այնմ որ եղեն յԵրուսաղէմ:

9:12
9:12 And he hath confirmed his words, which he spake against us, and against our judges that judged us, by bringing upon us a great evil: for under the whole heaven hath not been done as hath been done upon Jerusalem:
9:13
Որպէս եւ գրեալ է յօրէնսն Մովսիսի, այն ամենայն չարիք եկին ի վերայ մեր, եւ ոչ աղաչեցաք զերեսս Տեառն Աստուծոյ մերոյ` դառնալ յանիրաւութեանց [159]հարցն մերոց, եւ խելամուտ լինել ամենայն ճշմարտութեան քում:

9:13
9:13 As [it is] written in the law of Moses, all this evil is come upon us: yet made we not our prayer before the LORD our God, that we might turn from our iniquities, and understand thy truth:
9:14
Եւ զարթեաւ Տէր Աստուած մեր ի վերայ չարեացն մերոց, եւ ած զնոսա ի վերայ մեր. զի արդար է Տէր Աստուած մեր ի վերայ ամենայն գործոց իւրոց զոր արար [160]ընդ մեզ``, զի ոչ լուաք ձայնի նորա:

9:14
9:14 Therefore hath the LORD watched upon the evil, and brought it upon us: for the LORD our God [is] righteous in all his works which he doeth: for we obeyed not his voice:
9:15
Եւ արդ, Տէր Աստուած մեր, որ հաներ զժողովուրդ քո յերկրէն Եգիպտացւոց հզօր ձեռամբ, եւ արարեր քեզ անուն որպէս եւ յաւուր յայսմիկ, մեղաք եւ անօրինեցաք:

9:15
9:15 And now, O Lord our God, that hast brought thy people forth out of the land of Egypt with a mighty hand, and hast gotten thee renown, as at this day; we have sinned, we have done wickedly:
9:16
Տէր, ամենայն ողորմութեամբ քով դարձցի սրտմտութիւն քո, եւ բարձցի բարկութիւն քո ի քաղաքէ քումմէ յԵրուսաղեմէ, ի լեռնէ սրբոյ քո. զի [161]մեղաք, եւ առ անօրէնութեան մերում եւ`` հարցն մերոց` Երուսաղէմ եւ ամենայն ժողովուրդ քո եղեւ ի նախատինս ամենեցուն որ շուրջ զմեւք են:

9:16
9:16 O Lord, according to all thy righteousness, I beseech thee, let thine anger and thy fury be turned away from thy city Jerusalem, thy holy mountain: because for our sins, and for the iniquities of our fathers, Jerusalem and thy people [are become] a reproach to all [that are] about us:
9:17
Եւ արդ լուր, [162]Տէր Աստուած մեր, աղօթից ծառայի քո եւ խնդրուածոց, եւ երեւեցո զերեսս քո վասն [163]քո ի սրբութիւնն`` որ աւերեցաւ:

9:17
9:17 Now therefore, O our God, hear the prayer of thy servant, and his supplications, and cause thy face to shine upon thy sanctuary that is desolate, for the Lord' s sake:
9:18
Խոնարհեցո, Աստուած իմ, զունկն քո եւ լուր ինձ. բաց զաչս քո եւ տես զապականութիւն մեր, եւ զքաղաքին քո յորոյ վերայ կոչեցեալ է անուն քո. զի ոչ առ արդարութեանց մերոց արկանեմք զգութս մեր առաջի քո, այլ վասն բազում գթութեան քո:

9:18
9:18 O my God, incline thine ear, and hear; open thine eyes, and behold our desolations, and the city which is called by thy name: for we do not present our supplications before thee for our righteousnesses, but for thy great mercies:
9:19
Տէր, լուր, Տէր, քաւեա, Տէր, [164]անսա, Տէր``, մի՛ յամեր վասն քո, Աստուած իմ, զի անուն քո կոչեցեալ է ի վերայ քաղաքին [165]քո:

9:19
9:19 O Lord, hear; O Lord, forgive; O Lord, hearken and do; defer not, for thine own sake, O my God: for thy city and thy people are called by thy name:
9:20
Եւ մինչդեռ ես խօսէի եւ յաղօթս կայի, եւ խոստովան լինէի զմեղս իմ եւ զմեղս ժողովրդեանն Իսրայելի, եւ արկանէի զգութս առաջի Տեառն Աստուծոյ իմոյ վասն լերինն [166]սրբոյ:

9:20
9:20 And whiles I [was] speaking, and praying, and confessing my sin and the sin of my people Israel, and presenting my supplication before the LORD my God for the holy mountain of my God:
9:21
եւ մինչդեռ խօսէի յաղօթսն, եւ ահա այրն Գաբրիէլ, զոր տեսանէի յառաջնում տեսլեանն, [167]թռուցեալ եւ`` մերձեցաւ առ իս, իբրեւ ի ժամ երեկորին պատարագին:

9:21
9:21 Yea, whiles I [was] speaking in prayer, even the man Gabriel, whom I had seen in the vision at the beginning, being caused to fly swiftly, touched me about the time of the evening oblation:
9:22
եւ խելամուտ արար զիս, եւ խօսեցաւ ընդ իս եւ ասէ. Դանիէլ, այժմ [168]եկի խելամուտ առնել զքեզ:

9:22
9:22 And he informed [me], and talked with me, and said, O Daniel, I am now come forth to give thee skill and understanding:
9:23
Ի սկզբան աղօթից քոց ել պատգամ, եւ ես եկի պատմել քեզ. զի այր ցանկալի ես դու. արդ ած զմտաւ զբանդ, եւ ի միտ առ զտեսիլդ:

9:23
9:23 At the beginning of thy supplications the commandment came forth, and I am come to shew [thee]; for thou [art] greatly beloved: therefore understand the matter, and consider the vision:
9:24
Եւթանասուն եւթներորդք [169]համառօտեցան ի վերայ ժողովրդեան քո եւ ի վերայ քաղաքին սրբոյ, ի վախճանել մեղաց, եւ ի կնքել անօրէնութեանց, [170]եւ ի ջնջել անիրաւութեանց,`` եւ ի քաւել ամպարշտութեանց, եւ ի գալ յաւիտենական արդարութեանն, եւ ի կնքել տեսլեան եւ մարգարէի, եւ յօծանել [171]սրբութեան սրբութեանցն:

9:24
9:24 Seventy weeks are determined upon thy people and upon thy holy city, to finish the transgression, and to make an end of sins, and to make reconciliation for iniquity, and to bring in everlasting righteousness, and to seal up the vision and prophecy, and to anoint the most Holy:
9:25
Եւ գիտասցես եւ խելամուտ լիցիս յելից բանին [172]տալ պատասխանի`` եւ ի շինելն Երուսաղեմի մինչեւ ցՕծեալն առաջնորդ` եւթներորդք եւթն, եւ եւթներորդ վաթսուն եւ երկու դարձցին եւ շինեսցին հրապարակքն եւ պարիսպք [173]եւ նորոգեսցին ժամանակք:

9:25
9:25 Know therefore and understand, [that] from the going forth of the commandment to restore and to build Jerusalem unto the Messiah the Prince [shall be] seven weeks, and threescore and two weeks: the street shall be built again, and the wall, even in troublous times:
9:26
Եւ յետ վաթսուն եւ երկուց եւթներորդաց [174]բարձցի Օծութիւնն, եւ իրաւունք ոչ իցեն ի նմա. եւ քաղաքն եւ սրբութիւնն ապականեսցին առաջնորդաւն հանդերձ որ գայցէ, եւ ջնջեսցին հեղեղաւ. եւ մինչեւ ի վախճան պատերազմին համառօտելոյ կարգեսցէ զապականութիւն, եւ զօրացուսցէ զուխտ բազմաց. եւթներորդ մի եւ կէս եւթներորդի, դադարեցուսցէ զսեղանս եւ զպատարագս. եւ մինչեւ ի ծայրս անկեանն ապականութիւն. եւ մինչեւ ցվախճան եւ ցտագնապ կարգեսցէ ի վերայ ապականութեանն:

9:26
9:26 And after threescore and two weeks shall Messiah be cut off, but not for himself: and the people of the prince that shall come shall destroy the city and the sanctuary; and the end thereof [shall be] with a flood, and unto the end of the war desolations are determined:
9:27
Եւ զօրացուսցէ զուխտ բազմաց եւթներորդ մի, եւ կէս եւթներորդի բարձցին զոհք եւ նուէրք. եւ ի վերայ [175]տաճարին պղծութիւն աւերածոյն կացցէ, եւ մինչեւ ի վախճան ժամանակի կատարած տացի`` ի վերայ աւերածին:

9:27
9:27 And he shall confirm the covenant with many for one week: and in the midst of the week he shall cause the sacrifice and the oblation to cease, and for the overspreading of abominations he shall make [it] desolate, even until the consummation, and that determined shall be poured upon the desolate: