Գրք. Mal, Գլ. 1   [(1895)] Գրք. Mal., Գլ. 1   [KJV]


1:1
[1]Առած բանի Տեառն ի վերայ Իսրայելի ի ձեռն հրեշտակի իւրոյ:

1:1
1:1 The burden of the word of the LORD to Israel by Malachi:
1:2
Դիք ի սիրտս ձեր. սիրեցի`` զձեզ, ասէ Տէր: Եւ ասացէք. Ի՞ւ սիրեցեր զմեզ: Ո՞չ եղբայր էր Եսաւ Յակոբու, ասէ Տէր, եւ սիրեցի զՅակոբ:

1:2
1:2 I have loved you, saith the LORD. Yet ye say, Wherein hast thou loved us? [Was] not Esau Jacob' s brother? saith the LORD: yet I loved Jacob:
1:3
եւ զԵսաւ ատեցի, եւ [2]կարգեցի զսահմանս նորա յապականութիւն`` եւ զժառանգութիւն նորա [3]ի բաշխ անապատի:

1:3
1:3 And I hated Esau, and laid his mountains and his heritage waste for the dragons of the wilderness:
1:4
Զի թէ ասիցէ Եդովմ, թէ` Ահա կործանեցաք, դարձցուք եւ շինեսցուք զքաղաքս աւերեալս. այսպէս ասէ Տէր [4]ամենակալ. Նոքա շինեսցեն, եւ ես կործանեցից. եւ կոչեսցին նոքա Սահմանք անօրէնութեան, եւ ժողովուրդ` ընդ որում [5]տացէ պատերազմ`` Տէր մինչեւ ցյաւիտեան:

1:4
1:4 Whereas Edom saith, We are impoverished, but we will return and build the desolate places; thus saith the LORD of hosts, They shall build, but I will throw down; and they shall call them, The border of wickedness, and, The people against whom the LORD hath indignation for ever:
1:5
Եւ աչք ձեր տեսցեն, եւ դուք իսկ ասասջիք եթէ` Բարձրացաւ Տէր [6]ի վերայ սահմանաց`` Իսրայելի:

1:5
1:5 And your eyes shall see, and ye shall say, The LORD will be magnified from the border of Israel:
1:6
Որդի փառաւոր առնէ զհայր, եւ ծառայ [7]երկնչի ի տեառնէ իւրմէ``. իսկ արդ` եթէ հայր եմ ես, ո՞ւր է փառքն իմ. եւ եթէ Տէր եմ, ո՞ւր է [8]պատիւն իմ, ասէ Տէր ամենակալ, [9]դուք քահանայք`` որ բամբասէք զանուն իմ. եւ ասէք. Ի՞ւ բամբասեցաք զանուն քո:

1:6
1:6 A son honoureth [his] father, and a servant his master: if then I [be] a father, where [is] mine honour? and if I [be] a master, where [is] my fear? saith the LORD of hosts unto you, O priests, that despise my name. And ye say, Wherein have we despised thy name:
1:7
Զի մատուցանէք ի սեղան իմ հաց պղծութեան, եւ ասացէք. Ի՞ւ պղծեցաք [10]զնոսա. յասելն ձեր թէ` Սեղան Տեառն արհամարհեալ է, [11]եւ զոր ինչ դնին ի վերայ` արհամարհէք:

1:7
1:7 Ye offer polluted bread upon mine altar; and ye say, Wherein have we polluted thee? In that ye say, The table of the LORD [is] contemptible:
1:8
Զի թէ մատուցանիցէք զկոյրն ի պատարագ` չիցէ՞ չար, եւ եթէ մատուցանիցէք զկաղն կամ զհիւանդոտն` չիցէ՞ չար. աղէ, մատո զնա իշխանին քում, թէ ընդունիցի՞ զքեզ, կամ թէ առնուցո՞ւ քեզ ակն, ասէ Տէր ամենակալ:

1:8
1:8 And if ye offer the blind for sacrifice, [is it] not evil? and if ye offer the lame and sick, [is it] not evil? offer it now unto thy governor; will he be pleased with thee, or accept thy person? saith the LORD of hosts:
1:9
Եւ այժմ աղաչեցէք զերեսս [12]Աստուծոյ ձերոյ եւ հաշտեցուցէք զնա``. ի ձեռաց ձերոց եղեւ այդ. եթէ [13]առի՞ց ինչ ի ձէնջ ակնառութեամբ, ասէ Տէր ամենակալ:

1:9
1:9 And now, I pray you, beseech God that he will be gracious unto us: this hath been by your means: will he regard your persons? saith the LORD of hosts:
1:10
[14]Զի եւ ձեզ դրունք փակեսցեն, եւ մի՛ մերձենայք ի սեղան իմ վայրապար. զի ոչ են կամք իմ ի ձեզ``, ասէ Տէր ամենակալ. եւ զպատարագս ոչ ընկալայց ի ձեռաց ձերոց:

1:10
1:10 Who [is there] even among you that would shut the doors [for nought]? neither do ye kindle [fire] on mine altar for nought. I have no pleasure in you, saith the LORD of hosts, neither will I accept an offering at your hand:
1:11
Զի յարեւելից մինչեւ ի մուտս արեւու փառաւորեալ է անուն իմ ի մէջ ազգաց, եւ յամենայն տեղիս մատչին խունկք անուան իմոյ եւ պատարագ սուրբ. զի մեծ է անուն իմ ի հեթանոսս, ասէ Տէր ամենակալ:

1:11
1:11 For from the rising of the sun even unto the going down of the same my name [shall be] great among the Gentiles; and in every place incense [shall be] offered unto my name, and a pure offering: for my name [shall be] great among the heathen, saith the LORD of hosts:
1:12
Եւ դուք պղծեցէք զնա` յասելն ձեր թէ` Սեղան Տեառն պիղծ է, եւ կերակուրն որ դնի ի վերայ նորա` արհամարհեալ:

1:12
12. But ye profane it, in that ye say, The table of the LORD is polluted, and the fruit thereof, even his meat, is contemptible.
1:12 But ye have profaned it, in that ye say, The table of the LORD [is] polluted; and the fruit thereof, [even] his meat, [is] contemptible:
1:13
Եւ [15]ասէիք թէ` Այն յաշխատութենէ է. եւ փչեցից զայն արտաքս, ասէ Տէր ամենակալ. եւ եթէ մատուցանիցէք ինձ`` յափշտակեալն եւ զկաղս եւ զվտիտս պատարագ, եթէ ընկալա՞յց զնոսա ի ձեռաց ձերոց, ասէ Տէր [16]ամենակալ:

1:13
1:13 Ye said also, Behold, what a weariness [is it]! and ye have snuffed at it, saith the LORD of hosts; and ye brought [that which was] torn, and the lame, and the sick; thus ye brought an offering: should I accept this of your hand? saith the LORD:
1:14
Անիծեալ լիցի [17]մարդն որ կարօղ իցէ, եւ կայցէ ի խաշին նորա որձ, եւ ուխտ իւր յանձին իւրում``, եւ մատուցանիցէ Տեառն զարատաւորն. զի Թագաւոր [18]յաղթօղ եմ ես, ասէ Տէր ամենակալ, եւ անուն իմ [19]երեւելի ի մէջ ազգաց:

1:14
1:14 But cursed [be] the deceiver, which hath in his flock a male, and voweth, and sacrificeth unto the Lord a corrupt thing: for I [am] a great King, saith the LORD of hosts, and my name [is] dreadful among the heathen: