Գրք. Jas, Գլ. 3   [(1895)] Գրք. Jas., Գլ. 3   [KJV]

3:1
Մի՛ բազում վարդապետս լինել, եղբարք իմ, գիտասջիք զի մեծ դատաստան ընդունելոց եմք:
3:1
1. Be not many teachers, my brethren, knowing that we shall receive heavier judgment.
3:1 My brethren, be not many masters, knowing that we shall receive the greater condemnation:
3:2
քանզի բազում ինչ յանցանեմք ամենեքեան. եթէ ոք բանիւ ոչ յանցանիցէ, նա է մարդ կատարեալ, որ կարօղն է սանձահարել զամենայն մարմին իւր:
3:2
2. For in many things we all stumble. If any stumbleth not in word, the same is a perfect man, able to bridle the whole body also.
3:2 For in many things we offend all. If any man offend not in word, the same [is] a perfect man, [and] able also to bridle the whole body:
3:3
Տես զի ձիոց սանձս ի բերան դնեմք առ անսալոյ նոցա մեզ, եւ զամենայն մարմինս նոցա նուաճեմք:
3:3
3. Now if we put the horses’ bridles into their mouths, that they may obey us, we turn about their whole body also.
3:3 Behold, we put bits in the horses' mouths, that they may obey us; and we turn about their whole body:
3:4
Ահաւասիկ եւ նաւք որպիսի՛ ինչ են, եւ ի սաստիկ հողմոց վարին. եւ փոքր թեւովն շրջին յոր կոյս եւ միտք ուղղչին կամիցին:
3:4
4. Behold, the ships also, though they are so great, and are driven by rough winds, are yet turned about by a very small rudder, whither the impulse of the steersman willeth.
3:4 Behold also the ships, which though [they be] so great, and [are] driven of fierce winds, yet are they turned about with a very small helm, whithersoever the governor listeth:
3:5
Սոյնպէս եւ լեզու փոքր ինչ անդամ է եւ մեծամեծս բարբառի. ահա եւ սակաւ ինչ հուր զորպիսի՛ անտառս հրդեհէ:
3:5
5. So the tongue also is a little member, and boasteth great things. Behold, how much wood is kindled by how small a fire!
3:5 Even so the tongue is a little member, and boasteth great things. Behold, how great a matter a little fire kindleth:
3:6
Եւ լեզու հուր` [16]զարդ անիրաւութեան. լեզու հաստատեալ է յանդամս մեր, որ զամենայն մարմինն ապականէ, եւ վառէ հրով զանիւ ծննդեան, եւ բորբոքեալ տոչորի [17]ի գեհենի:
3:6
6. And the tongue is a fire: the world of iniquity among our members is the tongue, which defileth the whole body, and setteth on fire the wheel of nature, and is set on fire by hell.
3:6 And the tongue [is] a fire, a world of iniquity: so is the tongue among our members, that it defileth the whole body, and setteth on fire the course of nature; and it is set on fire of hell:
3:7
Ամենայն բնութիւն գազանաց եւ թռչնոց եւ սողնոց եւ որ ի ծովու են, հնազանդեալ է եւ հնազանդի մարդկեղէն բնութեան:
3:7
7. For every kind of beasts and birds, of creeping things and things in the sea, is tamed, and hath been tamed by mankind:
3:7 For every kind of beasts, and of birds, and of serpents, and of things in the sea, is tamed, and hath been tamed of mankind:
3:8
բայց զլեզու մարդկան ոչ ոք կարէ հնազանդել, զչարն եւ զանկարգ եւ զլի թունօք մահաբերին:
3:8
8. but the tongue can no man tame; a restless evil, full of deadly poison.
3:8 But the tongue can no man tame; [it is] an unruly evil, full of deadly poison:
3:9
Նովաւ օրհնեմք [18]զՏէրն եւ զՀայր. եւ նովաւ անիծանեմք զմարդիկ որ ըստ նմանութեան Աստուծոյ արարան:
3:9
9. Therewith bless we the Lord and Father; and therewith curse we men, which are made after the likeness of God:
3:9 Therewith bless we God, even the Father; and therewith curse we men, which are made after the similitude of God:
3:10
Ի նմին բերանոյ ելանեն օրհնութիւնք եւ անէծք. ոչ է պարտ, եղբարք իմ, այսմ այսպէս լինել:
3:10
10. out of the same mouth cometh forth blessing and cursing. My brethren, these things ought not so to be.
3:10 Out of the same mouth proceedeth blessing and cursing. My brethren, these things ought not so to be:
3:11
Միթէ աղբեւր անդստին ի միոյ ականէ բղխիցէ՞ քաղցր եւ դառն:
3:11
11. Doth the fountain send forth from the same opening sweet and bitter?
3:11 Doth a fountain send forth at the same place sweet [water] and bitter:
3:12
Միթէ մա՞րթ ինչ իցէ, եղբարք իմ, թզենւոյ ձէթ բերել, կամ որթոյ թուզ, [19]եւ ոչ աղտաղտին տեղւոյ ջուր քաղցր առնել:
3:12
12. Can a fig tree, my brethren, yield olives, or a vine figs? neither salt water yield sweet.
3:12 Can the fig tree, my brethren, bear olive berries? either a vine, figs? so [can] no fountain both yield salt water and fresh:
3:13
Ո՞վ իցէ իմաստուն եւ հանճարեղ ի ձեզ, ցուցցէ ի բարւոք գնացից զգործս իւր հեզութեամբ իմաստութեան:
3:13
13. Who is wise and understanding among you? let him shew by his good life his works in meekness of wisdom.
3:13 Who [is] a wise man and endued with knowledge among you? let him shew out of a good conversation his works with meekness of wisdom:
3:14
Ապա եթէ նախանձ եւ դառնութիւն եւ հակառակութիւն ունիցիք ի սիրտս ձեր, մի՛ պարծիք սուտ առնել զճշմարտութիւնն:
3:14
14. But if ye have bitter jealousy and faction in your heart, glory not and lie not against the truth.
3:14 But if ye have bitter envying and strife in your hearts, glory not, and lie not against the truth:
3:15
Ոչ է իմաստութիւնս այս իջեալ ի վերուստ, այլ` երկրաւոր, շնչաւոր եւ դիւական:
3:15
15. This wisdom is not that cometh down from above, but is earthly, sensual, devilish.
3:15 This wisdom descendeth not from above, but [is] earthly, sensual, devilish:
3:16
Զի ուր հեռ եւ նախանձ, անդ է անկարգութիւն եւ ամենայն իրք չարք:
3:16
16. For where jealousy and faction are, there is confusion and every vile deed.
3:16 For where envying and strife [is], there [is] confusion and every evil work:
3:17
Իսկ վերին իմաստութիւնն նախ զի սուրբ է, եւ ապա խաղաղարար, հեզ, դիւրահաւան, լի ողորմութեամբ եւ պտղովք բարեաց, անխիղճ, առանց կեղծաւորութեան:
3:17
17. But the wisdom that is from above is first pure, then peaceable, gentle, easy to be entreated, full of mercy and good fruits, without variance, without hypocrisy.
3:17 But the wisdom that is from above is first pure, then peaceable, gentle, [and] easy to be intreated, full of mercy and good fruits, without partiality, and without hypocrisy:
3:18
Պտուղ արդարութեան խաղաղութեամբ սերմանի այնոցիկ` որ առնեն զխաղաղութիւն:
3:18
18. And the fruit of righteousness is sown in peace for them that make peace.
3:18 And the fruit of righteousness is sown in peace of them that make peace: