Գրք. Lam, Գլ. 5   [(1895)] Գրք. Lam., Գլ. 5   [KJV]


5:0
Աղօթք Երեմեայ մարգարէի:

5:0
5:0 missing verse:
5:1
Յիշեա, Տէր, որ ինչ անցք անցին ընդ մեզ, նայեաց եւ տես զնախատինս մեր:

5:1
5:1 Remember, O LORD, what is come upon us: consider, and behold our reproach:
5:2
Ժառանգութիւն մեր դարձաւ [124]յօտարութիւն, եւ բնակութիւն մեր [125]ի նշդեհութիւն:

5:2
5:2 Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens:
5:3
Որբ մնացաք մեք, եւ ոչ գոյր մեր հայր. մարք մեր իբրեւ այրիք [126]ի ժամանակաց մերոց:

5:3
5:3 We are orphans and fatherless, our mothers [are] as widows:
5:4
Զջուր մեր գնոյ արբաք, եւ փայտն մեր [127]առանց փոխանակի:

5:4
5:4 We have drunken our water for money; our wood is sold unto us:
5:5
Եկն ի վերայ պարանոցի մերոյ, հալածական եղեաք``, եւ ոչ գտաք հանգիստ:

5:5
5:5 Our necks [are] under persecution: we labour, [and] have no rest:
5:6
Ձեռնաձիգ [128]եղեն Եգիպտացիքն եւ Ասորեստանեայքն`` յագեցուցանել հացիւ:

5:6
5:6 We have given the hand [to] the Egyptians, [and to] the Assyrians, to be satisfied with bread:
5:7
Հարքն մեր մեղան, եւ [129]չիք ուրեք`` ի միջի. եւ մեղք հարցն այն ընդ մեզ ելին:

5:7
5:7 Our fathers have sinned, [and are] not; and we have borne their iniquities:
5:8
Ծառայք տիրեցին մեզ, եւ այն որ փրկէրն զմեզ ի ձեռաց նոցա` չիք ի միջի:

5:8
5:8 Servants have ruled over us: [there is] none that doth deliver [us] out of their hand:
5:9
[130]Եկայք համբարս ի ներքս արասցուք`` յերեսաց սրոյն անապատի:

5:9
5:9 We gat our bread with [the peril of] our lives because of the sword of the wilderness:
5:10
Մորթք մեր [131]կարկամեցան իբրեւ զթոնիր հնացեալ յերեսաց բարկութեան`` սովոյն:

5:10
5:10 Our skin was black like an oven because of the terrible famine:
5:11
Զկանայս խայտառակեցին ի Սիոն եւ զկուսանս ի քաղաքս Յուդայ:

5:11
5:11 They ravished the women in Zion, [and] the maids in the cities of Judah:
5:12
[132]Զծերս կախեցին զբութաց, եւ ի պառաւունս ոչ խնայեցին:

5:12
5:12 Princes are hanged up by their hand: the faces of elders were not honoured:
5:13
Ընտիր ընտիրքն զձայն բարձեալ կականէին, եւ երիտասարդքն զփայտի հարեալ տկարացան:

5:13
5:13 They took the young men to grind, and the children fell under the wood:
5:14
Ծերք ի դրանց մեկնեցան, եւ ընտիրքն յօրհնութեանցն լռեցին:

5:14
5:14 The elders have ceased from the gate, the young men from their musick:
5:15
Լքան յուրախութենէ սիրտք մեր, եւ դարձան ի սուգ օրհնութիւնք պարուց մերոց:

5:15
5:15 The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning:
5:16
Անկաւ պսակն ի գլխոց մերոց. վա՜յ մեզ, վա՜յ մեզ, զի մեղաք:

5:16
5:16 The crown is fallen [from] our head: woe unto us, that we have sinned:
5:17
Վասն այսորիկ [133]տուաւ մեզ սիրտ ցաւագին``, վասն այսորիկ եւ խաւարեցան աչք մեր:

5:17
5:17 For this our heart is faint; for these [things] our eyes are dim:
5:18
ի վերայ լերին Սիոնի, զի դարձաւ յապականութիւն, եւ աղուեսք մուտ եւ ել առնէին [134]ի սրահս նորա:

5:18
5:18 Because of the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it:
5:19
Եւ դու, Տէր, յաւիտեան կաս, եւ աթոռ քո ազգէ մինչեւ յազգ:

5:19
5:19 Thou, O LORD, remainest for ever; thy throne from generation to generation:
5:20
Ընդէ՞ր մինչեւ ի սպառ մոռացար զմեզ, [135]հարեր թողեր եւ`` լքցե՞ս զմեզ մինչեւ յերկար ժամանակս:

5:20
5:20 Wherefore dost thou forget us for ever, [and] forsake us so long time:
5:21
Դարձո զմեզ, Տէր, [136]եւ դարձցուք. նորոգեա զմեզ, Տէր, իբրեւ զաւուրսն զառաջինս:

5:21
5:21 Turn thou us unto thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old:
5:22
Զի մերժելով մերժեցեր զմեզ, [137]բարկացաւ սրտմտութիւն բարկութեան քո`` ի վերայ մեր մինչեւ ի սպառ:

5:22