Իմաստութիւն Սողոմոնի / Wisdoms - 12 |

Text:
< PreviousԻմաստութիւն Սողոմոնի - 12 Wisdoms - 12Next >


tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
1–2. Цель милостивого наказания Богом людей — покаяние и исправление. 3–11. Пример древних хананеев. 11–14. Милосердие суда Божия вытекает не из опасения кого-либо, 15–18. но имеет свое основание во всемогуществе Божием. 19–20. Чему научает израильтян судьба хананеев. 23–28. Наказание египтян.
12:112:1: Զի անեղծ Հոգիդ քո է յամենեսին[8909]։ [8909] Ոմանք. Զի անեղծ Հոգի է յամենեսեան։ Աստեն Ոսկան առեալ ՚ի Լատինականէն զնոյն բան՝ կրկնէ բացագանչութեամբ այսպէս. *Ո՞վ, որքան բարի եւ համեղ է Տէր Հոգի քո յամենեսեան։
1 Ամէն բանի մէջ է քո անեղծ հոգին:
Զի անեղծ Հոգիդ քո է յամենեսին[168]:

12:1: Զի անեղծ Հոգիդ քո է յամենեսին[8909]։
[8909] Ոմանք. Զի անեղծ Հոգի է յամենեսեան։ Աստեն Ոսկան առեալ ՚ի Լատինականէն զնոյն բան՝ կրկնէ բացագանչութեամբ այսպէս. *Ո՞վ, որքան բարի եւ համեղ է Տէր Հոգի քո յամենեսեան։
1 Ամէն բանի մէջ է քո անեղծ հոգին:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:112:1 Нетленный Твой дух пребывает во всем.
12:1 τὸ ο the γὰρ γαρ for ἄφθαρτόν αφθαρτος incorruptible; imperishable σου σου of you; your πνεῦμά πνευμα spirit; wind ἐστιν ειμι be ἐν εν in πᾶσιν πας all; every
12:1. bonus enim spiritus tuus est in omnibusO how good and sweet is thy Spirit, O Lord, in all things!
1. For thine incorruptible spirit is in all things.
12:1. O how good and gracious, Lord, is your spirit in all things!
For thine incorruptible Spirit is in all things:

12:1 Нетленный Твой дух пребывает во всем.
12:1
τὸ ο the
γὰρ γαρ for
ἄφθαρτόν αφθαρτος incorruptible; imperishable
σου σου of you; your
πνεῦμά πνευμα spirit; wind
ἐστιν ειμι be
ἐν εν in
πᾶσιν πας all; every
12:1. bonus enim spiritus tuus est in omnibus
O how good and sweet is thy Spirit, O Lord, in all things!
1. For thine incorruptible spirit is in all things.
12:1. O how good and gracious, Lord, is your spirit in all things!
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
1: ст. заканчивает мысль предшествующей главы о том, что все существующее сохраняет свое бытие любовию и волею Божиею. «Нетленный Твой дух пребывает во всем», проникает все существующее, (ср. I:7; VII:22; VIII:1) и является во всем животворящим и сохраняющим принципом.
12:212:2: Վասն որոյ զյանցաւորս առ սակաւ սակաւ յանդիմանես, եւ որովք մեղանչենն յո՛ւշ արարեալ խրատես. զի զերծեալք ՚ի չարեաց հաւատասցեն ՚ի քեզ Տէր։
2 Դրա համար էլ մեղապարտներին յանդիմանում ես սակաւ առ սակաւ եւ յիշեցնելով, թէ ինչ մեղքեր են գործում, սովորեցնում ես, որ չարիքներից խուսափելով՝ հաւատան քեզ, Տէ՛ր:
Վասն որոյ զյանցաւորս առ սակաւ սակաւ յանդիմանես, եւ որովք մեղանչենն յո՛ւշ արարեալ խրատես. զի զերծեալք ՛ի չարեաց հաւատասցեն ՛ի քեզ Տէր:

12:2: Վասն որոյ զյանցաւորս առ սակաւ սակաւ յանդիմանես, եւ որովք մեղանչենն յո՛ւշ արարեալ խրատես. զի զերծեալք ՚ի չարեաց հաւատասցեն ՚ի քեզ Տէր։
2 Դրա համար էլ մեղապարտներին յանդիմանում ես սակաւ առ սակաւ եւ յիշեցնելով, թէ ինչ մեղքեր են գործում, սովորեցնում ես, որ չարիքներից խուսափելով՝ հաւատան քեզ, Տէ՛ր:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:212:2 Посему заблуждающихся Ты мало-помалу обличаешь и, напоминая {им}, в чем они согрешают, вразумляешь, чтобы они, отступив от зла, уверовали в Тебя, Господи.
12:2 διὸ διο therefore τοὺς ο the παραπίπτοντας παραπιπτω lapse; fall away κατ᾿ κατα down; by ὀλίγον ολιγος few; sparse ἐλέγχεις ελεγχω convict; question καὶ και and; even ἐν εν in οἷς ος who; what ἁμαρτάνουσιν αμαρτανω sin ὑπομιμνῄσκων υπομιμνησκω remind νουθετεῖς νουθετεω prompt; warn ἵνα ινα so; that ἀπαλλαγέντες απαλλασσω discharge; deliver τῆς ο the κακίας κακια badness; vice πιστεύσωσιν πιστευω believe; entrust ἐπὶ επι in; on σέ σε.1 you κύριε κυριος lord; master
12:2. propter quod hos qui exerrant partibus corripis et de quibus peccant admonens adloqueris ut relicta malitia credant in te DomineAnd therefore thou chastisest them that err, by little and little: and admonishest them, and speakest to them, concerning the things wherein they offend: that leaving their wickedness, they may believe in thee, O Lord.
2. Wherefore thou convictest by little and little them that fall from the right way, And, putting them in remembrance by the things wherein they sin, dost thou admonish them, That escaping from their wickedness they may believe on thee, O Lord.
12:2. Therefore, those who wander afield, you correct, and, as to those who sin, you counsel them and admonish them, so that, having abandoned malice, they may believe in you, O Lord.
Therefore chastenest thou them by little and little that offend, and warnest them by putting them in remembrance wherein they have offended, that leaving their wickedness they may believe on thee, O Lord:

12:2 Посему заблуждающихся Ты мало-помалу обличаешь и, напоминая {им}, в чем они согрешают, вразумляешь, чтобы они, отступив от зла, уверовали в Тебя, Господи.
12:2
διὸ διο therefore
τοὺς ο the
παραπίπτοντας παραπιπτω lapse; fall away
κατ᾿ κατα down; by
ὀλίγον ολιγος few; sparse
ἐλέγχεις ελεγχω convict; question
καὶ και and; even
ἐν εν in
οἷς ος who; what
ἁμαρτάνουσιν αμαρτανω sin
ὑπομιμνῄσκων υπομιμνησκω remind
νουθετεῖς νουθετεω prompt; warn
ἵνα ινα so; that
ἀπαλλαγέντες απαλλασσω discharge; deliver
τῆς ο the
κακίας κακια badness; vice
πιστεύσωσιν πιστευω believe; entrust
ἐπὶ επι in; on
σέ σε.1 you
κύριε κυριος lord; master
12:2. propter quod hos qui exerrant partibus corripis et de quibus peccant admonens adloqueris ut relicta malitia credant in te Domine
And therefore thou chastisest them that err, by little and little: and admonishest them, and speakest to them, concerning the things wherein they offend: that leaving their wickedness, they may believe in thee, O Lord.
2. Wherefore thou convictest by little and little them that fall from the right way, And, putting them in remembrance by the things wherein they sin, dost thou admonish them, That escaping from their wickedness they may believe on thee, O Lord.
12:2. Therefore, those who wander afield, you correct, and, as to those who sin, you counsel them and admonish them, so that, having abandoned malice, they may believe in you, O Lord.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
2. Мысль 2-го стиха является выводом из предшествующего. Если Бог любит все существующее (XI:24–XII:1: ст.), то Он с такой же любовью относится и к людям, даже «заблуждающимся». Их Он «обличает мало-помалу», с бережливой постепенностью, и наказывает их так, что самые наказания напоминают им об их грехах. (Ср. XI:16–17). Цель такого наказания — вразумление: «чтобы они, отступив от зла, уверовали в Тебя, Господи» . Некоторые толкователи на основании сопоставления 2: ст. с 10–11: ст. XI гл. относят его к евреям, но связь с предшествующим (XI:24–XII:1) говорит за то, что здесь речь идет об отношении Бога к людям вообще и даже, может быть, на первом плане писатель разумел «заблуждающихся» язычников, так как далее он приводит пример наказания хананеев.
12:312:3: Նա եւ զհին բնակիչս սրբոյ երկրի քոյ ատեցեր,
3 Դու ատեցիր նաեւ քո սուրբ երկրի հին բնակիչներին
Նա եւ զհին բնակիչս սրբոյ երկրի քոյ ատեցեր:

12:3: Նա եւ զհին բնակիչս սրբոյ երկրի քոյ ատեցեր,
3 Դու ատեցիր նաեւ քո սուրբ երկրի հին բնակիչներին
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:312:3 Так, возгнушавшись древними обитателями святой земли Твоей,
12:3 καὶ και and; even γὰρ γαρ for τοὺς ο the πάλαι παλαι long ago οἰκήτορας οικητωρ the ἁγίας αγιος holy σου σου of you; your γῆς γη earth; land
12:3. et illos enim antiquos inhabitatores sanctae tuae terrae odiensFor those ancient inhabitants of thy holy land, whom thou didst abhor,
3. For verily the old inhabitants of thy holy land,
12:3. For those ancient inhabitants of your holy land, who you abhorred,
For it was thy will to destroy by the hands of our fathers both those old inhabitants of thy holy land:

12:3 Так, возгнушавшись древними обитателями святой земли Твоей,
12:3
καὶ και and; even
γὰρ γαρ for
τοὺς ο the
πάλαι παλαι long ago
οἰκήτορας οικητωρ the
ἁγίας αγιος holy
σου σου of you; your
γῆς γη earth; land
12:3. et illos enim antiquos inhabitatores sanctae tuae terrae odiens
For those ancient inhabitants of thy holy land, whom thou didst abhor,
3. For verily the old inhabitants of thy holy land,
12:3. For those ancient inhabitants of your holy land, who you abhorred,
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
3-11. Высказанную во 2-ом стихе мысль, что посылаемые Богом наказания имеют своею целью прежде всего вразумление и исправление «заблуждающихся», писатель подтверждает в этом отделе (3–11: ст.) примером хананеев, называя их «древними обитателями святой земли» (Божией). Под «святой землей», несомненно, разумеется Палестина, названная так, как место средоточия истинного богопочтения: за это далее она называется «драгоценнейшей всех у Бога» (7: ст.). Выражение «возгнушавшись древними обитателями» не противоречит 25: ст. XI гл.: Ты «ничем не гнушаешься» . Из 8: и 10: ст. видно, что Бог и хананеями, как людьми, не гнушался, поэтому это выражение означает только «отвращение» Божие к тем извращениям религиозного чувства у хананеев, о чем речь идет дальше.
12:412:4: վասն զգարշելի գործսն գործելոյ. զկախարդութեանց՝ եւ զանսուրբ նուիրացն.
4 իրենց կատարած գարշելի գործերի՝ կախարդութիւնների, անսուրբ զոհաբերութիւնների, մանուկների անողորմ կոտորածների
վասն զգարշելի գործսն գործելոյ. զկախարդութեանց` եւ զանսուրբ նուիրացն:

12:4: վասն զգարշելի գործսն գործելոյ. զկախարդութեանց՝ եւ զանսուրբ նուիրացն.
4 իրենց կատարած գարշելի գործերի՝ կախարդութիւնների, անսուրբ զոհաբերութիւնների, մանուկների անողորմ կոտորածների
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:412:4 совершавшими ненавистные дела волхвований и нечестивые жертвоприношения,
12:4 μισήσας μισεω hate ἐπὶ επι in; on τῷ ο the ἔχθιστα εχθρος hostile; enemy πράσσειν πρασσω act; enact ἔργα εργον work φαρμακειῶν φαρμακια and; even τελετὰς τελετη irresponsible
12:4. quoniam odibilia tibi opera faciebant per medicamina et sacrificia iniustaBecause they did works hateful to thee by their sorceries, and wicked sacrifices,
4. Hating because they practised detestable works of enchantments and unholy rites
12:4. because they were doing works hateful to you, through unjust medicines and sacrifices,
Whom thou hatedst for doing most odious works of witchcrafts, and wicked sacrifices:

12:4 совершавшими ненавистные дела волхвований и нечестивые жертвоприношения,
12:4
μισήσας μισεω hate
ἐπὶ επι in; on
τῷ ο the
ἔχθιστα εχθρος hostile; enemy
πράσσειν πρασσω act; enact
ἔργα εργον work
φαρμακειῶν φαρμακια and; even
τελετὰς τελετη irresponsible
12:4. quoniam odibilia tibi opera faciebant per medicamina et sacrificia iniusta
Because they did works hateful to thee by their sorceries, and wicked sacrifices,
4. Hating because they practised detestable works of enchantments and unholy rites
12:4. because they were doing works hateful to you, through unjust medicines and sacrifices,
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
4-6. Причину Божественного гнева и постигших хананеев наказаний писатель указывает не в безнравственных поступках, а в суевериях и извращениях религиозного чувства. Под «делами волхвования» разумеются разного рода суеверные обряды, связанные с языческим идолослужением: колдовство, заклинание мертвых, против чего неоднократно предостерегал евреев Моисей пред вступлением их в ханаанскую землю. (Исх XXII:18: ; Втор XVIII:9–14, 19: ). По мысли писателя, суеверия эти тем опасны, что они бывают причиной неверия (см. XVIII:13). После суеверий писатель подробно останавливается на человеческих жертвах. Чаще всего в жертву приносились дети, иногда даже самими родителями, за это писатель называет хананеев «безжалостными убийцами детей» и говорит «о родителях, убивших беспомощные души». О человеческих жертвах у хананеев есть свидетельство и в других местах Св. Писания: Лев XVIII:21: ; Втор XII:31: ; XVIII:10: ; Пс CV:37–38: ; Иез XVI:20: . Свидетельствуют о них и древние историки: Диодор Сиц. XX, 14, Плутарх De superst с. 12, Лактанций I, 21, Евсевий Ргаер. evang 4, 16. Одна только подробность, о которой говорит писатель, не засвидетельствована историей, именно, что хананеи «на жертвенных пирах в тайных собраниях пожирали внутренности человеческой плоти и крови». Можно думать, что такое обвинение возвело на них более позднее иудейское предание, руководясь национальной враждой к язычникам. Писатель нашей книги, не проверяя, взял это предание для того, чтобы им усилить свою мысль о противоестественности человеческих жертв.
12:512:5: զորդեկոտորսն զանողորմս. եւ զաղեկերսն մարդկեղէն մարմնոցն զոր սնուցանէին. եւ արեան ՚ի միջոյ խորհրդականաց քոց աստուածեղինաց[8910]։ [8910] Ոմանք. ՚Ի միջոց խորհրդականաց քոյոց։
5 եւ աստուածութեանդ նուիրուած խորհրդաւոր ծէսերի ժամանակ՝ մարդկային մարմնի փորոտիք եւ արիւն ուտելու համար:
զորդեկոտորսն զանողորմս. եւ զաղեկերսն մարդկեղէն մարմնոցն զոր սնուցանէին. եւ արեան ՛ի միջոյ խորհրդականաց քոց աստուածեղինաց[169]:

12:5: զորդեկոտորսն զանողորմս. եւ զաղեկերսն մարդկեղէն մարմնոցն զոր սնուցանէին. եւ արեան ՚ի միջոյ խորհրդականաց քոց աստուածեղինաց[8910]։
[8910] Ոմանք. ՚Ի միջոց խորհրդականաց քոյոց։
5 եւ աստուածութեանդ նուիրուած խորհրդաւոր ծէսերի ժամանակ՝ մարդկային մարմնի փորոտիք եւ արիւն ուտելու համար:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:512:5 и безжалостными убийцами детей, и на жертвенных пирах пожиравшими внутренности человеческой плоти и крови в тайных собраниях,
12:5 τέκνων τεκνον child τε τε both; and φονὰς φονευς murderer ἀνελεήμονας ανελεημων merciless καὶ και and; even σπλαγχνοφάγον σπλαγχνοφαγος human; humanely σαρκῶν σαρξ flesh θοῖναν θοινα and; even αἵματος αιμα blood; bloodstreams ἐκ εκ from; out of μέσου μεσος in the midst; in the middle μύστας μυστης band
12:5. et filiorum necatores sine misericordia et comestores viscerum hominum devorationem et sanguinis a medio sacramento tuoAnd those merciless murderers of their own children, and eaters of men's bowels, and devourers of blood from the midst of thy consecration,
5. (Merciless slaughters of children, And sacrificial banquets of men’s flesh and of blood),
12:5. and the merciless murderers of their own sons, and the eaters of human entrails, and the devourers of blood apart from your community sacrament,
And also those merciless murderers of children, and devourers of man' s flesh, and the feasts of blood:

12:5 и безжалостными убийцами детей, и на жертвенных пирах пожиравшими внутренности человеческой плоти и крови в тайных собраниях,
12:5
τέκνων τεκνον child
τε τε both; and
φονὰς φονευς murderer
ἀνελεήμονας ανελεημων merciless
καὶ και and; even
σπλαγχνοφάγον σπλαγχνοφαγος human; humanely
σαρκῶν σαρξ flesh
θοῖναν θοινα and; even
αἵματος αιμα blood; bloodstreams
ἐκ εκ from; out of
μέσου μεσος in the midst; in the middle
μύστας μυστης band
12:5. et filiorum necatores sine misericordia et comestores viscerum hominum devorationem et sanguinis a medio sacramento tuo
And those merciless murderers of their own children, and eaters of men's bowels, and devourers of blood from the midst of thy consecration,
5. (Merciless slaughters of children, And sacrificial banquets of men’s flesh and of blood),
12:5. and the merciless murderers of their own sons, and the eaters of human entrails, and the devourers of blood apart from your community sacrament,
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
12:612:6: Եւ զճոխս եւ զծնօղս անձանց անօգնականաց, կամեցար կորուսանել ՚ի ձեռն հարցն մերոց[8911]. [8911] Երկու օրինակք համաձայնք իրերաց փոխանակ երկուց համարոց՝ Եւ զճոխս, եւ այլն։ Զի արժանի, եւ այլն. ունին զայս. Որք ճոխութեամբ անկարօտ էին ծնողք մանկանցն, զորդիս անողորմելի մահուամբ դիւացն զենուին։ Եւ ոչ ոք էր որ օգնէր տարապարտ սպանեալ մանկանցն։
6 Եւ այն ծերերին ու ծնողներին, որոնք սպանեցին անօգնական հոգիներին, դու կամեցար կորստի մատնել մեր հայրերի ձեռքով,
Եւ զճոխս եւ զծնօղս անձանց անօգնականաց, կամեցար կորուսանել ՛ի ձեռն հարցն մերոց[170]:

12:6: Եւ զճոխս եւ զծնօղս անձանց անօգնականաց, կամեցար կորուսանել ՚ի ձեռն հարցն մերոց[8911].
[8911] Երկու օրինակք համաձայնք իրերաց փոխանակ երկուց համարոց՝ Եւ զճոխս, եւ այլն։ Զի արժանի, եւ այլն. ունին զայս. Որք ճոխութեամբ անկարօտ էին ծնողք մանկանցն, զորդիս անողորմելի մահուամբ դիւացն զենուին։ Եւ ոչ ոք էր որ օգնէր տարապարտ սպանեալ մանկանցն։
6 Եւ այն ծերերին ու ծնողներին, որոնք սպանեցին անօգնական հոգիներին, դու կամեցար կորստի մատնել մեր հայրերի ձեռքով,
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:612:6 и родителями, убивавшими беспомощные души, Ты восхотел погубить {их} руками отцов наших,
12:6 καὶ και and; even αὐθέντας αυθεντης parent ψυχῶν ψυχη soul ἀβοηθήτων αβοηθητος want ἀπολέσαι απολλυμι destroy; lose διὰ δια through; because of χειρῶν χειρ hand πατέρων πατηρ father ἡμῶν ημων our
12:6. et auctores parentes animarum inauxiliatarum voluisti perdere per manus parentum nostrorumAnd those parents sacrificing with their own hands helpless souls, it was thy will to destroy by the hands of our parents,
6. Confederates in an impious fellowship, And murderers of their own helpless babes, It was thy counsel to destroy by the hands of our fathers;
12:6. and the sellers performing the ceremonies of helpless souls, you willed to destroy by the hands of our parents,
With their priests out of the midst of their idolatrous crew, and the parents, that killed with their own hands souls destitute of help:

12:6 и родителями, убивавшими беспомощные души, Ты восхотел погубить {их} руками отцов наших,
12:6
καὶ και and; even
αὐθέντας αυθεντης parent
ψυχῶν ψυχη soul
ἀβοηθήτων αβοηθητος want
ἀπολέσαι απολλυμι destroy; lose
διὰ δια through; because of
χειρῶν χειρ hand
πατέρων πατηρ father
ἡμῶν ημων our
12:6. et auctores parentes animarum inauxiliatarum voluisti perdere per manus parentum nostrorum
And those parents sacrificing with their own hands helpless souls, it was thy will to destroy by the hands of our parents,
6. Confederates in an impious fellowship, And murderers of their own helpless babes, It was thy counsel to destroy by the hands of our fathers;
12:6. and the sellers performing the ceremonies of helpless souls, you willed to destroy by the hands of our parents,
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
12:712:7: զի արժանի գերութիւն ընկալցի ծառայից Աստուծոյ. որ առ ՚ի քէն քան զամենայն առաւել պատուակա՛ն էր երկիրն[8912]։ [8912] Ոմանք. Որ առ ՚ի քէն քան զամենայն պատուական էր եր՛՛։ Ուր Ոսկան. որ առ ՚ի քեզ։
7 որպէսզի այն երկիրը, որ ամենից թանկ էր քեզ համար, իր մէջ ընդունէր Աստծուն արժանաւոր ծառաներ:
զի արժանի գերութիւն ընկալցի ծառայից Աստուծոյ. որ առ ՛ի քէն քան զամենայն առաւել պատուակա՛ն էր երկիրն[171]:

12:7: զի արժանի գերութիւն ընկալցի ծառայից Աստուծոյ. որ առ ՚ի քէն քան զամենայն առաւել պատուակա՛ն էր երկիրն[8912]։
[8912] Ոմանք. Որ առ ՚ի քէն քան զամենայն պատուական էր եր՛՛։ Ուր Ոսկան. որ առ ՚ի քեզ։
7 որպէսզի այն երկիրը, որ ամենից թանկ էր քեզ համար, իր մէջ ընդունէր Աստծուն արժանաւոր ծառաներ:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:712:7 дабы земля, драгоценнейшая всех у Тебя, приняла достойное население чад Божиих.
12:7 ἵνα ινα so; that ἀξίαν αξιος worthy; deserving ἀποικίαν αποικια accept; take θεοῦ θεος God παίδων παις child; boy ἡ ο the παρὰ παρα from; by σοὶ σοι you πασῶν πας all; every τιμιωτάτη τιμιος precious γῆ γη earth; land
12:7. ut dignam perciperent peregrinationem puerorum Dei quae tibi omnium carior est terraThat the land which of all is most dear to thee, might receive a worthy colony of the children of God.
7. That the land which in thy sight is most precious of all Might receive a worthy colony of God’s servants.
12:7. so that they might worthily secure the sojourn of the children of God, in the land which is most beloved by you.
That the land, which thou esteemedst above all other, might receive a worthy colony of God' s children:

12:7 дабы земля, драгоценнейшая всех у Тебя, приняла достойное население чад Божиих.
12:7
ἵνα ινα so; that
ἀξίαν αξιος worthy; deserving
ἀποικίαν αποικια accept; take
θεοῦ θεος God
παίδων παις child; boy
ο the
παρὰ παρα from; by
σοὶ σοι you
πασῶν πας all; every
τιμιωτάτη τιμιος precious
γῆ γη earth; land
12:7. ut dignam perciperent peregrinationem puerorum Dei quae tibi omnium carior est terra
That the land which of all is most dear to thee, might receive a worthy colony of the children of God.
7. That the land which in thy sight is most precious of all Might receive a worthy colony of God’s servants.
12:7. so that they might worthily secure the sojourn of the children of God, in the land which is most beloved by you.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
7. Своими тяжкими грехами хананеи оскверняли ту землю, на которой жили, которая была «святою» и «драгоценнейшею всех у Бога». Божия земля должна была принять «достойное население чад Божиих» . В этом — причина, почему Бог «восхотел погубить их (хананеев) руками отцов» еврейского народа.
12:812:8: Այլեւ ՚ի նոսա իբրեւ ՚ի մարդիկ խնայեցեր։ Արձակեցեր կարապետս զօրու քոյ զպիծա՛կն՝ զի զնոսա առ սակաւ սակաւ սատակեսցեն[8913]. [8913] Ոմանք. Այլ ՚ի նոսա որպէս ՚ի մարդիկ... առաքեցեր կարապետս։
8 Բայց նրանց եւս, որպէս մարդկանց, խնայեցիր, արձակելով քո զօրքի առաջամարտիկներին՝ պիծակներին, որ սակաւ առ սակաւ սպանեն նրանց,
Այլեւ ՛ի նոսա իբրեւ ՛ի մարդիկ խնայեցեր: Արձակեցեր կարապետս զօրու քոյ զպիծա՛կն` զի զնոսա առ սակաւ սակաւ սատակեսցեն[172]:

12:8: Այլեւ ՚ի նոսա իբրեւ ՚ի մարդիկ խնայեցեր։ Արձակեցեր կարապետս զօրու քոյ զպիծա՛կն՝ զի զնոսա առ սակաւ սակաւ սատակեսցեն[8913].
[8913] Ոմանք. Այլ ՚ի նոսա որպէս ՚ի մարդիկ... առաքեցեր կարապետս։
8 Բայց նրանց եւս, որպէս մարդկանց, խնայեցիր, արձակելով քո զօրքի առաջամարտիկներին՝ պիծակներին, որ սակաւ առ սակաւ սպանեն նրանց,
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:812:8 Но и их, как людей, Ты щадил, послав предтечами воинства Твоего шершней, дабы они мало-помалу истребляли их.
12:8 ἀλλὰ αλλα but καὶ και and; even τούτων ουτος this; he ὡς ως.1 as; how ἀνθρώπων ανθρωπος person; human ἐφείσω φειδομαι spare; refrain ἀπέστειλάς αποστελλω send off / away τε τε both; and προδρόμους προδρομος forerunner τοῦ ο the στρατοπέδου στρατοπεδον bivouac σου σου of you; your σφῆκας σφηξ so; that αὐτοὺς αυτος he; him κατὰ κατα down; by βραχὺ βραχυς little ἐξολεθρεύσωσιν εξολοθρευω utterly ruin
12:8. sed et his tamquam hominibus pepercisti et misisti antecessores exercitus tui vespas ut illos paulatim exterminarentYet even those thou sparedst as men, and didst send wasps forerunners of thy host, to destroy them by little and little.
8. Nevertheless even these thou didst spare as men, And thou sentest hornets as forerunners of thy host, To cause them to perish by little and little;
12:8. Yet, so that you were lenient even to these men, you sent wasps, forerunners of your army, so that you might destroy them little by little,
Nevertheless even those thou sparedst as men, and didst send wasps, forerunners of thine host, to destroy them by little and little:

12:8 Но и их, как людей, Ты щадил, послав предтечами воинства Твоего шершней, дабы они мало-помалу истребляли их.
12:8
ἀλλὰ αλλα but
καὶ και and; even
τούτων ουτος this; he
ὡς ως.1 as; how
ἀνθρώπων ανθρωπος person; human
ἐφείσω φειδομαι spare; refrain
ἀπέστειλάς αποστελλω send off / away
τε τε both; and
προδρόμους προδρομος forerunner
τοῦ ο the
στρατοπέδου στρατοπεδον bivouac
σου σου of you; your
σφῆκας σφηξ so; that
αὐτοὺς αυτος he; him
κατὰ κατα down; by
βραχὺ βραχυς little
ἐξολεθρεύσωσιν εξολοθρευω utterly ruin
12:8. sed et his tamquam hominibus pepercisti et misisti antecessores exercitus tui vespas ut illos paulatim exterminarent
Yet even those thou sparedst as men, and didst send wasps forerunners of thy host, to destroy them by little and little.
8. Nevertheless even these thou didst spare as men, And thou sentest hornets as forerunners of thy host, To cause them to perish by little and little;
12:8. Yet, so that you were lenient even to these men, you sent wasps, forerunners of your army, so that you might destroy them little by little,
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
8. Милость Божия в наказании хананеев проявилась в том, что Бог наказывал их «мало-помалу» «давая место покаянию» (10: ст.). Для этого он прежде «воинства Его», т. е. израильского народа, шедшего во главе с Ковчегом Завета, послал шершней. О постепенном истреблении жителей Ханаана говорится и в книгах Моисея (Исх XXIII:30[468a]), но там для этого указывается другая сравнительно с нашим местом (см. и 19: ст.) цель, именно: чтобы земля не одичала и не сделалась необитаемой. Говоря о шершнях, писатель имел в виду, вероятно, Исх XXIII:28: ; Втор VII:20: ; Нав XXIV:12: .
12:912:9: ո՛չ տկարացեալ ՚ի պատերազմի, տա՛լ զամպարիշտս ընդ ձեռամբ արդարոց. կամ անհնարին գազանօք, կամ բանիւ միանգամայն համառօտս խորտակել[8914]։ [8914] Ոմանք. Կամ բանիւ միայն հա՛՛։
9 թէեւ դու անզօր չէիր ամբարիշտների դէմ պատերազմելու արդարների ձեռքով կամ ամեհի գազաններով, կամ հէնց մի խօսքով միանգամից կործանելու նրանց.
ո՛չ տկարացեալ ՛ի պատերազմի, տա՛լ զամպարիշտս ընդ ձեռամբ արդարոց. կամ անհնարին գազանօք, կամ բանիւ միանգամայն համառօտս խորտակել[173]:

12:9: ո՛չ տկարացեալ ՚ի պատերազմի, տա՛լ զամպարիշտս ընդ ձեռամբ արդարոց. կամ անհնարին գազանօք, կամ բանիւ միանգամայն համառօտս խորտակել[8914]։
[8914] Ոմանք. Կամ բանիւ միայն հա՛՛։
9 թէեւ դու անզօր չէիր ամբարիշտների դէմ պատերազմելու արդարների ձեռքով կամ ամեհի գազաններով, կամ հէնց մի խօսքով միանգամից կործանելու նրանց.
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:912:9 Хотя не невозможно было Тебе войною покорить нечестивых праведным, или истребить их страшными зверями, или грозным словом в один раз;
12:9 οὐκ ου not ἀδυνατῶν αδυνατεω impossible ἐν εν in παρατάξει παραταξις irreverent δικαίοις δικαιος right; just ὑποχειρίους υποχειριος give; deposit ἢ η or; than θηρίοις θηριον beast δεινοῖς δεινος or; than λόγῳ λογος word; log ἀποτόμῳ αποτομος under; by ἓν εις.1 one; unit ἐκτρῖψαι εκτριβω rub out; wipe out
12:9. non quia inpotens eras in bello subicere impios iustis aut bestiis saevis aut verbo duro simul exterminareNot that thou wast unable to bring the wicked under the just by war, or by cruel beasts, or with one rough word to destroy them at once:
9. Not that thou wast unable to subdue the ungodly under the hand of the righteous in battle, Or by terrible beasts or by stern word to make away with them at once;
12:9. not because you were unable to subdue the impious under the just by war or by cruel beasts, or with a harsh word to exterminate them at once,
Not that thou wast unable to bring the ungodly under the hand of the righteous in battle, or to destroy them at once with cruel beasts, or with one rough word:

12:9 Хотя не невозможно было Тебе войною покорить нечестивых праведным, или истребить их страшными зверями, или грозным словом в один раз;
12:9
οὐκ ου not
ἀδυνατῶν αδυνατεω impossible
ἐν εν in
παρατάξει παραταξις irreverent
δικαίοις δικαιος right; just
ὑποχειρίους υποχειριος give; deposit
η or; than
θηρίοις θηριον beast
δεινοῖς δεινος or; than
λόγῳ λογος word; log
ἀποτόμῳ αποτομος under; by
ἓν εις.1 one; unit
ἐκτρῖψαι εκτριβω rub out; wipe out
12:9. non quia inpotens eras in bello subicere impios iustis aut bestiis saevis aut verbo duro simul exterminare
Not that thou wast unable to bring the wicked under the just by war, or by cruel beasts, or with one rough word to destroy them at once:
9. Not that thou wast unable to subdue the ungodly under the hand of the righteous in battle, Or by terrible beasts or by stern word to make away with them at once;
12:9. not because you were unable to subdue the impious under the just by war or by cruel beasts, or with a harsh word to exterminate them at once,
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
9. Ср. XI:18–21: ст.
12:1012:10: Այլ առ սակաւ սակաւ դատելովն տայիր տեղի ապաշխարութեան։ Ո՛չ անգիտացեալ թէ չա՛ր է արար նոցա. եւ ընտաբոյս չարութիւն նոցա. եւ ո՛չ փոխին խորհուրդք նոցա յաւիտեան[8915]. [8915] Ոմանք. Թէ չար է արարեալ նոցա, եւ ընդաբոյս չարութիւն նոցին։
10 բայց դու կամաց-կամաց դատաստան տեսնելով՝ ապաշխարութեան տեղ էիր թողնում՝ չմոռանալով սակայն, որ չար է նրանց արարքը, բնածին է նրանց չարութիւնը, եւ յաւիտեան չեն փոխուելու նրանց մտածումները,
Այլ առ սակաւ սակաւ դատելովն տայիր տեղի ապաշխարութեան: Ո՛չ անգիտացեալ թէ չա՛ր է արար նոցա. եւ ընտաբոյս չարութիւն նոցա. եւ ո՛չ փոխին խորհուրդք նոցա յաւիտեան[174]:

12:10: Այլ առ սակաւ սակաւ դատելովն տայիր տեղի ապաշխարութեան։ Ո՛չ անգիտացեալ թէ չա՛ր է արար նոցա. եւ ընտաբոյս չարութիւն նոցա. եւ ո՛չ փոխին խորհուրդք նոցա յաւիտեան[8915].
[8915] Ոմանք. Թէ չար է արարեալ նոցա, եւ ընդաբոյս չարութիւն նոցին։
10 բայց դու կամաց-կամաց դատաստան տեսնելով՝ ապաշխարութեան տեղ էիր թողնում՝ չմոռանալով սակայն, որ չար է նրանց արարքը, բնածին է նրանց չարութիւնը, եւ յաւիտեան չեն փոխուելու նրանց մտածումները,
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:1012:10 но Ты, мало-помалу наказывая {их}, давал место покаянию, зная, однако, что племя их негодное и зло их врожденное, и помышление их не изменится во веки.
12:10 κρίνων κρινον lily δὲ δε though; while κατὰ κατα down; by βραχὺ βραχυς little ἐδίδους διδωμι give; deposit τόπον τοπος place; locality μετανοίας μετανοια reconsideration; yielding οὐκ ου not ἀγνοῶν αγνοεω ignorant; ignore ὅτι οτι since; that πονηρὰ πονηρος harmful; malignant ἡ ο the γένεσις γενεσις nativity; manner of birth αὐτῶν αυτος he; him καὶ και and; even ἔμφυτος εμφυτος implanted ἡ ο the κακία κακια badness; vice αὐτῶν αυτος he; him καὶ και and; even ὅτι οτι since; that οὐ ου not μὴ μη not ἀλλαγῇ αλλασσω change ὁ ο the λογισμὸς λογισμος account αὐτῶν αυτος he; him εἰς εις into; for τὸν ο the αἰῶνα αιων age; -ever
12:10. sed partibus iudicans dabas locum paenitentiae non ignorans quoniam nequa est natio illorum et naturalis malitia ipsorum et quoniam non poterat mutari cogitatio illorum in perpetuumBut executing thy judgments by degrees, thou gavest them place of repentance, not being ignorant that they were a wicked generation, and their malice natural, and that their thought could never be changed.
10. But judging them by little and little thou gavest them a place of repentance, Not being ignorant that their nature by birth was evil, and their wickedness inborn, And that their manner of thought would in no wise ever be changed,
12:10. but, in judging by degrees, you were giving them a place of repentance, not unaware that their nation is wicked, and their malice is inherent, and that their thinking could never be changed.
But executing thy judgments upon them by little and little, thou gavest them place of repentance, not being ignorant that they were a naughty generation, and that their malice was bred in them, and that their cogitation would never be changed:

12:10 но Ты, мало-помалу наказывая {их}, давал место покаянию, зная, однако, что племя их негодное и зло их врожденное, и помышление их не изменится во веки.
12:10
κρίνων κρινον lily
δὲ δε though; while
κατὰ κατα down; by
βραχὺ βραχυς little
ἐδίδους διδωμι give; deposit
τόπον τοπος place; locality
μετανοίας μετανοια reconsideration; yielding
οὐκ ου not
ἀγνοῶν αγνοεω ignorant; ignore
ὅτι οτι since; that
πονηρὰ πονηρος harmful; malignant
ο the
γένεσις γενεσις nativity; manner of birth
αὐτῶν αυτος he; him
καὶ και and; even
ἔμφυτος εμφυτος implanted
ο the
κακία κακια badness; vice
αὐτῶν αυτος he; him
καὶ και and; even
ὅτι οτι since; that
οὐ ου not
μὴ μη not
ἀλλαγῇ αλλασσω change
ο the
λογισμὸς λογισμος account
αὐτῶν αυτος he; him
εἰς εις into; for
τὸν ο the
αἰῶνα αιων age; -ever
12:10. sed partibus iudicans dabas locum paenitentiae non ignorans quoniam nequa est natio illorum et naturalis malitia ipsorum et quoniam non poterat mutari cogitatio illorum in perpetuum
But executing thy judgments by degrees, thou gavest them place of repentance, not being ignorant that they were a wicked generation, and their malice natural, and that their thought could never be changed.
10. But judging them by little and little thou gavest them a place of repentance, Not being ignorant that their nature by birth was evil, and their wickedness inborn, And that their manner of thought would in no wise ever be changed,
12:10. but, in judging by degrees, you were giving them a place of repentance, not unaware that their nation is wicked, and their malice is inherent, and that their thinking could never be changed.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
10. Усиливая мысль о Божественном снисхождении, писатель говорит, что Бог давал хананеям возможность и побуждение к покаянию несмотря на то, что наперед видел их нераскаянность.

«…племя их негодное…» — имеется в виду или происхождение вообще от нечестивых предков, или же происхождение хананеев от Ханаана, внука Ноя (Быт X:15–16: ). Путем естественной передачи греховных наклонностей и в силу худого влияния примера зло укоренилось в хананеях, с ним уже они рождались: «зло их врожденное» . Этим объясняется их нераскаянность: «помышления их не изменятся вовеки» .
12:1112:11: զի զաւակ անիծեալ էր իսկզբանէ։ Ո՛չ եթէ երկուցեալ ինչ յումեքէ՝ յորոյ վերայ մեղանչէինն, շնորհէիր զներելն[8916]։ [8916] Ոմանք. Յորոց վերայ մեղանչէին։
11 քանզի սկզբից եւեթ անիծուած էր նրանց ծնունդը: Դու երկիւղ չէիր կրում որեւէ մէկից, երբ ներում էիր շնորհում մեղաւորներին:
զի զաւակ անիծեալ էր իսկզբանէ: Ո՛չ եթէ երկուցեալ ինչ յումեքէ` յորոյ վերայ մեղանչէինն, շնորհէիր զներելն[175]:

12:11: զի զաւակ անիծեալ էր իսկզբանէ։ Ո՛չ եթէ երկուցեալ ինչ յումեքէ՝ յորոյ վերայ մեղանչէինն, շնորհէիր զներելն[8916]։
[8916] Ոմանք. Յորոց վերայ մեղանչէին։
11 քանզի սկզբից եւեթ անիծուած էր նրանց ծնունդը: Դու երկիւղ չէիր կրում որեւէ մէկից, երբ ներում էիր շնորհում մեղաւորներին:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:1112:11 Ибо семя их было проклятое от начала, и не из опасения перед кем-либо Ты допускал безнаказанность грехов их.
12:11 σπέρμα σπερμα seed γὰρ γαρ for ἦν ειμι be κατηραμένον καταραομαι curse ἀπ᾿ απο from; away ἀρχῆς αρχη origin; beginning οὐδὲ ουδε not even; neither εὐλαβούμενός ευλαβεομαι conscientious τινα τις anyone; someone ἐφ᾿ επι in; on οἷς ος who; what ἡμάρτανον αμαρτανω sin ἄδειαν αδεια give; deposit
12:11. semen enim erat maledictum ab initio nec timens aliquem veniam dabas peccatis illorumFor it was a cursed seed from the beginning: neither didst thou for fear of any one give pardon to their sins.
11. For they were a seed accursed from the beginning: Neither was it through fear of any that thou didst leave them unpunished for their sins.
12:11. For this offspring was accursed from the beginning. Neither did you, fearing anyone, give favor to their sins.
For it was a cursed seed from the beginning; neither didst thou for fear of any man give them pardon for those things wherein they sinned:

12:11 Ибо семя их было проклятое от начала, и не из опасения перед кем-либо Ты допускал безнаказанность грехов их.
12:11
σπέρμα σπερμα seed
γὰρ γαρ for
ἦν ειμι be
κατηραμένον καταραομαι curse
ἀπ᾿ απο from; away
ἀρχῆς αρχη origin; beginning
οὐδὲ ουδε not even; neither
εὐλαβούμενός ευλαβεομαι conscientious
τινα τις anyone; someone
ἐφ᾿ επι in; on
οἷς ος who; what
ἡμάρτανον αμαρτανω sin
ἄδειαν αδεια give; deposit
12:11. semen enim erat maledictum ab initio nec timens aliquem veniam dabas peccatis illorum
For it was a cursed seed from the beginning: neither didst thou for fear of any one give pardon to their sins.
11. For they were a seed accursed from the beginning: Neither was it through fear of any that thou didst leave them unpunished for their sins.
12:11. For this offspring was accursed from the beginning. Neither did you, fearing anyone, give favor to their sins.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
11. «…семя их было проклятое от начала…» Писатель разумеет здесь, вероятно, то проклятие, которое изречено было Ноем на Ханаана и его потомство. (Быт IX:25: ). Таким образом, евреи, истребляя и порабощая хананеев, исполняли божественное предопределение о них, открытое людям еще в древнейшие времена. Такую медлительность суда Божия над хананеями и продолжавшуюся «безнаказанность грехов их» ни в каком случае нельзя объяснить тем, что Бог допускал это «из опасения перед кем-либо», ибо Бог ни от кого не зависит и ничем не ограничен. Эту мысль писатель раскрывает подробно со 2-ой половины 11: ст. до 18-го.
12:1212:12: Քանզի ո՛վ ասիցէ ցքեզ՝ թէ զի՛նչ գործեցեր. եւ կամ ո՞վ է որ ընդդէմ դառնայցէ դատաստանի քում. եւ ո՞ կշտամբեսցէ զքեզ յազգացն կորուսելոց՝ զոր դո՛ւ արարեր. կամ ո՞վ գայցէ ընդ քեզ ՚ի հակառակութիւն ՚ի վրէժխնդրութիւն մարդոց անիրաւաց[8917]։ [8917] Ոմանք. Մարդոց անօրինաց։
12 Արդարեւ, ո՞վ կարող է ասել քեզ, թէ ինչ ես անում, եւ ո՞վ կարող է դէմ կանգնել քո դատաստանին, կամ ո՞վ կարող է քեզ կշտամբել ազգեր կործանելու համար, որ դու արել ես, եւ կամ ո՞վ կարող է քեզ հակառակուել՝ անիրաւ մարդկանցից վրէժխնդիր լինելու համար:
Քանզի ո՛վ ասիցէ ցքեզ` թէ զի՛նչ գործեցեր. եւ կամ ո՞վ է որ ընդդէմ դառնայցէ դատաստանի քում. եւ ո՞ կշտամբեսցէ զքեզ յազգացն կորուսելոց` զոր դո՛ւ արարեր. կամ ո՞վ գայցէ ընդ քեզ ՛ի հակառակութիւն ՛ի վրէժխնդրութիւն մարդոց անիրաւաց[176]:

12:12: Քանզի ո՛վ ասիցէ ցքեզ՝ թէ զի՛նչ գործեցեր. եւ կամ ո՞վ է որ ընդդէմ դառնայցէ դատաստանի քում. եւ ո՞ կշտամբեսցէ զքեզ յազգացն կորուսելոց՝ զոր դո՛ւ արարեր. կամ ո՞վ գայցէ ընդ քեզ ՚ի հակառակութիւն ՚ի վրէժխնդրութիւն մարդոց անիրաւաց[8917]։
[8917] Ոմանք. Մարդոց անօրինաց։
12 Արդարեւ, ո՞վ կարող է ասել քեզ, թէ ինչ ես անում, եւ ո՞վ կարող է դէմ կանգնել քո դատաստանին, կամ ո՞վ կարող է քեզ կշտամբել ազգեր կործանելու համար, որ դու արել ես, եւ կամ ո՞վ կարող է քեզ հակառակուել՝ անիրաւ մարդկանցից վրէժխնդիր լինելու համար:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:1212:12 Ибо кто скажет: > или кто противостанет суду Твоему? и кто обвинит Тебя в погублении народов, которых Ты сотворил? Или какой защитник придет к Тебе с ходатайством за неправедных людей?
12:12 τίς τις.1 who?; what? γὰρ γαρ for ἐρεῖ ερεω.1 state; mentioned τί τις.1 who?; what? ἐποίησας ποιεω do; make ἢ η or; than τίς τις.1 who?; what? ἀντιστήσεται ανθιστημι resist τῷ ο the κρίματί κριμα judgment σου σου of you; your τίς τις.1 who?; what? δὲ δε though; while ἐγκαλέσει εγκαλεω indict; without accusation σοι σοι you κατὰ κατα down; by ἐθνῶν εθνος nation; caste ἀπολωλότων απολλυμι destroy; lose ἃ ος who; what σὺ συ you ἐποίησας ποιεω do; make ἢ η or; than τίς τις.1 who?; what? εἰς εις into; for κατάστασίν καταστασις you ἐλεύσεται ερχομαι come; go ἔκδικος εκδικος vindicator; avenger κατὰ κατα down; by ἀδίκων αδικος injurious; unjust ἀνθρώπων ανθρωπος person; human
12:12. quis enim dicet tibi quid fecisti aut quis stabit contra iudicium tuum aut quis in conspectum tuum veniet vindex iniquorum hominum aut quis tibi inputabit si nationes perierint quas tu fecistiFor who shall say to thee: What hast thou done? or who shall withstand thy judgment? or who shall come before thee to be a revenger of wicked men? or who shall accuse thee, if the nations perish, which thou hast made ?
12. For who shall say, What hast thou done? Or who shall withstand thy judgement? And who shall accuse thee for the perishing of nations which thou didst make? Or who shall come and stand before thee as an avenger for unrighteous men?
12:12. For who will say to you, “What have you done?” Or who will stand against your judgment? Or who will come before you as a defender of unfair men? Or who will accuse you, if the nations perish, which you have made?
For who shall say, What hast thou done? or who shall withstand thy judgment? or who shall accuse thee for the nations that perish, whom thou made? or who shall come to stand against thee, to be revenged for the unrighteous men:

12:12 Ибо кто скажет: <<что Ты сделал?>> или кто противостанет суду Твоему? и кто обвинит Тебя в погублении народов, которых Ты сотворил? Или какой защитник придет к Тебе с ходатайством за неправедных людей?
12:12
τίς τις.1 who?; what?
γὰρ γαρ for
ἐρεῖ ερεω.1 state; mentioned
τί τις.1 who?; what?
ἐποίησας ποιεω do; make
η or; than
τίς τις.1 who?; what?
ἀντιστήσεται ανθιστημι resist
τῷ ο the
κρίματί κριμα judgment
σου σου of you; your
τίς τις.1 who?; what?
δὲ δε though; while
ἐγκαλέσει εγκαλεω indict; without accusation
σοι σοι you
κατὰ κατα down; by
ἐθνῶν εθνος nation; caste
ἀπολωλότων απολλυμι destroy; lose
ος who; what
σὺ συ you
ἐποίησας ποιεω do; make
η or; than
τίς τις.1 who?; what?
εἰς εις into; for
κατάστασίν καταστασις you
ἐλεύσεται ερχομαι come; go
ἔκδικος εκδικος vindicator; avenger
κατὰ κατα down; by
ἀδίκων αδικος injurious; unjust
ἀνθρώπων ανθρωπος person; human
12:12. quis enim dicet tibi quid fecisti aut quis stabit contra iudicium tuum aut quis in conspectum tuum veniet vindex iniquorum hominum aut quis tibi inputabit si nationes perierint quas tu fecisti
For who shall say to thee: What hast thou done? or who shall withstand thy judgment? or who shall come before thee to be a revenger of wicked men? or who shall accuse thee, if the nations perish, which thou hast made ?
12. For who shall say, What hast thou done? Or who shall withstand thy judgement? And who shall accuse thee for the perishing of nations which thou didst make? Or who shall come and stand before thee as an avenger for unrighteous men?
12:12. For who will say to you, “What have you done?” Or who will stand against your judgment? Or who will come before you as a defender of unfair men? Or who will accuse you, if the nations perish, which you have made?
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
12. Бог не имеет нужды казаться пред кем-либо милостивым; немедленно, в одно мгновение Он может обнаружить свою карающую десницу и никто не противостанет суду Его даже простым вопросом: «что Ты сделал?», ибо Он Творец погубляемых Им народов. Мысль о беспредельной власти Божией над всем сотворенным выражена в данном месте в форме ряда вопросов, как и в других местах Св. Писания: XI:22; Ис XLV:9: ; Дан IV:32: ; Иов IX:12: ; Рим IX:20: .
12:1312:13: Քանզի եւ ո՛չ Աստուած ա՛յլ գոյ բաց ՚ի քէն որում փոյթ իցէ վասն ամենեցուն. զի յա՛յտ արասցես՝ թէ ո՛չ տարապարտուց դատեցեր[8918]։ [8918] Ոմանք. Քանզի ոչ այլ Աստուած գոյ... թէ ոչ ՚ի տարապար՛՛։
13 Ո՛չ, քեզնից բացի չկայ այլ Աստուած, որ հոգար բոլորի համար, որին յայտնի դարձնէիր, թէ անարդար չես դատել:
Քանզի եւ ո՛չ Աստուած ա՛յլ գոյ բաց ՛ի քէն որում փոյթ իցէ վասն ամենեցուն. զի յա՛յտ արասցես` թէ ո՛չ տարապարտուց դատեցեր[177]:

12:13: Քանզի եւ ո՛չ Աստուած ա՛յլ գոյ բաց ՚ի քէն որում փոյթ իցէ վասն ամենեցուն. զի յա՛յտ արասցես՝ թէ ո՛չ տարապարտուց դատեցեր[8918]։
[8918] Ոմանք. Քանզի ոչ այլ Աստուած գոյ... թէ ոչ ՚ի տարապար՛՛։
13 Ո՛չ, քեզնից բացի չկայ այլ Աստուած, որ հոգար բոլորի համար, որին յայտնի դարձնէիր, թէ անարդար չես դատել:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:1312:13 Ибо кроме Тебя нет Бога, который имеет попечение о всех, чтобы доказывать Тебе, что Ты несправедливо судил.
12:13 οὔτε ουτε not; neither γὰρ γαρ for θεός θεος God ἐστιν ειμι be πλὴν πλην besides; only σοῦ σου of you; your ᾧ ος who; what μέλει μελει concern; care for περὶ περι about; around πάντων πας all; every ἵνα ινα so; that δείξῃς δεικνυω show ὅτι οτι since; that οὐκ ου not ἀδίκως αδικως injuriously; unjustly ἔκρινας κρινω judge; decide
12:13. nec enim est alius Deus quam tu cuius cura est de omnibus ut ostendas quoniam non iniuste iudicastiFor there is no other God but thou, who hast care of all, that thou shouldst shew that thou dost not give judgment unjustly.
13. For neither is there any God beside thee that careth for all, That thou mightest shew that thou didst not judge unrighteously:
12:13. For neither is there any other God but you, who has care of all, to whom you would show that you did not give judgment unjustly.
For neither is there any God but thou that careth for all, to whom thou mightest shew that thy judgment is not unright:

12:13 Ибо кроме Тебя нет Бога, который имеет попечение о всех, чтобы доказывать Тебе, что Ты несправедливо судил.
12:13
οὔτε ουτε not; neither
γὰρ γαρ for
θεός θεος God
ἐστιν ειμι be
πλὴν πλην besides; only
σοῦ σου of you; your
ος who; what
μέλει μελει concern; care for
περὶ περι about; around
πάντων πας all; every
ἵνα ινα so; that
δείξῃς δεικνυω show
ὅτι οτι since; that
οὐκ ου not
ἀδίκως αδικως injuriously; unjustly
ἔκρινας κρινω judge; decide
12:13. nec enim est alius Deus quam tu cuius cura est de omnibus ut ostendas quoniam non iniuste iudicasti
For there is no other God but thou, who hast care of all, that thou shouldst shew that thou dost not give judgment unjustly.
13. For neither is there any God beside thee that careth for all, That thou mightest shew that thou didst not judge unrighteously:
12:13. For neither is there any other God but you, who has care of all, to whom you would show that you did not give judgment unjustly.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
13-14. Высказанная в 12: ст. мысль о том что Бог ни пред кем не ответствен, в 13: и 14: ст. определяется ближе. Безответственность суда Божия основывается на Его бесконечной любви ко всему сотворенному. Поэтому судить действия Божии над тварью могло бы только подобное Ему существо, со всеобъемлющей любовью, между тем «кроме Тебя нет Бога, который имеет попечение о всех, чтобы доказывать Тебе, что Ты несправедливо судил» . Тем более из людей, какое бы высокое положение они не занимали, никто не осмелится противостать Твоему суду, хотя бы в форме «ходатайства» (12: ст.) «за тех, которых Ты погубил» (14: ст.).
12:1412:14: Եւ ո՛չ թագաւոր կամ բռնաւոր՝ բառնա՛լ զակն ՚ի վեր կարիցէ ընդդէմ քո՝ վասն որոց տանջեցեր[8919]։ [8919] Ոմանք. Կարասցէ ընդդէմ քո, վասն որոյ տանջեցերն։
14 Եւ ոչ մի թագաւոր ու ոչ մի բռնակալ չի կարող հայեացքը վեր բարձրացնել քո դէմ նրանց համար, ում պատժել ես դու.
Եւ ո՛չ թագաւոր կամ բռնաւոր` բառնա՛լ զակն ՛ի վեր կարիցէ ընդդէմ քո` վասն որոց տանջեցեր[178]:

12:14: Եւ ո՛չ թագաւոր կամ բռնաւոր՝ բառնա՛լ զակն ՚ի վեր կարիցէ ընդդէմ քո՝ վասն որոց տանջեցեր[8919]։
[8919] Ոմանք. Կարասցէ ընդդէմ քո, վասն որոյ տանջեցերն։
14 Եւ ոչ մի թագաւոր ու ոչ մի բռնակալ չի կարող հայեացքը վեր բարձրացնել քո դէմ նրանց համար, ում պատժել ես դու.
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:1412:14 Ни царь, ни властелин не в состоянии явиться к Тебе на глаза за тех, которых Ты погубил.
12:14 οὔτε ουτε not; neither βασιλεὺς βασιλευς monarch; king ἢ η or; than τύραννος τυραννος.1 come eye to eye δυνήσεταί δυναμαι able; can σοι σοι you περὶ περι about; around ὧν ος who; what ἐκόλασας κολαζω punish
12:14. neque rex neque tyrannus in conspectu tuo inquirent de his quos perdidistiNeither shall king, nor tyrant, in thy sight inquire about them whom thou hast destroyed.
14. Neither shall king or prince be able to look thee in the face for those whom thou hast punished.
12:14. Neither will king or tyrant inquire before you about those whom you destroyed.
Neither shall king or tyrant be able to set his face against thee for any whom thou hast punished:

12:14 Ни царь, ни властелин не в состоянии явиться к Тебе на глаза за тех, которых Ты погубил.
12:14
οὔτε ουτε not; neither
βασιλεὺς βασιλευς monarch; king
η or; than
τύραννος τυραννος.1 come eye to eye
δυνήσεταί δυναμαι able; can
σοι σοι you
περὶ περι about; around
ὧν ος who; what
ἐκόλασας κολαζω punish
12:14. neque rex neque tyrannus in conspectu tuo inquirent de his quos perdidisti
Neither shall king, nor tyrant, in thy sight inquire about them whom thou hast destroyed.
14. Neither shall king or prince be able to look thee in the face for those whom thou hast punished.
12:14. Neither will king or tyrant inquire before you about those whom you destroyed.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
12:1512:15: Քանզի արդա՛ր ես՝ եւ արդարութեամբ վարես զամենայն. զայն որ պարտն իցէ տանջելոյ՝ տանջեցեր, օտա՛ր համարեալ ՚ի քումմէ զօրութենէ[8920]։ [8920] Ոմանք. Օտար համարելով ՚ի։
15 որովհետեւ արդար ես եւ արդարութեամբ ես կառավարում բոլորին: Ով արժանի է պատիժ կրելու, պատժում ես, եւ քո ուժին օտար է անարդար պատիժը:
Քանզի արդա՛ր ես` եւ արդարութեամբ վարես զամենայն. զայն որ պարտն իցէ տանջելոյ` տանջեցեր, օտա՛ր համարեալ ՛ի քումմէ զօրութենէ[179]:

12:15: Քանզի արդա՛ր ես՝ եւ արդարութեամբ վարես զամենայն. զայն որ պարտն իցէ տանջելոյ՝ տանջեցեր, օտա՛ր համարեալ ՚ի քումմէ զօրութենէ[8920]։
[8920] Ոմանք. Օտար համարելով ՚ի։
15 որովհետեւ արդար ես եւ արդարութեամբ ես կառավարում բոլորին: Ով արժանի է պատիժ կրելու, պատժում ես, եւ քո ուժին օտար է անարդար պատիժը:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:1512:15 Будучи праведен, Ты всем управляешь праведно, почитая не свойственным Твоей силе осудить того, кто не заслуживает наказания.
12:15 δίκαιος δικαιος right; just δὲ δε though; while ὢν ειμι be δικαίως δικαιως justly τὰ ο the πάντα πας all; every διέπεις διεπω he; him τὸν ο the μὴ μη not ὀφείλοντα οφειλω owe; ought κολασθῆναι κολαζω punish καταδικάσαι καταδικαζω censure; condemn ἀλλότριον αλλοτριος another's; stranger ἡγούμενος ηγεομαι lead; consider τῆς ο the σῆς σος your δυνάμεως δυναμις power; ability
12:15. cum sis ergo iustus iuste omnia disponis ipsum quoque qui non debet puniri condemnas exterum aestimas a tua virtuteFor so much then, as thou art just, thou orderest all things justly: thinking it not agreeable to the power, to condemn him who deserveth not to be punished.
15. But being righteous thou rulest all things righteously, Deeming it a thing alien from thy power To condemn one that doth not himself deserve to be punished.
12:15. Therefore, since you are just, you order all things justly, considering it foreign to your virtue to condemn him who does not deserve to be punished.
Forsomuch then as thou art righteous thyself, thou orderest all things righteously: thinking it not agreeable with thy power to condemn him that hath not deserved to be punished:

12:15 Будучи праведен, Ты всем управляешь праведно, почитая не свойственным Твоей силе осудить того, кто не заслуживает наказания.
12:15
δίκαιος δικαιος right; just
δὲ δε though; while
ὢν ειμι be
δικαίως δικαιως justly
τὰ ο the
πάντα πας all; every
διέπεις διεπω he; him
τὸν ο the
μὴ μη not
ὀφείλοντα οφειλω owe; ought
κολασθῆναι κολαζω punish
καταδικάσαι καταδικαζω censure; condemn
ἀλλότριον αλλοτριος another's; stranger
ἡγούμενος ηγεομαι lead; consider
τῆς ο the
σῆς σος your
δυνάμεως δυναμις power; ability
12:15. cum sis ergo iustus iuste omnia disponis ipsum quoque qui non debet puniri condemnas exterum aestimas a tua virtute
For so much then, as thou art just, thou orderest all things justly: thinking it not agreeable to the power, to condemn him who deserveth not to be punished.
15. But being righteous thou rulest all things righteously, Deeming it a thing alien from thy power To condemn one that doth not himself deserve to be punished.
12:15. Therefore, since you are just, you order all things justly, considering it foreign to your virtue to condemn him who does not deserve to be punished.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
15-16. Высказанная выше мысль об абсолютной неограниченности и безответственности силы Божией в ее действиях в мире человеческом могла зародить в читателе опасение, как бы карающая десница Божия не стала поражать совершенно невинных. Чтобы предотвратить это опасение писатель в 15–16: ст. говорит о Божественном правосудии и Божественном милосердии, которые утверждаются именно на беспредельном Божием всемогуществе. Люди чаще всего делают другим несправедливость из чувства опасения пред ними и сознания своей слабости; у всемогущей же силы Божией не может быть этого мотива и потому ей «не свойственным… осудить того, кто не заслуживает наказания» . Для всемогущества может быть только один мотив для деятельности в человеческом мире — нравственное достоинство человека, его благо, его спасение. Отсюда понятно, почему «сила (Божия) есть начало правды», (ср. XI:24) и то самое, что Ты господствуешь над всеми, располагает Тебя щадить всех» .
12:1612:16: Զի քո զօրութիւնդ իշխա՛ն է արդարութեան, եւ տիրելդ ամենեցուն՝ խնայե՛լ տայ քեզ յամենայն[8921]։ [8921] Ոմանք. Եւ տիրելդ քո ամենեցուն։
16 Քո զօրութիւնը արդարութեան իշխան է, եւ բոլորի վրայ քո տիրելը մղում է քեզ բոլորին խնայելու:
Զի քո զօրութիւնդ իշխա՛ն է արդարութեան, եւ տիրելդ ամենեցուն` խնայե՛լ տայ քեզ յամենայն[180]:

12:16: Զի քո զօրութիւնդ իշխա՛ն է արդարութեան, եւ տիրելդ ամենեցուն՝ խնայե՛լ տայ քեզ յամենայն[8921]։
[8921] Ոմանք. Եւ տիրելդ քո ամենեցուն։
16 Քո զօրութիւնը արդարութեան իշխան է, եւ բոլորի վրայ քո տիրելը մղում է քեզ բոլորին խնայելու:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:1612:16 Ибо сила Твоя есть начало правды, и то самое, что Ты господствуешь над всеми, располагает Тебя щадить всех.
12:16 ἡ ο the γὰρ γαρ for ἰσχύς ισχυς force σου σου of you; your δικαιοσύνης δικαιοσυνη rightness; right standing ἀρχή αρχη origin; beginning καὶ και and; even τὸ ο the πάντων πας all; every σε σε.1 you δεσπόζειν δεσποζω all; every φείδεσθαί φειδομαι spare; refrain σε σε.1 you ποιεῖ ποιεω do; make
12:16. virtus enim tua iustitiae initium est et ob hoc quod omnium Dominus es omnibus te parcere facisFor thy power is the beginning of justice: and because thou art Lord of all, thou makest thyself gracious to all.
16. For thy strength is the beginning of righteousness, And thy sovereignty over all maketh thee to forbear all.
12:16. For your power is the beginning of justice, and, because you are Lord of all, you make yourself to be lenient to all.
For thy power is the beginning of righteousness, and because thou art the Lord of all, it maketh thee to be gracious unto all:

12:16 Ибо сила Твоя есть начало правды, и то самое, что Ты господствуешь над всеми, располагает Тебя щадить всех.
12:16
ο the
γὰρ γαρ for
ἰσχύς ισχυς force
σου σου of you; your
δικαιοσύνης δικαιοσυνη rightness; right standing
ἀρχή αρχη origin; beginning
καὶ και and; even
τὸ ο the
πάντων πας all; every
σε σε.1 you
δεσπόζειν δεσποζω all; every
φείδεσθαί φειδομαι spare; refrain
σε σε.1 you
ποιεῖ ποιεω do; make
12:16. virtus enim tua iustitiae initium est et ob hoc quod omnium Dominus es omnibus te parcere facis
For thy power is the beginning of justice: and because thou art Lord of all, thou makest thyself gracious to all.
16. For thy strength is the beginning of righteousness, And thy sovereignty over all maketh thee to forbear all.
12:16. For your power is the beginning of justice, and, because you are Lord of all, you make yourself to be lenient to all.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
12:1712:17: Ցուցանես զօրութիւն ՚ի վերայ թերահաւատին՝ կատարեալ զօրութեամբ, եւ զայնոսիկ որ ո՛չ ճանաչեն զզօրութիւն քո՝ յանդիմանե՛ս[8922]։ [8922] Ոմանք. Ցուցանես զօրութիւն ՚ի վերայ անհաւատին։
17 Դու թերահաւատին ցոյց ես տալիս քո ուժը կատարեալ զօրութեամբ եւ յանդիմանում ես նրանց, ովքեր չեն ճանաչում քո զօրութիւնը:
Ցուցանես զօրութիւն ՛ի վերայ թերահաւատին` կատարեալ զօրութեամբ, եւ զայնոսիկ որ ո՛չ ճանաչեն զզօրութիւն քո` յանդիմանե՛ս[181]:

12:17: Ցուցանես զօրութիւն ՚ի վերայ թերահաւատին՝ կատարեալ զօրութեամբ, եւ զայնոսիկ որ ո՛չ ճանաչեն զզօրութիւն քո՝ յանդիմանե՛ս[8922]։
[8922] Ոմանք. Ցուցանես զօրութիւն ՚ի վերայ անհաւատին։
17 Դու թերահաւատին ցոյց ես տալիս քո ուժը կատարեալ զօրութեամբ եւ յանդիմանում ես նրանց, ովքեր չեն ճանաչում քո զօրութիւնը:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:1712:17 Силу Твою Ты показываешь не верующим всемогуществу Твоему и в не признающих Тебя обличаешь дерзость;
12:17 ἰσχὺν ισχυς force γὰρ γαρ for ἐνδείκνυσαι ενδεικνυμι indicate; demonstrate ἀπιστούμενος απιστεω unfaithful; incredulous ἐπὶ επι in; on δυνάμεως δυναμις power; ability τελειότητι τελειοτης completeness; accomplishment καὶ και and; even ἐν εν in τοῖς ο the εἰδόσι οιδα aware τὸ ο the θράσος θρασος convict
12:17. virtutem enim ostendis tu qui non crederis esse in virtute consummatus et hos qui sciunt audaciam traducisFor thou shewest thy power, when men will not believe thee to be absolute in power, and thou convincest the boldness of them that know thee not.
17. For when men believe not that thou art perfect in power, thou shewest thy strength, And in dealing with them that know thou puttest their boldness to confusion.
12:17. For you reveal power to those who do not believe you to be perfect in power, and you expose the arrogance of those who do not know you.
For when men will not believe that thou art of a full power, thou shewest thy strength, and among them that know it thou makest their boldness manifest:

12:17 Силу Твою Ты показываешь не верующим всемогуществу Твоему и в не признающих Тебя обличаешь дерзость;
12:17
ἰσχὺν ισχυς force
γὰρ γαρ for
ἐνδείκνυσαι ενδεικνυμι indicate; demonstrate
ἀπιστούμενος απιστεω unfaithful; incredulous
ἐπὶ επι in; on
δυνάμεως δυναμις power; ability
τελειότητι τελειοτης completeness; accomplishment
καὶ και and; even
ἐν εν in
τοῖς ο the
εἰδόσι οιδα aware
τὸ ο the
θράσος θρασος convict
12:17. virtutem enim ostendis tu qui non crederis esse in virtute consummatus et hos qui sciunt audaciam traducis
For thou shewest thy power, when men will not believe thee to be absolute in power, and thou convincest the boldness of them that know thee not.
17. For when men believe not that thou art perfect in power, thou shewest thy strength, And in dealing with them that know thou puttest their boldness to confusion.
12:17. For you reveal power to those who do not believe you to be perfect in power, and you expose the arrogance of those who do not know you.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
17-18. Силу Свою Бог показывает только в определенных случаях, именно там, где есть сомнение в Его всемогуществе или дерзкое неверие. Но и в этом случае Он «судит снисходительно». Он бывает долготерпелив, «ибо могущество Твое всегда в Твоей воле», Ему нет нужды торопиться наказанием.
12:1812:18: Դու որ տիրեսդ զօրութեամբ՝ հեզութեամբ դատիս, եւ բազում խնամութեամբ դարմանես զմեզ. քանզի մօտ է առ քեզ յորժամ կամիցիս կարօղ լինել[8923]։ [8923] Ոմանք. Որ տիրես զօրութեան... եւ բազում խնայութեամբ դարմանես... մօտ է քեզ յորժամ կամիս կա՛՛։
18 Դու զօրութեամբ ես տիրում, բայց դատում ես հեզութեամբ եւ մեծ խնամքով խնամում ես մեզ, քանի որ քո զօրութիւնը քեզ հետ է միշտ, եւ դու երբ կամենաս, կարող է քո կամքը լինել:
Դու որ տիրեսդ զօրութեամբ` հեզութեամբ դատիս, եւ բազում խնամութեամբ դարմանես զմեզ. քանզի մօտ է առ քեզ յորժամ կամիցիս կարօղ լինել[182]:

12:18: Դու որ տիրեսդ զօրութեամբ՝ հեզութեամբ դատիս, եւ բազում խնամութեամբ դարմանես զմեզ. քանզի մօտ է առ քեզ յորժամ կամիցիս կարօղ լինել[8923]։
[8923] Ոմանք. Որ տիրես զօրութեան... եւ բազում խնայութեամբ դարմանես... մօտ է քեզ յորժամ կամիս կա՛՛։
18 Դու զօրութեամբ ես տիրում, բայց դատում ես հեզութեամբ եւ մեծ խնամքով խնամում ես մեզ, քանի որ քո զօրութիւնը քեզ հետ է միշտ, եւ դու երբ կամենաս, կարող է քո կամքը լինել:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:1812:18 но, обладая силою, Ты судишь снисходительно и управляешь нами с великою милостью, ибо могущество Твое всегда в Твоей воле.
12:18 σὺ συ you δὲ δε though; while δεσπόζων δεσποζω force ἐν εν in ἐπιεικείᾳ επιεικεια fairness κρίνεις κρινω judge; decide καὶ και and; even μετὰ μετα with; amid πολλῆς πολυς much; many φειδοῦς φειδω us πάρεστιν παρειμι here; present γάρ γαρ for σοι σοι you ὅταν οταν when; once θέλῃς θελω determine; will τὸ ο the δύνασθαι δυναμαι able; can
12:18. tu autem dominator virtutis cum tranquillitate iudicas et cum magna reverentia disponis nos subest enim tibi cum voles posseBut thou being master of power, judgest with tranquillity, and with great favour disposest of us: for thy power is at hand when thou wilt.
18. But thou, being sovereign over strength, judgest in gentleness, And with great forbearance dost thou govern us; For the power is thine whensoever thou hast the will.
12:18. Yet, you are the master of power, since you judge with tranquility, and since you administer us with great reverence; for it is close to you to be used whenever you will.
But thou, mastering thy power, judgest with equity, and orderest us with great favour: for thou mayest use power when thou wilt:

12:18 но, обладая силою, Ты судишь снисходительно и управляешь нами с великою милостью, ибо могущество Твое всегда в Твоей воле.
12:18
σὺ συ you
δὲ δε though; while
δεσπόζων δεσποζω force
ἐν εν in
ἐπιεικείᾳ επιεικεια fairness
κρίνεις κρινω judge; decide
καὶ και and; even
μετὰ μετα with; amid
πολλῆς πολυς much; many
φειδοῦς φειδω us
πάρεστιν παρειμι here; present
γάρ γαρ for
σοι σοι you
ὅταν οταν when; once
θέλῃς θελω determine; will
τὸ ο the
δύνασθαι δυναμαι able; can
12:18. tu autem dominator virtutis cum tranquillitate iudicas et cum magna reverentia disponis nos subest enim tibi cum voles posse
But thou being master of power, judgest with tranquillity, and with great favour disposest of us: for thy power is at hand when thou wilt.
18. But thou, being sovereign over strength, judgest in gentleness, And with great forbearance dost thou govern us; For the power is thine whensoever thou hast the will.
12:18. Yet, you are the master of power, since you judge with tranquility, and since you administer us with great reverence; for it is close to you to be used whenever you will.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
12:1912:19: Ուսուցեր զժողովուրդ քո այսպիսի գործովք՝ թէ պա՛րտ է արդարոյն լինել մարդասէր. եւ բարեյո՛յս արարեր զորդիս քո, զի տա՛ս ՚ի վերայ մեղաց ապաշխարութիւն[8924]։ [8924] Ոմանք. Զժողովուրդն այսպիսի գոր՛՛... արդարոցն լինել։
19 Այսպիսի գործերով էլ դու սովորեցրիր քո ժողովրդին, թէ արդարը պարտաւոր է մարդասէր լինել, եւ բարի յոյս ներշնչեցիր քո որդիներին, թէ նրանց մեղքերին ապաշխարութիւն կը տաս:
Ուսուցեր զժողովուրդ քո այսպիսի գործովք` թէ պա՛րտ է արդարոյն լինել մարդասէր. եւ բարեյո՛յս արարեր զորդիս քո, զի տա՛ս ՛ի վերայ մեղաց ապաշխարութիւն[183]:

12:19: Ուսուցեր զժողովուրդ քո այսպիսի գործովք՝ թէ պա՛րտ է արդարոյն լինել մարդասէր. եւ բարեյո՛յս արարեր զորդիս քո, զի տա՛ս ՚ի վերայ մեղաց ապաշխարութիւն[8924]։
[8924] Ոմանք. Զժողովուրդն այսպիսի գոր՛՛... արդարոցն լինել։
19 Այսպիսի գործերով էլ դու սովորեցրիր քո ժողովրդին, թէ արդարը պարտաւոր է մարդասէր լինել, եւ բարի յոյս ներշնչեցիր քո որդիներին, թէ նրանց մեղքերին ապաշխարութիւն կը տաս:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:1912:19 Но такими делами Ты поучал народ Твой, что праведному должно быть человеколюбивым, и внушал сынам Твоим благую надежду, что Ты даешь время покаянию во грехах.
12:19 ἐδίδαξας διδασκω teach δέ δε though; while σου σου of you; your τὸν ο the λαὸν λαος populace; population διὰ δια through; because of τῶν ο the τοιούτων τοιουτος such; such as these ἔργων εργον work ὅτι οτι since; that δεῖ δει is necessary; have to τὸν ο the δίκαιον δικαιος right; just εἶναι ειμι be φιλάνθρωπον φιλανθρωπος and; even εὐέλπιδας ευελπις do; make τοὺς ο the υἱούς υιος son σου σου of you; your ὅτι οτι since; that διδοῖς διδωμι give; deposit ἐπὶ επι in; on ἁμαρτήμασιν αμαρτημα sinfulness μετάνοιαν μετανοια reconsideration; yielding
12:19. docuisti autem populum tuum per talia opera quoniam oportet iustum esse et humanum et bonae spei fecisti filios tuos quoniam das locum in peccatis paenitentiaeBut thou hast taught thy people by such works, that they must be just and humane, and hast made thy children to be of a good hope: because in judging, thou givest place for repentance for sins.
19. But thou didst teach thy people by such works as these, How that the righteous must be a lover of men; And thou didst make thy sons to be of good hope, Because thou givest repentance when men have sinned.
12:19. But you have taught your people, through such works, that they must be just and humane, and you have made your sons to be of good hope, because in judging you provide a place for repentance from sins.
But by such works hast thou taught thy people that the just man should be merciful, and hast made thy children to be of a good hope that thou givest repentance for sins:

12:19 Но такими делами Ты поучал народ Твой, что праведному должно быть человеколюбивым, и внушал сынам Твоим благую надежду, что Ты даешь время покаянию во грехах.
12:19
ἐδίδαξας διδασκω teach
δέ δε though; while
σου σου of you; your
τὸν ο the
λαὸν λαος populace; population
διὰ δια through; because of
τῶν ο the
τοιούτων τοιουτος such; such as these
ἔργων εργον work
ὅτι οτι since; that
δεῖ δει is necessary; have to
τὸν ο the
δίκαιον δικαιος right; just
εἶναι ειμι be
φιλάνθρωπον φιλανθρωπος and; even
εὐέλπιδας ευελπις do; make
τοὺς ο the
υἱούς υιος son
σου σου of you; your
ὅτι οτι since; that
διδοῖς διδωμι give; deposit
ἐπὶ επι in; on
ἁμαρτήμασιν αμαρτημα sinfulness
μετάνοιαν μετανοια reconsideration; yielding
12:19. docuisti autem populum tuum per talia opera quoniam oportet iustum esse et humanum et bonae spei fecisti filios tuos quoniam das locum in peccatis paenitentiae
But thou hast taught thy people by such works, that they must be just and humane, and hast made thy children to be of a good hope: because in judging, thou givest place for repentance for sins.
19. But thou didst teach thy people by such works as these, How that the righteous must be a lover of men; And thou didst make thy sons to be of good hope, Because thou givest repentance when men have sinned.
12:19. But you have taught your people, through such works, that they must be just and humane, and you have made your sons to be of good hope, because in judging you provide a place for repentance from sins.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
19-22. В этих стихах указывается, какие цели в отношении к израильскому народу имел Бог, наказывая хананеев с долготерпением и милостью. Милостивым наказанием хананеев Бог научал израильтян человеколюбию: «такими делами Ты поучал народ Твой, что праведному должно быть человеколюбивым» (19: ст.). Во-вторых, долготерпением к хананеям Бог давал израильтянам «благую надежду» на лучшее будущее в постигавших их несчастиях, внушал им, что эти бедствия не есть окончательный Суд Божий, а только «время покаяния во грехах» . Ибо если хананеям, за их тяжкие грехи (4–6) «повинным смерти», Бог многократным («тысячекратно» ) милостивым наказанием давал «побуждение освободиться от зла», то тем с большим правом на такой отеческий суд могут надеяться израильтяне, «которых отцам Ты дал клятвы и заветы благих обетований» . Под клятвами и заветами благих обетований здесь разумеются, вероятно, обетования, данные патриархам еврейского народа: Аврааму, Исааку, Иакову, а не заветы синайские, потому что далее (XVIII:22) он говорит, что Аарон «воспоминал» эти клятвы и заветы отцов. Объясняемое место весьма характерно для писателя: оно показывает его старание в рассказанных в пятокнижии и кн. Иисуса Навина событиях найти высшие моральные цели, между тем как в названных канонических книгах события передаются только с внешней фактической стороны.
12:2012:20: Զի եթէ զթշնամիս ծառայից քոց՝ եւ զմահապարտս ա՛յնչափ ներելով պատժեցեր՝ եւ փրկեցեր. տուեալ ժամանակս եւ տեղիս՝ որովք զերծանիցին ՚ի չարեաց։
20 Եթէ քո ծառաների թշնամիներին եւ մահապարտներին այդչափ ներելով դու պատժեցիր եւ փրկեցիր՝ նրանց տեղ ու ժամանակ տալով, որ կարողանան ազատուել չարիքներից,
Զի եթէ զթշնամիս ծառայից քոց` եւ զմահապարտս ա՛յնչափ ներելով պատժեցեր` եւ փրկեցեր. տուեալ ժամանակս եւ տեղիս` որովք զերծանիցին ՛ի չարեաց:

12:20: Զի եթէ զթշնամիս ծառայից քոց՝ եւ զմահապարտս ա՛յնչափ ներելով պատժեցեր՝ եւ փրկեցեր. տուեալ ժամանակս եւ տեղիս՝ որովք զերծանիցին ՚ի չարեաց։
20 Եթէ քո ծառաների թշնամիներին եւ մահապարտներին այդչափ ներելով դու պատժեցիր եւ փրկեցիր՝ նրանց տեղ ու ժամանակ տալով, որ կարողանան ազատուել չարիքներից,
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:2012:20 Ибо, если врагов сынам Твоим и повинных смерти Ты наказывал с таким снисхождением и пощадою, давая {им} время и побуждение освободиться от зла,
12:20 εἰ ει if; whether γὰρ γαρ for ἐχθροὺς εχθρος hostile; enemy παίδων παις child; boy σου σου of you; your καὶ και and; even ὀφειλομένους οφειλω owe; ought θανάτῳ θανατος death μετὰ μετα with; amid τοσαύτης τοσουτος as much; so many ἐτιμωρήσω τιμωρεω castigate; punished προσοχῆς προσοχη and; even διέσεως διεσις give; deposit χρόνους χρονος time; while καὶ και and; even τόπον τοπος place; locality δι᾿ δια through; because of ὧν ος who; what ἀπαλλαγῶσι απαλλασσω discharge; deliver τῆς ο the κακίας κακια badness; vice
12:20. si enim inimicos servorum tuorum et debitos morti cum tanta cruciasti adtentione et liberasti dans tempus et locum per quae possint mutari a malitiaFor if thou didst punish the enemies of thy servants, and that deserved to die, with so great deliberation, giving them time and place whereby they might be changed from their wickedness:
20. For if on them that were enemies of thy servants and due to death Thou didst take vengeance with so great heedfulness and indulgence, Giving them times and place whereby they might escape from their wickedness;
12:20. For even if the enemies of your servants were deserving of death, you afflicted them with great attentiveness, providing a time and a place whereby they would be able to be changed from malice;
For if thou didst punish the enemies of thy children, and the condemned to death, with such deliberation, giving them time and place, whereby they might be delivered from their malice:

12:20 Ибо, если врагов сынам Твоим и повинных смерти Ты наказывал с таким снисхождением и пощадою, давая {им} время и побуждение освободиться от зла,
12:20
εἰ ει if; whether
γὰρ γαρ for
ἐχθροὺς εχθρος hostile; enemy
παίδων παις child; boy
σου σου of you; your
καὶ και and; even
ὀφειλομένους οφειλω owe; ought
θανάτῳ θανατος death
μετὰ μετα with; amid
τοσαύτης τοσουτος as much; so many
ἐτιμωρήσω τιμωρεω castigate; punished
προσοχῆς προσοχη and; even
διέσεως διεσις give; deposit
χρόνους χρονος time; while
καὶ και and; even
τόπον τοπος place; locality
δι᾿ δια through; because of
ὧν ος who; what
ἀπαλλαγῶσι απαλλασσω discharge; deliver
τῆς ο the
κακίας κακια badness; vice
12:20. si enim inimicos servorum tuorum et debitos morti cum tanta cruciasti adtentione et liberasti dans tempus et locum per quae possint mutari a malitia
For if thou didst punish the enemies of thy servants, and that deserved to die, with so great deliberation, giving them time and place whereby they might be changed from their wickedness:
20. For if on them that were enemies of thy servants and due to death Thou didst take vengeance with so great heedfulness and indulgence, Giving them times and place whereby they might escape from their wickedness;
12:20. For even if the enemies of your servants were deserving of death, you afflicted them with great attentiveness, providing a time and a place whereby they would be able to be changed from malice;
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
12:2112:21: Ամենայն ճշմարտիւ դատեցար զորդիս քո, որոց ընդ հարսն երդմունս եւ դաշինս արարեր բարեացն աւետեաց[8925]։ [8925] Ոմանք. Իսկ որչափ ճշմարտութեամբ դատիս զորդիս քո։
21 ապա որքա՜ն ճշմարիտ դատեցիր քո որդիներին, որոնց հայրերի հետ երդում եւ դաշինք ես կնքել՝ բարի աւետիք տալու համար:
Ամենայն ճշմարտիւ դատեցար զորդիս քո, որոց ընդ հարսն երդմունս եւ դաշինս արարեր բարեացն աւետեաց[184]:

12:21: Ամենայն ճշմարտիւ դատեցար զորդիս քո, որոց ընդ հարսն երդմունս եւ դաշինս արարեր բարեացն աւետեաց[8925]։
[8925] Ոմանք. Իսկ որչափ ճշմարտութեամբ դատիս զորդիս քո։
21 ապա որքա՜ն ճշմարիտ դատեցիր քո որդիներին, որոնց հայրերի հետ երդում եւ դաշինք ես կնքել՝ բարի աւետիք տալու համար:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:2112:21 то с каким вниманием Ты судил сынов Твоих, которых отцам Ты дал клятвы и заветы благих обетований!
12:21 μετὰ μετα with; amid πόσης ποσος how much? ἀκριβείας ακριβεια accuracy ἔκρινας κρινω judge; decide τοὺς ο the υἱούς υιος son σου σου of you; your ὧν ος who; what τοῖς ο the πατράσιν πατηρ father ὅρκους ορκος oath καὶ και and; even συνθήκας συνθηκη give; deposit ἀγαθῶν αγαθος good ὑποσχέσεων υποσχεσις undertaking; engagement
12:21. cum quanta diligentia iudicasti filios tuos quorum parentibus iuramenta et conventiones dedisti bonarum promissionumWith what circumspection hast thou judged thy own children, to whose parents thou hast sworn, and made covenants of good promises?
21. With how great carefulness didst thou judge thy sons, To whose fathers thou gavest oaths and covenants of good promises!
12:21. with what diligence, then, have you judged your sons, whose parents you have given oaths and covenants in good faith!
With how great circumspection didst thou judge thine own sons, unto whose fathers thou hast sworn, and made covenants of good promises:

12:21 то с каким вниманием Ты судил сынов Твоих, которых отцам Ты дал клятвы и заветы благих обетований!
12:21
μετὰ μετα with; amid
πόσης ποσος how much?
ἀκριβείας ακριβεια accuracy
ἔκρινας κρινω judge; decide
τοὺς ο the
υἱούς υιος son
σου σου of you; your
ὧν ος who; what
τοῖς ο the
πατράσιν πατηρ father
ὅρκους ορκος oath
καὶ και and; even
συνθήκας συνθηκη give; deposit
ἀγαθῶν αγαθος good
ὑποσχέσεων υποσχεσις undertaking; engagement
12:21. cum quanta diligentia iudicasti filios tuos quorum parentibus iuramenta et conventiones dedisti bonarum promissionum
With what circumspection hast thou judged thy own children, to whose parents thou hast sworn, and made covenants of good promises?
21. With how great carefulness didst thou judge thy sons, To whose fathers thou gavest oaths and covenants of good promises!
12:21. with what diligence, then, have you judged your sons, whose parents you have given oaths and covenants in good faith!
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
12:2212:22: Արդ զմեզ խրատեալ՝ զթշնամիսն բիւրապատի՛կ տանջես. զի զքո բարերարութեանդ զչափ առեալ հոգասցուք, եւ դատեալք՝ ակն կալցուք ողորմութեան[8926]։[8926] Ոմանք. Բիւրապատիկս տան՛՛... ակնկալցուք հանդերձեալ ողորմութեանն։
22 Արդ, մեզ խրատելու համար դու բիւրապատիկ պատժում ես թշնամիներին, որպէսզի մենք, քո բարերարութեան չափն առնելով, հոգատար լինենք եւ երբ դատուած լինենք, յուսանք ողորմութեան: ԱՆԱՍՈՒՆՆԵՐ ՊԱՇՏՈՂՆԵՐԻ ՊԱՏԻԺԸ
Արդ զմեզ խրատեալ` զթշնամիսն բիւրապատի՛կ տանջես. զի զքո բարերարութեանդ զչափ առեալ հոգասցուք, եւ դատեալք` ակն կալցուք ողորմութեան[185]:

12:22: Արդ զմեզ խրատեալ՝ զթշնամիսն բիւրապատի՛կ տանջես. զի զքո բարերարութեանդ զչափ առեալ հոգասցուք, եւ դատեալք՝ ակն կալցուք ողորմութեան[8926]։
[8926] Ոմանք. Բիւրապատիկս տան՛՛... ակնկալցուք հանդերձեալ ողորմութեանն։
22 Արդ, մեզ խրատելու համար դու բիւրապատիկ պատժում ես թշնամիներին, որպէսզի մենք, քո բարերարութեան չափն առնելով, հոգատար լինենք եւ երբ դատուած լինենք, յուսանք ողորմութեան: ԱՆԱՍՈՒՆՆԵՐ ՊԱՇՏՈՂՆԵՐԻ ՊԱՏԻԺԸ
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:2212:22 Итак, вразумляя нас, Ты наказываешь врагов наших тысячекратно, дабы мы, когда судим, помышляли о Твоей благости и, когда бываем судимы, ожидали помилования.
12:22 ἡμᾶς ημας us οὖν ουν then παιδεύων παιδευω discipline τοὺς ο the ἐχθροὺς εχθρος hostile; enemy ἡμῶν ημων our ἐν εν in μυριότητι μυριοτης scourge; whip ἵνα ινα so; that σου σου of you; your τὴν ο the ἀγαθότητα αγαθοτης anxious; care κρίνοντες κρινω judge; decide κρινόμενοι κρινω judge; decide δὲ δε though; while προσδοκῶμεν προσδοκαω expect; suppose ἔλεος ελεος mercy
12:22. cum ergo nobis disciplinam das inimicos nostros multipliciter flagellas ut bonitatem tuam cogitemus iudicantes et cum de nobis iudicatur speremus misericordiamTherefore whereas thou chastisest us, thou scourgest our enemies very many ways, to the end that when we judge we may think on thy goodness: and when we are judged, we may hope for thy mercy.
22. While therefore thou dost chasten us, thou scourgest our enemies ten thousand times more, To the intent that we may ponder thy goodness when we judge, And when we are judged may look for mercy.
12:22. Therefore, while you give us discipline, you give our enemies a multiplicity of scourges, so that in judging we may think on your goodness, and when we are judged, we may hope for mercy.
Therefore, whereas thou dost chasten us, thou scourgest our enemies a thousand times more, to the intent that, when we judge, we should carefully think of thy goodness, and when we ourselves are judged, we should look for mercy:

12:22 Итак, вразумляя нас, Ты наказываешь врагов наших тысячекратно, дабы мы, когда судим, помышляли о Твоей благости и, когда бываем судимы, ожидали помилования.
12:22
ἡμᾶς ημας us
οὖν ουν then
παιδεύων παιδευω discipline
τοὺς ο the
ἐχθροὺς εχθρος hostile; enemy
ἡμῶν ημων our
ἐν εν in
μυριότητι μυριοτης scourge; whip
ἵνα ινα so; that
σου σου of you; your
τὴν ο the
ἀγαθότητα αγαθοτης anxious; care
κρίνοντες κρινω judge; decide
κρινόμενοι κρινω judge; decide
δὲ δε though; while
προσδοκῶμεν προσδοκαω expect; suppose
ἔλεος ελεος mercy
12:22. cum ergo nobis disciplinam das inimicos nostros multipliciter flagellas ut bonitatem tuam cogitemus iudicantes et cum de nobis iudicatur speremus misericordiam
Therefore whereas thou chastisest us, thou scourgest our enemies very many ways, to the end that when we judge we may think on thy goodness: and when we are judged, we may hope for thy mercy.
22. While therefore thou dost chasten us, thou scourgest our enemies ten thousand times more, To the intent that we may ponder thy goodness when we judge, And when we are judged may look for mercy.
12:22. Therefore, while you give us discipline, you give our enemies a multiplicity of scourges, so that in judging we may think on your goodness, and when we are judged, we may hope for mercy.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
12:2312:23: Ուստի եւ զայնոսիկ որ յանմտութեան կեանս կէին տարապարտուց՝ իւրեանց գարշութեամբքն տանջեցեր[8927]։ [8927] Ոմանք. Կեանսն կային. կամ՝ էին։
23 Ուստի եւ նրանց, որ անմիտ եւ տարապարտ կեանքով էին ապրել, դու տանջեցիր իրենց իսկ գարշելի կուռքերով,
Ուստի եւ զայնոսիկ որ յանմտութեան կեանս կէին տարապարտուց` իւրեանց գարշութեամբքն տանջեցեր[186]:

12:23: Ուստի եւ զայնոսիկ որ յանմտութեան կեանս կէին տարապարտուց՝ իւրեանց գարշութեամբքն տանջեցեր[8927]։
[8927] Ոմանք. Կեանսն կային. կամ՝ էին։
23 Ուստի եւ նրանց, որ անմիտ եւ տարապարտ կեանքով էին ապրել, դու տանջեցիր իրենց իսկ գարշելի կուռքերով,
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:2312:23 Посему-то и тех нечестивых, которые проводили жизнь в неразумии, Ты истязал собственными их мерзостями,
12:23 ὅθεν οθεν from which; for which reason καὶ και and; even τοὺς ο the ἐν εν in ἀφροσύνῃ αφροσυνη nonsense ζωῆς ζωη life; vitality βιώσαντας βιοω fare; have a lifestyle ἀδίκως αδικως injuriously; unjustly διὰ δια through; because of τῶν ο the ἰδίων ιδιος his own; private ἐβασάνισας βασανιζω torment βδελυγμάτων βδελυγμα abomination
12:23. unde et illis qui in vita sua insensate et iniuste vixerunt per haec quae coluerunt dedisti summa tormentaWherefore thou hast also greatly tormented them, who, in their life, have lived foolishly and unjustly, by the same things which they worshipped.
23. Wherefore also the unrighteous that lived in folly of life Thou didst torment through their own abominations.
12:23. Therefore, also to these, who have lived their life irrationally and unjustly, through these things that they worshiped, you gave the greatest torments.
Wherefore, whereas men have lived dissolutely and unrighteously, thou hast tormented them with their own abominations:

12:23 Посему-то и тех нечестивых, которые проводили жизнь в неразумии, Ты истязал собственными их мерзостями,
12:23
ὅθεν οθεν from which; for which reason
καὶ και and; even
τοὺς ο the
ἐν εν in
ἀφροσύνῃ αφροσυνη nonsense
ζωῆς ζωη life; vitality
βιώσαντας βιοω fare; have a lifestyle
ἀδίκως αδικως injuriously; unjustly
διὰ δια through; because of
τῶν ο the
ἰδίων ιδιος his own; private
ἐβασάνισας βασανιζω torment
βδελυγμάτων βδελυγμα abomination
12:23. unde et illis qui in vita sua insensate et iniuste vixerunt per haec quae coluerunt dedisti summa tormenta
Wherefore thou hast also greatly tormented them, who, in their life, have lived foolishly and unjustly, by the same things which they worshipped.
23. Wherefore also the unrighteous that lived in folly of life Thou didst torment through their own abominations.
12:23. Therefore, also to these, who have lived their life irrationally and unjustly, through these things that they worshiped, you gave the greatest torments.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
23-28. В этом отделе псевдо-Соломон снова возвращается к наказанию древних египтян и указывает в этом высшую божественную цель, именно, привести их к познанию единого истинного Бога.

23. «Проводили жизнь в неразумии…» Указание на неразумность идолопоклонства, оказавшего весьма пагубное влияние на нравственную жизнь египтян. См. XIV:23–24. За это они были наказаны «собственными их мерзостями» . Под «мерзостями», согласно библейскому употреблению этого слова, здесь разумеются идолы. Мысль стиха та же, что и XI:16–17: ст.
12:2412:24: Քանզի եւ մոլորութեան ճանապարհօք երկայնագո՛յնս մոլորեցան. Աստուա՛ծս համարեալ, զորս եւ յանասուն թշնամեացն անա՛րգք էին, զօրէն տղայոց անմտաց խաբեալք[8928]։ [8928] Օրինակ մի. Քանզի եւ ողորմութեան ճանապարհաւ երկայ՛՛։ Ոմանք. Մոլորեցան. համրեալ աստուածս համարեալ, զորս եւ յանասունս թշնամանացն անարգէին։ Ոմանք. Անմտաց խարեալք։
24 քանի որ նրանք շատ հեռու գնացին իրենց մոլորութեան ճանապարհներով եւ անմիտ երեխաների նման խաբուելով՝ աստուածներ համարեցին անգամ այն կենդանիներին, որ անարգ էին իրենց իսկ թշնամիների համար:
Քանզի եւ մոլորութեան ճանապարհօք երկայնագո՛յնս մոլորեցան. Աստուա՛ծս համարեալ, զորս եւ յանասուն թշնամեացն անա՛րգք էին, զօրէն տղայոց անմտաց խաբեալք[187]:

12:24: Քանզի եւ մոլորութեան ճանապարհօք երկայնագո՛յնս մոլորեցան. Աստուա՛ծս համարեալ, զորս եւ յանասուն թշնամեացն անա՛րգք էին, զօրէն տղայոց անմտաց խաբեալք[8928]։
[8928] Օրինակ մի. Քանզի եւ ողորմութեան ճանապարհաւ երկայ՛՛։ Ոմանք. Մոլորեցան. համրեալ աստուածս համարեալ, զորս եւ յանասունս թշնամանացն անարգէին։ Ոմանք. Անմտաց խարեալք։
24 քանի որ նրանք շատ հեռու գնացին իրենց մոլորութեան ճանապարհներով եւ անմիտ երեխաների նման խաբուելով՝ աստուածներ համարեցին անգամ այն կենդանիներին, որ անարգ էին իրենց իսկ թշնամիների համար:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:2412:24 ибо они очень далеко уклонились на путях заблуждения, обманываясь подобно неразумным детям и почитая за богов тех из животных, которые и у врагов были презренными.
12:24 καὶ και and; even γὰρ γαρ for τῶν ο the πλάνης πλανη error ὁδῶν οδος way; journey μακρότερον μακρος long ἐπλανήθησαν πλαναω mislead; wander θεοὺς θεος God ὑπολαμβάνοντες υπολαμβανω take up; suppose τὰ ο the καὶ και and; even ἐν εν in ζῴοις ζωον animal τῶν ο the αἰσχρῶν αισχρος sordid; shameful ἄτιμα ατιμος dishonored νηπίων νηπιος minor δίκην δικη justice ἀφρόνων αφρων senseless ψευσθέντες ψευδω balk; deceive
12:24. etenim in erroris via diutius erraverunt deos aestimantes haec quae in animalibus sunt supervacua infantum insensatorum more viventesFor they went astray for a long time in the ways of error, holding those things for gods which are the most worthless among beasts, living after the manner of children without understanding.
24. For verily they went astray very far in the ways of error, Taking as gods those animals which even among their enemies were held in dishonour, Deceived like foolish babes.
12:24. And, indeed, they wandered for a long time in the way of error, valuing those things as gods, which are worthless even among animals, living in foolish irrational behavior.
For they went astray very far in the ways of error, and held them for gods, which even among the beasts of their enemies were despised, being deceived, as children of no understanding:

12:24 ибо они очень далеко уклонились на путях заблуждения, обманываясь подобно неразумным детям и почитая за богов тех из животных, которые и у врагов были презренными.
12:24
καὶ και and; even
γὰρ γαρ for
τῶν ο the
πλάνης πλανη error
ὁδῶν οδος way; journey
μακρότερον μακρος long
ἐπλανήθησαν πλαναω mislead; wander
θεοὺς θεος God
ὑπολαμβάνοντες υπολαμβανω take up; suppose
τὰ ο the
καὶ και and; even
ἐν εν in
ζῴοις ζωον animal
τῶν ο the
αἰσχρῶν αισχρος sordid; shameful
ἄτιμα ατιμος dishonored
νηπίων νηπιος minor
δίκην δικη justice
ἀφρόνων αφρων senseless
ψευσθέντες ψευδω balk; deceive
12:24. etenim in erroris via diutius erraverunt deos aestimantes haec quae in animalibus sunt supervacua infantum insensatorum more viventes
For they went astray for a long time in the ways of error, holding those things for gods which are the most worthless among beasts, living after the manner of children without understanding.
24. For verily they went astray very far in the ways of error, Taking as gods those animals which even among their enemies were held in dishonour, Deceived like foolish babes.
12:24. And, indeed, they wandered for a long time in the way of error, valuing those things as gods, which are worthless even among animals, living in foolish irrational behavior.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
24. Частнее указывается неразумие идолопоклонства египтян в том, что они почитали «за богов тех из животных, которые и у врагов были презренными» . Почитаемые животные, значит, не были красивы и не производили впечатление своей силой и ростом, они прежде всего были неприятны, и однако обоготворялись. К подобному заблуждению писатель однако относится снисходительно: египтяне заблуждапись, по его выражению, «подобно неразумным детям».
12:2512:25: Վասն այնորիկ իբրեւ անխօսուն մանկանց դատաստան ընդ խա՛ղ արձակեցեր[8929]։ [8929] Ոմանք. Որպէս անխօսուն անասնոց դատաս՛՛։
25 Դրա համար էլ նրանց, ինչպէս անխօս մանուկների, դատաստանի փոխարէն ծաղր ու ծանակ արիր:
Վասն այնորիկ իբրեւ անխօսուն մանկանց դատաստան ընդ խա՛ղ արձակեցեր[188]:

12:25: Վասն այնորիկ իբրեւ անխօսուն մանկանց դատաստան ընդ խա՛ղ արձակեցեր[8929]։
[8929] Ոմանք. Որպէս անխօսուն անասնոց դատաս՛՛։
25 Դրա համար էլ նրանց, ինչպէս անխօս մանուկների, դատաստանի փոխարէն ծաղր ու ծանակ արիր:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:2512:25 Посему, как неразумным детям, в посмеяние послал Ты им и наказание.
12:25 διὰ δια through; because of τοῦτο ουτος this; he ὡς ως.1 as; how παισὶν παις child; boy ἀλογίστοις αλογιστος the κρίσιν κρισις decision; judgment εἰς εις into; for ἐμπαιγμὸν εμπαιγμος belittling ἔπεμψας πεμπω dispatch; send
12:25. propter hoc tamquam pueris insensatis iudicium in derisum dedistiTherefore thou hast sent a judgment upon them, as senseless children, to mock them.
25. Therefore, as unto unreasoning children, thou didst send thy judgement to mock them.
12:25. Because of this, you have given a judgment in derision, as if from foolish children.
Therefore unto them, as to children without the use of reason, thou didst send a judgment to mock them:

12:25 Посему, как неразумным детям, в посмеяние послал Ты им и наказание.
12:25
διὰ δια through; because of
τοῦτο ουτος this; he
ὡς ως.1 as; how
παισὶν παις child; boy
ἀλογίστοις αλογιστος the
κρίσιν κρισις decision; judgment
εἰς εις into; for
ἐμπαιγμὸν εμπαιγμος belittling
ἔπεμψας πεμπω dispatch; send
12:25. propter hoc tamquam pueris insensatis iudicium in derisum dedisti
Therefore thou hast sent a judgment upon them, as senseless children, to mock them.
25. Therefore, as unto unreasoning children, thou didst send thy judgement to mock them.
12:25. Because of this, you have given a judgment in derision, as if from foolish children.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
25-26. Назвав выше заблуждения египтян детскими, писатель говорит, что в соответствии с этим посланные им наказания были лишь «посмеянием» над ними. Очевидно, он здесь разумеет наказание жабами, мошками, песьими мухами (Исх VIII:6, 17, 21: ст. ) и не придает этим казням серьезного значения сравнительно с последующим избиением первенцев египетских и потоплением египетского войска в Чермном море. Лишь только, когда египтяне «не вразумились обличительным посмеянием» над ними в первых казнях, «они испытывали заслуженный суд Божий» в последних грозных событиях при выходе евреев.
12:2612:26: Եւ զի նոքա խաղովք սաստիցն ո՛չ խրատեցան, զարժանաւո՛ր Աստուծոյ դատաստանն կրեսցեն[8930]։ [8930] Ոմանք. Զարժանաւորապէս դատաս՛՛։
26 Եւ որովհետեւ նրանք ծաղր ու ծանակի սաստից չխրատուեցին, Աստծու արժանի դատաստանին պիտի ենթարկուեն:
Եւ զի նոքա խաղովք սաստիցն ո՛չ խրատեցան, զարժանաւո՛ր Աստուծոյ դատաստանն կրեսցեն[189]:

12:26: Եւ զի նոքա խաղովք սաստիցն ո՛չ խրատեցան, զարժանաւո՛ր Աստուծոյ դատաստանն կրեսցեն[8930]։
[8930] Ոմանք. Զարժանաւորապէս դատաս՛՛։
26 Եւ որովհետեւ նրանք ծաղր ու ծանակի սաստից չխրատուեցին, Աստծու արժանի դատաստանին պիտի ենթարկուեն:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:2612:26 Но, не вразумившись обличительным посмеянием, они испытывали заслуженный суд Божий.
12:26 οἱ ο the δὲ δε though; while παιγνίοις παιγνιον not νουθετηθέντες νουθετεω prompt; warn ἀξίαν αξιος worthy; deserving θεοῦ θεος God κρίσιν κρισις decision; judgment πειράσουσιν πειραζω try; test
12:26. qui autem ludibriis increpationis non correpti sunt dignum Dei iudicium experti suntBut they that were not amended by mockeries and reprehensions, experienced the worthy judgment of God.
26. But they that would not be admonished by a mocking correction as of children Shall have experience of a judgement worthy of God.
12:26. But those who have not been corrected by mockery and chiding, have experienced a judgment worthy of God.
But they that would not be reformed by that correction, wherein he dallied with them, shall feel a judgment worthy of God:

12:26 Но, не вразумившись обличительным посмеянием, они испытывали заслуженный суд Божий.
12:26
οἱ ο the
δὲ δε though; while
παιγνίοις παιγνιον not
νουθετηθέντες νουθετεω prompt; warn
ἀξίαν αξιος worthy; deserving
θεοῦ θεος God
κρίσιν κρισις decision; judgment
πειράσουσιν πειραζω try; test
12:26. qui autem ludibriis increpationis non correpti sunt dignum Dei iudicium experti sunt
But they that were not amended by mockeries and reprehensions, experienced the worthy judgment of God.
26. But they that would not be admonished by a mocking correction as of children Shall have experience of a judgement worthy of God.
12:26. But those who have not been corrected by mockery and chiding, have experienced a judgment worthy of God.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
12:2712:27: Զի որովք ինքեանք ՚ի չարչարելն զայրանային, նոքիմբք զորս աստուածսն համարէին՝ տանջեսցին։ Տեսեալ զայն որ յառաջն ուրանային՝ ծանեան զի Աստուած ճշմարիտ է. վասն որոյ եւ նշանակ դատապարտութեան եկն ՚ի վերայ նոցա[8931]։[8931] Ոսկան. Զայն զոր յառաջն ու՛՛։
27 Նրանք պատիժ են կրելու հէնց այն անասուններից, որոնց չարչարելիս զայրանում էին եւ որոնց աստուածներ էին համարում: Եւ տեսնելով Նրան, ում առաջ ուրանում էին, ճանաչեցին, որ նա ճշմարիտ Աստուած է, եւ այդ պատճառով էլ դատապարտութեան նշանը եկաւ իրենց վրայ:
Զի որովք ինքեանք ՛ի չարչարելն զայրանային, նոքիմբք զորս աստուածսն համարէին` տանջեսցին: Տեսեալ զայն որ յառաջն ուրանային` ծանեան զի Աստուած ճշմարիտ է. վասն որոյ եւ նշանակ դատապարտութեան եկն ՛ի վերայ նոցա[190]:

12:27: Զի որովք ինքեանք ՚ի չարչարելն զայրանային, նոքիմբք զորս աստուածսն համարէին՝ տանջեսցին։ Տեսեալ զայն որ յառաջն ուրանային՝ ծանեան զի Աստուած ճշմարիտ է. վասն որոյ եւ նշանակ դատապարտութեան եկն ՚ի վերայ նոցա[8931]։
[8931] Ոսկան. Զայն զոր յառաջն ու՛՛։
27 Նրանք պատիժ են կրելու հէնց այն անասուններից, որոնց չարչարելիս զայրանում էին եւ որոնց աստուածներ էին համարում: Եւ տեսնելով Նրան, ում առաջ ուրանում էին, ճանաչեցին, որ նա ճշմարիտ Աստուած է, եւ այդ պատճառով էլ դատապարտութեան նշանը եկաւ իրենց վրայ:
zohrab-1805▾ eastern-1994▾
12:2712:27 Ибо, что они сами терпели с досадою, то же увидев на тех, которых считали богами и чрез которых были наказываемы, они познали Бога истинного, Которого прежде отрекались знать;[12:28] посему и пришло на них окончательное осуждение.
12:27 ἐφ᾿ επι in; on οἷς ος who; what γὰρ γαρ for αὐτοὶ αυτος he; him πάσχοντες πασχω experience ἠγανάκτουν αγανακτεω indignant ἐπὶ επι in; on τούτοις ουτος this; he οὓς ος who; what ἐδόκουν δοκεω imagine; seem θεούς θεος God ἐν εν in αὐτοῖς αυτος he; him κολαζόμενοι κολαζω punish ἰδόντες οραω view; see ὃν ος who; what πάλαι παλαι long ago ἠρνοῦντο αρνεομαι deny εἰδέναι οιδα aware θεὸν θεος God ἐπέγνωσαν επιγινωσκω recognize; find out ἀληθῆ αληθης true διὸ διο therefore καὶ και and; even τὸ ο the τέρμα τερμα the καταδίκης καταδικη sentence ἐπ᾿ επι in; on αὐτοὺς αυτος he; him ἐπῆλθεν επερχομαι come on / against
12:27. in his enim quae patiebantur moleste ferebant in quibus patientes indignabantur per haec quos putabant deos in ipsis cum exterminarentur videntes illum quem olim negabant se nosse Deum verum agnoverunt propter quod et finis condemnationis illis venietFor seeing, with indignation, that they suffered by those very things which they took for gods, when they were destroyed by the same, they acknowledged him the true God, whom in time past they denied that they knew: for which cause the end also of their condemnation came upon them.
27. For through the sufferings whereat they were indignant, Being punished in these creatures which they supposed to be gods, They saw, and recognised as the true God him whom before they refused to know: Wherefore also the last end of condemnation came upon them.
12:27. For among those who were indignant at their sufferings, which came through those things that they reputed to be gods, when they saw that they would be destroyed by these same things, those who formerly refused knowledge of him, now acknowledged the true God, and, because of this, the end of their condemnation came upon them.
For, look, for what things they grudged, when they were punished, that is, for them whom they thought to be gods; [now] being punished in them, when they saw it, they acknowledged him to be the true God, whom before they denied to know: and therefore came extreme damnation upon them:

12:27 Ибо, что они сами терпели с досадою, то же увидев на тех, которых считали богами и чрез которых были наказываемы, они познали Бога истинного, Которого прежде отрекались знать;
[12:28] посему и пришло на них окончательное осуждение.
12:27
ἐφ᾿ επι in; on
οἷς ος who; what
γὰρ γαρ for
αὐτοὶ αυτος he; him
πάσχοντες πασχω experience
ἠγανάκτουν αγανακτεω indignant
ἐπὶ επι in; on
τούτοις ουτος this; he
οὓς ος who; what
ἐδόκουν δοκεω imagine; seem
θεούς θεος God
ἐν εν in
αὐτοῖς αυτος he; him
κολαζόμενοι κολαζω punish
ἰδόντες οραω view; see
ὃν ος who; what
πάλαι παλαι long ago
ἠρνοῦντο αρνεομαι deny
εἰδέναι οιδα aware
θεὸν θεος God
ἐπέγνωσαν επιγινωσκω recognize; find out
ἀληθῆ αληθης true
διὸ διο therefore
καὶ και and; even
τὸ ο the
τέρμα τερμα the
καταδίκης καταδικη sentence
ἐπ᾿ επι in; on
αὐτοὺς αυτος he; him
ἐπῆλθεν επερχομαι come on / against
12:27. in his enim quae patiebantur moleste ferebant in quibus patientes indignabantur per haec quos putabant deos in ipsis cum exterminarentur videntes illum quem olim negabant se nosse Deum verum agnoverunt propter quod et finis condemnationis illis veniet
For seeing, with indignation, that they suffered by those very things which they took for gods, when they were destroyed by the same, they acknowledged him the true God, whom in time past they denied that they knew: for which cause the end also of their condemnation came upon them.
27. For through the sufferings whereat they were indignant, Being punished in these creatures which they supposed to be gods, They saw, and recognised as the true God him whom before they refused to know: Wherefore also the last end of condemnation came upon them.
12:27. For among those who were indignant at their sufferings, which came through those things that they reputed to be gods, when they saw that they would be destroyed by these same things, those who formerly refused knowledge of him, now acknowledged the true God, and, because of this, the end of their condemnation came upon them.
ru▾ LXX-gloss▾ vulgate▾ erva_1895▾ catholic_pdv▾
tb▾ all ▾
А. П. Лопухин: Tолковая Библия или комментарий на все книги Св.Писания Ветхого и Нового Заветов - 1903-1914
27. Казни египетские привели египтян к познанию истинного Бога двумя путями. Во-первых, они видели, что те же самые неприятности и страдания, которые постигали их, постигали и тех животных, «которых они считали богами»; во-вторых, обоготворяемые ими животные сами являлись для них источником страданий. Тогда «они познали Бога истинного»; это не значит, что египтяне, стали такими же почитателями Иеговы, как и евреи, а лишь то, что в совершившихся казнях они признали дело Бога еврейского, «Которого прежде отрекались знать» . Последнее выражение намекает на слова фараона: Исх V:2: .