Գրք. Heb, Գլ. 5   [(1895)] Գրք. Heb., Գլ. 5   [KJV]


5:1
Զի ամենայն քահանայապետ ի մարդկանէ առեալ` վասն մարդկան կայ յաստուածակոյս կողմն անդր, զի մատուսցէ պատարագս եւ զոհս վասն մեղաց:

5:1
5:1 For every high priest taken from among men is ordained for men in things [pertaining] to God, that he may offer both gifts and sacrifices for sins:
5:2
չափով չարչարակից կարող է լինել տգիտաց եւ մոլորելոց, քանզի եւ ինքն իսկ տկարութեամբ զգածեալ է:

5:2
5:2 Who can have compassion on the ignorant, and on them that are out of the way; for that he himself also is compassed with infirmity:
5:3
վասն այնորիկ հարկ է որպէս վասն ժողովրդեանն, նոյնպէս եւ ընդ անձին մատուցանել պատարագս վասն մեղաց:

5:3
5:3 And by reason hereof he ought, as for the people, so also for himself, to offer for sins:
5:4
Եւ ոչ եթէ անձամբ ոք առնու պատիւ, այլ կոչեցեալն յԱստուծոյ, որպէս եւ Ահարոն:

5:4
5:4 And no man taketh this honour unto himself, but he that is called of God, as [was] Aaron:
5:5
Նոյնպէս եւ Քրիստոս ոչ եթէ անձին ինչ շուք եդ լինել քահանայապետ, այլ որ խօսեցաւն առ նա թէ. Որդի իմ ես դու, ես այսօր ծնայ զքեզ:

5:5
5:5 So also Christ glorified not himself to be made an high priest; but he that said unto him, Thou art my Son, to day have I begotten thee:
5:6
Որպէս եւ ի միւսումն ասէ. Դու ես քահանայ յաւիտեան ըստ կարգին Մելքիսեդեկի:

5:6
5:6 As he saith also in another [place], Thou [art] a priest for ever after the order of Melchisedec:
5:7
Որ յաւուրս մարմնոյ իւրոյ աղօթս եւ պաղատանս առ այն որ կարողն էր ապրեցուցանել զնա ի մահուանէ` ուժգին գոչմամբ եւ արտասուօք մատուցանէր, եւ լսելի լինէր առ լաւութեանն:

5:7
5:7 Who in the days of his flesh, when he had offered up prayers and supplications with strong crying and tears unto him that was able to save him from death, and was heard in that he feared:
5:8
Թէպէտ եւ Որդի է, ուսաւ ի չարչարանաց անտի զհնազանդութիւն:

5:8
5:8 Though he were a Son, yet learned he obedience by the things which he suffered:
5:9
եւ իբրեւ կատարեցաւ, եղեւ ամենայն հնազանդելոց իւրոց պատճառք փրկութեանն յաւիտենից:

5:9
5:9 And being made perfect, he became the author of eternal salvation unto all them that obey him:
5:10
եւ անուանեցաւ յԱստուծոյ քահանայապետ [19]յաւիտենից ըստ կարգին Մելքիսեդեկի:

5:10
5:10 Called of God an high priest after the order of Melchisedec:
5:11
Վասն որոյ բազումք են մեզ բանք, եւ դժուարապատում ի մեկնել, քանզի խօթամիտք եղերուք լսելեօք:

5:11
5:11 Of whom we have many things to say, and hard to be uttered, seeing ye are dull of hearing:
5:12
փոխանակ զի պարտ էր ձեզ լինել վարդապետս վասն ժամանակին, դարձեալ պիտոյ է ձեզ ուսանել թէ զինչ են նշանագիրք սկզբան բանիցն Աստուծոյ. եւ եղերուք կարօտք կաթին, եւ ոչ հաստատուն կերակրոյ:

5:12
5:12 For when for the time ye ought to be teachers, ye have need that one teach you again which [be] the first principles of the oracles of God; and are become such as have need of milk, and not of strong meat:
5:13
Զի ամենայն որ կաթնկեր է` տգէտ է բանին արդարութեան, քանզի տղայ է:

5:13
5:13 For every one that useth milk [is] unskilful in the word of righteousness: for he is a babe:
5:14
Այլ կատարելոցն է հաստատուն կերակուր, որոց [20]վասն ի չափսն հասանելոյ`` ճաշակելիքն կիրթ են ընտրութեան բարւոյ եւ չարի:

5:14
5:14 But strong meat belongeth to them that are of full age, [even] those who by reason of use have their senses exercised to discern both good and evil: