14:1 Եւ եղեւ ի մտանելն նորա ի տուն ուրումն իշխանացն փարիսեցւոց ի շաբաթու ուտել հաց, եւ նոքա սպասէին նմա:
|
14:1 14:1 And it came to pass, as he went into the house of one of the chief Pharisees to eat bread on the sabbath day, that they watched him: |
14:2 Եւ ահա այր ոմն էր անդ ջրգողեալ առաջի նորա:
|
14:2 14:2 And, behold, there was a certain man before him which had the dropsy: |
14:3 Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցօրինաւորսն եւ ցփարիսեցիսն, եթէ` Արժա՞ն իցէ ի շաբաթու բժշկել:
|
14:3 14:3 And Jesus answering spake unto the lawyers and Pharisees, saying, Is it lawful to heal on the sabbath day: |
14:4 Եւ նոքա լուռ եղեն. եւ բուռն հարեալ զնմանէ` բժշկեաց զնա եւ արձակեաց:
|
14:4 14:4 And they held their peace. And he took [him], and healed him, and let him go: |
14:5 Եւ ասէ ցնոսա. Ո՞յր ուրուք ի ձէնջ էշ կամ եզն անկանիցի ի ջրհոր, եւ ոչ վաղվաղակի հանիցէ զնա յաւուր շաբաթու:
|
14:5 14:5 And answered them, saying, Which of you shall have an ass or an ox fallen into a pit, and will not straightway pull him out on the sabbath day: |
14:6 Եւ ոչ կարացին տալ նմա պատասխանի առ այն:
|
14:6 14:6 And they could not answer him again to these things: |
14:7 Ասաց եւ առ կոչնականսն առակ մի, հայեցեալ թէ զիա՛րդ բարձընտիր լինէին, ասէ ցնոսա:
|
14:7 14:7 And he put forth a parable to those which were bidden, when he marked how they chose out the chief rooms; saying unto them: |
14:8 Յորժամ կոչիցէ ոք զքեզ ի հարսանիս [98]կամ ի կոչունս``, մի՛ բազմիցիս յառաջին բարձին. գուցէ պատուականագոյն եւս քան զքեզ իցէ կոչեցեալ ի նմանէ:
|
14:8 14:8 When thou art bidden of any [man] to a wedding, sit not down in the highest room; lest a more honourable man than thou be bidden of him: |
14:9 եւ եկեալ որ զքեզն եւ զնա կոչեաց` ասիցէ ցքեզ. Տուր սմա տեղի. եւ ապա սկսանիցիս ամօթով զյետին տեղին ունել:
|
14:9 14:9 And he that bade thee and him come and say to thee, Give this man place; and thou begin with shame to take the lowest room: |
14:10 Այլ յորժամ կոչիցիս, երթիջիր բազմեսջիր ի յետին տեղւոջ, զի յորժամ գայցէ որ կոչեացն զքեզ, ասիցէ ցքեզ. Բարեկամ, ի վեր մատիր: Յայնժամ եղիցին քեզ փառք առաջի բարձակցացն քոց:
|
14:10 14:10 But when thou art bidden, go and sit down in the lowest room; that when he that bade thee cometh, he may say unto thee, Friend, go up higher: then shalt thou have worship in the presence of them that sit at meat with thee: |
14:11 Զի ամենայն որ բարձրացուցանէ զանձն` խոնարհեսցի. եւ որ խոնարհեցուցանէ զանձն` բարձրասցի:
|
14:11 14:11 For whosoever exalteth himself shall be abased; and he that humbleth himself shall be exalted: |
14:12 Ասէ եւ ցկոչնատէրն. Յորժամ առնիցես ճաշ կամ ընթրիս, մի՛ կոչեր զբարեկամս քո, եւ մի՛ զեղբարս քո, եւ մի՛ զազգականս քո, եւ մի՛ [99]զդրացիս քո եւ մի՛ զմեծամեծս``. զի մի՛ եւ նոքա փոխարէն կոչեսցեն զքեզ, եւ լինիցի քեզ հատուցումն:
|
14:12 14:12 Then said he also to him that bade him, When thou makest a dinner or a supper, call not thy friends, nor thy brethren, neither thy kinsmen, nor [thy] rich neighbours; lest they also bid thee again, and a recompence be made thee: |
14:13 Այլ յորժամ առնիցես ընդունելութիւն, կոչեա զաղքատս եւ զխեղս, զկաղս եւ զկոյրս:
|
14:13 14:13 But when thou makest a feast, call the poor, the maimed, the lame, the blind: |
14:14 եւ երանելի լինիցիս. զի ոչ ունին փոխարէն հատուցանելոյ քեզ, եւ հատուսցի քեզ փոխարէն ի յարութեան արդարոց:
|
14:14 14:14 And thou shalt be blessed; for they cannot recompense thee: for thou shalt be recompensed at the resurrection of the just: |
14:15 Իբրեւ լուաւ զայս ոմն ի բազմականացն, ասէ ցնա. Երանի որ կերիցէ ճաշ յարքայութեան Աստուծոյ:
|
14:15 14:15 And when one of them that sat at meat with him heard these things, he said unto him, Blessed [is] he that shall eat bread in the kingdom of God: |
14:16 Եւ նա ասէ ցնա. Այր ոմն գործեաց [100]ընթրիս եւ հրաւիրեաց զբազումս:
|
14:16 14:16 Then said he unto him, A certain man made a great supper, and bade many: |
14:17 Եւ առաքեաց զծառայ իւր ի ժամու ընթրեացն կոչել զհրաւիրեալսն թէ` Եկայք, զի ահաւասիկ պատրաստ է ամենայն ինչ:
|
14:17 14:17 And sent his servant at supper time to say to them that were bidden, Come; for all things are now ready: |
14:18 Եւ սկսան մի ըստ միոջէ ամենեքեան հրաժարել. առաջինն ասէ. Ագարակ գնեցի, եւ հարկ է ելանել տեսանել զնա. աղաչեմ զքեզ, կալ զիս հրաժարեալ:
|
14:18 14:18 And they all with one [consent] began to make excuse. The first said unto him, I have bought a piece of ground, and I must needs go and see it: I pray thee have me excused: |
14:19 Եւ մեւսն ասէ. Լուծս հինգ եզանց գնեցի եւ երթամ փորձել զնոսա. աղաչեմ զքեզ, կալ զիս հրաժարեալ:
|
14:19 14:19 And another said, I have bought five yoke of oxen, and I go to prove them: I pray thee have me excused: |
14:20 Եւ մեւսն ասէ. Կին ածի, եւ վասն այնորիկ ոչ կարեմ գալ:
|
14:20 14:20 And another said, I have married a wife, and therefore I cannot come: |
14:21 Եւ եկեալ ծառայն պատմեաց զայն տեառն իւրում. յայնժամ բարկացեալ տանուտէրն` ասէ ցծառայն իւր. Ել վաղվաղակի ի հրապարակս եւ ի փողոցս քաղաքիդ, եւ զաղքատս եւ զխեղս եւ զկաղս եւ զկոյրս մոյծ այսր:
|
14:21 14:21 So that servant came, and shewed his lord these things. Then the master of the house being angry said to his servant, Go out quickly into the streets and lanes of the city, and bring in hither the poor, and the maimed, and the halt, and the blind: |
14:22 Եւ ասէ ծառայն. Տէր, եղեւ զոր հրամայեցերն եւ կայ եւս տեղի:
|
14:22 14:22 And the servant said, Lord, it is done as thou hast commanded, and yet there is room: |
14:23 Եւ ասէ Տէրն ցծառայն. Ել ի ճանապարհս եւ ի ցանգս, եւ արա այսր մտանել, զի լցցի տունս իմ:
|
14:23 14:23 And the lord said unto the servant, Go out into the highways and hedges, and compel [them] to come in, that my house may be filled: |
14:24 Ասեմ ձեզ, զի` Ոչ ոք յայնց կոչեցելոց ճաշակեսցէ յընթրեաց իմոց:
|
14:24 14:24 For I say unto you, That none of those men which were bidden shall taste of my supper: |
14:25 Եւ երթային ընդ նմա ժողովուրդք բազումք. դարձաւ եւ ասէ ցնոսա:
|
14:25 14:25 And there went great multitudes with him: and he turned, and said unto them: |
14:26 Եթէ ոք գայ առ իս, եւ ոչ ատեայ զհայր իւր եւ զմայր եւ զկին եւ զորդիս եւ զեղբարս եւ զքորս, նա` եւ զանձն եւս իւր, ոչ կարէ իմ աշակերտ լինել:
|
14:26 14:26 If any [man] come to me, and hate not his father, and mother, and wife, and children, and brethren, and sisters, yea, and his own life also, he cannot be my disciple: |
14:27 Զի որ ոչ բառնայ զխաչ իւր եւ գայ զկնի իմ` ոչ կարէ իմ աշակերտ լինել:
|
14:27 14:27 And whosoever doth not bear his cross, and come after me, cannot be my disciple: |
14:28 Ո՞վ ոք ի ձէնջ կամիցի շինել աշտարակ, եւ ոչ նախ նստեալ համարիցի զծախսն, եթէ ունիցի՛ բաւական ի կատարումն:
|
14:28 14:28 For which of you, intending to build a tower, sitteth not down first, and counteth the cost, whether he have [sufficient] to finish: |
14:29 զի գուցէ իբրեւ արկանիցէ հիմն եւ ոչ կարիցէ կատարել, ամենեքին որ տեսանիցեն, սկսանիցին ծաղր առնել զնա:
|
14:29 14:29 Lest haply, after he hath laid the foundation, and is not able to finish [it], all that behold [it] begin to mock him: |
14:30 եւ ասել թէ` Այս այր սկսաւ շինել, եւ ոչ կարաց կատարել:
|
14:30 14:30 Saying, This man began to build, and was not able to finish: |
14:31 Կամ ո՞ր թագաւոր երթեալ տայցէ պատերազմ ընդ այլում թագաւորի, եւ ոչ նստեալ նախ խորհիցի, եթէ կարո՛ղ իցէ տասն հազարաւ զդէմ ունել զայնորիկ որ գայցէ ի վերայ նորա քսան հազարաւ:
|
14:31 14:31 Or what king, going to make war against another king, sitteth not down first, and consulteth whether he be able with ten thousand to meet him that cometh against him with twenty thousand: |
14:32 Ապա թէ ոչ, մինչդեռ հեռագոյն իցէ, հրեշտակութիւն առաքեալ աղաչեսցէ ի խաղաղութիւն:
|
14:32 14:32 Or else, while the other is yet a great way off, he sendeth an ambassage, and desireth conditions of peace: |
14:33 Արդ այսպէս ամենայն ոք ի ձէնջ որ ոչ հրաժարեսցէ յամենայն ընչից իւրոց, ոչ կարէ իմ աշակերտ լինել:
|
14:33 14:33 So likewise, whosoever he be of you that forsaketh not all that he hath, he cannot be my disciple: |
14:34 Բարւոք է աղ. ապա թէ աղն անհամեսցի, ի՞ւ համեմեսցի:
|
14:34 14:34 Salt [is] good: but if the salt have lost his savour, wherewith shall it be seasoned: |
14:35 Ոչ յերկիր եւ ոչ յաղբ է պիտանացու, այլ ընկենուլ զնա արտաքս: Որ ունիցի ականջս լսելոյ` լուիցէ:
|
14:35 14:35 It is neither fit for the land, nor yet for the dunghill; [but] men cast it out. He that hath ears to hear, let him hear: |